Ο Σταýρος ΘεοδωρÜκης, ερωτηθεßς απü δημοσιογρÜφους για το μÞνυμα της επετεßου του Πολυτεχνεßου, δÞλωσε:
«ΠρÝπει να δþσουμε νÝο περιεχüμενο στον εορτασμü του Πολυτεχνεßου. Τüτε, το φοιτητικü κßνημα με τη δυναμικÞ του αντßδραση ξýπνησε την κοινωνßα. Και üλοι πρÝπει να υποκλιθοýμε στο θÜρρος- το θρÜσος θα Ýλεγα-των φοιτητþν του ’73, της ΝομικÞς και του Πολυτεχνεßου.
ΣÞμερα üμως δεν Ýχουμε οýτε στρατιωτικοýς οýτε αμερικανοýς. Και, δυστυχþς, δεν Ýχουμε οýτε φοιτητικü κßνημα. Εßκοσι χρüνια τþρα τα κüμματα δεν αφÞνουν τους φοιτητÝς να συγκροτÞσουν üργανα. Δεν υπÜρχει ΕΦΕΕ. Και τα αμφιθÝατρα Ýχουν γßνει πασαρÝλα για τους κομματικοýς ινστροýκτορες. Εμπορεýονται μÝχρι και τις σημειþσεις των μαθημÜτων. Και θÝλουν να πεßσουν τους φοιτητÝς üτι «νυν υπÝρ πÜντων ο κομματικüς αγþν». Αυτü πρÝπει να τελειþσει! Το ΠοτÜμι, Ýνα κßνημα με χιλιÜδες νÝους και φοιτητÝς, καλεß τα παλιÜ κüμματα να σεβαστοýν την αυτονομßα του φοιτητικοý κινÞματος. Τους καλοýμε να φýγουν απü τα πανεπιστÞμια και τα σχολεßα. Να αναζητÞσουν αλλοý στρατιþτες για τους κομματικοýς τους στρατοýς. ¸χουμε μια Üρρωστη δημοκρατßα και μια πληγωμÝνη κοινωνßα. ΠρÝπει να επουλþσουμε τις πληγÝς μας. Να βροýμε τον δρüμο για μια καλýτερη ζωÞ. Να παραμερßσουμε αυτοýς που χρεοκüπησαν τη χþρα αλλÜ να μην παραδοθοýμε και σε αυτοýς που θÝλουν να μας γυρßσουν στο παρελθüν. Και ßσως αυτü να εßναι το νÝο μÞνυμα του Πολυτεχνεßου. Μια δημοκρατßα χωρßς προστÜτες. Μια δημοκρατßα για τους πολλοýς και üχι για τις συντεχνßες, τα συμφÝροντα και τους κομματικοýς μηχανισμοýς».
|