Πηγή: ethnos.gr

Τρίτη 4 Μαρτίου 2014

To υπουργείο «Ύψιστης Κοινωνικής Ευτυχίας», το οποίο συνέστησε ο Μαδούρο μετά την ανάληψη της προεδρίας, δεν κατάφερε, όπως όλα δείχνουν, να ανταποκριθεί στο φιλόδοξο όνομά του. Λιγότερο από τριακόσιες ημέρες μετά την, αμφίβολης νομιμότητας, εκλογή του, οι πολίτες της Βενεζουέλας βρίσκονται για τέταρτη εβδομάδα στους δρόμους διεκδικώντας, κάποιοι με τίμημα τη ζωή τους, μια πιο ασφαλή και κοινωνικά δίκαιη χώρα. Και -γιατί όχι;- έναν λιγότερο πνευματικά ασταθή ηγέτη.

Το σύνθημα των εξεγερμένων πολιτών είναι «Maduro vamos por ti» («Μαδούρο, ερχόμαστε για σένα»). Κι όσο απειλητικό ακούγεται, τόσο αντικατοπτρίζει την γενικευμένη αγανάκτηση για τις «τρέλες» του προέδρου της χώρας που κάνει τα πάντα για να αποδείξει ότι είναι «ώριμος» (=maduro, στα ισπανικά) μόνο καθ' όνομα.

1. Η εμμονή με τον Τσάβες

Η εμμονή του Μαδούρο να επικαλείται τον εκλιπόντα προκάτοχό του κάθε τρεις και λίγο έχει ξεπεράσει εδώ και καιρό τα όρια της αφοσίωσης του μαθητή προς τον δάσκαλο. Κι αν, προεκλογικά, η διαβεβαίωσή του πως ο Ούγκο Τσάβες του είχε εμφανιστεί με τη μορφή ενός «μικρού πουλιού», είχε θεωρηθεί απλώς υπερβολική, η φωτογραφία – «ντοκουμέντο» που έδωσε στη δημοσιότητα τον Οκτώβριο για να στηρίξει τον ισχυρισμό του πως ο Κομαντάντε εμφανίστηκε σε μια σήραγγα του μετρό του Καράκας, θέτει εν αμφιβόλω την ίδια του την πνευματική ακεραιότητα. Οι τέσσερις(!) επίσημες αργίες που υπάρχουν στη Βενεζουέλα, πλάι στις άλλες, προς τιμή του εκλιπόντα ηγέτη, μπορεί για τους οπαδούς του Μαδούρο να είναι μια καλή ευκαιρία για γιορτή, για τους πιο εχέφρονες πολίτες της Βενεζουέλας, ωστόσο, είναι αφορμή για εξέγερση, αφού γι' αυτούς, ο «τσαβίσμο» ταυτίζεται με την κακοδιαχείριση του πετρελαϊκού πλούτου, τις συνεχείς υποτιμήσεις του νομίσματος της χώρας και τα πολλά κοινωνικά προβλήματα.

2. Οι ελλείψεις στα βασικά

Μπορεί οι επιστήμονες να επιμένουν ότι ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος θα γίνει για το νερό, στη Βενεζουέλα πάντως μια από τις αιτίες των εξεγέρσεων ήταν ακόμη πιο... πεζή: το χαρτί τουαλέτας. Με πέντε υποτιμήσεις του μπολιβάρ τα τελευταία 10 χρόνια, οι οποίες κατέστησαν όλο και πιο ακριβές τις εισαγόμενες πρώτες ύλες αλλά κυρίως με την επιβολή διατίμησης σε βασικά αγαθά, κάτι που απαγορεύει στους παραγωγούς να πουλήσουν με κέρδος τα προϊόντα τους και άρα αναγκάζονται ή να πάψουν να τα παράγουν ή να δημιουργούν τεχνητή έλλειψη προσφοράς, όσο κωμικοτραγικό κι αν ακούγεται, το χαρτί υγείας είναι από τα πλέον ακριβοθώρητα αγαθά στη χώρα. Και βέβαια δεν είναι το μόνο. Κι αν οι λιγοστές ποσότητες χαρτιού εκτύπωσης που έχουν αναγκάσει τις εφημερίδες να δημοσιεύουν μικρότερες εκδόσεις, θεωρείται αμελητέα απώλεια, η έλλειψη σε λάδι, βούτυρο, ρύζι και αλεύρι προκαλεί πονοκέφαλο ακόμη και στους φανατικούς οπαδούς του μυστακοφόρου και πάντα ενδεδειγμένου με αθλητική περιβολή προέδρου.

3. Ο στραγγαλισμός της ελεύθερης αγοράς

Μπορεί οι Βενεζουελάνοι να υποχρεούνται να περιμένουν ώρες στην ουρά προκειμένου να αποκτήσουν λίγο αλεύρι ή λάδι, ωστόσο σε ό,τι αφορά τις ηλεκτρικές συσκευές, αυτές... να φάνε οι μπολιβαριανές κότες. Τον περασμένο Νοέμβριο ο Μαδούρο έστειλε τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας του του εκστρατεία στα... υποκαταστήματα της γνωστής αλυσίδας ηλεκτρικών συσκευών, Daka, με σκοπό να την εξαναγκάσει σε μείωση στις τιμές των προϊόντων. Μέσω τηλεοπτικού διαγγέλματος, ανακοίνωσε... κυβερνητικές εκπτώσεις προτρέποντας τους πολίτες της χώρας του να μην αφήσουν «τίποτα στα ράφια, τίποτα στις αποθήκες». Κι αυτό δεν ήταν το μόνο... ντου του Μαδούρο στην ελεύθερη αγορά, αφού πολλές ιδιωτικές αλυσίδες έχουν υποστεί τις «δίκαιες» μειώσεις του. Κάποιοι μετέφρασαν την κατάληψη των Daka ως μέρος μιας ευρύτερης «επιθετικής οικονομικής πολιτικής» της κυβέρνησης με στόχο να συγκρατήσει τις τιμές που είχαν αρχίσει να καλπάζουν λόγω του πληθωρισμού. Οι πιο πεζοί, πάντως, το συνέδεσαν με το δημοψήφισμα που επρόκειτο να γίνει τον επόμενο μήνα θεωρώντας το ως μια απέλπιδα προσπάθεια του Μαδούρο να ανακτήσει τη δημοφιλία του, η οποία είχε υποστεί μεγάλο πλήγμα λόγω των τεράστιων ελλείψεων. Όταν όμως δεν έχεις λάδι να φτιάξεις το φαγητό, τι να τον κάνεις τον φούρνο μικροκυμάτων;

Αντικυβερνητική διαδήλωση στην πρωτεύουσα της Βενεζουέλας, το Καράκας.

4. Η λογοκρισία των ΜΜΕ

Τα μέσα ενημέρωσης της χώρας, τοπικά και διεθνή έχουν μπει πολλές φορές στο στόχαστρο του Μαδούρο, ως υποκινητές των επεισοδίων. Το Εθνικό Συνδικάτο Εργαζομένων στον Τύπο (SNTP) καταγγέλλει εξήντα δύο επιθέσεις σε δημοσιογράφους τοπικών και διεθνών μέσων ενημέρωσης από την ανάληψη της θητείας του ενώ διάσημη έχει γίνει πλέον η κόντρα του προέδρου της Βενεζουέλας κατά της ισπανικής εκδοχής του CNN που αναμεταδίδεται από κάποια καλωδιακά συνδρομητικά δίκτυα. Ο Μαδούρο έχει περιγράψει τους δημοσιογράφους του CNN με ορισμένα από τα επίθετα που χρησιμοποιεί για τους πολιτικούς του αντιπάλους, όπως «φασίστες» και «εχθρούς της πατρίδας» κατηγορώντας τους ότι προωθούν μόνο τα προβλήματα της χώρας και δεν εστιάζουν στα θετικά. Τις τελευταίες ημέρες το CNN είναι το μόνο τηλεοπτικό κανάλι που κάλυψε τις συνεντεύξεις Τύπου στελεχών τις αντιπολίτευσης, καθώς οι τοπικοί τηλεοπτικοί σταθμοί δεν κάνουν την παραμικρή αναφορά στα τεκταινόμενα στις μεγάλες πόλεις και στις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις. Αυτός ήταν και ο λόγος που, μετά την έξαρση των επεισοδίων ο Μαδούρο αρνήθηκε να ανανεώσει τις διαπιστεύσεις και τη βίζα σε δημοσιογράφους του. Όταν δημοσιοποιήθηκε ότι ένας νεαρός από τη Βενεζουέλα είχε γράψει στο λογαριασμό του στο Twitter ότι ήθελε να σκοτώσει τον πρόεδρο, ο Μαδούρο απέδωσε το περιστατικό στο ότι ο νεαρός έβλεπε πολύ CNN.

5. Η περικοπή στις κοινωνικές παροχές

Η μετονομασία της μεγαλύτερης πετρελαιοφόρας περιοχής της χώρας από Ζώνη Ορινόκο σε Ζώνη Ούγκο Τσάβες, δεν κατάφερε να ρίξει «πετρέλαιο» στα μάτια εκείνων που βλέπουν την παραγωγή «μαύρου χρυσού» της πέμπτης μεγαλύτερης πετρελαιοπαραγωγού χώρας στον κόσμο να μειώνεται παρασύροντας και τις παροχές, καθώς η χρηματοδότηση των κοινωνικών προγραμμάτων γίνεται μέσω της κρατικής εταιρείας (PDVSA). Γι' αυτό και δεν είναι λίγοι όσοι θεωρούν το πετρέλαιο ως το πραγματικό καύσιμο της εξέγερσης.

Σύμφωνα με τους Financial Times, η παραγωγή πετρελαίου στη Βενεζουέλα έχει πέσει πλέον στα 3 εκατ. βαρέλια πετρελαίου, από 3,1 εκατ. που ήταν πριν από δέκα χρόνια. Εάν χρησιμοποιηθούν άλλα κριτήρια, όμως, η μείωση είναι ακόμη μεγαλύτερη. Τα έσοδα από 310.000 βαρέλια την ημέρα χρησιμοποιούνται για την αποπληρωμή δανείων προς την Κίνα. Άλλα 400.000 βαρέλια την ημέρα πωλούνται σε συμμάχους όπως η Κούβα σε τιμές χαμηλότερες της αγοράς. Και γύρω στα 600.000 βαρέλια την ημέρα χρησιμοποιούνται για την ικανοποίηση της επιδοτούμενης εγχώριας κατανάλωσης. Η διαρροή πόρων περιορίζει τις επενδύσεις της πετρελαϊκής εταιρείας, γεγονός που οδηγεί σε λιγότερα εισοδήματα από το πετρέλαιο, λιγότερες εισαγωγές και περισσότερη αναταραχή. «Οι επενδυτές παρακολουθούν ανήσυχοι τον Μαδούρο να σκοτώνει τη χρυσή πάπια της Λατινικής Αμερικής», λέει ο Ρας Ντάλεν από την επενδυτική τράπεζα Caracas Capital Markets. Κι όλα αυτά σε μια χώρα όπου ο πληθωρισμός έχει φτάσει πλέον το 56% και συνεχίζει να καλπάζει. 

6. Η ποινικοποίηση του... Spiderman

Ένα από τα βασικά αιτήματα των διαδηλωτών είναι η ασφάλεια σε μια χώρα όπου σχεδόν 24.800 άνθρωποι είχαν βίαιο θάνατο πέρσι, έναντι 16.000 το 2012, σύμφωνα με την μη κυβερνητική οργάνωση OVV. Επιπλέον, οι πολέμιοί του κατηγορούν τον πρόεδρο της Βενεζουέλας ότι έχει εξαπολύσει την αστυνομία, τον στρατό αλλά και πολιτοφυλακές εναντίον όσων τολμούν να τα βάλουν με την κυβέρνηση αφήνοντας τις φτωχογειτονιές να βουλιάζουν στο έγκλημα. Πιο πρόσφατο παράδειγμα η φυλάκιση του ηγέτη της αντιπολίτευσης Λεοπόλντο Λόπεζ, ο οποίος συνελήφθη και κρατείται αντιμετωπίζοντας διώξεις για εμπρησμούς και για υποκίνηση επεισοδίων. Ο Μαδούρο βέβαια, αγνοώντας τις διαμαρτυρίες, θεωρεί ως υπαίτιο της έξαρσης της βίας τον... Spiderman. «Αρχίζω και προβληματίζομαι για τις χιλιάδες ώρες βίας στις οποίες εκτίθενται τα μικρά παιδιά της χώρας μας. Από την αρχή μέχρι το τέλος, ο ένας μετά τον άλλον, πεθαίνουν», δήλωσε μετά την προβολή της ταινίας Spiderman 3. Όμως στο στόχαστρο του Μαδούρο, έχουν μπει και οι σαπουνόπερες: «Μεταφέρουν αρνητικές αξίες για το θάνατο, τα ναρκωτικά, τα όπλα, τη βία, την προδοσία και όλα τα κακά που μπορεί να είναι ένας άνθρωπος», δήλωνε τον Ιανουάριο, όταν κάλεσε τους εκπροσώπους των ΜΜΕ στο προεδρικό μέγαρο με στόχο να «φτιάξουμε μία κουλτούρα ειρήνης».

7. Η απομόνωση της χώρας

Για ένα κομμάτι του πληθυσμού, οι επιλογές του Μαδούρο τον καθιστούν κάτι πολύ πιο επικίνδυνο από απλώς έναν γραφικό ηγέτη που φέτος αποφάσισε στα καλά καθούμενα να ξεκινήσει τον επίσημο εορτασμό των Χριστουγέννων από την... 1η Νοεμβρίου. Ανάμεσα στις κατηγορίες που του αποδίδουν είναι ότι, με τις αποφάσεις και τους ισχυρισμούς του, απομονώνει τη Βενεζουέλα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι σχέσεις με το Μεξικό: τον περασμένο Νοέμβριο ο Μαδούρο διέταξε αναγκαστική προσγείωση και στη συνέχεια πυρπόλησε ένα μεξικανικό αεροσκάφος με την αιτιολογία ότι μετέφερε «κοκαΐνη». Ήταν η 30η τέτοια αναγκαστική προσγείωση, ενώ σύμφωνα με τα μη κρατικά μέσα ενημέρωσης, το πλήρωμα του αεροσκάφους εξακολουθεί να αγνοείται. Το γεγονός αυτό προκάλεσε την έντονη αντίδραση της Πόλης του Μεξικού, η οποία ζήτησε αλλά δεν πήρε επαρκείς απαντήσεις. Σε προστριβή έχει έρθει κατά καιρούς και με την Κολομβία, ενώ μετά τις τελευταίες διαδηλώσεις δεν δίστασε να κατηγορήσει ακόμη και τον Ομπάμα, ως ηθικό αυτουργό της βίας με τις ΗΠΑ να «απαντούν» απελαύνοντας τρεις διπλωμάτες της πρεσβείας της Βενεζουέλας στην Ουάσινγκτον.

8. Το σύνδρομο καταδίωξης

Όπως και ο προκάτοχός του, ο Μαδούρο βλέπει παντού γύρω του εχθρούς, οι οποίοι στην καλύτερη περίπτωση θέλουν να του πάρουν την εξουσία και, στην χειρότερη, τη ζωή. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχει κατηγορήσει ανοικτά τους αντιπάλους του ότι εξυφαίνουν σχέδιο δολοφονίας του. Προς επίρρωση, μάλιστα, των ισχυρισμών του, προχωρά και σε λεπτομέρειες. Σύμφωνα με «αποκαλύψεις» του υπουργού εσωτερικών της χώρας, τον περασμένο Αύγουστο, ένα από τα σχέδια δολοφονίας του Μαδούρο είχε «προϋπολογισμό» 2,5 εκ. δολαρίων και επρόκειτο να εκτελεστεί στις 24 Ιουλίου, αλλά ακυρώθηκε δύο ημέρες πριν την εκτέλεσή του για να μετατεθεί για το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου. Επομένως, το γεγονός ότι παραμένει ακόμη ζωντανός, μόνο ως θαύμα της Παναγίας μπορεί να ερμηνευτεί. Η «θανατοφοβία» όμως του Μαδούρο, έχει κουράσει μεγάλο μέρος του πληθυσμού, που ζητούν έναν ηγέτη ο οποίος θα ενδιαφέρεται περισσότερο για τη ζωή των πολιτών του και λιγότερο για τη δική του.