Βασίλης Φουρτούνης

Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2014

Τις προϋποθέσεις που θα θέσει το «Ποτάμι» για να συμμετάσχει στην επόμενη κυβέρνηση περιγράφει ο Σταύρος Θεοδωράκης στον «Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής».

«Το Ποτάμι δεν έρχεται για να διορίσει τους δικούς του, έρχεται για να εξασφαλίσει ότι στα υπουργεία θα πάει η Εθνική Ελλάδος», σημειώνει ο επικεφαλής του κόμματος.
Όπως αναφέρει, «η δική μας αγωνία δεν είναι αν θα μας καλέσει να κυβερνήσουμε ο ΣΥΡΙΖΑ ή η Ν.Δ. Η δική μας πρόταση είναι προς το λαό. Που πρέπει να καταλάβει ότι υπάρχουν λύσεις πέρα από τις αριστερές και δεξιές λύσεις του παρελθόντος».
«Όταν λοιπόν προκηρυχτούν οι εκλογές και ο χρόνος μετράει αντίστροφα, τότε τα κόμματα εξουσίας θα πρέπει να πουν σε ποιες από αυτές τις λύσεις συμφωνούν και εκεί θα δούμε ποιοι μπορούν να συνεργαστούν με ποιους. Εμείς θέλουμε ισχυρές κυβερνήσεις, όχι εκλογές κάθε τρεις και λίγο, αλλά κυρίως θέλουμε αλλαγές. Για την ακρίβεια λέμε: "Θέλουμε να τα αλλάξουμε όλα στη χώρα χωρίς όμως να την γκρεμίσουμε"», σημειώνει.
Ερωτηθείς αν φοβάται για τις καταθέσεις του σε περίπτωση εκλογικής πρωτιάς ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Θεοδωράκης απαντά: «Οι δικοί μου φόβοι είναι άλλοι. Ότι στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν πολλοί που δεν έχουν καλή επαφή με την πραγματικότητα. Όταν επιτίθενται στον Ματέο Ρέντσι, όταν βάζουν θέμα ΝΑΤΟ αυτή τη στιγμή, όταν μιλούν για ανοιχτά σύνορα σε μια εποχή μεγάλων και βίαιων μεταναστευτικών κυμάτων, σημαίνει ότι κάποιοι ζουν αλλού και όχι εδώ. Για να μη σας πω ότι δεν είναι καθόλου προοδευτικό να αρνείσαι τον έλεγχο της νομιμότητας στις προσλήψεις».
Σε ό,τι αφορά τις εξαγγελίες στη ΔΕΘ ο επικεφαλής του Ποταμιού παρατηρεί πως «ούτε του Τσίπρα ούτε του Σαμαρά ούτε του Παπανδρέου οι εξαγγελίες» τον ενθουσίασαν. «Γιατί όλοι τα ίδια λένε από τη Θεσσαλονίκη. Είναι η κατάρα της εξουσίας. Όσο την πλησιάζεις τόσο μοιάζεις στους προηγούμενους», συνεχίζει.

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη του Σταύρου Θεοδωράκη στην Αγγελική Σπανού και τον Τύπο της Κυριακής:

Είσαστε από αυτούς που φοβούνται για τις καταθέσεις τους αν και εφόσον έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία;
Οι δικοί μου φόβοι είναι άλλοι. Ότι στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν πολλοί που δεν έχουν καλή επαφή με την πραγματικότητα. Όταν επιτίθενται στον Ματέο Ρέντσι, όταν βάζουν θέμα ΝΑΤΟ αυτή τη στιγμή, όταν μιλούν για ανοιχτά σύνορα σε μια εποχή μεγάλων και βίαιων μεταναστευτικών κυμάτων, σημαίνει ότι κάποιοι ζουν αλλού και όχι εδώ. Για να μην σας πω ότι δεν είναι καθόλου προοδευτικό να αρνείσαι τον έλεγχο της νομιμότητας στις προσλήψεις.

Η Ρένα Δούρου είπε ότι ο έλεγχος αποτελεί πρόσχημα για απολύσεις…
Κοιτάξτε, τα πράγματα είναι απλά. Οι λεβέντες του παλαιοκομματικού συστήματος βόλευαν τα δικά τους παιδιά με πλαστά δικαιολογητικά. Χρέος μας, και βεβαίως χρέος αυτών που δηλώνουν αριστεροί, είναι να βρεθούν όλοι αυτοί οι «πλαστοί» και να φύγουν από το Δημόσιο. Όλα τα άλλα είναι δικαιολογίες. Αυτοί που λένε «πρώτα θα σκίσουμε το Μνημόνιο και μετά θα ελέγξουμε και τα πλαστά πτυχία» μου θυμίζουν κάτι παλαιοημερολογίτες που λένε ότι όλα θα διορθωθούν με τη Δευτέρα Παρουσία.

Άρα να υποθέσω ότι δεν σας ενθουσίασαν οι εξαγγελίες Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη…
Ούτε του Τσίπρα ούτε του Σαμαρά ούτε του Παπανδρέου οι εξαγγελίες με ενθουσίασαν. Γιατί όλοι τα ίδια λένε από τη Θεσσαλονίκη. Είναι η κατάρα της εξουσίας. Όσο την πλησιάζεις τόσο μοιάζεις στους προηγούμενους. Και μπορεί σήμερα κάποιοι να λένε ότι «όλα αυτά είναι αριστερά και ανατρεπτικά», αλλά στην ουσία είναι μια αντιγραφή της αντιπολιτευτικής ρητορικής όλων των κομμάτων που πλησιάζουν την εξουσία. Ίσως πάντως να φταίνε και οι κακές παρέες των τελευταίων μηνών.

Τι εννοείτε;
Μα, δεν νομίζω ότι είναι πια μυστικό. Στον ΣΥΡΙΖΑ έχει μετακομίσει ένα μεγάλο μέρος της παλιάς πράσινης εξουσίας. Από υπουργοί μέχρι μυστικοσύμβουλοι, που ελπίζουν ότι στον ΣΥΡΙΖΑ θα έχουν την ευκαιρία μιας δεύτερης πολιτικής καριέρας.

Την Κυριακή που μας πέρασε στο Ίδρυμα Κακογιάννη παρουσιάσατε τις κυβερνητικές προτεραιότητές σας έχοντας απέναντι αρκετές προσωπικότητες του μεταρρυθμιστικού χώρου – φιλελεύθερους και αριστερούς. Δεν απαντήσατε όμως στο ερώτημα ποια κυβέρνηση θα τα κάνει όλα αυτά… Μια κυβέρνηση Ν.Δ. - Ποτάμι ή μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - Ποτάμι;
Αυτό θα είναι το θέμα της επόμενης συνάντησής μας… Αστειεύομαι. Η δική μας αγωνία δεν είναι αν θα μας καλέσει να κυβερνήσουμε ο ΣΥΡΙΖΑ ή η Ν.Δ. Η δική μας πρόταση είναι προς το λαό. Που πρέπει να καταλάβει ότι υπάρχουν λύσεις πέρα από τις αριστερές και δεξιές λύσεις του παρελθόντος. Όταν λοιπόν προκηρυχτούν οι εκλογές και ο χρόνος μετράει αντίστροφα, τότε τα κόμματα εξουσίας θα πρέπει να πουν σε ποιες από αυτές τις λύσεις συμφωνούν και εκεί θα δούμε ποιοι μπορούν να συνεργαστούν με ποιους. Εμείς θέλουμε ισχυρές κυβερνήσεις, όχι εκλογές κάθε τρεις και λίγο, αλλά κυρίως θέλουμε αλλαγές. Για την ακρίβεια λέμε «θέλουμε να τα αλλάξουμε όλα στη χώρα χωρίς όμως να την γκρεμίσουμε».

Συμφωνείτε ότι υπάρχει μια δυναμική υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ; Ακόμη και για αυτοδυναμία;
Δεν νομίζω ότι οι Έλληνες θέλουν να επιστρέψουν στις εποχές της αυτοδυναμίας. Αντιθέτως, θέλουν συνεργασίες. Είμαστε η μοναδική χώρα της παλιάς Ευρώπης που ο συμβιβασμός σημαίνει προδοσία. Όλες οι άλλες κοινωνίες όμως με συμβιβασμούς προχωράνε και με μικρές και μεγάλες συμμαχίες. Στο νέο πολιτικό πολιτισμό πρέπει να κυριαρχεί αυτή η σκέψη.

Ποιος είναι ο πήχυς για το Ποτάμι; Το ποσοστό των ευρωεκλογών ή προέχει η σειρά κατάταξης;
Το θέμα είναι να είσαι χρήσιμος στην κοινωνία. Η χώρα δεν έχει ανάγκη από κόμματα ομίλους προβληματισμού, τέτοια είχαμε πολλά στο παρελθόν. Τώρα θέλουμε λύσεις. Και βέβαια λύσεις δεν μπορείς να προσφέρεις αν ο κόσμος δεν σε εμπιστεύεται και το ποσοστό σου μειώνεται αντί να αυξάνεται.

Έχετε πει ότι θα θέσετε όρους συμμετοχής στην επόμενη κυβέρνηση. Αυτό αφορά και τα πρόσωπα των υπουργών;
Κυρίως τα πρόσωπα των υπουργών. Γιατί στην Ελλάδα, που οι θεσμοί υπολειτουργούν, τα πρόσωπα παίζουν καθοριστικό ρόλο. Τι αξία έχει να λες «θα δώσω προτεραιότητα στις επενδύσεις και στην αύξηση της απασχόλησης» και να έχεις έναν υπουργό που όλη μέρα το λιβανίζει και δεν παίρνει καμία απόφαση;

Εσείς βλέπετε κάποιο ρόλο για τον εαυτό σας, όπως του αντιπροέδρου της κυβέρνησης;
Όχι βέβαια. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης πάντως πρέπει να είναι και ο συντονιστής της κυβέρνησης και να μην είναι για τις παρελάσεις.

Έχετε κάποιον συγκεκριμένο στο μυαλό σας και το λέτε αυτό;
Έχω στο μυαλό μου πολλούς πολιτικούς που ως δελφίνοι ή ως ιστορικά στελέχη ή ως φίλοι «που τους έχουμε υποχρέωση» καταλαμβάνουν θέσεις που δεν έχουν καμία χρησιμότητα. Οι μισοί αναπληρωτές υπουργοί είναι σήμερα μόνο για τις φωτογραφήσεις. Και οι μισοί υφυπουργοί δεν έχουν αρμοδιότητες. Έχουν όμως όλοι λιμουζίνες και φρουρά γιατί αυτή είναι η παροχή. «Θα σε βάλω στην κυβέρνηση για να χαρούν οι ψηφοφόροι σου και όχι για να λύσεις προβλήματα».

Μήπως είσαστε υπερβολικός με το παλιό σύστημα;
Τριάντα χρόνια δημοσιογραφίας μού επιτρέπουν να έχω γνώμη για το παλιό σύστημα. Οι πολιτικοί που δουλεύουν στα υπουργεία ήταν και είναι μειοψηφία.

Για τις κυβερνητικές θέσεις θα προτείνετε κυρίως στελέχη από το Ποτάμι;
Όχι, δεν θα αντιγράψουμε τα κακά του παρελθόντος. Οι κατανομές του τύπου 4-2-1 που έγιναν το 2012 ανάμεσα στη Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜ.ΑΡ. μπορεί να βόλεψαν διάφορους εμπίστους, δεν έλυσαν όμως προβλήματα. Το Ποτάμι δεν έρχεται για να διορίσει τους δικούς του, έρχεται για να εξασφαλίσει ότι στα υπουργεία θα πάει η Εθνική Ελλάδος. Προφανώς κάποιοι από αυτούς μπορεί να είναι Ποτάμι, αλλά το κριτήριο δεν θα είναι η κομματική σου ταυτότητα, αλλά η εμπειρία σου στην πραγματική ζωή, οι γνώσεις σου, η τόλμη σου…

Μήπως τα λέτε αυτά επειδή ακόμη είσαστε ένα μικρό κόμμα; Αν, δηλαδή, ήσασταν και εσείς πρώτο κόμμα, δεν θα θέλατε να κάνετε υπουργούς τα στελέχη σας;
Όχι. Γιατί σας φαίνεται παράξενο; Εγώ θα μπορούσα να ήμουν ευρωβουλευτής. Δεν πήγα. Δεν θα τα κατάφερνα. Δεν κάνουμε όλοι οι άνθρωποι για όλες τις θέσεις. Έτσι θα συνεχίσουμε να σκεφτόμαστε.

Αυτή η Εθνική Ελλάδος που είπατε μπορεί να έχει μέσα και αριστερούς και δεξιούς;
Κοιτάξτε, και ο Ολυμπιακός παίρνει τα τελευταία χρόνια το πρωτάθλημα, η Εθνική Ελλάδος όμως έχει παίχτες και από άλλες ομάδες. Ακόμα και παναθηναϊκούς, που είμαστε σε κάμψη. Πέρα από τα αστεία, αυτό πρέπει να είναι το σκεπτικό. Να αξιοποιηθούν οι άξιοι και όχι αυτοί που τριγυρίζουν τους αρχηγούς γιατί εκεί θα βρεις και αρκετούς αργόσχολους της πολιτικής.

Μπορεί να προτείνετε και πολιτικούς με κομματικό παρελθόν, όπως λ.χ. η Άννα Διαμαντοπούλου, ο Γιώργος Φλωρίδης ή ο Γιάννης Ραγκούσης, τους οποίους επικαλέστηκαν αρκετοί ομιλητές στην ημερίδα της περασμένης Κυριακής;
Νομίζω ότι βιάζεστε παρά πολύ. Δεν είμαστε στην εποχή που συγκροτούμε υπουργικό συμβούλιο. Και οι θέσεις δεν δίνονται εξ οφίτσιο. Δίνονται «εκείνη τη στιγμή, σ’ αυτόν τον τομέα, γι’ αυτήν την πολιτική». Και υπάρχουν πολλές δεξαμενές στις οποίες κάθε φορά αναζητάς τους κατάλληλους. Η κύρια δεξαμενή πάντως είναι οι ικανοί της κοινωνίας, που δεν είχαν εμπλοκή με τα πολιτικά λάθη του παρελθόντος.

Ως προς την πολιτική ποια θα είναι η πρώτη προϋπόθεση που θα θέσει το Ποτάμι;
Τρεις είναι οι πολιτικές προτεραιότητες. Η πρώτη: Ένα κράτος που είναι ανοιχτό στον έλεγχο από τους πολίτες, με διαφάνεια, ισονομία, δικαιοσύνη και αποτελεσματικές διαδικασίες. Η δεύτερη: Μια οικονομία που παράγει και εξάγει, με ανταγωνιστικές επιχειρήσεις που θα προσλάβουν εκατοντάδες χιλιάδες νέους εργαζόμενους, χωρίς παραχωρήσεις σε αυτούς που θεωρούν τη χώρα τσιφλίκι τους. Η τρίτη: Ένα κοινωνικό κράτος που καλύπτει βασικές ανάγκες ισότιμα για όλους, με ιδιαίτερη φροντίδα για τους πολύ αδύναμους και χωρίς προνόμια για τις συντεχνίες.

Η χώρα θέλει ένα πατριωτικό σχέδιο

Πώς ακούτε τις τελευταίες ημέρες τις υποσχέσεις για απελευθέρωση από την τρόικα που δίνει η κυβέρνηση;
Περισσότερο μου μοιάζει με θεατρική παράσταση παρά για σχεδιασμένη πολιτική. Η ευθύνη της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ είναι τεράστια και δεν ξεχνιέται με τέτοια τεχνάσματα.

Τι άλλο θα μπορούσαν να κάνουν δηλαδή; Γιατί θα σας πουν ότι πήραν την ευθύνη για μια αντιδημοφιλή πολιτική μόνο και μόνο για να σώσουν τη χώρα…
Μα ποιος έφερε την τρόικα στη χώρα; Το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. δεν την έφεραν; Συσσώρευαν χρέη πάνω στα χρέη, επέτρεπαν τις σπατάλες και τις κλοπές και όταν πιάστηκαν στα πράσα είπαν «τώρα θα σας σώσουμε». Δεν είχαν βέβαια κανένα σχέδιο κι έτσι φτάσαμε να αποφασίζουν οι υπάλληλοι του ΔΝΤ και οι υφυπουργοί της Μέρκελ.

Έχει άλλη λύση η χώρα εκτός από το να εφαρμόζει το Μνημόνιο;
Η χώρα έχει ανάγκη από ένα εθνικό σχέδιο δράσης. Την επόμενη τριετία θα κάνουμε «αυτά» και την επόμενη δεκαετία θα έχουμε καταφέρει και όλα τα άλλα. Όχι για τους δανειστές μας, αλλά για τα παιδιά μας. Η χώρα θέλει πατριωτικό σχέδιο και συμμαχίες όλων των δημιουργικών δυνάμεων.