Πηγή: thepressproject.gr

Τετάρτη 16 Οκτωβρίου 2013

Η μεγάλη δουλειά με την οικογένεια του εφοπλιστή Μανιού, η τεράστια αδήλωτη αμοιβή, οι αντιδικίες μεταξύ των δικηγόρων και η παρεμβολή του ΣΔΟΕ.

Το πόρισμα του ΣΔΟΕ για την υπόθεση του Αλέξη Μητρόπουλου εξασφάλισε το ThePressProject, ρίχνοντας φως στα άγνωστα σημεία της υπόθεσης και αφήνοντας την κοινή γνώμη να βγάλει τα συμπεράσματά της.

Να σημειώσουμε ότι η υπόθεση έρχεται για δεύτερη φορά στη δημοσιότητα μετά τον Μάρτιο του 2013 (δείτε εδώ).

Σύμφωνα με το πόρισμα, η υπόθεση ξεκινάει το 1995 όταν απεβίωσε ο εφοπλιστήςΔημήτρης Μανιός, ο οποίος δεν άφησε διαθήκη. Μοναδικοί συγγενείς του θανόντος ήταν η μητέρα του κυρία Βασιλική Μανιού και τα αδέλφια τουΒασίλειος Μανιός και Ευαγγελία Μανιού-Ζαχαρίου, οι οποίοι και τον κληρονόμησαν (1/3 ο καθένας εξ αδιαιρέτου).

Οι κληρονόμοι διαφώνησαν ως προς τη διαχείριση, την οποία είχε αναλάβει ο κ. Βασίλειος Μανιός. Η κυρία Ευαγγελία Ζαχαρίου-Μανιού στράφηκε μέσω εξωδίκων κατά του αδελφού της, εκπροσωπώντας και τη μητέρα της. Οι δικηγόροι που την εκπροσωπούσαν ήταν οι κ.κ. Στ. Δεληκωστόπουλος και Λ. Σινανιώτης.

Ο κ. Μανιός, θορυβημένος από τις ενέργειες της αδελφής του, απευθύνθηκε τον Φεβρουάριο του 1999 στους δικηγόρους κ.κ. Αλέξη Μητρόπουλο και Γ. Μαντζουράνη (γνωστός από την υπόθεση Κοσκωτά) για να βρουν συμβιβαστική (εξωδικαστική) λύση. Οι δύο δικηγόροι, συνεπικουρούμενοι από τον συνάδελφό τους Φίλ. Φυλακτόγλου, ήρθαν σε επαφή με τον κ. Μανιό και την αδελφή του και όλοι μαζί συμφώνησαν να αναλάβουν να επιλύσουν τη διαφορά με αντίτιμο μια ενιαία συνολική αμοιβή. Έτσι, η κυρία Ζαχαρίου ανακάλεσε την εκπροσώπηση που είχε δώσει προηγουμένως στους κ.κ. Στ. Δεληκωστόπουλο και Λ. Σινανιώτη.

Στα τέλη Φεβρουαρίου ο κ. Μητρόπουλος παρέδωσε ένα συμφωνητικό συμβιβαστικής επίλυσης στα δύο μέρη. Ο κ. Μανιός, κατόπιν υπόδειξης των δικηγόρων του που ήταν από το δικηγορικό γραφείο Σιούφα, εξέφρασε τις αντιρρήσεις του, με αποτέλεσμα οι δύο πλευρές να ξαναβρεθούν σε αντιδικία.

Τελικώς, στις 30 Μαρτίου 1999 υπεγράφη συμφωνητικό συμβιβασμού.

Σύμφωνα με την κυρία Ζαχαρίου, η ίδια κατέβαλε αρχικά μέρος του ποσού της δικηγορικής αμοιβής που είχε συμφωνηθεί σε λογαριασμούς που της είχε υποδείξει ο κ. Μητρόπουλος και στη συνέχεια το εξόφλησε.

Τον Νοέμβριο του 1999 η κυρία Ζαχαρίου έγινε δέκτης παραπόνων από τους δύο άλλους συναδέλφους του κ. Μητρόπουλου, οι οποίοι ισχυρίστηκαν ότι είχε αθετήσει τη συμφωνία καταθέτοντας μικρότερο ποσό από το συμφωνηθέν.

Στις 15 Οκτωβρίου 2001 ο κ. Μαντζουράνης άσκησε εναντίον της κυρίας Ζαχαρίου αγωγή, στην οποία ζητούσε το ποσό που δεν του είχε αποδοθεί. Με τη σειρά της η κυρία Ζαχαρίου άσκησε αγωγή κατά του κ. Μητρόπουλου, ζητώντας του να παραδώσει το ποσό που όφειλε στον κ. Μαντζουράνη. Ακολούθησαν διάφορες αγωγές που δικαίωσαν την κυρία Ζαχαρίου και τους δύο δικηγόρους Μαντζουράνη και Φυλακτόγλου. Η υπόθεση τελεσιδίκησε το 2009.

Από τον παράλληλο έλεγχο που ξεκίνησε από τις υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών διαπιστώθηκε ότι ο κ. Μητρόπουλος ουδέποτε εμφάνισε την αμοιβή του 1.000.000 ευρώ που είχε πάρει από την κυρία Ζαχαρίου το έτος 1999. Για τον λόγο αυτό το ΣΔΟΕ του επέβαλε το πρόστιμο.

Ο κ. Μητρόπουλος ισχυρίζεται ότι το δικαίωμα του δημοσίου για κοινοποίηση φύλλων ελέγχου επιβολής φόρων έχει αμετάκλητα παραγραφεί γιατί έχει περάσει η πενταετία, κάτι που δεν δέχεται το ΣΔΟΕ (τα φύλλα ελέγχου κοινοποιήθηκαν το 2006, ενώ το αδίκημα αφορά το έτος 1999).

Επίσης, ισχυρίζεται ότι μέρος του ποσού επαναπατρίστηκε τα έτη 2005 και 2006 και φορολογήθηκε με 3%, βάσει των ευεργετικών διατάξεων του σχετικού νόμουΑλογοσκούφη για επαναπατρισμό κεφαλαίων, που ψηφίστηκε το 2004.

Με άλλα λόγια, ο κ. Μητρόπουλος αφενός μεν δεν απέδωσε στους συναδέλφους του τα συμφωνηθέντα και αφετέρου δέχεται ότι απέκρυψε την αμοιβή του, αλλά θεωρεί ότι αδίκως του επιβλήθηκε το πρόστιμο.

Η απάντηση του Α. Μητρόπουλου

Είναι αληθές ότι η Δ’ ΔΟΥ Αθήνας, μετά από έκθεση του ΣΔΟΕ, παρανόμως μου επέβαλε πρόστιμο για δικηγορική αμοιβή που:

α) εισέπραξε το γραφείο μου το έτος 1999 στο εξωτερικό,

β) εισήχθη στην Ελλάδα και φορολογήθηκε με το άρθρο 38 του ν. 3259/2004 (επαναπατρισμός κεφαλαίων εξωτερικού),

γ) δηλώθηκε στη φορολογική μου δήλωση το έτος εισαγωγής (2005) και

δ) αποδόθηκε σε τρίτους σε εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων.

Με απόφασή της η Γενική Διεύθυνση Φορολογίας του Υπουργείου Οικονομικών (Δ12Α/1115972/ΕΞ.2013/18-7-2013) για την ίδια υπόθεση αποφάνθηκε ότι απαγορεύεται η εκ νέου φορολόγηση του ως άνω ποσού, όπως συνέβη και με όλους τους συμπατριώτες μας, που κατά καιρούς επαναπάτρισαν κεφάλαια από το εξωτερικό.

Η υπόθεση, ως εκ τούτου, εκκρεμεί ενώπιον της Επιτροπής του άρθρου 70Α

ν. 2238/1994.Θέτω στη διάθεση της ελληνικής κοινής γνώμης όλα τα σχετικά έγγραφα.

Η πρώτη σελίδα του πορίσματος