Εισήγηση Χ. Παπουτσή στην 3η Σύνοδο του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ

Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2008

Συντρόφισσες και σύντροφοι, η προετοιμασία μας για τη συζήτηση στον προϋπολογισμό την οποία έχετε όλοι λάβει είναι προϊόν συλλογικής δουλειάς και θέλω να ευχαριστήσω με την ευκαιρία αυτή τους άλλους τρεις εισηγητές τους συνάδελφους Δημήτρη Κουσελά Στάθη Κουτμερίδη και Κώστα Σπηλιόπουλο για την εξαιρετική συνεργασία και συνεισφορά που είχαμε όπου μαζί με τη Λούκα Κατσέλη και τη Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου διαμορφώσαμε το πολιτικό πλαίσιο πάνω στο οποίο κινήθηκε η προετοιμασία μας. Θέλω όμως να ευχαριστήσω και όλους τους εισηγητές των κοινοβουλευτικών τομέων του Κινήματος οι οποίοι συνεισέφεραν αποφασιστικά με στοιχεία και με παρακολούθηση της πορείας της εξέλιξης του προϋπολογισμού του 2008 στα επιμέρους Υπουργεία.

Δεν μπορώ να μην αναφερθώ και στην καθοριστική συνδρομή και συνεισφορά των τομέων του Κινήματος και ιδιαίτερα του τομέα οικονομίας, των στελεχών του τομέα οικονομίας του τομέα κοινωνικών υποθέσεων, αγροτικής ανάπτυξης και αυτοδιοίκησης. Και βεβαίως στην καθοριστική συμμετοχή των νέων επιστημονικών συνεργατών της κοινοβουλευτικής ομάδας ιδιαίτερα του καθ? ύλην αρμόδιου Γιάννη Νυχά όπως επίσης και των επιστημονικών συνεργατών του Ινστιτούτου Στρατηγικών και Αναπτυξιακών Μελετών Ανδρέας Παπανδρέου και ιδιαίτερα της Μόνας Παπαδάκου και του Γιώργου Παλαιοδήμου. Τα λέω αυτά γιατί θεωρώ χρέος μου σε μια πολύ μεγάλη προετοιμασία από όλες τις απόψεις να αναφέρουμε τη συνδρομή όλων τη συνεισφορά όλων μιας και η επιτυχία πάντα είναι επιτυχία συλλογικής δουλειάς όπως μάθαμε από το παρελθόν.

Στο σχέδιο προϋπολογισμού το οποίο κατέθεσε η Νέα Δημοκρατία αποτυπώνονται οι λαθεμένες επιλογές και τα αδιέξοδα της πολιτικής τους. Είναι η απόδειξη της κυβερνητικής ανικανότητας για να διαχειριστεί την πραγματικότητα της ζωής των ανθρώπων. Η ανικανότητα για να σχεδιάσει το σήμερα και το αύριο των πολιτών του τόπου και ταυτόχρονα η ανικανότητα να εγγυηθεί τη συνέχεια, την προοπτική και την ελπίδα στην ελληνική κοινωνία.

Με δεδομένη την κατάσταση της πραγματικής οικονομίας και τις δυσοίωνες προβλέψεις σε διεθνές επίπεδο για τον επόμενο χρόνο ο προϋπολογισμός του 2009 είναι προϋπολογισμός ανευθυνότητας και αβεβαιότητας για την κοινωνία προϋπολογισμός αβεβαιότητας για την αγορά για το σύνολο των παραγωγικών δυνάμεων του τόπου. Η διεθνής κρίση ή για να ακριβολογώ το ενδεχόμενο έλευσης της κρίσης είναι αυτό που αποκάλυψε τα προβλήματα και όχι αυτό που δημιούργησε τα προβλήματα. Αυτό που δημιούργησε τα προβλήματα είναι οι ιδεολογικές αγκυλώσεις, οι πολιτικές αδυναμίες και οι διαχειριστικές ανεπάρκειες της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας που έχουν δημιουργήσει ένα αρνητικό κλίμα στην κοινωνία και έχουν καθηλώσει στην κυριολεξία τις δημιουργικές δυνάμεις του τόπου.

Σε ένα δυσμενές και αβέβαιο παγκόσμιο οικονομικό περιβάλλον όπου επιβάλλεται ο σχεδιασμός ενός προϋπολογισμού με έντονο αναπτυξιακό και κοινωνικό χαρακτήρα η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ακολουθεί ακριβώς την αντίθετη πορεία. Αυξάνει τους φόρους και συρρικνώνει τις δημόσιες επενδύσεις υπονομεύοντας με αυτό τον τρόπο την κοινωνική συνοχή και την οικονομική προοπτική της χώρας. Ο προϋπολογισμός του 2009 όχι μόνο δε θωρακίζει την ελληνική οικονομία αλλά αντίθετα πολλαπλασιάζει και επιταχύνει το αναμενόμενο αποτέλεσμα λόγω των αρνητικών επιπτώσεων από τη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση.

Αντί να αποτυπώνεται ως βασική προτεραιότητα στον προϋπολογισμό η χρηματοδότηση των ευαίσθητων τομέων της πραγματικής οικονομίας δηλαδή της απασχόλησης της κοινωνικής αλληλεγγύης, της υγείας, της παιδείας, πλήττεται βάναυσα το εισόδημα της ελληνικής οικογένειας, πλήττεται βάναυσα το εισόδημα του αγρότη πλήττεται βάναυσα η μικρομεσαία επιχείρηση.

Ειδικότερα ο τρόπος που ο προϋπολογισμός αντιμετωπίζει την υγειονομική περίθαλψη και την εκπαίδευση των Ελλήνων αποδεικνύει πεντακάθαρα ότι κατ? ουσία η Νέα Δημοκρατία επιδιώκει να αλλάξει τα δεδομένα που συγκροτούν την έννοια του δημόσιου αγαθού. Αν συγκρίνουμε δε την αύξηση της φορολογίας περισσότερο πρόκειται να πληρώσουν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι από τους κεφαλαιούχους. Αν συγκρίνουμε τις φοροαπαλλαγές των φορολογούμενων είναι πολύ μεγαλύτερες εκείνες για τους κεφαλαιούχους και πολύ λιγότερες εκείνες για τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους.

Αυτή η ταξική και ιδεολογική προσέγγιση της Νέας Δημοκρατίας που είναι εμφανής σε όλους τους τομείς άσκησης της πολιτικής της είναι που έχει οδηγήσει την οικονομία στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα και όχι βεβαίως όπως ισχυρίζεται η Κυβέρνηση η διεθνής οικονομική κρίση η οποία προφανώς δεν έχει έρθει ακόμα αλλά είναι καθ? οδόν. Το έλλειμμα του προϋπολογισμού παρά τις λογιστικές αλχημείες της Κυβέρνησης έφτασε στο 3,5% το 2007. Ο ρυθμός οικονομικής ανάπτυξης επιβραδύνεται διαρκώς και μάλιστα σύμφωνα με τις προβλέψεις του ΟΟΣΑ πρόκειται να φτάσει κάτω από το 2% το 2009. Ποιο είναι το άμεσο αποτέλεσμα; Το άμεσο ποιοτικό και ποσοτικό αποτέλεσμα της επιβράδυνσης της αναπτυξιακής πορείας της Ελλάδας είναι η ανακοπή της οικονομικής σύγκλισης. Μια έννοια την οποία η Νέα Δημοκρατία από το 2004 και έπειτα έχει ξεχάσει οριστικά.

Η Ελλάδα ως προς το ρυθμό ανάπτυξης από την τέταρτη θέση το 2003 ανάμεσα στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης βρέθηκε το 2007 στη δέκατη τέταρτη θέση. Η διαφορά του ρυθμού ανάπτυξης της Ελλάδας σε σχέση με την Ευρώπη των είκοσι επτά κρατών - και λέω είκοσι επτά γιατί περιλαμβάνονται και οι νέες χώρες- μειώθηκε από 4,3 μονάδες το 2003 σε 1,1 μονάδα το 2007 και όλα αυτά βεβαίως πριν ξεσπάσει η οικονομική κρίση. Το αναπτυξιακό σκέλος του προϋπολογισμού μέσα από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων συρρικνώνεται σταθερά και το 2009 φτάνει στο 3,4% του ΑΕΠ στο χαμηλότερο δηλαδή ποσοστό από το 1996 και μετά. Προβλέπεται δε συνολική μείωση οκτακοσίων πενήντα εκατομμυρίων ευρώ το 2009 και αυτό θα έχει αρνητικότατες επιπτώσεις στα έργα για την ανάπτυξη της περιφέρειας. Της ελληνικής περιφέρειας που στην πραγματικότητα έχει καταστεί όμηρος της πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας καθώς μάλιστα σήμερα δεν έχει διατεθεί ούτε ένα ευρώ για το εθνικό σχέδιο περιφερειακής ανάπτυξης το οποίο υποτίθεται θα είχε ξεκινήσει εδώ και δύο χρόνια.

Με βεβαιότητα μπορώ να σας πω ότι ο προϋπολογισμός του 2009 δεν είναι προϋπολογισμός για την αντιμετώπιση της κρίσης αλλά είναι προϋπολογισμός εμβάθυνσης της κρίσης και οριστικής αποδιάρθρωσης της κοινωνικής συνοχής.

Η επιβράδυνση το 2008 στις οικονομίες των μεγάλων κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης η επιβράδυνση στο ρυθμό ανάπτυξης οδηγεί σε μια εκτίμηση την οποία εκμεταλλεύεται επικοινωνιακά η Νέα Δημοκρατία ότι ενδεχομένως θα αυξηθεί η διαφορά της Ελλάδας από τον ευρωπαϊκό μέσο ρυθμό ανάπτυξης σε 1,7 ποσοστιαίες μονάδες. Όχι όμως σε βελτίωση της σύγκλισης αφού το κατά κεφαλήν ΑΕΠ σε μονάδες ισοδύναμης αγοραστικής δύναμης που αποτελεί τον πραγματικό δείκτη πραγματικής οικονομικής σύγκλισης αναμένεται να μειωθεί σε σχέση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο για πρώτη φορά από το 1998 από 97,1% το 2007 σε 96,7% το 2008. Οι πραγματικές αμοιβές των εργαζομένων αυξάνονται με πολύ χαμηλότερους ρυθμούς από το 2004 και μετά με αποτέλεσμα να επιβραδύνεται αντί να επιταχύνεται η πορεία σύγκλισης του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων εργαζομένων με αυτό των συναδέλφων τους στην Ευρώπη. Από 3,3% κατά μέσο όρο που αυξάνονταν η ετήσια πραγματική αμοιβή των μισθωτών την περίοδο 2001 – 2004 φτάνουμε στο 2% την περίοδο 2005 – 2008 σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Η δημοσιονομική διαχείριση αποδείχτηκε αναξιόπιστη και αναποτελεσματική. Σήμερα μιλάμε για προϋπολογισμό κοινωνικής ανισότητας και αδικίας. Η φορολογική πολιτική καταδεικνύει τον ταξικό χαρακτήρα της πολιτικής της σημερινής Κυβέρνησης. Η υπέρχρέωση των νοικοκυριών αλλά και των επιχειρήσεων έφτασε σε ασύλληπτα ύψη ως αποτέλεσμα της μείωσης των εισοδημάτων. Η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας υστερεί το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών φτάνει στο πρωτοφανές ύψος του 15% του ΑΕΠ περίπου.

Το ισοζύγιο άμεσων ξένων επενδύσεων κατέστη οριστικά αρνητικό ήδη από το 2006 που είχε ξεκινήσει για πρώτη φορά και παραμένει σήμερα σταθερά αρνητικό.

Τα εισοδήματα των μισθωτών και των συνταξιούχων  συρρικνώνονται διαρκώς. Ο αγροτικός κόσμος συνθλίβεται και το αγροτικό εισόδημα μειώνεται, αντιμετωπίζοντας μεγάλη αύξηση του κόστους παραγωγής και ταυτόχρονα σημαντική κάμψη των τιμών.

Η αναδιανομή του εθνικού εισοδήματος υπέρ του κεφαλαίου και εις βάρος της εργασίας παίρνει πλέον εκρηκτικές διαστάσεις και ο αριθμός των πολιτών και των νοικοκυριών που ζουν σήμερα κάτω από το όριο της φτώχειας χωρίς να είναι απαραίτητα άνεργοι, ακόμα και μισθωτοί δηλαδή, αυξάνεται δραματικά.

Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας προβλέπει για το 2009 ότι η ανεργία θα παραμείνει στο 7,5%, αυτό δηλαδή που υπάρχει και σήμερα, παρά το κύμα των απολύσεων για το οποίο προειδοποιεί ο επιχειρηματικός κόσμος. Ωστόσο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναμένει επισήμως εκτίναξη της ανεργίας στο 9,2% και όπως αντιλαμβάνεστε αυτή η διαφορά στην εκτίμηση μεταφράζεται σε δεκάδες χιλιάδες ανέργους.

Κι έτσι οι οικονομικοί αναλυτές και οι οικονομικοί επιστήμονες σε ολόκληρο τον κόσμο αναμένουν την αποκάλυψη του νεοδημοκρατικού οικονομικού θαύματος να διατηρείται η ανεργία το 2009 στο ίδιο επίπεδο με το 2008 στο 7,5% δηλαδή, παρά τη μείωση του ρυθμού αύξησης του ΑΕΠ και παρά βεβαίως τις πιο δυσοίωνες προβλέψεις του ΟΟΣΑ όπου οδηγεί σε μείωση στο 1,9%.

Πέρα όμως από τη διεθνή κρίση, το επιχείρημα της Νέας Δημοκρατίας είναι η ύπαρξη του δημοσίου χρέους. Και εδώ οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι επειδή τα αντανακλαστικά τα δικά μας, τα αντανακλαστικά του ΠΑΣΟΚ, δεν ήταν και πάρα πολύ ισχυρά όλη αυτή την περίοδο για να μην υπερασπίσουμε το έργο των κυβερνήσεων μας, και το λέω αυτό με πλήρη γνώση και συνέπεια των λόγων μου, αφήσαμε να περάσει επικοινωνιακά αυτό. Και ο κόσμος στα καφενεία μιλάει παντού και δικαιολογεί την ανυπαρξία πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας γιατί λέει υπάρχει το δημόσιο χρέος.

Πράγματι είναι μεγάλο θέμα το δημόσιο χρέος, το οποίο απαιτεί έτσι κι αλλιώς στιβαρή δημοσιονομική διαχείριση, απαιτεί νέες πολιτικές και νέες οικονομικές επιλογές, μα πάνω από όλα απαιτεί ισχυρή πολιτική βούληση, στοιχεία δηλαδή που λείπουν οριστικά και παντελώς από τη διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.

Όμως, για την πολιτική αξιολόγηση του βάρους του παρελθόντος μονίμως η Νέα Δημοκρατία παραλείπει να αναφέρει ποια ήταν η κυβέρνηση η οποία εκτίναξε το δημόσιο χρέος στις αρχές της δεκαετίας του ?90. Ήταν η κυβέρνηση Μητσοτάκη μέσα σε μόλις 3 χρόνια που κατάφερε να αυξήσει το δημόσιο χρέος κατά 35 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τα αναθεωρημένα, μετά την αναθεώρηση του κ. Αλογοσκούφη.

Και είναι η μόνη κυβέρνηση που σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα αύξησε τόσο πολύ το δημόσιο χρέος παρουσιάζοντας μηδενικό έργο.

     Η αλήθεια είναι ότι ήταν ισόποση η αύξηση του δημόσιου  χρέους με την περίοδο 1981-1989, των δικών μας κυβερνήσεων. Αλλά να μη διστάζουμε να θυμίζουμε ότι το ΠΑΣΟΚ χρηματοδότησε τον εκδημοκρατισμό, την ισονομία, την ισοπολιτεία, την εθνική συμφιλίωση.

Χρηματοδότησε την ίδια την δημοκρατία, το σύγχρονο κοινωνικό κράτος, το Εθνικό Σύστημα Υγείας, την ανάπτυξη της περιφέρειας, την ανακατανομή του εισοδήματος υπέρ των μη προνομιούχων, ενώ σας θυμίζω ότι αντιμετώπιζε ένα ιδιαίτερα δυσμενές, ασταθές, οικονομικό περιβάλλον, ολίγον καλύτερο αλλά πάντως στο ίδιο περίπου επίπεδο με τη σημερινή οικονομική κρίση.

Την περίοδο 1994-2003 είχαμε σημαντική μείωση των τόκων ως ποσοστό των πρωτογενών δαπανών, αλλά και ως ποσοστό του ΑΕΠ. τη δε περίοδο 1999-2003, στην κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ, το χρέος μειώθηκε κατά 4,7 μονάδες παρά τις αυξημένες δημόσιες επενδύσεις για τα μεγάλα έργα υποδομών που άλλαξαν την εικόνα της σύγχρονης Ελλάδας και παρά τις ιδιαίτερες και αυξημένες δαπάνες για τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Η αλήθεια είναι ότι σε απόλυτα νούμερα η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας τα τελευταία 5 χρόνια αύξησε το χρέος κατά 78 δις € περίπου, δηλαδή 4 δις περισσότερο από τη δεύτερη δεκαετία των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, δηλαδή 1993-2004.

Η παταγώδης αποτυχία εκτέλεσης του προϋπολογισμού του 2008, η σύνταξη του οποίου σας θυμίζω ήταν που αποτέλεσε το λόγο που επικαλέστηκε ο κ. Καραμανλής για να προκηρύξει τις πρόωρες εκλογές, οδήγησε στην τελευταία φοροεπιδρομή. Με την κατάργηση του αφορολόγητου και βεβαίως όλα τα σκληρά μέτρα εις βάρος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Σήμερα όμως η κατάσταση στην αγορά παρουσιάζεται εκρηκτική. Οι ακάλυπτες επιταγές και οι απλήρωτες συναλλαγματικές έχουν φτάσει στα ύψη. Και επιπλέον δεν έφτανε αυτό, ο προϋπολογισμός του 2009 προβλέπει επιπλέον φόρους 7,1 δις €. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας όλα αυτά τα χρόνια απαξίωσε και διέλυσε το φοροελεγκτικό μηχανισμό με συνέπεια την αύξηση της φοροδιαφυγής.

Και είναι χαρακτηριστικό το στοιχείο που θα σας δώσω, ότι τα έσοδα από τον ΦΠΑ αυξήθηκαν μόλις 18% μεταξύ του 2003 έως το 2007, όταν το ονομαστικό ΑΕΠ την ίδια περίοδο αυξήθηκε κατά 33%. Αυτή είναι η αλήθεια και αυτή είναι η πραγματικότητα.

Αυτή την πραγματικότητα τη γνωρίζουν και οι διεθνείς αγορές, τη βλέπουν και την αξιολογούν. Δεν χρειάζεται λοιπόν η αναζήτηση κάποιων εχθρών στο εσωτερικό της χώρας, οι οποίοι κατά την κυβέρνηση δυσφημούν την ελληνική οικονομία.

Έχουμε διαρκή επιδείνωση των όρων δανεισμού του ελληνικού Δημοσίου. Την εβδομάδα μάλιστα που μας πέρασε η διαφορά του επιτοκίου, του spread, του δεκαετούς κρατικού ομολόγου, αναφοράς με τον αντίστοιχο γερμανικό τίτλο, διευρύνθηκε στο 1,99% και αυτό είναι μια σοβαρή ένδειξη της δυσπιστίας των αγορών στη δημοσιονομική διαχείριση της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.

Και αυτή η δυσμενής δημοσιονομική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, σε συνδυασμό με τη μεγάλη κοινωνική ένταση και τα πρόσφατα θερμά επεισόδια που έκαναν το γύρο του κόσμου στα τηλεοπτικά δίκτυα. δημιουργούν στο διεθνή χώρο την εικόνα της ακυβερνησίας και της πολιτικής αστάθειας στην Ελλάδα και φυσικά αποδυναμώνεται οριστικά η ισχύς και η διαπραγματευτική δυνατότητα της χώρας σε όλα τα ευρωπαϊκά και τα διεθνή fora.

Ο κρατικός προϋπολογισμός λοιπόν που κατέθεσε η Νέα Δημοκρατία πέρα των παραποιημένων στοιχείων, πέρα των εκτιμήσεων που βρίσκονται στον αέρα, είναι αποκαλυπτικός για τις πολιτικές προθέσεις και τις πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης που στρέφονται ενάντια στους μη προνομιούχος Έλληνες, ενάντια στον κόσμο της εργασίας, ενάντια σε αυτούς που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, εγκλωβίζει και ακινητοποιεί τις δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας και συνθλίβει την μεσαία τάξη της χώρας μας.

Στερεί όμως από όλους τους Έλληνες την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Γι' αυτό και θα τον καταψηφίσουμε στο σύνολο του.

Ευχαριστώ.