Βασίλης Φουρτούνης, δάσκαλος

Τετάρτη 16 Ιουλίου 2014

Είναι περίπου δώδεκα και μισή το μεσημέρι και βγαίνω από του ΓΡΗΓΟΡΗ στο Μοναστηράκι με τον καφέ μου στο χέρι. Έχω να κάνω κάποιες δουλειές στην περιοχή. Περνώ απέναντι την Αθηνάς.

Μπροστά από την είσοδο του ΜΕΤΡΟ είναι τρεις αστυνομικοί της ομάδας ΔΙΑΣ, ο τέταρτος λείπει και κάποια στιγμή τους πλησιάζει μια κοπέλα, που διακρίνεις εύκολα τον τρόμο στο πρόσωπό της. Πλησιάζω και άθελά μου και ακούω να τους λέει ότι στο απέναντι μαγαζί, στου Δραγουμανιώτη που διαθέτει είδη ταξιδίου, είναι ένας τύπος με όπλο. Τότε οι τρεις αστυνομικοί τρέχουν ανάμεσα στα διερχόμενα αυτοκίνητα της Αθηνάς και εισβάλουν στο κατάστημα.

Σε λίγο βγάζουν ένα τύπο έξω, ο οποίος πάνω στην αναμπουμπούλα τους ξεφεύγει και κατευθύνεται προς την πλατεία Μοναστηρακίου. «Τους ξέφυγε το κλεφτρόνι σκέφτομαι» και τη σκέψη μου τη διακόπτη ένας πυροβολισμός που έρχεται από την πλατεία.

Μέχρι να φτάσω στην πλατεία ακούγονται κι άλλοι τέσσερις – πέντε πυροβολισμοί. Κάτι σοβαρό συμβαίνει σκέφτομαι. Στην πλατεία επικρατεί αναστάτωση. Σε λίγο εμφανίζονται κι άλλοι αστυνομικοί που τρέχουν προς τα σουβλατζίδικα της οδού Ερμού. «Μάγκα μου, κυνηγάνε το Μαζιώτη» ακούω κάποιον να λέει.

Πλησιάζω προς τα εκεί και τα βλέπω άδεια. Τότε συνειδητοποιώ ότι αυτό που άκουσα ως φήμη, θα πρέπει να είναι αλήθεια. Ήδη η πλατεία έχει γεμίσει αστυνομικούς. Στη διασταύρωση Ερμού και Αθηνάς γίνεται πανζουρλισμός. Γυρίζω πίσω και αποφασίζω να περάσω ανάμεσα στα σουβλατζίδικα.

Στο δεύτερο αριστερά όπως ανεβαίνουμε για το Σύνταγμα βλέπω αναποδογυρισμένα τραπέζια και σε ένα σημείο να υπάρχουν και αίματα. Στέκομαι και βλέπω στο εσωτερικό του ένα νεαρό που το πόδι του είναι γεμάτο αίματα. «Έφαγε σφαίρα στο αστράγαλο» με ενημερώνει ένας από τους υπαλλήλους του καταστήματος. Είναι ο ένας από τους δυο τραυματίας. Ήδη κάποιος από το κατάστημα έχει καλέσει το ασθενοφόρο.

Μετά από λίγο βλέπω κι άλλο έναν νεαρό να τρέχει σα χαμένος φορώντας τη μια σαγιονάρα του και από το πόδι τους, κάτω από το γόνατο, να έχει αίματα. Προφανώς θα πρέπει να ήταν ο δεύτερος τραυματίας.

Εκεί πλέον μαθαίνω ο καταδιωκόμενος είναι ο Νίκος Μαζιώτης και ότι τον είχαν πια συλλάβει οι αστυνομικοί στην οδό Μητροπόλεως στο ύψος της Καπνικαρέας, αφού πρώτα τον είχαν τραυματίσει.

Παντού επικρατεί πανικός και αναστάτωση. Έξω από κατάστημα υπάρχουν τρεις κάλυκες από πυροβόλο όπλο, αυτούς μπόρεσα και είδα. Ο ένας πάνω σε ένα τραπέζι, ο άλλος σκεπασμένος με μια καρέκλα και ο τρίτος καπακωμένος με ένα γυάλινο σταχτοδοχείο. Κατορθώνω και παίρνω μια φωτογραφία του κάλυκα που είναι κάτω από την καρέκλα.

Ακούγονται σειρήνες, κόρνες, πανζουρλισμός. Επικρατεί χάος!

«Ο δικός μας τη γλίτωσε», ακούω έναν αστυνομικό να λέει σε έναν άλλον, «την μια την έφαγε στο αλεξίσφαιρο αλλά η δεύτερη τον πήρα στο πόδι και τον τραυμάτισε». Αναφέρονταν στο τραυματία αστυνομικό.

Γύρισα πίσω προς την πλατεία για να πάω να κάνω τις δουλειές μου. «Σήμερα είχαμε άγιο», σκέφτηκα. Θα μπορούσαμε να θρηνήσουμε θύματα, όπως εξελίχτηκαν τα γεγονότα.

Αφού τελείωσα τις δουλειές μου ανέβηκα την Ερμού. Στο ύψος της Καπνικαρέας είχαν όλα απολεστεί και είχε αρχίσει τον έλεγχο η Αντιτρομοκρατική.

Ακολουθεί φωτογραφικό υλικό