Ομιλία Α. Διαμαντοπούλου στη Βουλή κατά τη διάρκεια της συζήτησης της επίκαιρης επερώτησης της για τα ΚΕΣ

06 Νοεμβρίου 2008

Κύριε Πρόεδρε, σήμερα η Πανεπιστημιακή κοινότητα βρίσκεται πάλι στους δρόμους, ενώ η απειλή των κλειστών Πανεπιστημίων της Νέας Δημοκρατίας κρεμάται πάνω από τα Πανεπιστήμια, πάνω από την ελληνική κοινωνία. 

Ο Υπουργός Παιδείας αρνήθηκε να έρθει σήμερα στη Βουλή να μιλήσει για το πιο καυτό σήμερα  θέμα στην Παιδεία, που είναι οι επιπτώσεις που έχουν επέλθει και από την απόφαση του ΔΕΚ, αλλά και από την εφαρμογή της οδηγίας εδώ και είκοσι χρόνια. Ο υφυπουργός Παιδείας, πίσω από τον οποίο κρύβεται ο υπουργός, όπως ο πρωθυπουργός κρύβεται επί μακρόν πίσω από τον κύριο Ρουσόπουλο, δεν απάντησε στο θέμα, ωσάν να μην υπάρχει στην ερώτησή μου!  

 Κύριε Υφυπουργέ, όσον αφορά στα επαγγελματικά δικαιώματα, οι διαδικασίες που αφορούν το Υπουργείο Παιδείας και στις οποίες αναφερθήκατε, θέλω να σας θυμίσω ότι έχουν ολοκληρωθεί ήδη από το 2003, όταν παραλάβατε πάνω από ενενηνταπέντε (95) δικαιώματα. Τώρα, έρχομαι στο επίμαχο θέμα της απόφασης του ΔΕΚ.

Δεν αρκεί να έχουμε λαϊκισμό της άρνησης, αλλά δεν μπορεί και αμαχητί να αποδεχόμαστε ό,τι προέρχεται από την ΕΕ. Χρειάζεται να συνδιαμορφώνουμε τις πολιτικές.  

Το ΠΑΣΟΚ έθεσε το θέμα στην ΕΕ και στο Ευρωκοινοβούλιο και στην Επιτροπή, ώστε να υπάρξει το πλαίσιο εκείνο που θα επιτρέπει σε κάθε χώρα να ελέγχει τι γίνεται στο έδαφός της, να υπάρχουν οι προδιαγραφές εξασφάλισης της ποιότητας, ώστε τα Πανεπιστήμια να μη μετατραπούν σε επιχειρήσεις πώλησης εμπορικών αγαθών. Δεν μπορεί να αποδεχτούμε τον κίνδυνο, στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες, τα Πανεπιστήμια να γίνουν επιχειρήσεις Fast food.

Αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται η κυβέρνηση άμεσα να θέσει το θέμα σε όλα τα ευρωπαϊκά όργανα, να θέσει το θέμα στο επερχόμενο συμβούλιο Υπουργών Παιδείας, να ζητήσει συνεδρίαση με τους Υπουργούς Παιδείας, Απασχόλησης και Ενιαίας Αγοράς, ώστε να τεθεί άμεσα, στα πλαίσια μίας πρωτοβουλίας της ΕΕ για την εξασφάλιση της ποιότητας, το πλαίσιο εκείνο που θα δίνει τη δυνατότητα σε κάθε κυβέρνηση να αξιολογεί και να ελέγχει τις προδιαγραφές κάθε εκπαιδευτικής δομής και να προχωρά στο άμεσο κλείσιμό τους, όταν δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις λειτουργίας τους. Αντί αυτού, η κυβέρνηση δείχνει μία εγκληματική αδράνεια και απάθεια.

Ο υπουργός μιλά για φοβική αντιμετώπιση. Φοβική όμως είναι η ίδια η κυβέρνηση, που δεν παίρνει πρωτοβουλίες, ούτε σε εθνικό, ούτε σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Και πρέπει να απαντήσετε κύριε υφυπουργέ, γιατί όταν παραμένετε έτσι αδρανείς, τότε δημιουργούνται σοβαρές υποψίες, ή ότι λειτουργείτε πίσω από έναν δογματισμό, ανάμεσα στο ιδιωτικό και το δημόσιο, που οδηγεί στην υποβάθμιση του δημοσίου, ή ότι οδηγείστε πίσω από συμφέροντα, ή εν πάση περιπτώσει ότι αγνοείτε απολύτως τους κινδύνους που υπάρχουν και τις δράσεις τις οποίες οφείλετε και μπορείτε να πάρετε. Και για να έρθουμε και στις ημέρες μας, με βάση τα συνθήματα που ακούγονται σε ολόκληρο τον πλανήτη, μπορούμε εμείς ως Ελλάδα να αλλάξουμε και να διαμορφώσουμε το πλαίσιο στο ευρωπαϊκό επίπεδο; Ναι, μπορούμε όταν έχουμε τη γνώση, τη θέληση, τη δύναμη και τη δυνατότητα δημιουργίας των απαραίτητων συμμαχιών.