Η αλήθεια για το λιμάνι του Αιγίου

Η αλήθεια για το λιμάνι του Αιγίου
του Τάσου Αποστολόπουλου, δάσκαλου, τ. Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου-Δυτικής Ελλάδας-Ιονίου	Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 2013
Μια πονεμένη ιστορία που σήμερα κάποιοι το καπηλεύονται ως έργο τους Είχα αποφασίσει να μη μιλήσω πιστεύοντας ότι έτσι βοηθάω τα πολιτικά πράγματα. Μια συνέντευξη, όμως, αξιωματούχου για το λιμάνι του Αιγίου με εξόργισε σε μεγάλο βαθμό γιατί χωρίς να έχει προσφέρει το παραμικρό, ήταν μάλιστα και αρνητικός, θέλησε να καρπωθεί κάτι που δεν του ανήκει. Την ευγένεια και τη σύνεση από την πλευρά μας την λαμβάνουν κάποιοι ως αδυναμία γι’ αυτό και αποφάσισα να μιλήσω: Α) Το ιστορικό του έργου: Το έργο του λιμανιού του Αιγίου δημοπρατήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 1998 πάνω σε μελέτη του γραφείου «Ρογκάν και Συνεργάτες ΑΕ». Η μελέτη περιελάμβανε μόνο λιμενικά έργα (όχι τα έργα επιδομής). Ο προϋπολογισμός του έργου ήταν 8.510.000 ευρώ. Ανάδοχος αναδείχτηκε ο «ΜΟΧΛΟΣ ΑΕ» που είχε δώσει έκπτωση 24,4%. Η προθεσμία υλοποίησης του έργου είχε οριστεί η 19 Ιουνίου2002. Ο ανάδοχος ζήτησε παράταση μέχρι την 30η Νοεμβρίου 2003. Τελικά η σύμβαση διαλύθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2004. Μετά τη διάλυση της εργολαβίας μειώθηκε ο προϋπολογισμός μέσω τροποποίησης της Απόφασης Ένταξης στο ποσό των 2.319.000 ευρώ. Επειδή έπρεπε να εκτελεστούν συμπληρωματικές εργασίες που δεν ήταν επιλέξιμες στο 2ο ΚΠΣ και θα βάρυνε αποκλειστικά Εθνικούς Πόρους δημοπρατήθηκε και ανατέθηκε η εργολαβία με 1.100.000 στον ανάδοχο «Γ. Ζάχου» που ενεγράφη στον ίδιο ενάριθμο του έργου με ανάλογη αύξηση προϋπολογισμού από Εθνικούς Πόρους από το ποσό των 4.108.000 στο 5.208.000 ευρώ. Το γαϊτανάκι συνεχίστηκε. Το 2ο ΚΠΣ έκλεισε και το έργο δεν έγινε κυρίως λόγω μη ύπαρξης ώριμων μελετών. Στη συνέχεια το έργο εντάχτηκε στο 3ο ΚΠΣ με προϋπολογισμό 12.000.000 ευρώ. Αν και τα χρήματα υπήρχαν το έργο ουδέποτε ξεκίνησε. Απλά χαρακτηρίστηκε έργο γέφυρα. Στις 31-12-2009, δηλαδή 13 μέρες μετά την τοποθέτησή μου στην Περιφέρεια, το 3ο ΚΠΣ έκλεισε χωρίς το έργο να προχωρήσει και χωρίς να απορροφήσει ούτε ένα ευρώ από τα 12.000.000. Β) Οι δικές μας ενέργειες: Ερχόμενος στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας βρέθηκα μπροστά σε μια δύσκολη κατάσταση. Στο ΕΣΠΑ για λιμάνια υπήρχαν συνολικά 7.647.000 και το λιμάνι του Αιγίου έχει προϋπολογισμό 12.000.000. Κι αν ακόμη δίναμε όλα τα χρήματα του ΕΣΠΑ στο λιμάνι του Αιγίου αυτά δεν έφταναν γιατί ο προϋπολογισμός του έργου ήταν κατά πολύ μεγαλύτερος. Στις 4 Μαρτίου 2010 πραγματοποιείται στο Αίγιο σύσκεψη με θέμα το Λιμάνι του Αιγίου. Σε εκείνη τη σύσκεψη είχα δεσμευτεί απέναντί στους φορείς να βγάλω από το «ψυγείο» αυτό το θέμα και να προσπαθήσω να δώσω λύση. Σε εκείνη τη σύσκεψη αποτυπώθηκε η υπάρχουσα κατάσταση που έλεγε ότι χάθηκαν μεγάλες ευκαιρίες και έγιναν τραγικά λάθη τα οποία δεν πρέπει να επαναληφθούν. Το πρόβλημα που είχαμε να λύσουμε ήταν ότι έπρεπε χωρίς να αλλάξουμε το φυσικό αντικείμενο να φέρουμε τον προϋπολογισμό του στις δυνατότητες του ΕΣΠΑ. Βλέποντας οι υπηρεσίες πάλι και πάλι τις μελέτες διαπίστωσαν ότι στη μελέτη υπήρχε και ένα καταφύγιο αλιευτικών σκαφών. Ρώτησα το τότε δήμαρχο κ. Καραφωτιά αλλά και άλλους φορείς του Αιγίου γι’ αυτό και διαπίστωσα ότι κανείς δεν είχε ζητήσει τέτοιο καταφύγιο αφού η περιοχή διαθέτει δυο καταφύγια ικανά σήμερα να ικανοποιήσουν τις ανάγκες της περιοχής. Αυτό ήταν και το κλειδί της λύσης. Προκειμένου να έχουμε την αυτοδιοικητική και κοινωνική συναίνεση ζητήσαμε από τη δημοτική αρχή να συγκαλέσει τους φορείς της πόλης να τους παρουσιάσουμε μια νέα πρόταση. Αυτό έγινε στις 18 Μαΐου 2010. Εκεί προτείναμε το έργο να χωριστεί σε δυο φάσεις. Η πρώτη αφορά το ίδιο το λιμάνι στην πλήρη του λειτουργία και η δεύτερη φάση αφορά το αλιευτικό καταφύγιο. Με λίγα λόγια σε αυτή τη φάση να αφαιρέσουμε το αλιευτικό καταφύγιο. Αν αφαιρέσουμε το αλιευτικό καταφύγιο, αφαιρέσουμε κάποια ασφαλτικά και κάνουμε μικροπαρεμβάσεις στα κτιριακά που δεν επηρεάζουν τη λειτουργία του λιμανιού μπορούμε να πάμε στον προϋπολογισμό των 8,5 εκ. ευρώ και να κατασκευάσουμε το έργο. Να τελειώσουμε κάποτε από αυτό το έργο που η πορεία του δεν μας τιμά. Η πρότασή μας έγινε αποδεχτή από τη συντριπτική πλειοψηφία των φορέων και από τη δημοτική αρχή. Έτσι, το έργο δρομολογήθηκε. Η παρέμβαση στη μελέτη έγινε άμεσα με την προσαρμογή στο οικονομικό αντικείμενο. Το έργο δημοπρατήθηκε και στη συνέχεια κατασκευάστηκε από την εταιρεία «Ηλιοχώρα Α.Ε.». Σήμερα η πόλη του Αιγίου διαθέτει το δικό της λιμάνι. Στο έργο αυτό σημαντικό ρόλο έπαιξε ο τότε δήμαρχος κ. Καραφωτιάς, ο σημερινός δήμαρχος κ. Θεοδωρακόπουλος, ο τότε Νομάρχης κ. Δημήτρης Κατσικόπουλος, ο κ. Δημήτρης Καλογερόπουλος και όλοι σχεδόν οι φορείς της πόλης του Αιγίου αλλά και οι πολιτικοί παράγοντες της περιοχής. Σημαντική ήταν και η προσφορά των υπηρεσιακών παραγόντων της κρατικής Περιφέρειας, της Νομαρχίας και του Δήμου Αιγίου. Τέλος, στην τελική φάση του έργου και μετά τον Ιούλιο του 2011 που το ΕΣΠΑ πέρασε στην αιρετή περιφέρεια σημαντικό ρόλο έπαιξε ο Περιφερειάρχης κ. Απόστολος Κατσιφάρας και το Περιφερειακό Συμβούλιο. Αυτή είναι η πραγματική εικόνα του έργου αυτού και όσο κι αν θέλουν κάποιοι να θολώσουν τον καθρέφτη δεν μπορούν…..

Η αλήθεια για το λιμάνι του Αιγίου

του Τάσου Αποστολόπουλου, δάσκαλου, τ. Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου-Δυτικής Ελλάδας-Ιονίου

Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 2013

Τάσος Αποστολόπουλος Μια πονεμένη ιστορία που σήμερα κάποιοι το καπηλεύονται ως έργο τους

Είχα αποφασίσει να μη μιλήσω πιστεύοντας ότι έτσι βοηθάω τα πολιτικά πράγματα. Μια συνέντευξη, όμως, αξιωματούχου για το λιμάνι του Αιγίου με εξόργισε σε μεγάλο βαθμό γιατί χωρίς να έχει προσφέρει το παραμικρό, ήταν μάλιστα και αρνητικός, θέλησε να καρπωθεί κάτι που δεν του ανήκει. Την ευγένεια και τη σύνεση από την πλευρά μας την λαμβάνουν κάποιοι ως αδυναμία γι’ αυτό και αποφάσισα να μιλήσω:

Α) Το ιστορικό του έργου:

Το έργο του λιμανιού του Αιγίου δημοπρατήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 1998 πάνω σε μελέτη του γραφείου «Ρογκάν και Συνεργάτες ΑΕ». Η μελέτη περιελάμβανε μόνο λιμενικά έργα (όχι τα έργα επιδομής). Ο προϋπολογισμός του έργου ήταν 8.510.000 ευρώ. Ανάδοχος αναδείχτηκε ο «ΜΟΧΛΟΣ ΑΕ» που είχε δώσει έκπτωση 24,4%. Η προθεσμία υλοποίησης του έργου είχε οριστεί η 19 Ιουνίου2002.

Ο ανάδοχος ζήτησε παράταση μέχρι την 30η Νοεμβρίου 2003. Τελικά η σύμβαση διαλύθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2004. Μετά τη διάλυση της εργολαβίας μειώθηκε ο προϋπολογισμός μέσω τροποποίησης της Απόφασης Ένταξης στο ποσό των 2.319.000 ευρώ. Επειδή έπρεπε να εκτελεστούν συμπληρωματικές εργασίες που δεν ήταν επιλέξιμες στο 2ο ΚΠΣ και θα βάρυνε αποκλειστικά Εθνικούς Πόρους δημοπρατήθηκε και ανατέθηκε η εργολαβία με 1.100.000 στον ανάδοχο «Γ. Ζάχου» που ενεγράφη στον ίδιο ενάριθμο του έργου με ανάλογη αύξηση προϋπολογισμού από Εθνικούς Πόρους από το ποσό των 4.108.000 στο 5.208.000 ευρώ. Το γαϊτανάκι συνεχίστηκε. Το 2ο ΚΠΣ έκλεισε και το έργο δεν έγινε κυρίως λόγω μη ύπαρξης ώριμων μελετών.

Στη συνέχεια το έργο εντάχτηκε στο 3ο ΚΠΣ με προϋπολογισμό 12.000.000 ευρώ. Αν και τα χρήματα υπήρχαν το έργο ουδέποτε ξεκίνησε. Απλά χαρακτηρίστηκε έργο γέφυρα. Στις 31-12-2009, δηλαδή 13 μέρες μετά την τοποθέτησή μου στην Περιφέρεια, το 3ο ΚΠΣ έκλεισε χωρίς το έργο να προχωρήσει και χωρίς να απορροφήσει ούτε ένα ευρώ από τα 12.000.000.

Β) Οι δικές μας ενέργειες:

Ερχόμενος στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας βρέθηκα μπροστά σε μια δύσκολη κατάσταση. Στο ΕΣΠΑ για λιμάνια υπήρχαν συνολικά 7.647.000 και το λιμάνι του Αιγίου έχει προϋπολογισμό 12.000.000. Κι αν ακόμη δίναμε όλα τα χρήματα του ΕΣΠΑ στο λιμάνι του Αιγίου αυτά δεν έφταναν γιατί ο προϋπολογισμός του έργου ήταν κατά πολύ μεγαλύτερος.

Στις 4 Μαρτίου 2010 πραγματοποιείται στο Αίγιο σύσκεψη με θέμα το Λιμάνι του Αιγίου. Σε εκείνη τη σύσκεψη είχα δεσμευτεί απέναντί στους φορείς να βγάλω από το «ψυγείο» αυτό το θέμα και να προσπαθήσω να δώσω λύση. Σε εκείνη τη σύσκεψη αποτυπώθηκε η υπάρχουσα κατάσταση που έλεγε ότι χάθηκαν μεγάλες ευκαιρίες και έγιναν τραγικά λάθη τα οποία δεν πρέπει να επαναληφθούν.

Το πρόβλημα που είχαμε να λύσουμε ήταν ότι έπρεπε χωρίς να αλλάξουμε το φυσικό αντικείμενο να φέρουμε τον προϋπολογισμό του στις δυνατότητες του ΕΣΠΑ.

Βλέποντας οι υπηρεσίες πάλι και πάλι τις μελέτες διαπίστωσαν ότι στη μελέτη υπήρχε και ένα καταφύγιο αλιευτικών σκαφών. Ρώτησα το τότε δήμαρχο κ. Καραφωτιά αλλά και άλλους φορείς του Αιγίου γι’ αυτό και διαπίστωσα ότι κανείς δεν είχε ζητήσει τέτοιο καταφύγιο αφού η περιοχή διαθέτει δυο καταφύγια ικανά σήμερα να ικανοποιήσουν τις ανάγκες της περιοχής. Αυτό ήταν και το κλειδί της λύσης.

Προκειμένου να έχουμε την αυτοδιοικητική και κοινωνική συναίνεση ζητήσαμε από τη δημοτική αρχή να συγκαλέσει τους φορείς της πόλης να τους παρουσιάσουμε μια νέα πρόταση. Αυτό έγινε στις 18 Μαΐου 2010.

Εκεί προτείναμε το έργο να χωριστεί σε δυο φάσεις. Η πρώτη αφορά το ίδιο το λιμάνι στην πλήρη του λειτουργία και η δεύτερη φάση αφορά το αλιευτικό καταφύγιο. Με λίγα λόγια σε αυτή τη φάση να αφαιρέσουμε το αλιευτικό καταφύγιο. Αν αφαιρέσουμε το αλιευτικό καταφύγιο, αφαιρέσουμε κάποια ασφαλτικά και κάνουμε μικροπαρεμβάσεις στα κτιριακά που δεν επηρεάζουν τη λειτουργία του λιμανιού μπορούμε να πάμε στον προϋπολογισμό των 8,5 εκ. ευρώ και να κατασκευάσουμε το έργο. Να τελειώσουμε κάποτε από αυτό το έργο που η πορεία του δεν μας τιμά. Η πρότασή μας έγινε αποδεχτή από τη συντριπτική πλειοψηφία των φορέων και από τη δημοτική αρχή. Έτσι, το έργο δρομολογήθηκε. Η παρέμβαση στη μελέτη έγινε άμεσα με την προσαρμογή στο οικονομικό αντικείμενο. Το έργο δημοπρατήθηκε και στη συνέχεια κατασκευάστηκε από την εταιρεία «Ηλιοχώρα Α.Ε.».

Σήμερα η πόλη του Αιγίου διαθέτει το δικό της λιμάνι.

Στο έργο αυτό σημαντικό ρόλο έπαιξε ο τότε δήμαρχος κ. Καραφωτιάς, ο σημερινός δήμαρχος κ. Θεοδωρακόπουλος, ο τότε Νομάρχης κ. Δημήτρης Κατσικόπουλος, ο κ. Δημήτρης Καλογερόπουλος και όλοι σχεδόν οι φορείς της πόλης του Αιγίου αλλά και οι πολιτικοί παράγοντες της περιοχής. Σημαντική ήταν και η προσφορά των υπηρεσιακών παραγόντων της κρατικής Περιφέρειας, της Νομαρχίας και του Δήμου Αιγίου. Τέλος, στην τελική φάση του έργου και μετά τον Ιούλιο του 2011 που το ΕΣΠΑ πέρασε στην αιρετή περιφέρεια σημαντικό ρόλο έπαιξε ο Περιφερειάρχης κ. Απόστολος Κατσιφάρας και το Περιφερειακό Συμβούλιο.

Αυτή είναι η πραγματική εικόνα του έργου αυτού και όσο κι αν θέλουν κάποιοι να θολώσουν τον καθρέφτη δεν μπορούν…..