Βασίλης Φουρτούνης, δάσκαλος

Δευτέρα, 7 Οκτωβρίου 2013

Σε πολλά σχολεία παρατηρείται φέτος το φαινόμενο να γίνεται σύγχυση του διδακτικού και του υπαλληλικού ωραρίου των εκπαιδευτικών.

Κατ’ αρχήν να ξεκαθαρίσουμε για τους μη γνωρίζοντες ότι οι εκπαιδευτικοί έχουν δύο ειδών ωράρια. Το διδακτικό, δηλαδή τις ώρες που διδάσκουν στην αίθουσα και το υπαλληλικό, τις ώρες που παραμένουν για να κάνουν διάφορες εργασίες στο σχολείο.

Ας δούμε λοιπόν τι ισχύει σήμερα, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία:

1. Το διδακτικό ωράριο των εκπαιδευτικών είναι απαραβίαστο και καθορίζεται από το Ν. 2517/97. (24 ώρες για όσους έχουν ως 10 χρόνια υπηρεσίας, 23 ώρες από 10 -Ι5 χρόνια, 22 ώρες από 15-20 χρόνια και 21 ώρες από 20 και πάνω).

2. Ο Ν. 1566/85 κάνει σαφή διάκριση μεταξύ εργασιακού και διδακτικού ωραρίου, ορίζοντας με σαφήνεια ότι οποιαδήποτε απασχόληση στην τάξη εντάσσεται σε διδακτικό ωράριο. Κατά συνέπεια σε καμία περίπτωση δεν ευσταθεί ότι μπορεί συνάδελφος να «απασχολήσει» παιδιά στην τάξη στα πλαίσια του εργασιακού του ωραρίου.

3. Το εργασιακό ωράριο των εκπαιδευτικών είναι κατ' ανώτατο 30 ώρες. Με τη λήξη του διδακτικού ωραρίου ο εκπαιδευτικός μπορεί να αποχωρήσει, εκτός αν του έχει ανατεθεί συγκεκριμένο έργο (όχι όμως διδακτικό) (άρθρο 13 παρ.8  π.χ. συμμετοχή σε γιορταστικές, αθλητικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις, ενημέρωση των γονέων, κλπ τήρηση βιβλίων του Σχολείου, εκτέλεση διοικητικών εργασιών), ή υπάρχει συνεδρίαση του συλλόγου διδασκόντων. Το συγκεκριμένο έργο πρέπει να έχει ανατεθεί από το Σύλλογο Διδασκόντων και μόνο από αυτόν. Κάθε άλλη απασχόληση είναι παράνομη.

Επομένως ο εκπαιδευτικός δεν έχει κανένα λόγο να παραμένει στο σχολείο, μετά τη λήξη του διδακτικού ωραρίου ούτε και χρειάζεται συνδικαλιστική κάλυψη ή υπηρεσιακό σημείωμα για να αποχωρήσει απ’ αυτό! Σε κάθε περίπτωση να μη δέχονται προφορικές εντολές παρά μόνο γραπτές. Τέλος θα πρέπει τα στελέχη της διοίκησης να σεβαστούν τα εργασιακά δικαιώματα των συναδέλφων και να αντισταθούν σε όποιες παράνομες οδηγίες που θίγουν τα συμφέροντά τους.