Ομιλία Γιώργου Α. Παπανδρέου στην κοινή Συνεδρίαση των Γραμματέων και Αναπληρωτών Γραμματέων των Περιφερειακών και Νομαρχιακών Επιτροπών του ΠΑΣΟΚ

Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2008

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Κάναμε μεταξύ μας μια ειλικρινή συζήτηση σήμερα. Σας βλέπω ως στενούς συνεργάτες μου και για το σήμερα και για το αύριο στη μεγάλη και κοινή μας προσπάθεια για την αλλαγή, για να ξαναδώσουμε ελπίδα σ' αυτό τον τόπο. Για να βοηθήσουμε σ' αυτή τη μετεξέλιξη - το διαισθάνεται κανείς από την αγωνία που εκφράζεται ακόμη και στα οργανωτικά ζητήματα- του Κινήματός μας. Σε ένα Κίνημα, που πράγματι ανταποκρίνεται στις προσδοκίες του Ελληνικού λαού, αλλά και στην προάσπιση του δικαιώματος του Ελληνικού λαού να ελπίζει, να θέλει και που εγγυάται το ΠΑΣΟΚ, μία δίκαιη κοινωνία, μία ανθρώπινη κοινωνία.

Σήμερα, είμαστε μπροστά σε μια βαθιά κρίση. Κρίση θεσμών, κρίση της πολιτικής ζωής, κρίση αξιοπιστίας, κρίση εμπιστοσύνης, μια κρίση που αγγίζει και τις τσέπες του μέσου και φτωχότερου Έλληνα και της Ελληνίδας. Μια κρίση που διαβρώνει το εισόδημά του, αλλά και την αυτοπεποίθησή του.

Είναι μια κρίση, και εσωτερική, που παράχθηκε από την κυβέρνηση της Ν.Δ., αλλά είναι και μια διεθνής κρίση που έρχεται, μπροστά στην οποία όμως, η Ν.Δ. έχει παραλύσει από την αδυναμία της να σχεδιάσει και την αδυναμία της να αντιμετωπίσει τα συμφέροντα με τα οποία έχει συνδεθεί.

Μπροστά σε αυτή την κρίση, οι πολίτες στρέφουν το βλέμμα τους σε εμάς, στηρίζουν τις ελπίδες τους στο ΠΑΣΟΚ. Είναι η ώρα που προσβλέπουν στο δικό μας σχέδιο. Σχέδιο για την έξοδο από την κρίση. Σχέδιο για αλλαγή πορείας της χώρας. Και αυτό το σχέδιο, είχαμε την ευκαιρία, όχι μόνο στο Προγραμματικό μας Συνέδριο πέρσι, αλλά και πριν από λίγες εβδομάδες, να το παρουσιάσουμε με αρκετή λεπτομέρεια στη Θεσσαλονίκη. Και βεβαίως, συνεχίζουμε να εξειδικεύουμε τις προτάσεις μας κατά κλάδο και κατά περιφέρεια.

Τα πρώτα μηνύματα των συμπολιτών μας, είναι ελπιδοφόρα. Βλέπουμε τα μηνύματα της εμπιστοσύνης στα μάτια των συμπολιτών μας και η ανατροπή, δεν είναι στατιστική. Η ανατροπή, είναι πολιτική. Σήμερα ξέρει πια ο Έλληνας πολίτης, ότι δεν είναι μονόδρομος η αντίληψη και η πολιτική της συντήρησης. Η αντίληψη της ζούγκλας, η αντίληψη της ασυδοσίας, η αντίληψη της αλαζονείας.

Ξέρει σήμερα ο Έλληνας πολίτης, ότι υπάρχει άλλος δρόμος. Ότι μπορούμε. Και ότι αυτός ο δρόμος είναι και αξιόπιστος, αλλά και οραματικός για την Ελλάδα. Ξέρει ότι, αξίζουμε καλύτερα. Ότι μπορεί να υπάρξει κυβέρνηση που, επιτέλους, τον σέβεται, που τον νοιάζεται, που τον συμβουλεύεται, πριν αποφασίσει. Που σχεδιάζει για το αύριο, που εργάζεται, που «σηκώνει τα μανίκια» της προσφοράς για την πατρίδα, που αξιοποιεί τη διεθνή εμπειρία για το καλό της Ελλάδας, που πιστεύει στην ικανότητα του Έλληνα πολίτη. Και της Ελληνίδας και του Έλληνα. Που επενδύει σ' αυτόν, στον άνθρωπο.

Σήμερα, ο Έλληνας πολίτης ελπίζει ξανά στις δυνάμεις της προόδου και βλέπει ότι, δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Βλέπει πάνω απ' όλα ότι, έχει τη δύναμη. Τη δύναμη της απόφασης να αλλάξει τη σημερινή καταστροφική πορεία της χώρας. Ξέρει ότι, υπάρχει άλλη πρόταση. Άλλος δρόμος. Και αυτή η πολιτική ανατροπή μας γεμίζει ευθύνες.

Θέλω να στείλω από εδώ, από τη συνάντησή μας σήμερα, παντού, σε κάθε γωνιά της Ελλάδος, στον κάθε πολίτη, ένα καθαρό και δυνατό μήνυμα. Ξέρουμε και που θέλουμε να πάμε τη χώρα, ξέρουμε και πως θα την πάμε εκεί. Μαζί μπορούμε. Θα πάμε μαζί και θα την πάμε μπροστά.

Πώς συντελέστηκε αυτή η ανατροπή; Πρώτα απ' όλα διότι αναγνωρίσαμε, εντοπίσαμε -και εντοπίσαμε μαζί με τον ελληνικό λαό- το χαρακτήρα της κρίσης. Δεν φοβηθήκαμε να μιλήσουμε για το πραγματικό πρόβλημα που ζει ο Έλληνας πολίτης, τις αιτίες του προβλήματος. Δεν κρυφτήκαμε πίσω από δικαιολογίες, ότι δηλαδή φταίει η διεθνής κρίση, φταίει η ενεργειακή κρίση, φταίνε οι συνδικαλιστές, φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι, φταίνε οι διαδηλώσεις, φταίνε οι φοιτητές, φταίνε οι καταναλωτές, φταίνε τα χρόνια προβλήματα, φταίει ο Έλληνας και το DNA του.

Δεν κρυφτήκαμε, ούτε φοβηθήκαμε και τις δικές μας ευθύνες. Όπου χρειάστηκε τις αναλάβαμε στο ακέραιο, για να αλλάξουμε πορεία, για να αλλάξουμε την Ελλάδα. Μιλήσαμε καθαρά. Είπαμε πρώτα απ' όλα, ότι φταίει ο τρόπος διακυβέρνησης της χώρας, ότι η εξουσία πρέπει να ελέγχεται δημοκρατικά και η πολιτική να εκπροσωπεί γνήσια τον Έλληνα πολίτη, όχι τους λίγους και ισχυρούς, όχι ένα παρασιτικό κατεστημένο. Και είχαμε δίκιο, το αναφέραμε εδώ και χρόνια, το είδαμε και στην Αμερική, ότι η αδιαφάνεια, η συγκέντρωση πλούτου και εξουσίας δημιούργησε μια φούσκα που έσκασε με καταστροφικές συνέπειες, όχι μόνο για την Αμερική, αλλά για τόσες οικονομίες σε όλο τον κόσμο.

Μιλήσαμε για ανατροπή στο πολιτικό σύστημα, για τον δημοκρατικό έλεγχο, την διαφάνεια, την αξιοκρατία, την αξιοπρέπεια, την ανθρωπιά και την αλληλεγγύη.

Μιλήσαμε για μια πολιτική, που θα δίνει σιγουριά αντί για ανασφάλεια και φόβο, που θέλει η Δεξιά, η συντήρηση να καλλιεργεί. Μια πολιτική, που θα ενώνει αντί να διχάζει τον Ελληνισμό. Αυτή είναι και η αυτονομία της πολιτικής για την οποία μιλήσαμε.

Η αυτονομία της πολιτικής, δεν είναι μόνον ζήτημα κεντρικής πολιτικής, είναι και αυτό, αλλά η αιχμαλωσία των θεσμών, όπως και πολλοί από εσάς είπατε, μπορεί να γίνει και σε άλλα επίπεδα, μπορεί να γίνει και στην Αυτοδιοίκηση, μπορεί να γίνει και στους χώρους του συνδικαλισμού, μπορεί να γίνει μέσα από μεγάλα ή μικρότερα συμφέροντα, την αδιαφάνεια, την ρουσφετολογική αντίληψη και γι' αυτό ακριβώς εμείς στοχεύουμε την αυτονομία της πολιτικής. Για να μετατρέψουμε την δύναμη του λαού, τη δύναμη των θεσμών, τη δύναμη της δημοκρατίας σε δύναμη για το δημόσιο συμφέρον, για το συμφέρον του κάθε πολίτη.

Γι' αυτό και παρουσιάσαμε και τις προτάσεις μας για την έξοδο από την κρίση, με πολιτικές πρωτοβουλίες, με μόνο στόχο το δημόσιο καλό, και με αίσθημα δικαίου και με αίσθημα ευθύνης απέναντι στον πολίτη, που σήμερα πληρώνει τα λάθη και τις πολιτικές άλλων.

Αντιταχτήκαμε γι' αυτό με δυναμισμό σε πολιτικές άδικες επιλογές. Αντιταχτήκαμε με καθαρές προβλέψεις για τις συνέπειες των πολιτικών και των πρακτικών της σημερινής κυβέρνησης.

Πολιτικές που κατέληξαν στην άνιση κατανομή πλούτου, την τεράστια ακρίβεια στην αγορά για τα νοικοκυριά, πολιτικές που απαξίωσαν τη δημόσια παιδεία και την υγεία. Πολλοί από εσάς αναφερθήκατε στο τεράστιο πια πρόβλημα και στην παιδεία και στην υγεία σε όλη την Ελλάδα.

Πολιτικές που περιθωριοποίησαν και περιθωριοποιούν και πάλι αδύναμα στρώματα, όπως είναι τα άτομα με αναπηρία, οι μετανάστες, οι άνεργοι νέοι, οι αγρότες.

Πολιτικές που μετέφεραν πλούτο και προνόμια σε λίγους και ισχυρούς, συστηματικά, σε «ημέτερους» και αρεστούς. Πολιτικές και αντιλήψεις, που όχι μόνο απαξίωσαν το εισόδημα, το εισόδημα κάθε οικογένειας, αλλά απαξίωσαν και τις ωραιότερες αν θέλετε αρχές και παραδόσεις της Ελληνικής κοινωνίας: Την αξιοπρέπεια, την αλληλεγγύη, την ανθρωπιά, το σεβασμό στον πολίτη, τη δημοκρατία.

Πρώτοι αντιδράσαμε όταν είδαμε να γίνεται η περιουσία του Ελληνικού λαού αντικείμενο συστηματικής ιδιοποίησης, λεηλασίας, κερδοσκοπίας, προς όφελος αδιαφανών συμφερόντων. Μας κατηγόρησαν για πόλωση. Όμως εμείς είπαμε αλήθειες και αυτές επιβεβαιώθηκαν.

Πρώτοι αντιδράσαμε όταν βλέπαμε να χειραγωγείται η Δικαιοσύνη. Μας κατηγόρησαν για έλλειψη σοβαρότητας και σεβασμού. Όμως εμείς είπαμε αλήθειες και αυτές επιβεβαιώθηκαν.

Πρώτοι αντιδράσαμε όταν απαξίωναν την παιδεία, όταν υποβάθμιζαν τα περιφερειακά ιδρύματα, όταν δεν κάνανε προσλήψεις στα νοσοκομεία, αλλά προτίμησαν τους αγροφύλακες, όταν εγκατέλειπαν δομές πρόνοιας, όπως τη «Βοήθεια στο Σπίτι», τα Κέντρα Αποτοξίνωσης, τα προγράμματα για τα άτομα με αναπηρία, με την χειραγώγηση και το οικονομικό πνίξιμο της Αυτοδιοίκησης. Τότε μας κατηγόρησαν για λαϊκισμό. Όμως εμείς είπαμε αλήθειες και αυτές, δυστυχώς, επιβεβαιώθηκαν.

Πρώτοι αντιδράσαμε στην υπονόμευση των δημοκρατικών θεσμών στη Βουλή με τη νοθεία στην ψήφιση του άρθρου 24, για τα δάση, με την συγκάλυψη της υπόθεσης των υποκλοπών, των Πακιστανών. Μας κατηγόρησαν για υπερβολή. Όμως και πάλι είπαμε αλήθειες και πάλι, δυστυχώς, επιβεβαιωθήκαμε.

Πρώτοι αντιδράσαμε στη ρουσφετολογία, την απόλυτη κομματική ασφυξία που επέβαλαν στη δημόσια διοίκηση, με τους κουμπάρους, τις συνεντεύξεις που ευτέλιζαν τη νεολαία, με τα STAGE, την ανασφάλιστη εργασία, την χειραγώγηση κάθε θεσμού, όπως της Αυτοδιοίκησης. Μας κατηγόρησαν ως οπισθοδρομικούς, ότι δεν θέλουμε τις δήθεν μεταρρυθμίσεις. Εμείς απλά είπαμε αλήθειες. Και αυτές πάλι επιβεβαιώθηκαν.

Όπως είπατε και εσείς, οι Γραμματείς από την Πελοπόννησο, από το Νομό Ηλείας και από αλλού, σε ότι αφορά του πυρόπληκτους, που ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα, η κομματική ρουσφετολογία αντικατέστησε το σοβαρό σχέδιο και τη στόχευση για την ανασυγκρότηση των περιοχών αυτών. Αφήνετε πια η κάθε περιοχή στο έλεος των φυσικών φαινομένων ή χειρότερα στις άτακτες αποφάσεις και κινήσεις μικρών και μεγαλύτερων ειδικών συμφερόντων.

Θυμηθείτε, όταν εμείς ασκώντας υπεύθυνα το καθήκον μας ως αξιωματική αντιπολίτευση αποκαλύπταμε το σκάνδαλο των δομημένων ομολόγων, η Νέα Δημοκρατία μας κατηγορούσε για λαϊκισμό. Τώρα όλοι ξέρουν, ότι εάν δεν είχαμε επιμείνει, εάν κάθε μέρα δεν μιλάγαμε για τα ομόλογα, για το σκάνδαλο αυτό, για τα δομημένα ομόλογα, τα τοξικά, σήμερα το ασφαλιστικό μας σύστημα θα είχε καταρρεύσει και δεν θα είχαμε συντάξεις, δεν θα είχε ο κόπος του Ελληνικού λαού προστατευτεί, διότι εμείς θα είχαμε σιωπήσει.

Πρώτοι μιλήσαμε για τις τράπεζες και βεβαίως και για τη διεθνή κρίση. Προειδοποιήσαμε ότι, η κυβέρνηση δεν έχει σχέδιο και αυτό το οποίο μας κατέθετε θα βοηθούσε μόνο τις τράπεζες, τους ισολογισμούς τους, τους μετόχους τους και όχι την ελληνική οικονομία, όχι τη μικρή και μεσαία επιχείρηση, τον αγρότη ή τον δανειολήπτη που αποπληρώνει το σπίτι του, όχι την ανάπτυξη της περιφέρειας.

Σκεφτείτε, 28 δισεκατομμύρια ευρώ. 28 δισεκατομμύρια ευρώ του Ελληνικού λαού θέλει να διαχειρίζεται η κυβέρνηση με απόλυτη αδιαφάνεια, με αυθαιρεσία από τον Υπουργό Οικονομικών, για να μπορεί να τακτοποιεί τις δικές της υποθέσεις.

Προειδοποιήσαμε και αντιδράσαμε, όχι για λόγους κομματικής αντιπαράθεσης. Μάλιστα, στηρίξαμε και στηρίζουμε κάθε θετικό μέτρο, όπως την εγγύηση για τις καταθέσεις. Αλλά αντιδράσαμε γιατί υπερασπιζόμαστε πάντα το δημόσιο συμφέρον, το συμφέρον των πολιτών.

Διότι δεν είναι δυνατόν, είναι μάλιστα απαράδεκτο, την κρίση να την πληρώνει ο μέσος Έλληνας, τα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα και να κερδίζει απ' αυτή την κρίση ο τραπεζίτης, το μεγαλομέτοχος, ο ισχυρός, ο οποίος στο κάτω-κάτω, είναι και υπεύθυνος για ένα μεγάλο μέρος αυτής της κρίσης. Να γίνεται ο ισχυρός, ισχυρότερος και ο πλούσιος, πλουσιότερος. Ενώ η υπόλοιπη Ελλάδα, η άλλη Ελλάδα, η πραγματική Ελλάδα, να υποφέρει.

Σήμερα, η κυβέρνηση παριστάνει ότι έχει ανοίξει πόλεμο με τις τράπεζες. Ποιον κοροϊδεύουν; Αυτοί δεν ήταν που έκαναν χαριστικές ρυθμίσεις για τα ασφαλιστικά ταμεία, τα ταμεία των τραπεζών; Που άφησαν ανεξέλεγκτες τις καταχρηστικές πρακτικές που οδήγησαν σε κέρδη ρεκόρ τα τελευταία χρόνια; Που δεν άφησαν τους εποπτικούς φορείς να κάνουν σωστά τη δουλειά τους; Που δύο φορές απέρριψαν δικές μας προτάσεις για να προστατευτεί ο δανειολήπτης, ο απλός πολίτης;

Συνεχίζεται απ' την κυβέρνηση η υποκρισία. Αυτή η κυβέρνηση, δυστυχώς, ποτέ δεν υπερασπίστηκε τον απλό πολίτη. Δεν κατάλαβε ότι η ανάπτυξη θέλει καθαρούς κανόνες και όχι πελατειακές εξυπηρετήσεις. 28 δις στις τράπεζες. Εμείς έχουμε πει ότι αυτά τα λεφτά δεν θα φτάσουν ποτέ στην πραγματική οικονομία εάν δεν υπάρξει σοβαρή, σοβαρότατη εποπτεία από το κράτος, και αν χρειάζεται, ακόμα με την αγορά προνομιακών μετοχών να υπάρξει και μερική κρατικοποίηση τραπεζών.

Σήμερα η Εθνική έχει ιδιωτικοποιηθεί. Ο κόσμος νομίζει ότι, η Εθνική είναι κρατική τράπεζα. Αλλά με όλες τις κινήσεις που έκαναν τα τελευταία χρόνια, ουσιαστικά είναι μία ιδιωτική τράπεζα. Δεν θα έπρεπε να υπάρχει ένας ισχυρός τραπεζικός όμιλος, μια ισχυρή τράπεζα, που να ελέγχεται από το δημόσιο; Μία λέω, που να ελέγχεται από το δημόσιο για να μπορεί να παρεμβαίνει στην αγορά και να οδηγεί την αγορά προς τη σωστή κατεύθυνση;

Αν οι τράπεζες δεν δέχονται να συμμετάσχουν σε αυτή την προσπάθεια ανασυγκρότησης και αντιμετώπισης της κρίσης, θα πρέπει να παρέμβει πιο δυναμικά η πολιτεία, να παρέμβει πιο δυναμικά το κράτος. Και βεβαίως, τα χρήματα να δίνονται υπό συγκεκριμένους όρους, ότι δεν θα πηγαίνουν στην κερδοσκοπία, αλλά θα πηγαίνουν για να στηρίξουν τον μικρό και μεσαίο επιχειρηματία, την περιφερειακή ανάπτυξη, το δανειολήπτη που έχει προβλήματα. Εκεί πρέπει να πάνε τα χρήματα του Ελληνικού λαού. Όχι αλλού.

Και δεύτερον, επαναλαμβάνουμε καθαρά, πάγωμα δανείων για τους ασθενέστερους και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αυτές που βρίσκονται σήμερα σε δυσκολία. Να φέρει άμεσα η κυβέρνηση στη Βουλή νομοθεσία προς αυτή την κατεύθυνση.

Διεθνής κρίση υπάρχει, χτυπάει την πόρτα μας και δυστυχώς, έρχεται να επιβαρύνει την ήδη άσχημη οικονομική και κοινωνική κατάσταση. Σε κάθε περίπτωση αυτό που δεν θα δεχθούμε -και προειδοποιούμε την κυβέρνηση- είναι να βρεθούν πάλι θύματα τα μεσαία και χαμηλότερα εισοδήματα. Και γι' αυτό δεσμευόμαστε και θα παλέψουμε όλοι μας προς αυτή την κατεύθυνση, ολόκληρη η Οργάνωση του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος.

Αγαπητοί σύντροφοι,

Σήμανε τέλος εποχής για μια κυβέρνηση που βάζει τον άνθρωπο στο περιθώριο, για να υπηρετήσει τα μεγάλα συμφέροντα και τους δικούς της.

Τέλος εποχής, για μια κυβέρνηση που χρησιμοποιεί την περιουσία του λαού, σαν να ήταν δική της περιουσία.

Τέλος εποχής, για μια κυβέρνηση της ρητορικής περί μεταρρύθμισης.

Τέλος εποχής, για μια κυβέρνηση όπου έχασε ο παραγωγικός Έλληνας, ο σκληρά εργαζόμενος, ο συνεπής επαγγελματίας, ο δημιουργικός επαγγελματίας, έχασε η παραγωγική και δημιουργική Ελλάδα και κέρδισε η παρασιτική Ελλάδα.

Τέλος εποχής, για μια κυβέρνηση που επέλεξε να κάνει φοροεπιδρομή στα μεσαία και ασθενέστερα στρώματα εν μέσω κρίσης, μάλιστα.

Τέλος εποχής, για μια κυβέρνηση που παρέχει ασυλία στα καρτέλ, με αποτέλεσμα την ακρίβεια.

Τέλος εποχής, για μια κυβέρνηση που απαξιώνει συστηματικά τη δημόσια παιδεία, υγεία και κοινωνική πρόνοια, το ασφαλιστικό μας σύστημα.

Τέλος εποχής, για μια κυβέρνηση που μιλάει για περιφερειακή ανάπτυξη, αλλά περιφερειακή ανάπτυξη κανένας δεν βλέπει ενώ συνεχώς καθυστερούν και τα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης και βεβαίως, οι δημόσιες επενδύσεις.

Ένα χρόνο μετά τις εκλογές, η κυβέρνηση μπορεί να έχει, με το ζόρι βέβαια, τη δεδηλωμένη στη Βουλή. Δεν έχει όμως πια, την εμπιστοσύνη του Ελληνικού λαού, της κοινωνίας, του εκλογικού σώματος.

Γι' αυτό η κυβέρνηση προσπαθεί να κρύψει τα πραγματικά προβλήματα, όπως και κάθε ελπίδα για προοδευτικές λύσεις, κάτω από το χαλί που λέγεται διεθνής κρίση.

Αλλά δεν φταίει η διεθνής κρίση, που μια μάνα, με ρουσφέτι βρίσκει μια θέση στο βρεφονηπιακό σταθμό. Δεν φταίει η διεθνής κρίση, που τα καρτέλ ανεβάζουν τις τιμές πολύ περισσότερο από κάθε άλλη περιοχή της Ευρώπης.

Δεν φταίει η διεθνής κρίση για τα σκάνδαλα και τις offshore των υπουργών.

Η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας έχασε 20 θέσεις στην παγκόσμια κατάταξη. Πότε; Πολύ πριν απ' τη διεθνή κρίση.

Οι επιδόσεις της Ελλάδας στους δείκτες διαφθοράς επιδεινώνονται συνεχώς. Πότε; Από το 2004 και μετά, πολύ πριν από τη διεθνή κρίση.

Η χώρα μας είχε την τέταρτη ακριβότερη βενζίνη στην Ευρώπη προ φόρων, με περίπου διπλάσια αύξηση από το μέσο ευρωπαϊκό όρο. Πότε; Πολύ πριν τη διεθνή κρίση.

Η Ελλάδα είχε το τρίτο πιο ακριβό καλάθι τροφίμων στην Ευρώπη. Πότε; Πολύ πριν από την διεθνή κρίση.

Η Ελλάδα κατέκτησε το χειρότερο ρεκόρ στο έλλειμμα ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών; Πότε; Πολύ πριν από την διεθνή κρίση.

Η Ελλάδα από πέμπτη χώρα στο ρυθμό ανάπτυξης το 2004, έγινε 14^η στην Ευρώπη. Πότε; Πολύ πριν από την διεθνή κρίση.

Καταχρεώθηκαν τα ελληνικά νοικοκυριά για να τα βγάλουν πέρα κάθε μήνα με τις οικονομικές τους υποχρεώσεις. Πότε έγινε αυτό; Πολύ πριν από την διεθνή κρίση.

Έβαλαν νέους φόρους, όπως το ΕΤΑΚ, τα νέα τέλη κυκλοφορίας, την κατάργηση του αφορολόγητου των ελεύθερων επαγγελματιών. Πότε έγιναν αυτά; Πολύ πριν από την διεθνή κρίση.

Είχαν καταρρεύσει οι τιμές των αγροτικών προϊόντων. Πότε; Πολύ πριν από την διεθνή κρίση.

Αλλά πέρα από την αντιπολίτευση και την κριτική που δικαίως κάνουμε, ο δεύτερος λόγος της πολιτικής ανατροπής, είναι η κατάθεση των δικών μας προτάσεων και μιλήσατε πολλοί γι' αυτές. Προτάσεις που απαντούν στις αγωνίες και τις ανασφάλειες της καθημερινότητας. Που ανοίγουν δρόμους για το αύριο της χώρας. Πάντα με γνώμονα και επίκεντρο τον πολίτη. Όχι την κομματική ρουσφετολογία, όχι την αχαλίνωτη αγορά, όχι την εξουσία για την εξουσία.

Εμείς εκφράζουμε την αλλαγή πορείας με πολιτικές που προστατεύουν τους ασθενέστερους και τα μεσαία στρώματα. Με προτάσεις για την ανοικοδόμηση του κοινωνικού κράτους. Την παιδεία, την υγεία, την πρόνοια. Προτάσεις για ένα νέο αναπτυξιακό μοντέλο, την πράσινη ανάπτυξη, αξιοποιώντας πλεονεκτήματα που έχει η χώρα μας σε διεθνές επίπεδο. Με πολιτικές που εμπεδώνουν μια νέα σχέση ανάμεσα στο κράτος και τον πολίτη. Ένα κράτος δικαίου.

Έχουμε προτείνει και συγκεκριμένη δέσμη μέτρων, που είναι ιδιαίτερη και απευθύνεται στις χαμηλές και μεσαίες εισοδηματικές τάξεις. Έχουμε ζητήσει την υιοθέτηση των προτάσεών μας, για την προστασία των δανειοληπτών από αυθαίρετες πρακτικές των τραπεζών. Και αυτά πολύ πριν ξεκινήσει αυτή η υπόθεση της διεθνούς κρίσης.

Πόσο μάλλον, που σήμερα, χρειάζεται να πάρουμε κι' άλλα μέτρα, γι' αυτό έχουμε προτείνει το πάγωμα των δανείων, για να ξεπεραστεί η κρίση από τους δανειολήπτες. Την άμεση στήριξη των ασθενέστερων, με τη χορήγηση εκτάκτου επιδόματος αλληλεγγύης, τη θεσμοθέτηση του επιδόματος θέρμανσης για τα χαμηλά εισοδήματα, την άμεση και με δίκαιο τρόπο επιστροφή του ΦΠΑ στους αγρότες. Τη μείωση των τιμολογίων -όχι την αύξηση- των κρατικών επιχειρήσεων. Την αυστηρή εφαρμογή της νομοθεσίας κατά των μονοπωλίων και των ολιγοπωλίων, ώστε να έχουμε χαμηλότερες τιμές στην αγορά. Την εφαρμογή ενός φορολογικού συστήματος που επιμερίζει επιτέλους δίκαια τα φορολογικά βάρη και δεν χαρίζει στους πλουσίους, ενώ τα φορτώνει στις μεσαίες και στις χαμηλότερες εισοδηματικά τάξεις.

Και βέβαια, μια ολόκληρη σειρά μέτρων για την στήριξη της εργασίας. Να μπορούν να βρουν οι νέοι δουλειές και αξιοπρεπείς δουλειές. Μια πολιτική που αξιοποιεί τα πλεονεκτήματά μας για τον 21ο αιώνα.

Βεβαίως, όπως είπατε κι εσείς, χρειάζεται αυτά να περάσουν στους πολίτες, αλλά και να εξειδικευτούν. Γι' αυτό ακριβώς, θα υπάρξει συνεργασία του Πολιτικού Συμβουλίου με το Ινστιτούτο Επιμόρφωσης και το ΙΣΤΑΜΕ, ώστε να γίνει διάλογος και να υπάρχει ενημέρωση μέσω του διαδικτύου. Σε συνεργασία με τις Νομαρχιακές Επιτροπές, και τις Περιφερειακές μας Επιτροπές, θα προχωρήσουμε και σε θεματικές και περιφερειακές συναντήσεις και συνδιασκέψεις όπου χρειάζεται.

Πρώτα απ' όλα, με στόχο την ενημέρωση των πολιτών για τις προγραμματικές μας δεσμεύσεις, αλλά και τις αρχές μας, μέσα στις οποίες εμείς διαμορφώνουμε τις προτεραιότητες στο Πρόγραμμά μας.

Δεύτερον. Τη συνεχή εξειδίκευση, θα έλεγα, και προσαρμογή του Προγράμματός μας στις ιδιαιτερότητες κάθε περιφέρειας, κάθε κλάδου, αλλά βεβαίως, και των συγκυριών που αλλάζουν.

Τρίτον. Τη διαμόρφωση μέσα απ' αυτή την διαδικασία ευρύτατων κοινωνικών συμμαχιών και πολιτικών συναινέσεων, ώστε να μετατρέψουμε αυτές τις πολιτικές συναινέσεις, σε δύναμη του πολίτη για να συμβάλει στη διαμόρφωση των προτεραιοτήτων μας και σήμερα ως Κινήματος, αλλά και αύριο, ως κυβέρνησης.

Όχι για να υπάρξει μια λίστα αιτημάτων, για να καταγράψουμε αιτήματα ρουσφετολογικά, αλλά ένα συνεκτικό, περιφερειακό πρόγραμμα, ένα βιώσιμο σχέδιο μιας πράσινης ανάπτυξης, που αξιοποιεί όλα τα πλεονεκτήματα κάθε περιοχής και επενδύει ακριβώς σ' αυτά τα πλεονεκτήματα. Στον άνθρωπο, στο περιβάλλον, στις αναπτυξιακές μας δυνατότητες, στην παιδεία, στον πολιτισμό, αξιοποιώντας και τη νέα τεχνολογία σε ό,τι αφορά την ενέργεια και άλλες βεβαίως σημαντικές καινοτομίες.

Μέσα απ' αυτή την διαδικασία δημιουργείται και μια δυνατότητα, όχι απλώς συμμετοχής του πολίτη, αλλά διαμόρφωσης μιας σοβαρής, θα έλεγα, συμφωνίας, για την εγγύηση της εφαρμογής, της υλοποίησης αυτού του προγράμματος. Διότι πια, αυτό το Πρόγραμμα -και είναι αυτό το πέμπτο σημαντικό σημείο- θα είναι ένα Πρόγραμμα, όχι κάποιων ειδικών στη Χαριλάου Τρικούπη, ή οποιουδήποτε ερευνητικού κέντρου, ή έστω ενός Εθνικού Συμβουλίου, που είναι κάπως μακριά, ή πολύ μακριά από την καθημερινότητα του πολίτη, αλλά αυτό το Πρόγραμμα θα γίνεται ολοένα και περισσότερο κτήμα του Ελληνικού λαού. Αύριο, αυτό το Πρόγραμμα που θα εφαρμόζουμε θα είναι το Πρόγραμμα που θα αισθάνεται ως δικό του. Θα είναι δικό του. Θα είναι του πολίτη, θα είναι του Ελληνικού λαού. Με αυτό τον τρόπο ξανασυνθέτουμε μια ευρύτατη κοινωνική συμμαχία.

Κάποιος μίλησε για τη χειραγώγηση της αυτοδιοίκησης, άλλοι μίλησαν για ρουσφετολογία. Μα, αυτά είναι τα εργαλεία που χρησιμοποιεί η δεξιά, η συντήρηση, δεκαετίες τώρα, για να μπορέσει να διασπάσει την Ελληνική κοινωνία, τη συνοχή της Ελληνικής κοινωνίας, να ανταγωνίζεται ο ένας νέος τον άλλον, για το ποιος έχει καλύτερη πρόσβαση στο γραφείο κάποιου βουλευτή, για να μπορεί να βρει μια δουλειά. Ενώ θα έπρεπε να ενώσουν τις δυνάμεις, τους να απαιτήσουν τα δικαιώματά τους, να ζητήσουν να εγγυάται η πολιτεία, η κυβέρνηση τα δικαιώματα των νέων ανθρώπων για δουλειά, για αξιοπρέπεια.

Όταν το 1974, δημιουργήσαμε με αρχηγό τον Ανδρέα Παπανδρέου το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα, μια από τις μεγάλες αλλαγές ήταν ακριβώς αυτή. Φύγαμε από ένα μοντέλο πολιτικής που είχε αναφορά σε προύχοντες, σε αρχηγίσκους, σε κομματάρχες τοπικούς ή κεντρικούς, που διέσπαγαν την εθνική λαϊκή ενότητα και διαμορφώσαμε ένα πρόγραμμα που δημιούργησε μια ευρύτατη κοινωνική συμμαχία, οριζόντια, δίνοντας δύναμη στο λαό, δύναμη στις θέσεις μας, δύναμη στο Πρόγραμμά μας, δύναμη στη φωνή μας.

Αυτό έχουμε κάνει τα τελευταία χρόνια, αυτό κάνουμε και σήμερα και αυτό αύριο θα εγγυηθεί μια ισχυρή κυβέρνηση, που θα πατάει γερά στα πόδια της, στη βούληση των πολιτών.

Το ΠΑΣΟΚ αξιόπιστα έχει καταθέσει και καταθέτει προτάσεις για την ελληνική οικονομία, και σήμερα, για την ελληνική οικονομία απέναντι στη διεθνή κρίση, για τη θωράκισή της, χωρίς όμως λευκές επιταγές στις τράπεζες, χωρίς να πληρώνει το λογαριασμό ο πολίτης.

Γι' αυτό παλεύουμε στη χώρα μας, γι' αυτό παλεύω και ως Πρόεδρος της Σοσιαλιστής Διεθνούς και σε διεθνές επίπεδο. Δεν δέχομαι και δεν δεχόμαστε ως σοσιαλιστές και ως δημοκράτες την ιδιωτικοποίηση των κερδών και την κοινωνικοποίηση των ζημιών.

Είναι τώρα η ώρα των σοσιαλιστικών και δημοκρατικών λύσεων σε παγκόσμιο επίπεδο. Είναι σήμερα παγκόσμια η απαίτηση για μεγαλύτερη διαφάνεια, για νέους κανόνες στις αγορές, που επιτέλους προστατεύουν τον απλό πολίτη, ώστε να προσαρμόσουμε την παγκοσμιοποίηση στον άνθρωπο και όχι τον άνθρωπο στην παγκοσμιοποίηση.

Να απαντήσουμε στην ενεργειακή κρίση, στην επισιτιστική κρίση, στην οικολογική κρίση. Να απαντήσουμε στη φτώχεια, την λαθρομετανάστευση και την προσφυγιά, τις πανδημίες, γιατί όλα αυτά μαζί, δημιουργούν εντάσεις και συγκρούσεις.

Μέσα από την Επιτροπή του Νομπελίστα Τζόζεφ Στίγκλιτς που δημιουργήσαμε, ήδη έχουμε ξεκινήσει και προτείνουμε νέους κανόνες διαφάνειας, θεσμούς ελέγχου και εποπτείας των αγορών. Προτάσεις που διασφαλίζουν την κοινωνική προστασία, τα ασφαλιστικά συστήματα, δουλειές για τους ανέργους και την προστασία του περιβάλλοντος.

Ακόμα περισσότερο, μια δημοκρατική διακυβέρνηση σε εθνικό, περιφερειακό και διεθνές επίπεδο. Είναι η ώρα να διαμορφώσουμε μια ευρύτατη και ισχυρή προοδευτική φωνή για αλλαγές στον Πλανήτη μας. Και γιατί όχι, η προοδευτική Ελλάδα έχει κάθε λόγο και κάθε δυνατότητα να πρωτοπορήσει σ' αυτόν τον αγώνα ως δύναμη ηθικής, ως δύναμη που προωθεί ένα νέο ήθος, ως δύναμη προόδου, ως δύναμη αλλαγής.

Είναι ευκαιρία, είναι και υποχρέωσή μας με την ελπίδα που δημιουργήθηκε στην Αμερική, αλλά και σε όλο τον κόσμο μετά την εκλογή του Ομπάμα, οι προοδευτικές δυνάμεις να ενώσουν τη φωνή τους σε παγκόσμιο επίπεδο, να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα των πολιτών σε όλο τον Πλανήτη.

Και όπως είπα στη Ν. Υόρκη και στη Βιέννη πρόσφατα, σε συναντήσεις που είχα με τη Σοσιαλιστική Διεθνή ή θα πάμε σε έναν κόσμο δικαίου, δημοκρατίας, πράσινης και βιώσιμης ανάπτυξης ή θα πάμε στην βαρβαρότητα.

Μάλιστα, προχθές, στο Συμβούλιο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, φάνηκε και η έλλειψη και η ανάγκη για προοδευτικές πρωτοβουλίες. Φάνηκε και η απουσία προτάσεων από την Ελληνική κυβέρνηση. Απούσα και πάλι η Ελληνική κυβέρνηση, αλλά δυστυχώς, απούσα και η Ευρωπαϊκή Ένωση, που σήμερα αποτελείται κυρίως από συντηρητικές κυβερνήσεις.

Γι' αυτό, το αίτημα της εποχής είναι και στην Ευρώπη αλλαγή. Και στις ευρωεκλογές, η απάντησή μας είναι αλλαγή στην Ευρωπαϊκή Ένωση, για να υπάρχει αυτή η προοδευτική φωνή, μια προοδευτική φωνή που μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο με τις αλλαγές που πιθανώς να έρθουν στην Αμερική. Αλλά σκεφτείτε μια προοδευτική Ευρώπη, η οποία όχι μόνο θα θέσει την ατζέντα, αλλά να προτείνει και λύσεις προοδευτικές.

Βεβαίως θα υπάρξουν ισχυρές δυνάμεις διεθνώς, που δεν θα θελήσουν μια προοδευτική Αμερική, ένας προοδευτικός Πρόεδρος να εφαρμόσει κάποιες πιο προοδευτικές λύσεις. Μια Ευρώπη προοδευτική, θα ενισχύσει την πιθανότητα να βρούμε από κοινού λύσεις που πραγματικά προστατεύουν τον πολίτη και ανοίγουν νέες προοπτικές στον Πλανήτη μας.

Σήμερα, λοιπόν, χρειαζόμαστε μια νέα πολιτική στην Ευρώπη και έχουμε προτάσεις. Είχα την ευκαιρία προχθές, να συναντηθώ και με τους σοσιαλιστές της Ευρώπης, αλλά και με τον Πρόεδρο της Επιτροπής, τον κ. Μπαρόζο, όπως και τον κ. Σολάνα, τον υπεύθυνο Εξωτερικής Πολιτικής της Ευρώπης.

Δεν μπορεί η Ευρώπη -και αυτά είπα- να έχει αναφορά μόνο στην ενιαία αγορά και στο ενιαίο νόμισμα. Δεν μπορεί να είναι η Ευρώπη που κοιτάζει μόνο τη νομισματική πολιτική και ξεχνά την ανάπτυξη, την ανεργία, τα δημόσια αγαθά, την κοινωνική συνοχή.

Προτείναμε επειγόντως πολιτικές που θα στηρίξουν τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα σε ευρωπαϊκό επίπεδο και θα τονώσουν ζήτηση και δουλειές. Ένας νέος κύκλος ανάπτυξης. Και αυτό βεβαίως, θα το προχωρήσουν στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά πρέπει να το προχωρήσουμε και στις ευρωπαϊκές χώρες, στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Πάντα όμως, με νέους κανόνες διαφάνειας, ελέγχου και εποπτείας των αγορών, με ενίσχυση του ρόλου της εποπτείας και της Κεντρικής Τράπεζας, αλλά προς την κατεύθυνση, επιτέλους, της ανάπτυξης και για περισσότερες δουλειές.

Προτείναμε ένα Ευρωπαϊκό Ταμείο για την αντιμετώπιση της κρίσης, που θα συνδεθεί με πολιτικές ανάπτυξης, οικολογικής ανάπτυξης, άλλης ενεργειακής πολιτικής, κοινωνικής συνοχής και σύγκλισης των ανισοτήτων.

Με πρωτοβουλίες για μια Ευρώπη πρωτοπορίας παγκοσμίως στην καινοτομία, σε νέες τεχνολογίες, σε νέα προϊόντα, επενδύοντας στο κεφάλαιο που λέγεται παιδεία, στην έρευνα, στην πράσινη ανάπτυξη. Με αύξηση, επιτέλους, του κοινοτικού προϋπολογισμού.

Και προτείναμε την προσαρμογή των όρων του Συμφώνου Σταθερότητας, που όπως ξέρετε, δεν μας επιτρέπει το έλλειμμα να πάει πέραν ενός σημείου. Όχι βεβαίως για να σπαταληθούν χρήματα σε ρουσφετολογικές πολιτικές, όπως κάνει η σημερινή κυβέρνηση. Πέντε χρόνια μετά, από τότε που μιλούσε για την απογραφή, είμαστε και πάλι στα πρόθυρα της επιτήρησης.

Αυτοί μας οδήγησαν όχι απλώς να βρισκόμαστε σε μία κατηφόρα δημοσιονομική, αλλά να είναι αναξιόπιστη και η φωνή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Εμείς προτείνουμε κάτι απλό. Ναι, να υπάρξει μια άλλη οριοθέτηση του Συμφώνου Σταθερότητας. Να μπορούν να βγαίνουν έξω από τους υπολογισμούς του ελλείμματος εκείνες οι επενδύσεις που πάνε στην ανάπτυξη, εκείνες οι επενδύσεις που πάνε στην παιδεία, εκείνες οι επενδύσεις που προστατεύουν το εισόδημα και το κοινωνικό μας σύστημα, την κοινωνική μας πρόνοια, ώστε να μπορεί πραγματικά η χώρα μας και όχι μόνο η χώρα μας αλλά όλη η Ευρώπη, να πάρει έναν άλλο δρόμο μέσα απ' την κρίση.

Με ρυθμίσεις για ένα νέο χρονοδιάγραμμα για το μηδενισμό του ελλείμματος, ώστε να μπορούν τα κράτη-μέλη και βεβαίως η Ελλάδα, να συμβάλλουμε από κοινού στην αναπτυξιακή ανάκαμψη διατηρώντας την κοινωνική συνοχή.

Αυτές ήταν πολύ συγκεκριμένες προτάσεις. Προτάσεις τις οποίες και εγώ κατέθεσα στους σοσιαλιστές και οι οποίες έγιναν και αποδεκτές. Αναρωτιέμαι, πού ήταν η κυβέρνηση; Πού είναι η κυβέρνηση; Ποιες προτάσεις κατέθεσε; Πού ακούστηκε η φωνή της χώρας μας;

Δεν υπάρχει καμία πρωτοβουλία της Ελλάδας για τα δικά της συμφέροντα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και διεθνώς. Δυστυχώς, μετά από πέντε χρόνια βλέπουμε την έλλειψη της παρουσίας της χώρας μας σε κάθε διεθνές βήμα, με πολύ αρνητικές συνέπειες βεβαίως για την προστασία των συμφερόντων του Ελληνικού λαού.

Ο τρίτος λόγος της ανατροπής, είναι η αξιοπιστία των προτάσεών μας. Εμείς και όραμα έχουμε και αξιοπιστία στις προτάσεις μας μπορούμε να δώσουμε. Ξέρουμε πολύ καλά πως θα φτάσουμε στους στόχους μας, μέσα από συγκεκριμένο και ρεαλιστικό σχέδιο, που αποτυπώνει το κάθε μας βήμα.

Με συγκεκριμένα μέτρα και πολιτικές. Με συγκεκριμένους πόρους και πηγές χρηματοδότησης. Το ΠΑΣΟΚ έχει αποδείξει ότι και ξέρει και μπορεί. Είτε είναι τα μεγάλα έργα, είτε είναι το Εθνικό Σύστημα Υγείας, είτε είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες, είτε είναι η ένταξη στην ΟΝΕ, είτε είναι η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αυτά τα κάναμε στο παρελθόν. Αύριο, το έργο μας, η προτεραιότητα είναι η οικοδόμηση μιας δίκαιης κοινωνίας, μιας κοινωνίας που προστατεύει όχι μόνο τα δημοκρατικά, αλλά και τα κοινωνικά δικαιώματα του κάθε πολίτη και δίνει σιγουριά και ανάπτυξη.

Ο τέταρτος λόγος της πολιτικής ανατροπής, είναι η πολιτική μας βούληση. Είμαστε αποφασισμένοι να υλοποιήσουμε τις δεσμεύσεις μας, αγαπητοί σύντροφοι και αγαπητές συντρόφισσες. Ο λόγος μας είναι λόγος τιμής. Και αυτή είναι η μεγάλη διαφορά μας από τη Νέα Δημοκρατία.

Και βέβαια, γι' αυτό και ο άνθρωπος για μας, είναι η υπέρτατη αξία. Θέλουμε τον πολίτη και ελεύθερο και ενεργό και σίγουρο και ασφαλή. Ελεύθερο, κυρίαρχο, δημιουργικό. Να μπορεί να προγραμματίσει το μέλλον του, να εκπληρώσει τα όνειρά του, να μεγαλώσει τα παιδιά του με αξιοπρέπεια, περήφανος για το έργο του, με αναβάθμιση της θέσης του. Να του δώσουμε και δύναμη και δυνατότητες. Όχι να τον χειραγωγήσουμε. Να του δώσουμε φτερά. Μέσα σε ένα πλαίσιο σταθερότητας και δημιουργίας. Με ενίσχυση του εισοδήματος. Με σύγχρονες υπηρεσίες κοινωνικού κράτους.

Και αυτές δεν είναι προεκλογικές εξαγγελίες. Αυτές είναι αρχές και αξίες, που είναι βαθιά ριζωμένες στην 3η Σεπτέμβρη του 1974.

Γι' αυτό και ο πέμπτος λόγος της ανατροπής είναι η βαθιά αίσθηση μιας κοινωνίας δικαίου. Μια κοινωνία που μπορεί να κατακτήσει την εμπιστοσύνη στον εαυτό της και τους θεσμούς της. Γιατί όπως πολλοί από εσάς είπατε, και αυτή ακόμα έχει πολλές φορές από πολλούς χαθεί. Όχι μόνο μια κρίση εμπιστοσύνης απέναντι στη Νέα Δημοκρατία, αλλά μια κρίση εμπιστοσύνης στους ίδιους τους θεσμούς της δημοκρατίας. Με ευθύνη βεβαίως, μεγάλη ευθύνη, της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.

Εμείς θα προχωρήσουμε αλλάζοντας τη νοοτροπία και τις πρακτικές του κράτους. Με θεσμούς που λειτουργούν προς όφελος του πολίτη. Για να έχουμε, επιτέλους, ένα κράτος που θα εμπνέει εμπιστοσύνη. Διαφορετικό κράτος. Ευνομούμενο κράτος. Επιτελικό, που σχεδιάζει και ελέγχει, που έχει και τη δύναμη και τη βούληση να προστατέψει τα δικαιώματα του πολίτη. Όχι ένα κράτος διογκωμένο, συγκεντρωτικό, σπάταλο και πελατειακό.

Και γι' αυτό, θέλω να έρθω σε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση, πολύ σημαντική ιδεολογικά για μας, διότι πολλοί μιλούν - και έτσι είναι - για την επανεμφάνιση του κράτους απέναντι στην αγορά.

Είναι όμως η μισή αλήθεια, διότι το κράτος δεν είναι ένα ουδέτερο όχημα. Αν έρθει ένα συντηρητικό, αυταρχικό, πελατειακό κράτος για να σώσει τους υπεύθυνους της κρίσης, τότε αυτή την κρίση θα την φορτωθεί ο κάθε πολίτης.

Γι' αυτό και εμείς, οι σοσιαλιστές, οι δημοκράτες, δεν μιλάμε για έναν πελατειακό κρατισμό ή έναν πελατειακό καπιταλισμό. Μιλάμε για μια γνήσια δημοκρατική έκφραση της βούλησης των πολιτών μας, που θα μεταφερθεί μέσα από μια προοδευτική κυβέρνηση, την ηγεσία του τόπου, ώστε το κράτος να υπηρετεί επιτέλους, όχι τα συμφέροντα κάποιων, αλλά το δημόσιο συμφέρον, το συμφέρον του Ελληνικού λαού. Ώστε να είναι πράγματι απελευθερωμένος ο πολίτης, κυρίαρχος ο πολίτης, δημιουργός ο πολίτης.

Και αυτό με φέρνει σε κάτι που αρκετοί είπατε, για τη στάση ζωής, το ύφος και το ήθος της πολιτικής.

Πρέπει να φέρουμε την αλλαγή και στη στάση ζωής. Το ζητήσατε πολλοί. Κάποιοι μίλησαν για την πολιτική σημασία του ύφους και ήθους της εξουσίας. Κάποιοι άλλοι είπαν, ότι κάποιοι ράβουν κοστούμια, επισημαίνοντας ότι υπάρχουν κάποιοι που μόνο στόχο έχουν την εξουσία. Κακώς πράττουν.

Αυτή είναι η αντίληψη της συντήρησης, αυτή είναι μια αντίληψη που κατά καιρούς είχε εδραιωθεί σε κάποιες δικές μας πρακτικές στο παρελθόν, η εξουσία για την εξουσία. Δεν έχει καμία σχέση με τη σοσιαλιστική και δημοκρατική μας παράδοση. Εμείς, έχουμε μια μεγάλη διαφορά με τη συντήρηση. Αυτοί έχουν θεό την εξουσία, εμείς τον άνθρωπο. Αυτόν υπηρετούμε και μόνον αυτόν.

Για μας ζητούμενο δεν είναι κανένα κοστούμι. Ζητούμενο είναι πάντα, καθημερινά, η υπεράσπιση, η εξυπηρέτηση, η προστασία των αρχών μας, των αξιών μας, με στελέχη που να τα χαρακτηρίζει η ικανότητα, η δημοκρατικότητα, η διάθεση πραγματικής δουλειάς και προσφοράς. Και αυτό αποτυπώνεται στο πρόγραμμά μας, στη στόχευσή μας, αλλά φαίνεται και μέσα από τη στάση ζωής μας. Και αυτό νομίζω είναι μέρος της νέας εποχής που εμείς φέρνουμε ως ΠΑΣΟΚ, που εσείς φέρνετε στη δουλειά σας, στον πολιτικό σας λόγο, στην πολιτική δουλειά που κάνετε στην περιφέρεια, στο νομό, στο κάθε τόπο και γωνιά της Ελλάδας.

Και γι/ αυτό βεβαίως, για να αλλάξουμε το κράτος, έχουμε επίσης δεσμευτεί πρώτα απ' όλα για διαφάνεια παντού, ως ζωτική αρχή λειτουργίας του κράτους.

Δεύτερον, αξιοκρατία παντού. Δεν μπορούμε πια να στελεχώνουμε διοικήσεις μέσα από την αντίληψη των «κουμπάρων» και των ρουσφετιών.

Τρίτον. Έλεγχος για όλα τα πρόσωπα της εξουσίας.

Τέταρτον. Αξιολόγηση παντού, με συγκεκριμένους μετρήσιμους στόχους, ώστε να ξέρει ο Ελληνικός λαός πιο στόχο βάλαμε, πού φτάσαμε, αν φτάσαμε, γιατί δεν φτάσαμε, ή πως τα καταφέραμε και γιατί τα καταφέραμε. Για να ξέρει ο Ελληνικός λαός πού πάνε τα λεφτά του και όταν πληρώνει τους φόρους να αισθάνεται περήφανος για τη χώρα του, για να αισθάνεται περήφανος και σίγουρος ότι αυτά τα λεφτά θα πάνε για την υγεία, την παιδεία, για την πρόνοια και όχι σε κάποια «οικόπεδα Βατοπαιδίου», ή δεν ξέρω που αλλού.

Και πέμπτον, βεβαίως, αποκέντρωση. Ισχυρό, αλλά επιτελικό κράτος. Με ριζική αλλαγή στη δομή και λειτουργία του κράτους, όχι απλά ασκήσεις επί χάρτου όπως κάνει σήμερα η κυβέρνηση, υπονομεύοντας ακόμη περισσότερο την προοπτική μεταρρύθμισης του ελληνικού κράτους.

Έτσι θα αναστρέψουμε την πορεία που έχει πάρει σήμερα η χώρα, δίνοντας σιγουριά και ελπίδα, βγαίνοντας από την κρίση στην οποία μας έβαλε η κυβέρνηση της Ν.Δ.

Τέλος, συντρόφισσες και σύντροφοι, η ανατροπή έρχεται από την οργανωμένη μας δράση. Λέμε συχνά, να είμαστε δίπλα στον πολίτη. Αλλά τι ακριβώς σημαίνει αυτό; Σε κάθε μας επαφή με τον πολίτη, να μιλάμε για τα προβλήματά του και όχι για τα προβλήματά μας.

Προβλήματα στην οργάνωσή μας, βεβαίως, πάντα θα υπάρχουν και πάντα θα τα συζητάμε, όπως τα συζητήσαμε και σήμερα, για να βρούμε λύσεις με ειλικρινή τρόπο. Αλλά αυτά σήμερα αφορούν ελάχιστα τον πολίτη. Ο λόγος ύπαρξης κάθε Οργάνωσής μας, σε κάθε επίπεδο, είναι να εξυπηρετεί τον πολίτη με την ευρύτερη έννοια βεβαίως, το δημόσιο συμφέρον. Και αυτή πρέπει να είναι η πυξίδα της δράσης μας.

Δεν είναι αυτοσκοπός η Οργάνωση. Και αν ακριβώς μ' αυτό τον τρόπο, μ' αυτή την πυξίδα λειτουργήσουμε, θα έρθει ο νέος κοντά μας, θα εμπνεύσουμε και το νέο, θα υπάρξει η συμμετοχή για προσφορά, θα έρθουν νέοι, θα έρθουν γυναίκες- δεν μίλησαν πάρα πολλές σήμερα, θα πρέπει να μιλούν περισσότερες και έτσι θα μπορέσουμε να δούμε πραγματικά τα προβλήματα κάθε περιοχής.

Ένα απλό παράδειγμα, γιατί η Τοπική Οργάνωση, η Νομαρχιακή Επιτροπή, αντί να είναι ένας κλειστός χώρος, να μην καλέσει το Επιμελητήριο της περιοχής της να έρθει να πει τα προβλήματα του χώρου των μικρομεσαίων επιχειρήσεων ή κάποιους φορείς που εκφράζουν τους νέους, να έρθουν στην Οργάνωσή μας να μας μιλήσουν αυτόνομα, ανεξάρτητα, να ακούσουμε.

Να ακούσουν και τις δικές μας σκέψεις πάνω στα δικά τους προβλήματα. Να ανοίξουμε τις Οργανώσεις μας, ώστε πραγματικά να είναι χώροι ουσιαστικής πολιτικής συζήτησης, διαλόγου και σεβασμού των διαφόρων ανησυχιών, αναγκών, αλλά και οραμάτων της τοπικής κοινωνίας.

Μέσα από αυτή τη διαδικασία θα μπορέσουμε το Πρόγραμμά μας και να το εξειδικεύσουμε και να το πολλαπλασιάσουμε και βεβαίως, να το εμπεδώσουμε.

Στην Αμερική υπήρξε μια μεγάλη νίκη, η νίκη του Μπάρακ Ομπάμα, απέναντι μάλιστα σε ένα πανίσχυρο κατεστημένο, και πολιτικό και οικονομικό και μιντιακό, μια τεράστια συγκέντρωση εξουσίας. Τέτοια συγκέντρωση εξουσίας, οικονομικής, πολιτικής, μιντιακής δεν έχει ξαναδεί η ανθρωπότητα.

Και μέσα από τη συγκέντρωση αυτή εξουσίας, αιχμαλωτίστηκε η πολιτική, αιχμαλωτίστηκε το κράτος, αιχμαλωτίστηκε ακόμα και η αγορά. Κρίθηκε όμως εκεί το δημοκρατικό κόμμα και βεβαίως ο Μπάρακ Ομπάμα. Όπως καλούμαστε και εμείς σε έναν αγώνα για μια δημοκρατική ανατροπή, για την προστασία, την ενίσχυση, την εμβάθυνση της δημοκρατίας και των θεσμών της.

Πώς έγινε αυτό στην Αμερική; Ποια συμπεράσματα ή μαθήματα μπο9ρεί να είναι χρήσιμα για μας; Όχι όλα. Είναι βεβαίως, μια άλλη χώρα σε μέγεθος, σε παράδοση και σε λειτουργία, Όμως, υπάρχουν μερικά σημαντικά μηνύματα.

Πρώτα απ' όλα, υπήρξε το πολιτικό μήνυμα. Θέλησε ο λαός της Αμερικής να αλλάξει, να ανατρέψει τις πολιτικές Μπους. Μια συντηρητική πολιτική. Πώς θα το έκανε όμως αυτό με τα ισχυρά λόμπι στα media, με τα χρήματα των μεγάλων επιχειρήσεων, που δε ήθελαν αυτή την ανατροπή; Που ήθελαν να κρατήσουν τα ηνία της εξουσίας;

Βέβαια, έπαιξε ρόλο και η κρίση, αλλά όχι μόνο. Υπήρξε και η οργάνωση, και η αυτοοργάνωση. Αξιοποιήθηκαν σημαντικά, νέες μέθοδοι οργάνωσης. Ενδυναμώθηκε ο πολίτης. Δόθηκε ο λόγος στον πολίτη. Δόθηκε το δικαίωμα να συμμετέχει, να επηρεάσει, να οργανώσει, να πολλαπλασιάσει το μήνυμα.

Αξιοποιήθηκε η τεχνολογία, το διαδίκτυο. Όχι ως ένα φετίχ, αλλά ως ένα εργαλείο δημοκρατίας, ένα εργαλείο συμμετοχής. Αξιοποιήθηκε η συμμετοχή των πολιτών για την οικονομική αυτονομία του δημοκρατικού κόμματος. Μετά μπορεί να ήρθαν οι επιχειρήσεις, ναι, να στήριξαν και τον Ομπάμα, αλλά αν στην αρχή δεν είχε μια βάση οικονομικής αυτοδυναμίας, δεν θα μπορούσε ούτε καν να βγάλει το μήνυμά του και να ακουστεί.

Και έτσι, έχοντας την οικονομική του αυτοδυναμία, μπόρεσε να προχωρήσει και να περάσει το μήνυμά του, μέσα από τα ΜΜΕ, που βεβαίως είχαν την επιρροή του μεγάλου κεφαλαίου. Και το μήνυμά του πέρασε και το αποτέλεσμα το είδαμε.

Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι, πραγματικά μπορούμε. Όταν πιστέψουμε εμείς στον συμπολίτη μας, στο Μέλος μας, στην Οργάνωσή μας, στη δυνατότητά, όταν δεν είμαστε τοποτηρητές της εξουσίας, αλλά είμαστε εμείς οι καταλύτες για την απελευθέρωση της κοινωνίας, της συλλογικής έκφρασης της κοινωνίας, της επεξεργασίας λύσεων καθημερινά, της ισχυρής συλλογικής βούλησης, της δύναμης του λαού. Τότε κάνουμε θαύματα. Τότε, εκείνο το οποίο φαίνεται ρομαντικό και μακρινό, γίνεται σημερινό, γίνεται αυριανό, γίνεται πράξη, γίνεται το όραμα πραγματικότητα. Αυτό θα κάνουμε. Αυτό θα κάνει η Οργάνωσή μας. Γι' αυτό πιστεύουμε και στην οργανωμένη δράση, στην οργανωμένη δράση του ελληνικού λαού και του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος.

Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες,

Είναι σαφές ότι, η κρίση έχει πολιτικό πρόσημο και στην Ελλάδα και διεθνώς. Είναι οι νεοσυντηρητικές πολιτικές που μας έφεραν εδώ, η απληστία, η κερδοσκοπία, η αδιαφάνεια, η συγκέντρωση πλούτου υπέρ των λίγων.

Για μας, ο πολιτικός στόχος είναι σαφής. Θέλουμε να γίνουμε κυβέρνηση με αυτοδυναμία. Αυτό όμως, δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να κάνουμε και τον απαραίτητο διάλογο με τις δυνάμεις της δημοκρατικής Αριστεράς, χωρίς προϋποθέσεις, χωρίς εκβιασμούς, από καμία πλευρά.

Για να βρούμε τα σημεία που μας ενώνουν. Σημεία που αφορούν τον πολίτη, την ενίσχυση του εισοδήματος, την αναδιανομή του πλούτου, την υπεράσπιση των δημοσίων αγαθών, την ανοικοδόμηση του κοινωνικού κράτους, τη νέα αποκέντρωση, την προστασία του περιβάλλοντος.

Γύρω απ' αυτά τα θέματα μπορούμε και πρέπει να οικοδομήσουμε ένα ευρύ μέτωπο συνεργασίας, που θα εγγυηθεί βαθύτερες και στέρεες αλλαγές, για να βγούμε και απ' τον φαύλο κύκλο της κρίσης. Εμείς διεκδικούμε πέραν της αυτοδυναμίας την ευρύτερη κοινωνική συναίνεση. Αυτό το πλειοψηφικό κοινωνικό μέτωπο ξεπερνά κατά πολύ τα δικά μας εκλογικά ποσοστά. Εκφράζει τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας μας, ανθρώπους που θα έχουν ψηφίσει όλο το φάσμα των κομματικών σχηματισμών και αυτό το μεγάλο κοινωνικό μέτωπο θέλουμε να εκφράσουμε στην καθημερινή μας πρακτική στη διακυβέρνησή μας.

Να οδηγηθούμε σε μια ανθρώπινη κοινωνία.

Να αλλάξουμε ριζικά τις συνθήκες μέσα στις οποίες ζει σήμερα ο πολίτης.

Δεν είμαστε εδώ για να διαχειριστούμε απλά κάποια προβλήματα, αλλά για να αλλάξουμε ριζικά τον τρόπο λειτουργίας της κοινωνίας, της οικονομίας και του κράτους υπέρ του πολίτη. Και θα τα καταφέρουμε. Θα τα καταφέρουμε όταν κάθε στέλεχος, απ' το Μέλος της Τοπικής Οργάνωσης, μέχρι και εμένα τον ίδιο, όλοι μας, όλοι σας, γίνουμε πρεσβευτές, αγγελιοφόροι του μηνύματος της πολιτικής μας.

Έχουμε κάνει μεγάλα βήματα τον τελευταίο καιρό. Η ανατροπή είναι εδώ. Τώρα, μπροστά στα νέα καθήκοντά μας, σύνθετα πολιτικά καθήκοντα, σας χρειάζομαι όλους. Η πατρίδα και οι πολίτες μας χρειάζονται, και μας χρειάζονται και ενωμένους και δυνατούς και αποφασισμένους.

Και αύριο, μετά τις επόμενες εκλογές, ως κυβέρνηση πια, θα τηρήσουμε τις υποσχέσεις μας. Το δικαίωμα σε μια ανθρώπινη κοινωνία. Θα υλοποιήσουμε τις δεσμεύσεις μας μέχρι την τελευταία λέξη. Ο λόγος μας είναι λόγος τιμής.

Σας ευχαριστώ.