Γιατί κινδυνεύουν με απόλυση 80.000 δημόσιοι υπάλληλοι

Γιατί κινδυνεύουν με απόλυση 80.000 δημόσιοι υπάλληλοι
Βασίλης Φουρτούνης, δάσκαλος	Τετάρτη 7 Μαΐου 2014
Σε εφαρμογή τίθεται το νέο σύστημα αξιολόγησης του προσωπικού του δημοσίου, το οποίο, συγκεκριμένα, προβλέπει την υποχρεωτική κατάταξη των υπαλλήλων ως εξής: Ένα ποσοστό έως 25% θα έχει βαθμολογία 9 έως 10 και θα θεωρούνται οι άριστοι υπάλληλοι, ένα ποσοστό έως 60% θα έχουν βαθμολογία 7 έως 8 και θα θεωρούνται ως καλοί υπάλληλοι, ενώ υποχρεωτικά ένα ποσοστό 15% θα πρέπει να λαμβάνει βαθμολογία από 1 έως 6 και θα θεωρείται ως προσωπικό χαμηλών δυνατοτήτων. Τα συνδικάτα των δημοσίων υπαλλήλων έχουν προειδοποιήσει πως οι συγκεκριμένες αλλαγές έρχονται να διευκολύνουν την υλοποίηση των μνημονιακών δεσμεύσεων που αναφέρονται στις απολύσεις στο δημόσιο τομέα. Χαρακτηρίζουν το συγκεκριμένο πλαίσιο ως μια «μηχανή αναζήτησης» υπαλλήλων προς απόλυση ή προς ένταξη στο πρόγραμμα «κινητικότητας». Ακόμα και ο νέος, μόνιμος μηχανισμός κινητικότητας αν και δεν χαρακτηρίζεται από ποσοοτικούς στόχους, δεν είναι πλήρως αποσυνδεδεμένος από απολύσεις Στους υπαλλήλους δημιουργείται η αίσθηση πως το 15% των συναδέλφων τους που θα λάβουν χαμηλή βαθμολογία θα οδηγηθούν στη διαθεσιμότητα – απόλυση, στην επόμενη «φάση» συρρίκνωσης του δημοσίου. Το συγκεκριμένο ποσοστό, μεταφράζεται σε 80.000 δημοσίους υπαλλήλους. Σύμφωνα με τους συνδικαλιστές, το νέο πλαίσιο «αξιολόγησης» δημοσίων υπαλλήλων εξυπηρετεί δύο στόχους: Αφενός μεν, περιορίζει τον αριθμό των προαγωγών στο 25%, αφετέρου δε, δημιουργεί μια «δεξαμενή» υπαλλήλων προς απόλυση, στην οποία εντάσσεται το 15% του συνόλου των δημοσίων υπαλλήλων. Τέλος, οι εκπρόσωποι των δημοσίων υπαλλήλων εκτιμούν ότι η εν λόγω διαδικασία θα παρέχει στην κυβέρνηση, ακόμη ένα «πρόσχημα» για την κατάργηση ενός φορέα ή μιας υπηρεσίας. Σύμφωνα με τα προβλεπόμενα, ο προϊστάμενος – αξιολογητής μιας γενικής διεύθυνσης δύναται να επιλέγει τις δομές από τις οποίες θα προέρχεται το προσωπικό που θα «συμπληρώνει» το 15% που θα λάβει χαμηλή βαθμολογία. Επομένως, μια δομή της οποίας μεγάλο μέρος του προσωπικού κρίνεται «χαμηλής αποδοτικότητας», τίθεται αυτομάτως «υποψήφια» προς κατάργηση, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των συνδικαλιστών.

Γιατί κινδυνεύουν με απόλυση 80.000 δημόσιοι υπάλληλοι

Βασίλης Φουρτούνης, δάσκαλος

Τετάρτη 7 Μαΐου 2014

Σε εφαρμογή τίθεται το νέο σύστημα αξιολόγησης του προσωπικού του δημοσίου, το οποίο, συγκεκριμένα, προβλέπει την υποχρεωτική κατάταξη των υπαλλήλων ως εξής: Ένα ποσοστό έως 25% θα έχει βαθμολογία 9 έως 10 και θα θεωρούνται οι άριστοι υπάλληλοι, ένα ποσοστό έως 60% θα έχουν βαθμολογία 7 έως 8 και θα θεωρούνται ως καλοί υπάλληλοι, ενώ υποχρεωτικά ένα ποσοστό 15% θα πρέπει να λαμβάνει βαθμολογία από 1 έως 6 και θα θεωρείται ως προσωπικό χαμηλών δυνατοτήτων.

Τα συνδικάτα των δημοσίων υπαλλήλων έχουν προειδοποιήσει πως οι συγκεκριμένες αλλαγές έρχονται να διευκολύνουν την υλοποίηση των μνημονιακών δεσμεύσεων που αναφέρονται στις απολύσεις στο δημόσιο τομέα. Χαρακτηρίζουν το συγκεκριμένο πλαίσιο ως μια «μηχανή αναζήτησης» υπαλλήλων προς απόλυση ή προς ένταξη στο πρόγραμμα «κινητικότητας». Ακόμα και ο νέος, μόνιμος μηχανισμός κινητικότητας αν και δεν χαρακτηρίζεται από ποσοοτικούς στόχους, δεν είναι πλήρως αποσυνδεδεμένος από απολύσεις

Στους υπαλλήλους δημιουργείται η αίσθηση πως το 15% των συναδέλφων τους που θα λάβουν χαμηλή βαθμολογία θα οδηγηθούν στη διαθεσιμότητα – απόλυση, στην επόμενη «φάση» συρρίκνωσης του δημοσίου. Το συγκεκριμένο ποσοστό, μεταφράζεται σε 80.000 δημοσίους υπαλλήλους.

Σύμφωνα με τους συνδικαλιστές, το νέο πλαίσιο «αξιολόγησης» δημοσίων υπαλλήλων εξυπηρετεί δύο στόχους: Αφενός μεν, περιορίζει τον αριθμό των προαγωγών στο 25%, αφετέρου δε, δημιουργεί μια «δεξαμενή» υπαλλήλων προς απόλυση, στην οποία εντάσσεται το 15% του συνόλου των δημοσίων υπαλλήλων.

Τέλος, οι εκπρόσωποι των δημοσίων υπαλλήλων εκτιμούν ότι η εν λόγω διαδικασία θα παρέχει στην κυβέρνηση, ακόμη ένα «πρόσχημα» για την κατάργηση ενός φορέα ή μιας υπηρεσίας.

Σύμφωνα με τα προβλεπόμενα, ο προϊστάμενος – αξιολογητής μιας γενικής διεύθυνσης δύναται να επιλέγει τις δομές από τις οποίες θα προέρχεται το προσωπικό που θα «συμπληρώνει» το 15% που θα λάβει χαμηλή βαθμολογία. Επομένως, μια δομή της οποίας μεγάλο μέρος του προσωπικού κρίνεται «χαμηλής αποδοτικότητας», τίθεται αυτομάτως «υποψήφια» προς κατάργηση, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των συνδικαλιστών.