Συνέντευξη Τύπου Χρ. Παπουτσή, Δ. Κουσελά , Στ. Κουτμερίδη και Κ. Σπηλιόπουλο με θέμα:

«Η συζήτηση για τον Προϋπολογισμό του 2009»

Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2008

Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ και Γενικός Εισηγητής του Κινήματος στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό του 2009, Χρήστος Παπουτσής και οι Ειδικοί Εισηγητές, Δημήτρης Κουσελάς, Στάθης Κουτμερίδης και Κωνσταντίνος Σπηλιόπουλος, έδωσαν σήμερα συνέντευξη Τύπου, με θέμα «Η συζήτηση για τον Προϋπολογισμό του 2009».

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης Τύπου:

Μ. ΚΑΡΑΚΛΙΟΥΜΗ: Καλησπέρα σας. Την ανάγκη απόσυρσης του σχεδίου προϋπολογισμού που έχει καταθέσει η κυβέρνηση, την έχουμε τονίσει προ ημερών. Είναι κοντά μας ο Γενικός Εισηγητής του ΠΑΣΟΚ στη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό, Χρήστος Παπουτσής, καθώς επίσης και οι ειδικοί εισηγητές, Δημήτρης Κουσελάς, Στάθης Κουτμερίδης και Κωνσταντίνος Σπηλιόπουλος.

Κύριε Παπουτσή, έχετε το λόγο.

ΧΡ. ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ:  Ευχαριστώ Μαρία. Η συζήτηση που διεξάγεται για τον προϋπολογισμό είναι μία από τις πλέον κορυφαίες πολιτικές πράξεις. Μας υποχρεώνει ως κράτος, ως κοινωνία να σκεφτούμε πού βρισκόμαστε, να θέσουμε ξανά τους στόχους και τις προτεραιότητές μας.

Να δούμε τι μέσα διαθέτουμε. Τι μέσα μπορούμε να επιλέξουμε προκειμένου να οργανώσουμε σωστά το παρόν και το μέλλον της χώρας. Να επιλέξουμε ποια μέσα θα χρησιμοποιήσουμε για να πετύχουμε.

Συνήθως όμως, οι προϋπολογισμοί όταν κατατίθενται είναι στην πραγματικότητα μία μαθηματική επιβεβαίωση αυτών που υποπτευόμαστε. Στο σχέδιο, λοιπόν, προϋπολογισμού που κατέθεσε η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αποτυπώνονται οι λαθεμένες επιλογές και τα αδιέξοδα της πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας. Αποκαλύπτεται η αναντιστοιχία λόγων και έργων, υποσχέσεων και ειλικρινών δεσμεύσεων.

Στην πραγματικότητα πρόκειται για ακόμη έναν εμπαιγμό του λαού.

Όπως εμπαιγμός του λαού είναι οι σημερινές δηλώσεις του Πρωθυπουργού ο οποίος επισκέφτηκε το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης. Είμαι βέβαιος ότι δεν συζήτησε με τον κ. Κοντό και τον κ. Κιλτίδη που πρόκειται να προσέλθουν στην Εξεταστική Επιτροπή, τα θέματα του Βατοπαιδίου.

Ακούσαμε όμως αυτά τα οποία είπε για τον αγροτικό κόσμο. Τα άκουσαν όλοι οι Έλληνες αγρότες, οι οποίοι αισθάνονται πραγματικά ότι ο Πρωθυπουργός τους δουλεύει και τους δουλεύει κυριολεκτικά. Πρόκειται για έναν Πρωθυπουργό της εικονικής πραγματικότητας. Ή το χειρότερο, αυτό που φοβούνται οι περισσότεροι, ότι πρόκειται για έναν εικονικό Πρωθυπουργό μιας σκληρής πραγματικότητας που βιώνουν όλοι οι Έλληνες. Μιας πραγματικότητας, την οποία η Κυβέρνηση αδυνατεί να κατανοήσει  και φυσικά να διαχειριστεί.

Ο Προϋπολογισμός, λοιπόν, του 2009 δεν είναι απλά αποτέλεσμα της εικονικής πραγματικότητας στην οποία προσπαθεί να επιβιώσει η Κυβέρνηση Καραμανλή. Είναι ο καθρέφτης της κυβερνητικής ανεπάρκειας και των αντιλαϊκών επιλογών. Είναι η απόδειξη της κυβερνητικής ανικανότητας να διαχειριστεί την πραγματικότητα της ζωής των ανθρώπων, να σχεδιάσει το σήμερα και το αύριο των πολιτών του τόπου και να εγγυηθεί τη συνέχεια, την προοπτική και την ελπίδα στην ελληνική κοινωνία.

Είναι ένας προϋπολογισμός προσομοίωσης για μαθητευόμενους διαχειριστές της κυβερνητικής εξουσίας οι οποίοι επί πέντε χρόνια μένουν μετεξεταστέοι στην ίδια  τάξη. Καθώς αγνοούν σκόπιμα ή λόγω της αδυναμίας τους ποια είναι η αποτελεσματική χρήση των πόρων που διαθέτουμε, πώς μπορεί να γίνει μεγέθυνση της οικονομικής ανάπτυξης, πώς μπορεί να γίνει δίκαιη η κατανομή των βαρών, πώς μπορεί να γίνει η διανομή του πλούτου έτσι ώστε να διασφαλιστεί η κοινωνική συνοχή και η αλληλεγγύη.

Ο Προϋπολογισμός του 2009 είναι ένας Προϋπολογισμός προσωρινός, καθώς η τελική του διαμόρφωση θα εξαρτηθεί από τις εξελίξεις. Θα έλεγα και συγχωρήστε με γι' αυτό, αλλά δυστυχώς πλησιάζει στην πραγματικότητα, είναι ένας προϋπολογισμός της καφετζούς.

Είναι βέβαιον, ότι με την είσοδο του 2009 και την οικονομία σε ύφεση το κείμενο του προϋπολογισμού που έχουμε σήμερα ενώπιόν μας στην Βουλή των Ελλήνων, θα είναι μία ξεπερασμένη άσκηση επί χάρτου.

Ως εκ τούτου για την κοινωνία, για την αγορά που τώρα αναμένει σαφή δείγματα της κυβερνητικής πολιτικής για τον επόμενο χρόνο, καθαρά μηνύματα για το πού πάνε τα πράγματα και πώς μπορούν να οργανωθούν οι οικονομικές εξελίξεις, για όλους αυτούς, ο προϋπολογισμός αυτός είναι ένας προϋπολογισμός ανευθυνότητας και αβεβαιότητας.

Ανευθυνότητας για τους κρατούντες, αβεβαιότητας για τη μεγάλη πλειοψηφία της ελληνικής οικονομίας, των οικονομικών και κοινωνικών δυνάμεων του τόπου. Είναι αδιαφανής και αναξιόπιστος. Υποβαθμίζει τις δημόσιες δαπάνες, ενώ είναι βέβαιον ότι θα υπάρξουν πρόσθετα  φορολογικά μέτρα, χωρίς κοινωνική ευαισθησία. Είναι προϋπολογισμός άνισος και άδικος.

Αν συγκρίνουμε την αύξηση της φορολογίας, περισσότερα πληρώνουν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι από τους κεφαλαιούχους. Αν συγκρίνουμε τις φοροαπαλλαγές των φορολογούμενων πολύ μεγαλύτερες είναι εκείνες για τους κεφαλαιούχους, πολύ λιγότερες είναι εκείνες για τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους.

Ο τρόπος που ο προϋπολογισμός αντιμετωπίζει την υγειονομική περίθαλψη και την εκπαίδευση των Ελλήνων δείχνει, ότι κατ' ουσίαν η Νέα Δημοκρατία θέλει να αλλάξει τα δεδομένα που συγκροτούν την έννοια του δημόσιου αγαθού.

Αυτή η ταξική και ιδεολογική προσέγγιση της Νέας Δημοκρατίας είναι που έχει οδηγήσει την οικονομία στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα και όχι βεβαίως, όπως ισχυρίζεται η Κυβέρνηση,  η διεθνής οικονομική κρίση, η οποία προφανώς δεν έχει έρθει ακόμη, αλλά είναι καθ' οδόν,.

Η κρίση όμως, το ενδεχόμενο της έλευσης της κρίσης είναι αυτό ακριβώς που αποκάλυψε τα προβλήματα, δεν είναι αυτό που δημιούργησε τα προβλήματα. Αυτό που δημιούργησε τα προβλήματα είναι οι ιδεολογικές αγκυλώσεις, οι πολιτικές αδυναμίες και οι διαχειριστικές ανεπάρκειες της κυβέρνησης που έχουν δημιουργήσει ένα αρνητικό κλίμα στην κοινωνία και έχουν καθηλώσει στην κυριολεξία τις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου σε ένα δυσμενές και αβέβαιο παγκόσμιο οικονομικό περιβάλλον, όπου επιβάλλεται ο σχεδιασμός ενός προϋπολογισμού με έντονο αναπτυξιακό και κοινωνικό χαρακτήρα. Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ακολουθεί ακριβώς την αντίθετη πορεία, αυξάνει τους φόρους και συρρικνώνει τις δημόσιες επενδύσεις, υπονομεύοντας μ' αυτό τον τρόπο την κοινωνική συνοχή και την οικονομική προοπτική της χώρας.

Ο προϋπολογισμός του 2009 δεν θωρακίζει, δεν προστατεύει την ελληνική οικονομία, αλλά αντίθετα πολλαπλασιάζει τις αρνητικές επιπτώσεις από τη χρηματοπιστωτική κρίση όταν θα έρθει.

Αντί να αποτυπώνεται ως βασική προτεραιότητα η χρηματοδότηση των ευαίσθητων τομέων της απασχόλησης, της κοινωνικής αλληλεγγύης, της υγείας, της παιδείας, πλήττεται βάναυσα το εισόδημα της ελληνικής οικογένειας, το εισόδημα του αγρότη, πλήττεται βάναυσα η μικρομεσαία επιχείρηση.

Αν εφαρμοστεί αυτός ο προϋπολογισμός είναι βέβαιον ότι θα προκαλέσει σοβαρότατες κοινωνικές εντάσεις και φυσικά οι αντιδράσεις των κοινωνικών δυνάμεων και ιδιαίτερα των εργαζόμενων θα είναι πάρα πολύ έντονες, καθώς εκ των πραγμάτων θα επιδεινώσει τη ζωή της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών.

Έτσι με βεβαιότητα μπορώ να σας πω, ότι ο προϋπολογισμός του 2009 δεν είναι προϋπολογισμός για την αντιμετώπιση της κρίσης, αλλά είναι προϋπολογισμός εμβάθυνσης της κρίσης. Και συνεπώς προϋπολογισμός αποδιάρθρωσης της κοινωνικής συνοχής. Ένας προϋπολογισμός που δεν μειώνει τη φτώχεια, αλλά αυξάνει τους φτωχούς.

Το δημόσιο χρέος αυξάνεται, το έλλειμμα του προϋπολογισμού παρά τις λογιστικές αλχημείες της Κυβέρνησης έφτασε το 3,5% του ΑΕΠ το 2007. Ο ρυθμός αύξησης του ΑΕΠ επιβραδύνεται. Η δημοσιονομική διαχείριση αποδείχθηκε αναξιόπιστη και αναποτελεσματική. Η φορολογική πολιτική καταδεικνύει τον ταξικό χαρακτήρα της πολιτικής της σημερινής Κυβέρνησης. Η υπερχρέωση των νοικοκυριών, αλλά και των επιχειρήσεων έφτασε σε ασύλληπτα ύψη ως αποτέλεσμα της μείωσης των εισοδημάτων, που με επιλογή της Κυβέρνησης έχει οδηγήσει τον κόσμο.

Η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας υστερεί. Το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών φτάνει το πρωτοφανές ύψος του 15% του ΑΕΠ περίπου. Οι δημόσιες επενδύσεις μειώνονται ως ποσοστό του ΑΕΠ, στερώντας έτσι θέσεις απασχόλησης και εισοδήματα από τους εργαζόμενους και βεβαίως τη δυνατότητα για τη δημιουργία οικονομιών κλίμακος από τις επιχειρήσεις. Και οι ιδιωτικές επενδύσεις παραμένουν καθηλωμένες.

Το ισοζύγιο άμεσων ξένων επενδύσεων κατέστη αρνητικό ήδη από το 2006 και παραμένει σταθερά αρνητικό. Τα εισοδήματα των μισθωτών και των συνταξιούχων συρρικνώνονται διαρκώς. Το αγροτικό εισόδημα μειώνεται και ο αγροτικός κόσμος συνθλίβεται.

Η αναδιανομή του εθνικού εισοδήματος υπέρ του κεφαλαίου και εις βάρος της εργασίας πήρε εκρηκτικές διαστάσεις. Ο αριθμός των πολιτών και των νοικοκυριών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας αυξήθηκε δραματικά.

Ο προϋπολογισμός, λοιπόν, που κατέθεσε η Νέα Δημοκρατία συνοδευόμενος από τις γνωστές εξαγγελίες του κ. Αλογοσκούφη είναι στην πραγματικότητα ένας προϋπολογισμός κάλπικος. Τα στοιχεία του είναι παραποιημένα. Όπως ήταν παραποιημένα και τα στοιχεία του προϋπολογισμού του 2008 τον οποίο συζητούσαμε πέρυσι.

Οι εκτιμήσεις του για την ανάπτυξη, για την ανεργία, για τον πληθωρισμό, για τους μισθούς, την φορολογία, τα έσοδα, τις δαπάνες, το έλλειμμα, το χρέος και γενικά την κατάσταση της οικονομίας και της κοινωνίας, είναι στην πραγματικότητα στον αέρα. Και σε κάθε περίπτωση είναι εκτός της πραγματικότητας που ζει ο Έλληνας πολίτης. Γι' αυτό και θα τον καταψηφίσουμε.

Ταυτόχρονα όμως επειδή η κυβέρνηση επιχειρεί με κάθε τρόπο, με επικοινωνιακά τεχνάσματα, να διαμορφώσει ένα κλίμα σύγχυσης μέσα στο οποίο θα κληθούν οι βουλευτές του ελληνικού Κοινοβουλίου να ψηφίσουν αυτό τον προϋπολογισμό, θέλω να είμαι απολύτως σαφής: Εμείς, οι συνάδελφοί μου και όλοι οι συνάδελφοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ θα δώσουμε τη μάχη μας αποκαλύπτοντας τις πολιτικές που κρύβονται πίσω από τις γραμμές του σχεδίου προϋπολογισμού στην Βουλή.

Ταυτόχρονα, όμως, θα δώσουμε και τη μάχη μας στην δημόσια συζήτηση η οποία ανοίγει μέσα από έναν καταιγισμό προτάσεων, φημών γύρω από νέες προτάσεις του κ. Καραμανλή και της κυβέρνησης, γύρω από νέες εισοδηματικές ενισχύσεις, οι οποίες πρόκειται έτσι κι αλλιώς όπως γνωρίζετε, όταν συζητηθούν θα είναι οπωσδήποτε μετά  τον Γενάρη ή τον Φλεβάρη και βεβαίως μέσα σ' ένα γενικό κλίμα κάποιων νέων ρυθμίσεων που θα έρθουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση ως αποτέλεσμα των προτάσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς την Σύνοδο Κορυφής της 12ης Δεκεμβρίου.

Γι 'αυτό εξ άλλου λέμε ότι αυτός ο προϋπολογισμός είναι προϋπολογισμός στον αέρα. Είναι κάτι το οποίο θα δούμε την οριστική του μορφή στον επόμενο χρόνο. Όμως,  εκείνο το οποίο έχει καθοριστική σημασία για την χώρα μας και σ' αυτό επιμένουμε. Οπως επιμείναμε στην ανάγκη να δώσει τη μάχη της η κυβέρνηση προκειμένου να υπάρξει ελαστικότητα όσον αφορά την εφαρμογή του Συμφώνου Σταθερότητας. Οπως εμείς επιμένουμε ότι εδώ και τώρα πρέπει ν' αξιοποιήσουμε με κάθε τρόπο τις συζητήσεις, οι οποίες πραγματοποιούνται σε ευρωπαϊκό επίπεδο προκειμένου ν' ανοίξουμε νέες προοπτικές και νέες δυνατότητες για την υποβοήθηση της χώρας και κυρίως των ασθενέστερων εισοδηματικά τάξεων. Εμείς πιστεύουμε ότι ακόμη και τα μέτρα τα οποία προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα πρέπει να τ' αξιοποιήσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Γι' αυτό το λόγο, καλούμε την κυβέρνηση τώρα, χωρίς καμία άλλη καθυστέρηση, να προχωρήσει γρήγορα στην αξιολόγηση των έργων εκείνων τα οποία πρέπει να προτείνει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, έτσι ώστε το ταχύτερο δυνατό να μπορέσουμε ν' αντλήσουμε και ν' απορροφήσουμε τα νέα κονδύλια, τα οποία διατίθενται με την επιτάχυνση της χρηματοδότησης που αποφασίστηκε ήδη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τις αρχές του 2009, για τον Γενάρη δηλαδή του 2009.

Το λέω αυτό γιατί η κυβέρνηση, όπως θ' ακούσετε και από τους συναδέλφους που θα πάρουν τον λόγο, έχει σημαντικότατα καθυστερήσει όχι μόνο στην αξιοποίηση των κονδυλίων του Δ' ΚΠΣ, αλλά κυρίως στην αξιοποίηση του ΕΣΠΑ, του Εθνικού Σχεδίου της Περιφερειακής Ανάπτυξης κρατώντας στην πραγματικότητα την ελληνική περιφέρεια όμηρο της πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας.

Τώρα λοιπόν που ανοίγονται νέες δυνατότητες σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η ελληνική κυβέρνηση χωρίς καμία άλλη καθυστέρηση χρειάζεται να εργαστεί σοβαρά, να διεκδικήσει το καλύτερο, να διεκδικήσει αν είναι δυνατό να εξαιρεθούν οι επενδύσεις για την ανάπτυξη, για την υγεία και για την παιδεία από τον υπολογισμό του Συμφώνου Σταθερότητας και κυρίως από τις υποχρεώσεις τις οποίες έχουμε αναλάβει στα πλαίσια της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης. Ταυτόχρονα να προωθήσουμε έργα τέτοια τα οποία μπορούν πράγματι να ενταχθούν σ' ένα συνολικό σχέδιο που όμως να είναι στοχευμένο, εκεί δηλαδή που πονά η ελληνική οικονομία. Να είναι στοχευμένο στις μικρομεσαίες  επιχειρήσεις, στην λειτουργία του εμπορίου, στην ενίσχυση των εισοδημάτων και των ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων, έτσι ώστε να μπορέσουμε να τροφοδοτήσουμε την ζήτηση στην αγορά, την κατανάλωση και ταυτόχρονα να δώσουμε μια νέα πνοή ενόψει της επερχόμενης δύσκολης οικονομικής χρονιάς του 2009

Μ. ΚΑΡΑΚΛΙΟΥΜΗ: Ευχαριστούμε πολύ. Ο κ. Σπηλιόπουλος έχει τον λόγο.

κ. ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Μέσα από τον προϋπολογισμό του 2009, φαίνεται καθαρά ότι η ανάπτυξη της χώρας μας υποχωρεί στα επίπεδα του 1994. Λιγότερη ανάπτυξη σημαίνει λιγότερες θέσεις εργασίας, μικρότερα εισοδήματα και βεβαίως λιγότερα έσοδα για το κράτος, έσοδα που θα μπορούσαν να διατεθούν για κοινωνικούς σκοπούς.

Ως γνωστόν,  οι κύριοι παράγοντες που επηρεάζουν την ανάπτυξη της χώρας μας,  είναι η ιδιωτική κατανάλωση, οι κατασκευές κατοικιών,  ο τουρισμός,  η ναυτιλία και το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων. Εκτός από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, που είναι υπόθεση του κράτους, οι άλλοι παράγοντες, αυτή την περίοδο, περνούν κρίση. Και η ιδιωτική κατανάλωση βρίσκεται σε κάμψη, και οι κατασκευές μειώνονται, όπως επίσης ο τουρισμός και η ναυτιλία.

Μένει λοιπόν, για να στηριχθεί η ανάπτυξη, το πρόγραμμα  δημοσίων επενδύσεων, το οποίο,  δυστυχώς, η κυβέρνηση το πετσοκόβει και το συρρικνώνει στα επίπεδα του 1994. Από το 1994, πρέπει να θυμίσουμε, όταν ξεκίνησε το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, ήταν στα επίπεδα του 3-3,5% και μέχρι το 2000, έφτασε στα επίπεδα του 4,5-5%. Σ' αυτά τα επίπεδα κινήθηκε μέχρι το 2004 και, από το 2004 μέχρι σήμερα, μειώνεται συνεχώς, για να φτάσει σήμερα στο 3,4% ως ποσοστό του ΑΕΠ.

Τι σημαίνει αυτό: Σημαίνει ότι θα έχουμε λιγότερα χρήματα για την πραγματική ανάπτυξη της χώρας μας, σε μια εποχή που και η Ευρωπαϊκή Ένωση συστήνει σε όλα τα κράτη-μέλη  -και τα κράτη-μέλη βεβαίως παίρνουν τις αντίστοιχες αποφάσεις-  γενναία προγράμματα δημοσίων επενδύσεων, για να τονώσουν την ανάπτυξη της χώρας τους. Όπως επίσης, συστήνει μείωση της φορολογίας.  Αλλά  εδώ, στην Ελλάδα, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.

Μάλιστα, την περασμένη εβδομάδα, η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφάσισε να διευκολύνει περαιτέρω τα κράτη-μέλη για την απορρόφηση των πόρων των Διαρθρωτικών Ταμείων και του Κοινοτικού Προϋπολογισμού. Δηλαδή, για να απορροφήσουν γρηγορότερα και ευκολότερα τα χρήματα του Γ' ΚΠΣ και του ΕΣΠΑ 2007-2013. 

Αντί λοιπόν η Ελλάδα να χαίρεται για μια τέτοια απόφαση, σήμερα, με τον προϋπολογισμό, συρρικνώνει το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων και μάλιστα, συρρικνώνει και το συγχρηματοδοτούμενο σκέλος. Και αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα τη μη απορρόφηση των ευρωπαϊκών πόρων από το Γ' ΚΠΣ, που τελειώνει το 2008, κι ένα τμήμα του τελειώνει το 2009, διότι πήραμε παράταση για τις πυρόπληκτες περιοχές, αλλά κυρίως δεν φαίνεται να ξεκινά το πρόγραμμα ΕΣΠΑ από το 2007 μέχρι το 2013.

Χάσαμε δυστυχώς δύο χρόνια κι ακόμα δεν έχει ξεκινήσει κανένα έργο και καμία δραστηριότητα. Ο φετινός προϋπολογισμός προβλέπει ότι το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων θα είναι  8,8 δις ευρώ. Πέρυσι, το αντίστοιχο πρόγραμμα ήταν 9,65%. Το μειωμένο, σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, περσινό πρόγραμμα μειώνεται ακόμα περισσότερο κι έτσι φέτος φτάνουμε στο επίπεδο του 1993 ως ποσοστό του ΑΕΠ.

Αυτό σημαίνει λοιπόν ότι θα έχουμε απώλειες από το Γ' ΚΠΣ, δεν θα ξεκινήσει το ΕΣΠΑ, δεν θα υπάρξει η απαραίτητη ρευστότητα στην αγορά και δεν θα υπάρξουν πρωτοβουλίες για κρίσιμες επενδύσεις στην οικονομία, όπως στην παιδεία, στην τεχνολογία και στην έρευνα, στις υποδομές και γενικότερα σε υγιείς επενδύσεις.

Αντί λοιπόν η χώρα μας, που έχει πραγματικά μια μεγάλη ανάγκη σήμερα για την αξιοποίηση των πόρων του Γ'  ΚΠΣ και του ΕΣΠΑ, να επιταχύνει τους ρυθμούς- μάλιστα είναι αδήριτη ανάγκη να επωφεληθεί από αυτά τα προγράμματα, σήμερα ψάχνουμε για ρευστότητα και χρήματα, αλλά τα χρήματα τα έχουμε και δεν επωφελούμαστε, δεν μπορούμε να τ' απορροφήσουμε- αντί να έχει την φιλοδοξία να επιταχύνει το πρόγραμμα αυτό και να μπορέσουν τα έργα να προχωρήσουν και να ολοκληρωθούν, δεν έχει ούτε την φιλοδοξία, αλλά φαίνεται ότι δεν έχει ούτε και την ικανότητα.

’ρα λοιπόν, πιστεύουμε ότι η ανάπτυξη θα υποχωρήσει πολύ παρακάτω από αυτά τα οποία ισχυρίζεται η κυβέρνηση. ’λλωστε, οι διεθνείς Οργανισμοί, και η Ευρωπαϊκή Ένωση, προβλέπουν ότι θα είναι κάτω του 2% η ανάπτυξη της χώρας μας. Και αυτό θα έχει δυσμενή αποτελέσματα για την οικογένεια, για τους μικρομεσαίους και γενικότερα για την Ελλάδα.

Αυτά που λέει η κυβέρνηση κατά καιρούς, ότι θα υποκαταστήσει το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων του προϋπολογισμού, με άλλες δράσεις και κυρίως με τις συμπράξεις του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, είναι μια δικαιολογία, η οποία εκφέρεται από την κυβέρνηση από το 2004 για τον προϋπολογισμό του 2005.

Δυστυχώς, σήμερα, βρισκόμαστε στο 2008, θα μπούμε στο 2009, και ούτε μια σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα δεν έχει ξεκινήσει. Αυτό σημαίνει ότι ούτε και από εκεί θα υπάρξουν τρόποι για να αναπτυχθεί η χώρα μας.

Πιστεύουμε ότι το καλύτερο εργαλείο που είχε ως σήμερα η κυβέρνηση και η χώρα μας για την ανάπτυξη και την πρόοδο, με τις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης, πετσοκόβεται, συρρικνώνεται, φτάνει στα επίπεδα του 1993 -/94 και, δυστυχώς, η χώρα μας θα πάει πίσω.

Μ. ΚΑΡΑΚΛΙΟΥΜΗ: Ευχαριστούμε πολύ. Κύριε Κουσελά.

Δ. ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Με βάση τη χρονική συγκυρία και τα προβλήματα όπως τα ανέλυσε πριν ο Χρήστος Παπουτσής, είναι φανερό ότι η χώρα μας χρειάζεται έναν προϋπολογισμό ανάπτυξης, αναδιανομής και στήριξης του κοινωνικού κράτους, όχι έναν προϋπολογισμό που στέλνει το λογαριασμό της κρίσης στους πολίτες.

Η κυβέρνηση συνεχίζει μια πολιτική που θα έλεγα ότι ρίχνει λάδι στη φωτιά της κρίσης, μέσα από την υπέρμετρη αύξηση από την μια πλευρά των φορολογικών βαρών και την απαξίωση από την άλλη, της υγείας, της παιδείας, της κοινωνικής ασφάλισης, τη συνολικότερη υποβάθμιση του κοινωνικού κράτους.

Ενδεικτικά θα αναφερθώ σε ορισμένους τομείς γιατί ο χρόνος δεν μας παίρνει να αναφερθούμε σε όλους. Σε ότι αφορά την υγεία. Η υγεία έχει ήδη μπει στην εντατική. Όπως αποκάλυψε ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ την Παρασκευή έχουμε 19.500 κενά, 15.000 κενά σε νοσηλευτικό προσωπικό και 4.500 σε ιατρικό προσωπικό.

Μια σειρά από μεγάλα νοσοκομεία, όπως ο «Ευαγγελισμός», το «Αττικό Νοσοκομείο», η «Νίκαια», περιφερειακά νοσοκομεία, τα κέντρα υγείας, τα αγροτικά  ιατρεία δεν μπορούν πλέον να λειτουργήσουν γιατί οι ελλείψεις σε ορισμένα από αυτά φτάνουν μέχρι και το 40%. Μονάδες εντατικής θεραπείας μένουν κλειστές, με αποτέλεσμα πολίτες οι οποίοι πεθαίνουν στην κυριολεξία να τρέχουν από πόλη σε πόλη για να βρουν ένα κρεβάτι σε μια μονάδα εντατικής θεραπείας.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στη χώρα μας έχουμε τέσσερις νοσηλευτές ανά χίλιους κατοίκους, όταν στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 27 αντιστοιχούν εννέα νοσηλευτές. Από την άλλη πλευρά, στα πλαίσια μιας κακοδιαχείρισης και κακοδιοίκησης που ακολουθήθηκε το τελευταίο χρονικό διάστημα, το χρέος των νοσοκομείων από 1,7 δισεκατομμύρια που ήταν στο τέλος του 2003, θα φτάσει τα 5,7 δισεκατομμύρια ευρώ και ταυτόχρονα ενώ ανεβαίνει αυτό το χρέος, στις παροχές και τους δείκτες υγείας έχουμε ένα αρνητικό ρεκόρ σε σύγκριση με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Είμαστε 23η χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση χάνοντας 9 θέσεις τα τελευταία τρία χρόνια.

Είναι χαρακτηριστικό, αγαπητοί φίλοι, ότι στη χώρα μας οι ιδιωτικές δαπάνες αποτελούν το 57% του συνόλου των ιατρικών δαπανών, όταν στον ΟΟΣΑ ο μέσος όρος είναι 25% και στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι 28%. Αυτό σημαίνει μια επιβάρυνση γύρω στο 6% του οικογενειακού προϋπολογισμού μόνο για τις ιδιωτικές δαπάνες υγείας.

Τα ποσοστά αυτά, για να μην κουράσω, σε άλλες χώρες είναι πολύ μικρότερα.

Αντί, λοιπόν, ο προϋπολογισμός να έρθει να αντιμετωπίσει αυτά τα προβλήματα, διαθέτει δυστυχώς για τις προσλήψεις μόλις 10 εκατομμύρια ευρώ, το ίδιο ποσό που διέθετε και πέρσι και το οποίο έμεινε αναξιοποίητο. Αυτό εμφανίζεται από τα στοιχεία που μας έδωσαν. Εμείς το 2004 είχαμε ύψος δαπανών για τις προσλήψεις προσωπικού 100.000.000 ευρώ.

Σε ότι αφορά την εξόφληση των χρεών, και είδατε ότι οι προμηθευτές έχουν σταματήσει να εφοδιάζουν τα νοσοκομεία, κονδύλια για την εξόφληση τους, ουσιαστικά, δεν υπάρχουν στον προϋπολογισμό.

Στον τομέα της παιδείας, η κατάσταση δεν είναι καλύτερη. Συνεχίζεται για έκτη συνεχή χρονιά η υποχρηματοδότηση της παιδείας αντί να πάμε στο 5% που είχε δεσμευτεί ο Πρωθυπουργός. Έτσι η χώρα μας κατακτά επαξίως... την τελευταία θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το αποτέλεσμα είναι ότι μια σειρά από χρήσιμοι θεσμοί όπως τα ολοήμερα σχολεία, τα οποία εμείς δημιουργήσαμε, η ενισχυτική διδασκαλία, η πρόσθετη διδακτική στήριξη που θα στήριζαν από την μια πλευρά και τους μαθητές αλλά και θα ελάφρυναν από την άλλη τον οικογενειακό προγραμματισμό, να μην μπορούν ουσιαστικά να λειτουργήσουν.

Σε ότι αφορά τα ζητήματα και τη χρηματοδότηση των ασφαλιστικών ταμείων, από την υποχρηματοδότηση που προβλέπεται στον προϋπολογισμό για το 2009 δημιουργείται μια μαύρη τρύπα της τάξης των 3,6 δισεκατομμυρίων ευρώ. Εάν ανατρέξουμε να δούμε τι σημαίνει αυτό, αναδρομικά, ποιες είναι δηλαδή οι οφειλές του δημοσίου έναντι των ασφαλιστικών ταμείων σε σχέση με τις θεσμοθετημένες υποχρεώσεις του δημοσίου, θα δούμε ότι οι οφειλές αυτές από το 2004 μέχρι σήμερα αυξήθηκαν από τα 2,7 δισεκατομμύρια ευρώ που ήταν το 2004 στα 11 δισεκατομμύρια ευρώ σήμερα.

Όπως καταλαβαίνετε, το μέλλον των ασφαλιστικών ταμείων είναι πολύ γκρίζο, πολύ άσχημο, γιατί δεν είναι μόνο αυτά τα προβλήματα. Είναι τα προβλήματα που έχουν σχέση με τη συγχώνευση και τη στάση που εδώ τήρησε η κυβέρνηση, την απώλεια που είχαν πάνω από 300 εκατομμύρια από το δομημένα ομόλογα που θα ήταν πολύ μεγαλύτερη εάν εμείς δεν παρεμβαίναμε και τέλος την απώλεια που είχαν τα ασφαλιστικά ταμεία από τη μείωση των αποθεματικών τους, λόγω της πτώσης του Χρηματιστηρίου.

Σε ότι αφορά το ταμείο κατά της φτώχειας, το οποίο με τυμπανοκρουσίες ίδρυσε στο τέλος του 2007 η κυβέρνηση,  είχαν υποσχεθεί ότι στο ταμείο αυτό θα έμπαιναν το 2008 500.000.000 ευρώ και το 2010 το ταμείο θα είχε 2.000.000.000 προκειμένου να στηρίξει τις ασθενέστερες τάξεις και στρώματα.

Μπήκαν μόνο 100.000.000 το 2008 από τα οποία δεν έχει διατεθεί μέχρι και τώρα που μιλάμε ούτε 1 ευρώ. Προβλέπονται 350 μόλις εκατομμύρια για το 2009, ενώ δεν πρόκειται να μπουν ποτέ τα 400.000.000 που δεσμεύτηκε ο κ. Αλογοσκούφης στη Βουλή που θα έμπαιναν από το σχέδιο στήριξης, από τις απολαβές που είχε το κράτος από το σχέδιο στήριξης των τραπεζών. Δεν θα μπουν τα 200.000.000 που είχε υποσχεθεί από την πώληση του ΟΤΕ ούτε και το καθαρό πλεόνασμα από την ένταξη των ειδικών λογαριασμών στον κρατικό προϋπολογισμό. Είχε δεσμευτεί ότι το καθαρό αυτό πλεόνασμα θα έμπαινε στο Ταμείο αντιμετώπισης της φτώχειας.

Ξερά, ξαναλέω, μόνο 350.000.000 ευρώ και το σύνολο των χρημάτων που θα διαθέσει αυτό το ταμείο απ'  ότι φαίνεται θα αφορά αποκλειστικά το επίδομα θέρμανσης, το οποίο και αυτό θα είναι πετσοκομμένο και σε ότι αφορά το ύψος και σε σχέση με τον αριθμό των δικαιούχων.

Και βέβαια οι εισπράξεις από τη φορομπηχτική πολιτική δεν πρόκειται να πάνε ούτε για μισθούς και συντάξεις. Από τη στιγμή που η σύνταξη του ΟΓΑ με βάση τις προβλέψεις του προϋπολογισμού αυξάνει μόνο κατά 20 ευρώ τον μήνα, μιλάω για την κατώτατη σύνταξη, το ΕΚΑΣ κατά 15 ευρώ που πρακτικά σημαίνει ότι αυτοί που θα πάρουν αυτές τις αυξήσεις δεν μπορούν να πιουν ούτε ένα καφέ τη μέρα.

Η αύξηση των μισθών είναι κάτω ουσιαστικά από τον πληθωρισμό, θα κυμανθούν στο 3 με 3,2% με πρόβλεψη πληθωρισμού, η οποία είναι πολύ υποτιμημένη στο 3% και λέω θα είναι κάτω από τον πληθωρισμό γιατί οι αυξήσεις αυτές δεν δίνονται στο σύνολο των αποδοχών των εργαζομένων, δίνονται μόνο σε ένα μέρος και από την άλλη πλευρά δεν υπάρχει τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας μέσα από την οποία θα προκύψει ένα πρόσθετο κόστος.

Αν ρίξουμε μια ματιά απολογιστικά να δούμε τι έγινε σχετικά με τις δαπάνες το 2008, θα δούμε ότι έχουμε μια πολύ σημαντική υπέρβαση των δαπανών, η οποία μαζί με την υστέρηση των εσόδων από την άλλη πλευρά, θα διαμορφώσει ένα έλλειμμα για το 2008 πάνω από το 3%. Και βέβαια, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι υπήρξε μια  διορθωτική φοροεπιδρομή τον Σεπτέμβρη, ότι χρησιμοποιήθηκε η δημιουργική λογιστική και ότι υπάρχουν και μια σειρά από αναμενόμενα έσοδα από τη λεγόμενη αυτοπεραίωση που πρέπει να έχει ολοκληρωθεί 31/12 και την οποία μέχρι τον Ιούλιο ο κ. Αλογοσκούφης καταριόταν. 

Τι μας δείχνει ο εκτροχιασμός αυτός στο σκέλος των δαπανών; Ότι οι υποσχέσεις τις οποίες είχε δώσει ο κ. Καραμανλής το 2004, ότι θα εξοικονομούσε μέσα από το χτύπημα του σπάταλου κράτους 10 δισεκατομμύρια ζεστό χρήμα, ήταν λόγια του αέρα. Δεν είχαν κανένα μα κανένα αντίκρισμα.

Η διόγκωση των δαπανών δεν είχε αποτέλεσμα ούτε την ποιοτική αναβάθμιση των υπηρεσιών ούτε την αναγκαία στελέχωση είτε της υγείας είτε της εκπαίδευσης είτε της κοινωνικής φροντίδας. Η  διόγκωση των δαπανών έγινε για πολύ συγκεκριμένους λόγους. Έγινε μέσα από την κομματικοποίηση ουσιαστικά της δημόσιας διοίκησης. Είχαμε 100.000 επιπλέον προσλήψεις στο χρονικό διάστημα που πέρασε, έγινε  για ακριβοπληρωμένες επιτροπές, οι οποίες συστάθηκαν στη δημόσια διοίκηση. Έγινε στα πλαίσια της διογκούμενης διαφθοράς.

Αυτά από την πλευρά τη δική μου.

ΣΤ. ΚΟΥΤΜΕΡΙΔΗΣ: Είναι γεγονός πως, πολλές φορές, η συζήτηση για τον προϋπολογισμό της χώρας εξελίσσεται σε μια συζήτηση ανούσια, σε μια έκθεση, περιγραφική έκθεση αριθμών και, πολλές φορές, θα έλεγα εκνευρίζει και την ελληνική κοινωνία. Θα πρέπει να αναδείξουμε αυτή τη διαδικασία, ως μια διαδικασία αμιγώς πολιτική, με έντονα πολιτικά χαρακτηριστικά, γιατί πίσω από τους ωραιοποιημένους και στρογγυλοποιημένους αριθμούς, οι οποίοι με πολύ εύκολο τρόπο μπορεί να διαμορφωθούν, κρύβονται οι πολιτικές προτεραιότητες μιας κυβέρνησης, αναδεικνύεται το ιδεολογικό και πολιτικό υπόβαθρο μιας κυβέρνησης και συγκεκριμένες κοινωνικές και παραγωγικές τάξεις ευνοούνται.

’ρα, θα προσπαθήσω με ελάχιστους αριθμούς να αναδείξω τις πολιτικές προτεραιότητες της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Έχει μεγάλη σημασία, στη σύνταξη του προϋπολογισμού, να αναφερθείς και να ξεκινήσεις από την εκτέλεση του τρέχοντος προϋπολογισμού.

Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι ότι σήμερα ο προϋπολογισμός του 2008, που ήταν η αιτία των εκλογών, είναι ένας πλήρως εκτροχιασμένος προϋπολογισμός. ’ρα, πάνω σε αυτό τον προϋπολογισμό, η κυβέρνηση προσπαθεί να συντάξει τον προϋπολογισμό του 2009.

Είναι πραγματικά πρωτοφανές το γεγονός ότι, τόσο ο κ. Καραμανλής όσο και ο κ. Αλογοσκούφης, είναι οι μοναδικοί νεοφιλελεύθεροι στον κόσμο, που κατήρτισαν έναν προϋπολογισμό, αντίθετο από αυτόν που προβλέπεται σε μια παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση. Δηλαδή, με αυτό που κάνουν όλες οι κυβερνήσεις, και θα έλεγα οι νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις, με τη μείωση των φορολογικών εσόδων και την αύξηση των δημοσίων δαπανών.

Τι στοιχεία έχει αυτός ο προϋπολογισμός. Ένα και μόνο αρκεί, για να δώσουμε, αν θέλετε, την ταυτότητα αυτού του προϋπολογισμού. Αναζητά το ποσό των 7,1 δις ευρώ επιπλέον έσοδα, ποσό ρεκόρ, ιλιγγιώδες. Δηλαδή, έχουμε νέους φόρους με τα ίδια θύματα.

Αναζητά 7,1 δις ευρώ φόρους. Ποιοι θα πληρώσουν αυτούς τους φόρους; Έχει πολύ μεγάλη σημασία. Θα πληρώσουν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, και αυτό συμβαίνει γιατί δεν υπάρχει η τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας. Θα πληρώσουν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, με την κατάργηση του αφορολογήτου. Θα πληρώσουν όλοι οι ιδιοκτήτες, με το ενιαίο τέλος ακινήτου. Θα πληρώσουν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, με την περαίωση εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων. Θα πληρώσουν οι κακοπληρωτές, με τη ρύθμιση ληξιπρόθεσμων χρεών. Και θα πληρώσουν όλοι οι Έλληνες πολίτες, με την αύξηση των τελών κυκλοφορίας.

Μάλιστα, το τελευταίο, το καινούργιο ανέκδοτο για την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είναι ότι, ο κ. πρωθυπουργός, με πολύ μεγάλο στόμφο, υποσχέθηκε στον Ελληνικό λαό ότι δεν θα επιβληθούν νέοι φόροι. Μα αν είναι δυνατόν! Μετά την φοροκαταιγίδα του καλοκαιριού, υπήρχε περίπτωση δηλαδή να επιβληθούν ακόμη περισσότεροι νέοι φόροι; Είναι πραγματικά ανέκδοτο.

Γιατί όμως φτάσαμε σε αυτή την κατάσταση, κυρίες και κύριοι; Τι ευθύνεται; Ευθύνονται συγκεκριμένες πολιτικές της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Και αν η κυβέρνηση έχει το άλλοθι να φορτώσει στη χρηματοπιστωτική κρίση την κακή οικονομική της πολιτική, για τη φορολογική της πολιτική, δεν μπορεί να βρει κανένα άλλοθι. 

Μόνο να αντιληφθούμε ότι μείωσε τους φορολογικούς συντελεστές των νομικών προσώπων, και είναι συγκεκριμένες, λίγες επιχειρήσεις, οι οποίες επωφελήθηκαν, με αποτέλεσμα να χάσει το ελληνικό Δημόσιο δισεκατομμύρια ευρώ έσοδα, αντιλαμβάνεστε ποια είναι η φορολογική φιλοσοφία αυτής της κυβέρνησης.

Κατήργησε το φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας, με τις αδυναμίες που είχε, θα τις παραδεχτούμε, και εφάρμοσε ένα ενιαίο τέλος σε όλους τους Έλληνες ιδιοκτήτες. Αν αυτό για την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αποτελεί φορολογική δικαιοσύνη, όπως επικαλείται, για μας, είναι ο ορισμός της φορολογικής αδικίας.

Επίσης, απαξίωσε όλους τους ελεγκτικούς μηχανισμούς. Σήμερα, θέλω να ξέρετε ότι δεν διενεργείται έλεγχος ούτε στις ΔΟΥ, στις Εφορίες, ούτε στα ελεγκτικά κέντρα, στα περιφερειακά και στα διαπεριφερειακά. Δηλαδή, έχουμε πλήρη κατάργηση του φορολογικού ελέγχου.

Είναι γεγονός ότι αυτός ο προϋπολογισμός της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας είναι ένας προϋπολογισμός απελπισίας. Είναι ένας προϋπολογισμός μειωμένης ευθύνης και ένας προϋπολογισμός περιορισμένης διάρκειας. Αυτό που θα συμβεί είναι ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας συνέταξε αυτό τον προϋπολογισμό, αλλά μάλλον θα τον εκτελέσουμε εμείς ως κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, τον οποίο βέβαια και θα αναθεωρήσουμε.

Η όλη οικονομική κατάσταση της χώρας μας δεν οφείλεται στην παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, αλλά οφείλεται στην ιδεολογική κρίση της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.  

Μ. ΚΑΡΑΚΛΙΟΥΜΗ: Ευχαριστούμε πολύ. Υπάρχουν ερωτήσεις;

Β. ΓΙΑΚΟΥΜΗΣ: Μια ερώτηση ήθελα να κάνω στον κ. Παπουτσή που είναι και ο γενικός εισηγητής. Επειδή λέτε ότι ο προϋπολογισμός κ. Παπουτσή βρίσκεται στον αέρα λόγω των πολιτικών εξελίξεων, θα ήθελα να σας ρωτήσω ποιες είναι οι εκτιμήσεις σας για το τι ενδεχομένως μπορεί να γίνει από το νέο έτος και τι μπορεί να κάνει ο Πρωθυπουργός, ανασχηματισμό, πρόωρες εκλογές ή να ανοίξει τις διαδικασίες διαδοχής του;

ΧΡ. ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Κοιτάξτε, ο προϋπολογισμός είναι στον αέρα. Πέραν από τη δύσκολη οικονομική συγκυρία και τη ρευστότητα της πολιτικής κατάστασης είναι κυριολεκτικά στον αέρα διότι δεν έχει παρουσιάσει η κυβέρνηση τα στοιχεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού του τρέχοντος έτους μετά τον Ιούνιο. Τα επίσημα στοιχεία υπάρχουν, που έχουν δοθεί στη δημοσιότητα, αφορούν τον Ιούνιο του 2008. Από τον Ιούνιο μέχρι τώρα δεν υπάρχει κανένα επίσημο στοιχείο κι αυτό μας δημιουργεί πολύ μεγάλο και έντονο προβληματισμό. Πού ακριβώς στηρίζεται η κυβέρνηση, για ποιο λόγο αποκρύπτει τα στοιχεία.

Εμείς κάναμε, απέστειλα και μια επιστολή στον Πρόεδρο της Βουλής ζητώντας να προσέλθει ο κ. Αλογοσκούφης και να παρουσιάσει επισήμως τα στοιχεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού του 2008 τα οποία οφείλει, υποχρεούται εκ του νόμου και βεβαίως είναι τα στοιχεία τα οποία δίδει και στους Διεθνείς Οργανισμούς, στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στη EUROSTAT και στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Ενώ λοιπόν δίδουν τα στοιχεία στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, στην ελληνική Βουλή δεν δίνουν τα στοιχεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού. Αυτό κάτι σημαίνει. Τι μπορεί να σημαίνει λοιπόν; Σημαίνει είτε πλήρη κατάρρευση των οικονομικών και χρεοκοπία της πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας, το οποίο εν πολλοίς πρέπει να πω ότι φαίνεται σε όλους τους τομείς γιατί δεν έχουμε πουθενά επιτυχίες όσον αφορά τους δείκτες.

Δεύτερον, μπορεί να σημαίνει ότι μαγειρεύονται πολιτικές εξελίξεις. Δηλαδή οδηγείται η Βουλή σε μια συζήτηση επί ενός κειμένου του προϋπολογισμού που όλος ο κόσμος γνωρίζει ότι είναι άσκηση επί χάρτου και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να εφαρμοστεί και την ίδια στιγμή βομβαρδίζεται ο κόσμος με διάφορες ανακοινώσεις περί φιλολαϊκών μέτρων της κυβέρνησης, περί των προθέσεων της κυβέρνησης, εξαγγελιών του Πρωθυπουργού, όπως αυτές σήμερα στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, προχθές στο Υπουργείο Μεταφορών. Κάθε μέρα έχουμε μια επίσκεψη σε κάθε Υπουργείο.

Αυτό δείχνει ότι η κυβέρνηση κινείται όχι με γνώμονα τα συμφέροντα της ελληνικής κοινωνίας, της ελληνικής οικονομίας, τα συμφέροντα της χώρας, αλλά με γνώμονα το συμφέρον της Νέας Δημοκρατίας και του Πρωθυπουργού. Πρακτικά λοιπόν σημαίνει ότι ο κ. Καραμανλής κατά τη γνώμη μου διερευνά, γνωρίζοντας μια κατάσταση τραγική που έχει περιέλθει η χώρα, διερευνά και ψάχνει να βρει τον καλύτερο δυνατό χρόνο προκειμένου να προχωρήσει στην επόμενη κίνηση.

Βεβαίως, απ' ό,τι γνωρίζουμε κι εμείς από τις συζητήσεις που ακούγονται δεξιά και αριστερά, η Νέα Δημοκρατία θα προσδοκούσε, θα ήθελε να εμφανιστούν κάποιες δημοσκοπήσεις που να μειώνει την ψαλίδα, τη διαφορά με το ΠΑΣΟΚ, ενδεχομένως να έρθει και λίγο μπροστά, προκειμένου από αυτή τη θέση να επιχειρήσει να ξαναφέρει το ΠΑΣΟΚ σε μια φάση εσωστρέφειας και αμφισβήτησης όσον αφορά την ενότητά του κι έτσι να κερδίσει πολιτικό χρόνο.

Όμως αυτό απ' ό,τι φαίνεται δεν είναι ένα σενάριο και πολύ αισιόδοξο για τις διαθέσεις του κ. Καραμανλή και της Νέας Δημοκρατίας δεδομένου ότι όλα τα ποιοτικά στοιχεία όλων των δημοσκοπήσεων δείχνουν ότι η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη για τη Νέα Δημοκρατία. Η πορεία είναι δεδομένη. Ο δρόμος προς την ήττα είναι μονόδρομος για τις πολιτικές εξελίξεις.

Ως εκ τούτου ο δρόμος, ότι η αποχώρηση της Νέας Δημοκρατίας από την εξουσία είναι επίσης θέμα χρόνου. Σκεφτείτε κι εσείς, σκεφτείτε να μην οδηγηθεί σε εκλογές ο κ. Καραμανλής, να αποφασίσει να μην πάει σε εκλογές και πάμε σε ευρωεκλογές. Αν καταγραφεί ως πολιτικό αποτέλεσμα τα σημερινά αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων, θα είναι κόλαφος για την πολιτική της Νέας Δημοκρατίας. Μπορεί να κυβερνήσει από την επομένη ημέρα των ευρωεκλογών; Είναι προφανές πως όχι με μια οριακή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, όπου όμως ταυτόχρονα καταγράφεται ως μια απόλυτη μειοψηφία στην κοινωνία.

Ως εκ τούτου το αδιέξοδο για την πολιτική της Νέας Δημοκρατίας είναι δεδομένο. Ο ανασχηματισμός, και να κάνει ανασχηματισμό θα είναι απλώς διευθετήσεις όσον αφορά τις σχέσεις των προσώπων των πολιτικών της Νέας Δημοκρατίας και θα αφορά την προοπτική της συνοχής της παράταξης, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα αφορά τις πολιτικές που απαιτούνται για τη συνοχή της ελληνικής κοινωνίας. Και ως εκ τούτου είναι ένα καμένο χαρτί από χέρι.  

Α. ΛΙΔΩΡΙΚΗΣ: Μια διευκρίνιση. Απ' όσα μας είπατε σήμερα κ. Παπουτσή, προκύπτει ότι το ΠΑΣΟΚ υποστηρίζει ότι 18 μήνες μετά το ξέσπασμα της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης δεν υπάρχει καμία επίπτωση στην ελληνική οικονομία από τη διεθνή κρίση, αλλά ό,τι συμβαίνει στην Ελλάδα είναι αποκλειστικά και μόνο λόγω επιλογών της κυβέρνησης; Στον τομέα της οικονομίας πάντα.

ΧΡ. ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Καταρχάς η διεθνής οικονομική κρίση δεν έχει ακόμα προλάβει να έρθει στην Ελλάδα και να δούμε τις επιπτώσεις που θα έχουμε στην πραγματική οικονομία. Το αν και κατά πόσο θα μετρήσουν και αν και κατά πόσον αυτές οι επιπτώσεις θα είναι μεγάλες, θα προσδιορίσουν πρώτα απ' όλα το τι βαθμό ύφεσης θα έχουμε στην Ελλάδα και πόσο χρόνο θα διαρκέσει.

Όμως ένας πρωτοετής φοιτητής των οικονομικών σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αποδεχθεί ότι η οικονομική κρίση η οποία διαπιστώθηκε το μήνα Σεπτέμβριο στις Ηνωμένες Πολιτείες και άρχισε να επεκτείνεται στον υπόλοιπο κόσμο, έχει επιδράσει στην ελληνική πραγματική οικονομία το μήνα Νοέμβριο όταν άρχισε ή τουλάχιστον παρουσιάστηκε το αναθεωρημένο σχέδιο του προϋπολογισμού για τον επόμενο χρόνο.

Αυτό δεν είναι λοιπόν θέση του ΠΑΣΟΚ. Είναι μια απλή επιστημονική οικονομική εκτίμηση γι' αυτό το οποίο συμβαίνει σε όλο τον κόσμο. Όσον αφορά όμως τη θέση το ΠΑΣΟΚ, εκείνο το οποίο έχουμε επισημάνει είναι ότι η ελληνική κοινωνία αντιμετωπίζει σοβαρότατα αδιέξοδα τα τελευταία χρόνια, αδιέξοδα τα οποία γίνονται ακόμη πιο δύσκολα για τον Έλληνα πολίτη.

Υπάρχει ασφυξία στην αγορά. Υπάρχει σοβαρό πρόβλημα όσον αφορά τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς, τον προϋπολογισμό δηλαδή της κάθε ελληνικής οικογένειας, καθώς τροφοδοτείται κυρίως από τις αποταμιεύσεις όπου υπάρχουν ή αντιμετωπίζουν ακόμη μεγαλύτερη συμπίεση λόγω  του υπερδανεισμού των ελληνικών νοικοκυριών.

Με δυο λόγια το αποτέλεσμα δεν είναι ότι μειώθηκε η δυνατότητα του κάθε Έλληνα πολίτη να αγοράσει αυτά τα οποία τον ενδιαφέρουν για τη ζωή του. Δεν μειώθηκε μόνο το εισόδημά του. Στην πραγματικότητα στέρεψε η ελπίδα για το αύριο, γιατί στην πραγματικότητα η ελληνική οικογένεια σήμερα τροφοδοτεί τα εισοδήματα του σήμερα από τις αποταμιεύσεις που είχε για τα παιδιά τους για το αύριο κι αυτό είναι μείζον θέμα.

Δεν είναι μόνο ένα οικονομικό αποτέλεσμα, αλλά παράγει πολιτικό αποτέλεσμα, κι αυτό το πολιτικό αποτέλεσμα είναι αυτό το οποίο βλέπουμε να καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις τον τελευταίο καιρό και όλες οι τελευταίες δημοσκοπήσεις είναι συνεχώς πιο καθαρή αυτή η προσέγγιση.

Για μας δεν είναι κάτι καινούργιο. Για όλους εμάς, τους συναδέλφους του ΠΑΣΟΚ, τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που λειτουργούμε στην κοινωνία όλους αυτούς τους μήνες, γνωρίζουμε ότι υπάρχει αγανάκτηση του πολίτη, υπάρχει δυσφορία, υπάρχει φόβος και αγωνία για το αύριο και αυτό έτσι κι αλλιώς ήταν βέβαιον ότι θα εκφραστεί. Εκφράζεται τώρα.

Όσο λοιπόν καθυστερεί η κυβέρνηση να πάρει μέτρα ή να αλλάξει πολιτική, αυτός ο φόβος θα διευρύνεται κι αυτή η απόσταση θα μεγαλώνει. Όμως μέτρα η κυβέρνηση για την αντιμετώπιση της κρίσης είναι εξαιρετικά δύσκολο να πάρει. Γιατί; Γιατί η μέχρι τώρα πολιτική της στηρίχθηκε, όπως σας είπα προηγουμένως, σε ιδεολογικές αγκυλώσεις και δογματισμούς.

Μέτρα σήμερα για την αντιμετώπιση της κρίσης είναι στην πραγματικότητα μια ακριβώς αντίθετη πολιτική απ' αυτή την οποία ακολούθησε μέχρι τώρα. Ο κ. Καραμανλής και η κυβέρνηση το γνωρίζουν, γι' αυτό και δεν μπορούν να πάρουν μέτρα. Το αδιέξοδο είναι πλήρες. Ο δρόμος της Νέας Δημοκρατίας προς αποχώρηση από την εξουσία είναι μονόδρομος.  

Β. ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ: Στον κ. Παπουτσή ήθελα να ρωτήσω. Η κριτική, οι προβλέψεις για το μέλλον, οι εικασίες, είπατε συγκεκριμένα μια φράση σχετικά με τα οικονομικά στοιχεία που δεν γνωρίζετε, ότι μπορεί να έχουμε και πλήρη κατάρρευση ή χρεοκοπία.

Πιστεύετε λόγω του ότι υπάρχει και μια αρχή στην οικονομία, είναι καθαρά ψυχολογία, πιστεύετε ότι συμβάλλει με τη στάση σας στο να ξεπεραστεί η κρίση; Κι αν θέλετε να μου κάνετε ένα σχόλιο. Υπάρχει ένα νέο ομόλογο από μια μεγάλη βρετανική τράπεζα εσχάτως, μιλάμε για λίγες ημέρες, το οποίο δίνει απόδοση 6,35% με το στοίχημα ότι δεν θα χρεοκοπήσει η Ελλάδα κι αυτό πωλείται και σε Έλληνες πελάτες. Και ένα σκέλος ακόμη στον κ. Κουσελά. Είπε ότι για έκτη συνεχή χρονιά υποχρηματοδοτείται η παιδεία. Είναι έτσι ακριβώς;

ΧΡ. ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Λοιπόν, η χρεοκοπία της πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας είναι δεδομένη και αδιαμφισβήτητη, όχι μόνο στην Ελλάδα όπως τη ζει ο κάθε Έλληνας πολίτης, αλλά σας διαβεβαιώ και στο εξωτερικό. Κι αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι έχει μειωθεί εξαιρετικά η πιστοληπτική δυνατότητα της χώρας.

Αν δείτε στις λεπτομέρειες το επίπεδο του σπρεντ, του περιθωρίου δηλαδή μέσα στο οποίο δανείζονται, δανείζεται η Ελλάδα σε σχέση με άλλες χώρες, παραδείγματι η Γερμανία, όχι παράδειγμα τη Γερμανία, τη Γερμανία η οποία είναι και ο βασικός αν θέλετε δείκτης για τις χώρες, αξιολόγησης μάλλον για τις χώρες της ευρωζώνης, θα διαπιστώσετε ότι τα τελευταία χρόνια αυτή η διαφορά έχει μεγαλώσει και ως εκ τούτου η πιστοληπτική δυνατότητα της χώρας έχει μειωθεί εξαιρετικά.

Επομένως αυτό το οποίο μου αναφερθήκαμε, στο ομόλογο στη Μεγάλη Βρετανία και η διαπίστωση η οποία, το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγετε εσείς δεν οφείλεται στην κριτική την οποία ασκεί το ΠΑΣΟΚ, αλλά κυρίως οφείλεται στην πολιτική την οποία βλέπει όλος ο κόσμος εντός και εκτός Ελλάδος, την οποία ασκεί ο κ. Αλογοσκούφης και η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Αυτή είναι η αλήθεια.

Η Νέα Δημοκρατία βεβαίως, επειδή ακριβώς βρίσκεται σε αδιέξοδο, σε πολύ μεγάλο αδιέξοδο, τι κάνει; Επιχειρεί να φορτώσει τα αποτελέσματα της πολιτικής της είτε στη διεθνή οικονομική κρίση, είτε στο ΠΑΣΟΚ πάντα, σύμφωνα με την προσφιλή μέθοδο. Δηλαδή αναφερόμενη στο χρέος του παρελθόντος.

Ακόμα και για την επιδείνωση της πιστοληπτικής δυνατότητας της χώρας, προς το ΠΑΣΟΚ απευθύνεται. Εάν παρακολουθήσετε τις συζητήσεις όπου συμμετέχει ο κ. Αλογοσκούφης και επιχειρεί να συμμετάσχει σε προσεγγίσεις όπως αυτή την οποία επιχειρήσατε εσείς προηγουμένως, σας διαβεβαιώ ότι το επιχείρημά του είναι αυτό, «τι θέλετε να κάνουμε, παραδώσατε μία υπερχρεωμένη χώρα, δυσκολευόμαστε να ενισχύσουμε την πιστοληπτική δυνατότητα της χώρας, υπάρχει και η διεθνής οικονομική κρίση, ορίστε, αυτή είναι η κατάσταση».

Δεν είναι όμως αλήθεια. Και δεν είναι αλήθεια και στη Βουλή είχαμε τη δυνατότητα οι συνάδελφοί μου και εγώ και θα έχουμε οπωσδήποτε και τη δυνατότητα και τις επόμενες μέρες από αύριο που συνεχίζει τη συνεδρίαση η Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων και βεβαίως και στην Ολομέλεια, να αποδείξουμε ότι όλη αυτή η ιστορία της Νέας Δημοκρατίας είναι μια ιστορία έωλη.

Από ποια έννοια; Υπό την έννοια ότι η Νέα Δημοκρατία δεν δικαιούται να ομιλεί περί δημοσίου χρέους. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Γιατί το ΠΑΣΟΚ και οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, όποτε δημιούργησαν χρέος, είχαν να αποδώσουν και να παρουσιάσουν στον ελληνικό λαό έργο. Έργο για το οποίο είμαστε περήφανοι.

Το ίδιο ισχύει από την περίοδο του 1981 έως το 1989, το ίδιο ισχύει από την περίοδο 1993 μέχρι το 2004. Τις αντίστοιχες περιόδους της Νέας Δημοκρατίας, δηλαδή την περίοδο της διακυβέρνησης Μητσοτάκη '90-'93 και στη συνέχεια 2004 μέχρι σήμερα, έχουμε επίσης την πρώτη περίοδο Μητσοτάκη ίδιο ύψος χρέους, το ίδιο ποσοστό του χρέους που είχαμε στην πρώτη 8ετία του ΠΑΣΟΚ για τη χώρα, το ίδιο ακριβώς, 35 μονάδες ακριβώς, με μηδενικό έργο.

Το ίδιο συνέβη και τη δεύτερη περίοδο. Έχουμε διακύμανση του χρέους ελάχιστη, μέσα σε μια δρομολογημένη πορεία όπως διαμορφώθηκε από την πορεία της χώρας στα πλαίσια του Συμφώνου Σταθερότητας μετά την ένταξη της χώρας μας στην ΟΝΕ και το έργο επίσης είναι μηδενικό.

Ενώ στην αντίστοιχη περίοδο του ΠΑΣΟΚ τα τελευταία χρόνια είχαμε τους Ολυμπιακούς Αγώνες, είχαμε τα μεγάλα έργα υποδομών, που άλλαξαν τη μορφή και την εικόνα της χώρας και ταυτόχρονα δημιούργησαν μια υπεραξία για την Ελλάδα του σήμερα, μια υπεραξία η οποία εξανεμίστηκε από τη Νέα Δημοκρατία που με ανικανότητα μεγάλη δεν μπόρεσε να την αξιοποιήσει.

Αυτή είναι η αλήθεια και η πραγματικότητα. Αυτή την πραγματικότητα όμως και οι διεθνείς αγορές τη βλέπουν και την αξιολογούν. Δε χρειάζεται η αναζήτηση κάποιων εσωτερικών εχθρών στο εσωτερικό της χώρας, οι οποίοι δυσφημούν την ελληνική οικονομία.

Και επιπλέον, εγώ ξέρετε, επειδή έχω θητεύσει και αρκετά χρόνια στο εξωτερικό, για πολλά χρόνια ακριβώς στα θέματα αυτά τα οποία αφορούν τη δημοσιονομική λειτουργία και τον προϋπολογισμό, θέλω να σας διαβεβαιώσω όσον αφορά τη θέση μου και η θέση μου είναι πολύ σαφής όσον αφορά τη δημοσιονομική πειθαρχία.

Η δημοσιονομική πειθαρχία όμως απαιτεί πρώτα απ' όλα διαφάνεια και δεύτερον, διαρκή διάλογο και διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους, για να εξασφαλίζει και την κοινωνική συνοχή. Εδώ στην Ελλάδα δεν έχουμε ούτε διάλογο, ούτε διαφάνεια, ούτε κοινωνική συναίνεση και σε κάθε περίπτωση δεν μπορούμε να έχουμε δημοσιονομική πειθαρχία.

Αντίθετα, βλέπετε ότι όλοι οι αυστηροί κανόνες και οι νόμοι της κυβέρνησης, στην πραγματικότητα λειτουργούν ως ένα παράθυρο για τους κερδοσκόπους και τους φοροφυγάδες. Αυτή είναι η αλήθεια.

Δ. ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Να απαντήσω και εγώ στην ερώτηση. Μίλησα για υποχρηματοδότηση της παιδείας σε σχέση με τις πραγματικές ανάγκες που έχει, αλλά θέλω να σημειώσω ότι η υποχρηματοδότηση αυτή αφορά και την σύγκριση με την προηγούμενη χρονική περίοδο. Για παράδειγμα, στον προϋπολογισμό για τον οποίο συζητάμε, το ύψος της χρηματοδότησης από τον τακτικό προϋπολογισμό είναι της τάξης των 7.148.000.000, δηλαδή 2,74% του ΑΕΠ και μαζί με το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων φτάνει το 3,056, όταν πέρσι το σύνολο της χρηματοδότησης από τον τακτικό προϋπολογισμό μαζί με το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων για την παιδεία ήταν της τάξης του 3,08, δηλαδή είναι μειωμένο το κονδύλι και σε σύγκριση με το περσινό, αντί να πηγαίνει προς τα πάνω για να φτάσει το 5%.

Συμπληρωματικά στην απάντηση που σας έδωσε ο κ. Παπουτσής, σε ό,τι αφορά το δημόσιο χρέος, θέλω να προσθέσω το εξής: Την περίοδο 1999-2003, μία πενταετία δηλαδή, έχουμε μείωση του δημοσίου χρέους κατά 4,6% του ΑΕΠ, από 102,5% έφτασε στο 97,9. Και την ίδια περίοδο όπως χαρακτηριστικά σημείωσε ο κ. Παπουτσής, έχουμε ένα τεράστιο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, μεγάλα έργα που δεν έγιναν ποτέ σε όλη την ιστορική περίοδο της μεταπολίτευσης και ταυτόχρονα έχουμε τη διενέργεια των Ολυμπιακών Αγώνων.

Την περίοδο 2003-2007 χωρίς μεγάλα έργα, χωρίς Ολυμπιακούς Αγώνες, έχουμε μείωση μόνο κατά 3,4% από 97,9% στο 94,5% του δημοσίου χρέους, που ουσιαστικά η μείωση αυτή αφορά την αύξηση του ΑΕΠ γιατί όπως γνωρίζετε είχαμε αναθεώρηση του ΑΕΠ κατά 9,8%, δηλαδή έχουμε 1,3 ποσοστιαίες μονάδες το χρόνο μικρότερη μείωση από τη μείωση των επενδύσεων το  ίδιο χρονικό διάστημα. Αυτή είναι η πραγματικότητα.

Γ. ΠΙΤΤΑΡΑΣ: Κύριε Παπουτσή, με δεδομένο ότι η συζήτηση για τον προϋπολογισμό ξεκινάει ουσιαστικά 48 ώρες μετά το τέλος της Εξεταστικής και με σχεδόν βέβαια ότι δεν θα έχουμε ένα αλλά θα έχουμε πέντε πορίσματα, δε φοβάστε πως η συζήτηση για τον προϋπολογισμό θα εξελιχθεί σε μία συζήτηση κονταρομαχία για τα αποτελέσματα της Εξεταστικής και μια νέα συζήτηση για το αν ή όχι το ΠΑΣΟΚ θα καταθέσει πρόταση για Προανακριτική;

ΧΡ. ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Ανησυχώ έτσι κι αλλιώς για το γεγονός ότι η συζήτηση για τον προϋπολογισμό περνάει σε δεύτερη ή σε τρίτη μοίρα, παρά το γεγονός ότι είναι η πρώτη προτεραιότητα για κάθε Έλληνα πολίτη. Αλλά απ' την άλλη πλευρά αναγνωρίζω και εγώ το γεγονός ότι το σκάνδαλο του Βατοπαιδίου είναι ένα πολύ μεγάλο σκάνδαλο, οι διαστάσεις του οποίου δεν έχουν γίνει ακόμα γνωστές.

Γίνεται πολύ σοβαρή δουλειά στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής. Όπως ξέρετε παρελαύνουν καθημερινώς πολλοί μάρτυρες που εμπλέκονται ή όχι, αλλά γνωρίζουν τα της υπόθεσης αυτής. Όμως σχεδόν κάθε μέρα προκύπτει η ανάγκη για νέα έρευνα.

Για παράδειγμα, ακούσαμε μόλις τις προηγούμενες μέρες ότι η Μονή Βατοπαιδίου έπαιζε μεγάλα χρηματιστηριακά ποσά στο Χρηματιστήριο. Γεννάται ένα ερώτημα, η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς σήμερα είναι σε θέση να ενημερώσει ποιες ήταν οι επιχειρήσεις οι οποίες είχαν αναλάβει τη διαχείριση αυτών των κεφαλαίων της Μονής Βατοπαιδίου;

Και με ποιους τίτλους; Ως Μονή Βατοπαιδίου ή με άλλους συμπληρωματικού τίτλους άλλων εταιρειών όπως απεδείχθη στις καταθέσεις ορισμένων άλλων τραπεζών όπως της Αγροτικής Τράπεζας; Ξέρετε, εκεί δεν υπήρχε μόνο ως Μονή Βατοπαιδίου, υπήρχε ως Βατοπαιδική Μονή και βεβαίως και μέσα από offshore εταιρείες. Ποιες είναι οι offshore εταιρείες; Ποια ήταν η διαχείριση των κονδυλίων αυτών; Ποιες μετοχές επαίζοντο; Αυτά είναι θέματα τα οποία ξέρετε μπορεί να προσφέρουν πολύ σημαντικά στοιχεία στην υπόθεση την οποία διερευνώνται.

Ποιες είναι οι τράπεζες οι οποίες είχαν αναλάβει να καλύψουν τις χρηματιστηριακές συναλλαγές; Αυτά είναι πού σοβαρά ζητήματα. Το λέω αυτό για ένα θέμα το οποίο προέκυψε μόλις την Παρασκευή. Σήμερα είναι Δευτέρα. Δεν έχω ακούσει κανένα κόμμα να θέτει το ερώτημα να ανοίξουν αυτοί οι λογαριασμοί.

Δεν θα έπρεπε ο Εισαγγελέας ήδη να είχε ξεκινήσει αυτεπάγγελτα κιόλας τη διαδικασία αυτή; Δεν θα έπρεπε η ίδια η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς να ενημερώσει τη Βουλή, να προσφερθεί για ενημέρωση στη Βουλή; Το λέω αυτό κ. Πιτταρά γιατί; Γιατί το σκάνδαλο του Βατοπαιδίου είναι πράγματι ένα πολύ μεγάλο σκάνδαλο που αφορά τη λειτουργία του πολιτικού συστήματος της χώρας και βεβαίως το κύρος του Κοινοβουλίου.

Ως εκ τούτου, πραγματικά θα παίξει πολύ μεγάλο ρόλο στις συζητήσεις αυτές. Εγώ είμαι αισιόδοξος όμως. Ελπίζω ότι όλοι οι συνάδελφοι και η Νέα Δημοκρατία, το επαναλαμβάνω αυτό, θα θελήσουν να συνεχιστεί αυτή η διαδικασία στην Ολομέλεια, σύμφωνα με τις διαδικασίες που προβλέπει ο κανονισμός. Δηλαδή μέσα από τη συγκρότηση μιας Προανακριτικής Επιτροπής η οποία θα διερευνήσει τις πιθανές εμπλοκές συγκεκριμένων προσώπων και από εκεί και πέρα να αποδώσει κατηγορίες.

Θέλω να ελπίζω ότι κανείς δεν θα επιχειρήσει τη συγκάλυψη ενός σκανδάλου που είναι ήδη αποδεδειγμένο. Απ' την άλλη πλευρά όμως, γι' αυτό είμαστε και εμείς εδώ, είναι απόλυτη ανάγκη, είναι αδήριτη η ανάγκη να αναδείξουμε τις ουσιαστικές πτυχές των πολιτικών που καταγράφονται στον προϋπολογισμό του 2009, γιατί αυτό αφορά τη ζωή του κάθε Έλληνα πολίτη σήμερα και αύριο.

Και γι' αυτό το ΠΑΣΟΚ δίνει τη μάχη του στην οικονομία. Γι' αυτό σηκώνουμε ψηλά την υπόθεση του προϋπολογισμού. Γι' αυτό πολιτικοποιούμε τις συζητήσεις επί του προϋπολογισμού. Δε θέλουμε να τον αφήσουμε να είναι απλώς μία τεχνοκρατική προσέγγιση των δημοσιονομικών προβλημάτων της χώρας.

Θέλουμε να αναδείξουμε όλες τις πολιτικές. Και αυτό θα πράξουμε με κάθε τρόπο εντός και εκτός της Βουλής. Από εκεί και πέρα με τη βοήθεια τη δικιά σας είμαι βέβαιος ότι θα κινητοποιήσουμε το ενδιαφέρον των πολιτών, που έτσι κι αλλιώς επαναλαμβάνω, είναι δεδομένο για την ίδια τους τη ζωή και την καθημερινότητα.

ΣΠ. ΜΟΥΡΕΛΑΤΟΣ: Κύριε Παπουτσή, είπατε προ ολίγου ότι ελπίζετε ότι και η Νέα Δημοκρατία θα συναινέσει στην προέκταση – αν μου επιτρέπεται ο όρος – της έρευνας και με τη σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής στο σκάνδαλο του Βατοπαιδίου. Θα ήθελα να μου πείτε από πού αντλείτε την αισιοδοξία αυτή την ώρα μάλιστα που έρχονται στο φως πληροφορίες που θέλουν ή που φέρουν εν πάση περιπτώσει την κυβερνώσα παράταξη να προσανατολίζεται και σε μία νέα αποχώρηση από τη Βουλή σε περίπτωση που καταθέσει το ΠΑΣΟΚ αίτημα.

ΧΡ. ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Θα ήταν τραγικό για τη λειτουργία της δημοκρατίας μας, η Νέα Δημοκρατία, η κυβερνώσα παράταξη που υποτίθεται ότι ζήτησε την ψήφο του ελληνικού λαού και την πήρε κρατώντας ψηλά τη σημαία της διαφάνειας και της κάθαρσης, τώρα να αρνείται ακριβώς την ενδελεχή έρευνα από τη Βουλή για ένα θέμα το οποίο πραγματικά συγκλονίζει την ελληνική κοινωνία.

Επομένως η Προανακριτική Επιτροπή, η οποία δεν τίθεται θέμα, δηλαδή δεν υπάρχει θέμα να αμφισβητήσει κανείς για την αναγκαιότητά της, ούτως ή άλλως υπάρχουν πρωταγωνιστές σε αυτό το σκάνδαλο. Ούτως ή άλλως δεν υπάρχει Έλληνας πολίτης ο οποίος να μην αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορούσε να εξελιχθεί το σκάνδαλο αυτό χωρίς κυβερνητική εμπλοκή, χωρίς πολιτική κάλυψη, χωρίς πολιτική υποστήριξη.

Επομένως, η πολιτική κάλυψη είναι δεδομένη, είναι προφανής, όπως επίσης είναι προφανείς και οι υπογραφές των Υπουργών. Από εκεί και πέρα είναι δικό τους θέμα εάν θα θελήσουν να συνεχίσουν να διερευνήσουν αυτή την υπόθεση, εκτός αν έχουν τις απαντήσεις έτοιμες.

Εκτός αν οι απαντήσεις είναι γνωστές στο κυβερνητικό στρατόπεδο και βεβαίως από εκεί και πέρα θα μας δώσουν εμάς το δικαίωμα να μιλούμε καθαρά ότι η Νέα Δημοκρατία γνωρίζει ποιος είναι ο ενορχηστρωτής, γνωρίζει ποιος είναι ο καθοδηγητής και τον συγκαλύπτει.

Κ. ΠΑΠΠΑ: Το ΠΑΣΟΚ ζητά το άνοιγμα των λογαριασμών. Εγώ θα ήθελα να ρωτήσω, σε επίπτωση που δεν συμβεί αυτό, πρακτικά, πέρα απ' το να ζητάτε, έχετε άλλους τρόπους πίεσης;

ΧΡ. ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Κοιτάξτε, εμείς δεν μπορούμε να ανοίξουμε μόνοι μας τους λογαριασμούς. Οι λογαριασμοί ανοίγονται είτε με αυτεπάγγελτη εντολή του Εισαγγελέα, η οποία κατά τη γνώμη μου έπρεπε ήδη να είχε δοθεί, είτε με αίτημα από την Εξεταστική Επιτροπή στο οποίο να ανταποκριθεί η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, είτε η ίδια η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς ή η κυβέρνηση ακόμη, εφόσον αισθάνεται ότι πρέπει να ενημερωθεί και η ίδια εάν δεν είναι ενημερωμένη και να ενημερώσει και τη Βουλή, θα έπρεπε να ζητήσει ο ίδιος ο Υπουργός προς την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς να ανοιχτούν οι λογαριασμοί και κυρίως η διακίνηση των λογαριασμών επαναλαμβάνω, γιατί μέχρι στιγμής ανοίγονται λογαριασμοί των τραπεζών, όχι οι χρηματιστηριακές συναλλαγές που είναι το μείζον θέμα και που μπορούν να δείξουν και πολλά πράγματα και πολλά άλλα πράγματα, τα οποία μέχρι στιγμής τα αγνοούμε.

Β. ΓΙΑΚΟΥΜΗΣ: Ήθελα να ρωτήσω κ. Παπουτσή αν όπως είπατε θα καταψηφίσετε  τον προϋπολογισμό στο σύνολό του ή θα εξαιρέσετε τις αμυντικές δαπάνες;

ΧΡ. ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Όχι, η καταψήφιση θα είναι συνολική.

Μ. ΚΑΡΑΚΛΙΟΥΜΗ:  Ευχαριστούμε πολύ.