Ομιλία Γιάννη Ραγκούση στην 3η Σύνοδο του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ

Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2008

Αγαπητέ Πρόεδρε, αγαπητές συντρόφισσες και αγαπητοί σύντροφοι, κατ' αρχήν, θα ήθελα να ρωτήσω αν είστε σύμφωνοι, τη διεύθυνση της συζήτησής μας κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης, να αναλάβουν οι σύντροφοι Γιώργος Φλωρίδης, Χρυσάνθη Κισκήρα και Λάμπρος Μίχος. Αν υπάρχει η έγκρισή σας, παρακαλώ τους συντρόφους να έρθουν.

Για να εξοικονομήσουμε χρόνο, μόνο μια κουβέντα από εμένα. Πριν από περίπου 5 μήνες, κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης του Εθνικού μας Συμβουλίου στη Θεσσαλονίκη, είχαμε συμφωνήσει ότι δεν είχε σημασία να ψάχνουμε -τότε- να πούμε αν το ποτήρι της πολιτικής μας είναι μισογεμάτο ή μισοάδειο.

Είχαμε συμφωνήσει ότι, αυτό που είχε αξία -και αυτό κάναμε πριν από 5 μήνες- ήταν να συμφωνήσουμε ότι το ποτήρι της πολιτικής μας γεμίζει. Και αυτό, αποδείχθηκε στη διάρκεια αυτών των 5 μηνών, ότι πράγματι, το ποτήρι της πολιτικής μας γεμίζει. Γεμίζει με αισιοδοξία, με ελπίδα, με εμπιστοσύνη των Ελλήνων πολιτών προς το Κίνημά μας. Δεν γεμίζει με πανηγυρισμούς, γεμίζει με υπευθυνότητα, και πάνω από όλα, γεμίζει με ευθύνες.

Για το σχέδιο και την πολιτική στρατηγική που εφαρμόσαμε και κυρίως που θα εφαρμόσουμε από εδώ και στο εξής, θα έδινα τον λόγο τώρα στο σύντροφο Πρόεδρο, να ξεκινήσει και να ανοίξει τις εργασίες του Εθνικού μας Συμβουλίου. Όμως, επιθυμία του Προέδρου είναι, για λόγους συμβολικούς, αυτή η συνεδρίαση να ξεκινήσει κάπως αλλιώς.

Να ξεκινήσει, όπως ταιριάζει σε μια χώρα, η οποία διέρχεται μια βαθύτατη κρίση. Μια κρίση, που όλους μάς έκανε μάρτυρες πρωτοφανών καταστάσεων και ανεπάρκειας του κρατικού μηχανισμού της κυβέρνησης της ίδιας, τις τελευταίες ημέρες και, επίσης, μας έκανε μάρτυρες ενός απαράδεκτου γεγονότος, της δολοφονίας του Αλέξανδρου, του αδικοχαμένου Αλέξανδρου, που όμως λειτούργησε ως καταλύτης, για να έρθουν στην επιφάνεια η οργή και η αγανάκτηση του Ελληνικού λαού, που έχει πάρα πολλές αιτίες.

Όμως, αυτό το γεγονός έγινε και αφορμή για να έρθει στο προσκήνιο ένας νέος ριζοσπαστισμός της ελληνικής Νεολαίας. Γι' αυτό το νέο ριζοσπαστισμό, μιας Νεολαίας που ονειρεύεται, μιας Νεολαίας, η οποία ειρηνικά διεκδικεί και χωρίς βία τα δικαιώματά της και το μέλλον της, επιθυμία, φαντάζομαι και δική σας, θα είναι να μας μιλήσει γι' αυτή τη Νεολαία, ένα ενεργό μέλος της μαθητικής κοινότητας, που έτυχε να είναι και ο νεαρότερος σε ηλικία σύνεδρος στο τελευταίο μας Συνέδριο.

Γι' αυτό τον λόγο, θα καλέσω στο βήμα τον Γιάννη Μεντεκίδη, ο οποίος θα συνδέσει τη συνεδρίαση του Εθνικού μας Συμβούλιου, με ένα πολύ αυθεντικό τρόπο, με αυτό το οποίο αυτή τη στιγμή συντελείται στην ελληνική Νεολαία.