«Άρες μάρες Βερεμάρες.»

Ζαχαρίας Καψαλάκης

Αιρετός ΑΠΥΣΠΕ  Κρήτης

Email: zkapsala@otenet.gr

Μεσαρά Αύγουστος 2008

Δυστυχώς εδώ και μερικά χρόνια κάποιοι κακοποιούν τη λέξη «μεταρρύθμιση». Μέσα σ' αυτή την κατηγορία εντάσσεται και η νέα δήλωση του κ. Βερέμη προέδρου του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας, σύμφωνα με την οποία δημιουργείται 4η τάξη στο Λύκειο και διαγράφεται από τον εκπαιδευτικό χάρτη η ΣΤ΄ τάξη του Δημοτικού Σχολείου.

Η πρόταση αυτή στερείται σοβαρότητας, από τη στιγμή που στα τελευταία χρόνια.:

Εκδόθηκαν νέα Διαθεματικά Ενιαία Πλαίσια Προγραμμάτων Σπουδών (ΔΕΠΠΣ) και τα Αναλυτικά Προγράμματα Σπουδών (ΑΠΣ), μεταξύ των οποίων και για την ΣΤ΄ τάξη.

Εκδόθηκαν νέα βιβλία, μεταξύ των οποίων και αυτά της ΣΤ τάξης.

Έγιναν έρευνες από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, σύμφωνα με τις οποίες το συντριπτικό ποσοστό της ελληνικής κοινωνίας είναι ευχαριστημένο με τη δουλειά των δασκάλων στο Δημοτικό Σχολείο.

Επομένως, μια τέτοια πρόταση θα είχε βάση, αν κάτι από τα παραπάνω δεν είχε γίνει. Έτσι σήμερα, διαβάζοντας στον τύπο την παραπάνω είδηση, επιβεβαιώνονται για μια ακόμη φορά οι συνδικαλιστές, που κάνουν λόγο ότι οι μεταρρυθμίσεις του Υπουργείου Παιδείας γίνονται με προχειρότητα και πάνω στο πόδι και στη συνέχεια «κλαίει ως Ιουδαίος επί των ερειπίων της Ιερουσαλήμ», κατακεραυνώνοντας συγχρόνως το εκπαιδευτικό συνδικαλιστικό κίνημα ως υπαίτιο για την κρίση στην παιδεία.

Είναι σημαντικό επίσης το γεγονός ότι αν περάσει η παραπάνω σκέψη, θα συρρικνωθεί η υποχρεωτική εκπαίδευση των μαθητών και των μαθητριών της χώρας μας, η οποία είναι και η μοναδική για ένα μεγάλο μέρος από αυτούς. Εξ άλλου το Σύνταγμα της Ελλάδας κατοχυρώνει την 9χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση, που γίνεται 8χρονη αν ισχύσουν οι εξαγγελίες Βερέμη.

Και τελικά αναρωτιόμαστε: Το πρόβλημα της παιδείας στη χώρα μας σήμερα είναι η προπαρασκευή των μαθητών για την είσοδό τους στα ΑΕΙ ή στα ΑΤΕΙ ή η ποιοτική αναβάθμισή της, που είναι άμεσα συνδεδεμένη με την αύξηση των δαπανών για την παιδεία.

Σε καμία περίπτωση λοιπόν δε θα δεχτούμε τη συρρίκνωση της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, καθώς όλοι γνωρίζουν ότι οι βάσεις για τη γνώση και τη μάθηση μπαίνουν σε νηπιαγωγείο και δημοτικό σχολείο και η ΣΤ τάξη είναι μια κρίσιμη τάξη, κρίκος στην αλυσίδα που ενώνει το δημοτικό με το γυμνάσιο.

Πιστεύουμε ότι μια τέτοια δήλωση παραμονές έναρξης του σχολικού έτους και παραμονή λήψης αποφάσεων για αγωνιστικές κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών, έχει ως σκοπό:

Να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη και τους εκπαιδευτικούς, προσθέτοντας ένα ακόμη πρόβλημα στα πολλά χρονίζοντα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και με τα οποία θα έρθουν αντιμέτωποι μαθητές, εκπαιδευτικοί και γονείς με την έναρξη των σχολείων.

Να δημιουργήσει προβλήματα στη συνεργασία ΔΟΕ - ΟΛΜΕ, που τελευταία συζητούν πλαίσιο κοινής Ομοσπονδίας Εκπαιδευτικών, αλλά και κοινό αγωνιστικό πλαίσιο δράσης. Αλλά θα πρέπει να ξέρει η ηγεσία του Υπουργείου της Παιδείας ότι η πολιτική του «διαίρει και βασίλευε» στον εκπαιδευτικό χώρο δεν θα έχει θιασώτες

Τα χρονίζοντα άλυτα προβλήματα της εκπαίδευσης δε λύνονται ούτε με κροκοδείλια δάκρυα, ούτε και με πυροτεχνήματα τύπου «Βερέμη». Χρειάζεται σκέψη και μελέτη, προγραμματισμό, στόχο και προοπτική.

Και καθώς το συγκεκριμένο Υπουργείο φέρει ακόμη τον τίτλο «Εθνικής Παιδείας», μήπως είναι καιρός τα κόμματα να βρουν κοινή γραμμή πλεύσης και εθνικής πολιτικής σε θέματα παιδείας, για να σταματήσει κάθε υπουργός να γράφει προσωπικές εκθέσεις ιδεών (που τις ονοματίζει ως μεταρρυθμίσεις) και να δυναμιτίζει το κλίμα στην εκπαίδευση (Τρίτσης, Αρσένης, Γιαννάκου. Στυλιανίδης και τόσοι άλλοι.);

(Σ.Σ. Αξίζει τελικά να ασχολιόμαστε με «Άρες μάρες Βερεμάρες.»)