Η καλοκαιρινή άδεια είναι υποχρεωτική τουλάχιστον για τους μισούς εργαζόμενους, αλλά δεν χορηγείται

Η καλοκαιρινή άδεια είναι υποχρεωτική τουλάχιστον για τους μισούς εργαζόμενους, αλλά δεν χορηγείται
Βασίλης Φουρτούνης, δάσκαλος	Τρίτη 17 Ιουνίου 2014
Δεν φτάνει που περίπου 1,2 εκατομμύρια εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα είναι απλήρωτοι χρονικό, όπως αναφέρουμε εδώ, διάστημα από τρεις έως δώδεκα μήνες, οι περισσότεροι από αυτούς δεν παίρνουν ούτε την άδεια που δικαιούνται κατά τους θερινούς μήνες. Σύμφωνα με το Κέντρο Πληροφόρησης Εργαζομένων και Ανέργων (ΚΕΠΕΑ) της ΓΣΕΕ, είναι υποχρεωτικό οι μισοί τουλάχιστον από τους μισθωτούς μιας επιχείρησης να παίρνουν άδεια στο χρονικό διάστημα από 1η Μαΐου έως 30 Σεπτεμβρίου. Επειδή όμως οι περισσότερες επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα, λόγω περικοπών και προσπάθειας για μείωση του λειτουργικού κόστους, έχουν πραγματοποιήσει σειρά απολύσεων στα χρόνια της κρίσης, αποφεύγουν να κάνουν χρήση αυτής της διάταξης και περιορίζουν δραματικά τις άδειες που χορηγούν στους υπαλλήλους που έχουν απομείνει στις θέσεις τους. Αποτέλεσμα είναι να συσσωρεύονται ημέρες αδείας από προηγούμενα έτη, γεγονός που είναι παράτυπο. Πολλές φορές οι εργαζόμενοι αναγκάζονται να διεκδικήσουν την πληρωμή της άδειάς του μέσα από δικαστικούς αγώνες. Σύμφωνα με επίσημες διατάξεις, ο εργοδότης είναι υποχρεωμένος να χορηγήσει την άδεια εντός δύο μηνών από το χρονικό σημείο που διατυπώθηκε το σχετικό αίτημα από τον εργαζόμενο. Επίσης, υποχρεώνεται εκ του νόμου να χορηγήσει την άδεια οπωσδήποτε πριν από τη λήξη του ημερολογιακού έτους, ακόμα και αν δεν υποβλήθηκε σχετικό αίτημα από τον μισθωτό. Η άδεια μπορεί να χορηγηθεί τμηματικά. Ειδικά για το πρώτο ημερολογιακό έτος που προσλήφθηκε ο μισθωτός, ο εργοδότης είναι υποχρεωμένος μέχρι τη λήξη του, να του χορηγήσει την αναλογία της κανονικής του αδείας. Κατά το δεύτερο ημερολογιακό έτος, ο μισθωτός δικαιούται να λάβει τμηματικά την άδειά του με τις αναλογούσες αποδοχές φυσικά. Η άδεια που αναλογεί είναι 20 ημέρες για τους εργαζόμενους με πενθήμερο και 24 ημέρες για τους εργαζόμενους με εξαήμερο. Μόλις ο εργαζόμενος συμπληρώσει δώδεκα μήνες εργασία στον ίδιο εργοδότη, τότε η άδεια αυξάνεται κατά μία εργάσιμη ημέρα. Έτσι, φτάνει τις 21 εργάσιμες ημέρες για τους εργαζόμενους με πενθήμερο και τις 25 εργάσιμες ημέρες για τους εργαζόμενους με εξαήμερο. Από το τρίτο ημερολογιακό έτος και μετά ο μισθωτός δικαιούται να λάβει ολόκληρη την άδεια σε οποιοδήποτε χρονικό σημείο του έτους επιθυμεί. Η άδεια βρίσκεται στις 22 εργάσιμες ημέρες για τους εργαζόμενους με πενθήμερο ή τις 26 εργάσιμες ημέρες για τους εργαζόμενους με εξαήμερο, εάν έχουν συμπληρωθεί δύο έτη απασχόλησης στον ίδιο εργοδότη. Σύμφωνα με την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) του διαστήματος 2000 - 2001, οι μισθωτοί με προϋπηρεσία τουλάχιστον 10 έτη στον ίδιο εργοδότη ή 12 έτη σε οποιοδήποτε εργοδότη δικαιούνται 25 εργάσιμες ημέρες άδειας, για όσους είναι με πενθήμερο, ή 30 εργάσιμες ημέρες άδειας, για όσους είναι με εξαήμερο με αποδοχές. Επίσης, σύμφωνα με την ΕΓΣΣΕ 2008 - 2009, οι μισθωτοί, από 1-1-2008, μετά τη συμπλήρωση 25ετούς υπηρεσίας ή προϋπηρεσίας δικαιούνται μία εργάσιμη ημέρα παραπάνω, δηλαδή 26 ημέρες για τους εργαζόμενους με πενθήμερο και 31 ημέρες για τους εργαζόμενους με εξαήμερο. Σύμφωνα με το Ν 4093/2012 και την διευκρινιστική εγκύκλιο του Υπουργείου Εργασίας η διαδικασία χορήγησης αδείας γίνεται ως εξής: α) Είναι επιτρεπτή από τον εργοδότη η κατάτμηση του χρόνου αδείας εξαιτίας ιδιαίτερα σοβαρής ή επείγουσας ανάγκης που προκύπτει στο πλαίσιο της επιχείρησης ή εκμετάλλευσης. Η κατάτμηση μπορεί να γίνει σε δυο περιόδους εντός του αυτού ημερολογιακού έτους. Η πρώτη περίοδος της άδειας που χορηγείται με αυτό τον τρόπο δεν μπορεί να είναι μικρότερη των έξι εργάσιμων ημερών επί εξαημέρου εβδομαδιαίας εργασίας και των πέντε εργάσιμων ημερών επί πενθημέρου ή δώδεκα εργάσιμων ημερών εάν πρόκειται για ανήλικο εργαζόμενο. β) Επιτρέπεται η κατάτμηση του χρόνου αδείας και σε περισσότερες των δυο περιόδων. Σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου η διαδικασία αυτή, η οποία προβλέπει έγγραφη αίτηση του εργαζομένου προς τον εργοδότη, θα πρέπει να περιλαμβάνει την χορήγηση ενιαίου τμήματος αδείας δέκα εργασίμων ημερών επί πενθημέρου ή δώδεκα εργάσιμων ημερών επί εξαημέρου εβδομαδιαίας εργασίας ή δώδεκα εργασίμων ημερών, εάν πρόκειται για ανήλικο εργαζόμενο. Αποδοχές αδείας Ο εργαζόμενος δικαιούται στη διάρκεια της άδειάς του τις αποδοχές που θα έπαιρνε αν εργαζόταν κανονικά με πλήρη απασχόληση. Στις αποδοχές αυτές συμπεριλαμβάνονται όλα τα καταβαλλόμενα μηνιαία επιδόματα και οι προσαυξήσεις. Δικαιούται επίσης επίδομα αδείας, το οποίο είναι ίσο με τις αποδοχές των ημερών άδειας, με ανώτατο όριο το ½ του μισθού, για τους αμειβόμενους με μισθό ή τα 13 ημερομίσθια για τους αμειβόμενους με ημερομίσθιο. Ο εργοδότης υποχρεούται να προκαταβάλλει τις αποδοχές και το επίδομα άδειας στον εργαζόμενο στην αρχή της άδειας.

Η καλοκαιρινή άδεια είναι υποχρεωτική τουλάχιστον για τους μισούς εργαζόμενους, αλλά δεν χορηγείται

Βασίλης Φουρτούνης, δάσκαλος

Τρίτη 17 Ιουνίου 2014

www.fourtounis.gr Δεν φτάνει που περίπου 1,2 εκατομμύρια εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα είναι απλήρωτοι χρονικό, όπως αναφέρουμε εδώ, διάστημα από τρεις έως δώδεκα μήνες, οι περισσότεροι από αυτούς δεν παίρνουν ούτε την άδεια που δικαιούνται κατά τους θερινούς μήνες. Σύμφωνα με το Κέντρο Πληροφόρησης Εργαζομένων και Ανέργων (ΚΕΠΕΑ) της ΓΣΕΕ, είναι υποχρεωτικό οι μισοί τουλάχιστον από τους μισθωτούς μιας επιχείρησης να παίρνουν άδεια στο χρονικό διάστημα από 1η Μαΐου έως 30 Σεπτεμβρίου.

Επειδή όμως οι περισσότερες επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα, λόγω περικοπών και προσπάθειας για μείωση του λειτουργικού κόστους, έχουν πραγματοποιήσει σειρά απολύσεων στα χρόνια της κρίσης, αποφεύγουν να κάνουν χρήση αυτής της διάταξης και περιορίζουν δραματικά τις άδειες που χορηγούν στους υπαλλήλους που έχουν απομείνει στις θέσεις τους. Αποτέλεσμα είναι να συσσωρεύονται ημέρες αδείας από προηγούμενα έτη, γεγονός που είναι παράτυπο. Πολλές φορές οι εργαζόμενοι αναγκάζονται να διεκδικήσουν την πληρωμή της άδειάς του μέσα από δικαστικούς αγώνες.

Σύμφωνα με επίσημες διατάξεις, ο εργοδότης είναι υποχρεωμένος να χορηγήσει την άδεια εντός δύο μηνών από το χρονικό σημείο που διατυπώθηκε το σχετικό αίτημα από τον εργαζόμενο. Επίσης, υποχρεώνεται εκ του νόμου να χορηγήσει την άδεια οπωσδήποτε πριν από τη λήξη του ημερολογιακού έτους, ακόμα και αν δεν υποβλήθηκε σχετικό αίτημα από τον μισθωτό. Η άδεια μπορεί να χορηγηθεί τμηματικά. Ειδικά για το πρώτο ημερολογιακό έτος που προσλήφθηκε ο μισθωτός, ο εργοδότης είναι υποχρεωμένος μέχρι τη λήξη του, να του χορηγήσει την αναλογία της κανονικής του αδείας. Κατά το δεύτερο ημερολογιακό έτος, ο μισθωτός δικαιούται να λάβει τμηματικά την άδειά του με τις αναλογούσες αποδοχές φυσικά. Η άδεια που αναλογεί είναι 20 ημέρες για τους εργαζόμενους με πενθήμερο και 24 ημέρες για τους εργαζόμενους με εξαήμερο.

Μόλις ο εργαζόμενος συμπληρώσει δώδεκα μήνες εργασία στον ίδιο εργοδότη, τότε η άδεια αυξάνεται κατά μία εργάσιμη ημέρα. Έτσι, φτάνει τις 21 εργάσιμες ημέρες για τους εργαζόμενους με πενθήμερο και τις 25 εργάσιμες ημέρες για τους εργαζόμενους με εξαήμερο. Από το τρίτο ημερολογιακό έτος και μετά ο μισθωτός δικαιούται να λάβει ολόκληρη την άδεια σε οποιοδήποτε χρονικό σημείο του έτους επιθυμεί. Η άδεια βρίσκεται στις 22 εργάσιμες ημέρες για τους εργαζόμενους με πενθήμερο ή τις 26 εργάσιμες ημέρες για τους εργαζόμενους με εξαήμερο, εάν έχουν συμπληρωθεί δύο έτη απασχόλησης στον ίδιο εργοδότη.

Σύμφωνα με την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) του διαστήματος 2000 - 2001, οι μισθωτοί με προϋπηρεσία τουλάχιστον 10 έτη στον ίδιο εργοδότη ή 12 έτη σε οποιοδήποτε εργοδότη δικαιούνται 25 εργάσιμες ημέρες άδειας, για όσους είναι με πενθήμερο, ή 30 εργάσιμες ημέρες άδειας, για όσους είναι με εξαήμερο με αποδοχές.

Επίσης, σύμφωνα με την ΕΓΣΣΕ 2008 - 2009, οι μισθωτοί, από 1-1-2008, μετά τη συμπλήρωση 25ετούς υπηρεσίας ή προϋπηρεσίας δικαιούνται μία εργάσιμη ημέρα παραπάνω, δηλαδή 26 ημέρες για τους εργαζόμενους με πενθήμερο και 31 ημέρες για τους εργαζόμενους με εξαήμερο.

Σύμφωνα με το Ν 4093/2012 και την διευκρινιστική εγκύκλιο του Υπουργείου Εργασίας η διαδικασία χορήγησης αδείας γίνεται ως εξής:

α) Είναι επιτρεπτή από τον εργοδότη η κατάτμηση του χρόνου αδείας εξαιτίας ιδιαίτερα σοβαρής ή επείγουσας ανάγκης που προκύπτει στο πλαίσιο της επιχείρησης ή εκμετάλλευσης. Η κατάτμηση μπορεί να γίνει σε δυο περιόδους εντός του αυτού ημερολογιακού έτους. Η πρώτη περίοδος της άδειας που χορηγείται με αυτό τον τρόπο δεν μπορεί να είναι μικρότερη των έξι εργάσιμων ημερών επί εξαημέρου εβδομαδιαίας εργασίας και των πέντε εργάσιμων ημερών επί πενθημέρου ή δώδεκα εργάσιμων ημερών εάν πρόκειται για ανήλικο εργαζόμενο.

β) Επιτρέπεται η κατάτμηση του χρόνου αδείας και σε περισσότερες των δυο περιόδων. Σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου η διαδικασία αυτή, η οποία προβλέπει έγγραφη αίτηση του εργαζομένου προς τον εργοδότη, θα πρέπει να περιλαμβάνει την χορήγηση ενιαίου τμήματος αδείας δέκα εργασίμων ημερών επί πενθημέρου ή δώδεκα εργάσιμων ημερών επί εξαημέρου εβδομαδιαίας εργασίας ή δώδεκα εργασίμων ημερών, εάν πρόκειται για ανήλικο εργαζόμενο.

Αποδοχές αδείας

Ο εργαζόμενος δικαιούται στη διάρκεια της άδειάς του τις αποδοχές που θα έπαιρνε αν εργαζόταν κανονικά με πλήρη απασχόληση. Στις αποδοχές αυτές συμπεριλαμβάνονται όλα τα καταβαλλόμενα μηνιαία επιδόματα και οι προσαυξήσεις. Δικαιούται επίσης επίδομα αδείας, το οποίο είναι ίσο με τις αποδοχές των ημερών άδειας, με ανώτατο όριο το ½ του μισθού, για τους αμειβόμενους με μισθό ή τα 13 ημερομίσθια για τους αμειβόμενους με ημερομίσθιο. Ο εργοδότης υποχρεούται να προκαταβάλλει τις αποδοχές και το επίδομα άδειας στον εργαζόμενο στην αρχή της άδειας.