Èá æÞóù åëåýèåñï ðïõëß;

της Γιοýλας Χρονüπουλου

ÓÜââáôï 6 Éïõëßïõ 2013

Θα ζÞσω ελεýθερο πουλß; Η ζωÞ, οι σχÝσεις, οι Üνθρωποι μοιÜζουν με πουλιÜ ταξιδιÜρικα που πüτε ταξιδεýουν μüνα, πüτε με παρÝα και Üλλοτε σε σμÞνη.

Και οι τρεις αυτοß τρüποι να ταξιδÝψει κανεßς εßτε εßναι πουλß εßτε εßναι Üνθρωπος και ταξιδεýει στην ζωÞ του, ακοýγονται και εßναι πολý ενδιαφÝροντες. Οι τρüποι αυτοß εναλλÜσσονται χωρßς κÜποια σειρÜ Þ ακολουθßα και αυτü εßναι που γεμßζει το ταξßδι μας απρüοπτα. ¶λλα τα προκαλοýμε εμεßς , Üλλα συμβαßνουν και Üλλα Ýχουν Þδη γßνει και απλÜ εμεßς δεν το ξÝρουμε.

Τα πρÜγματα εßναι τüσο ρευστÜ που πραγματικÜ κανεßς δεν ξÝρει τι θα μας ξημερþσει αýριο. Αρκεß μüνο μια στιγμÞ, μια σκÝψη να μας κÜνει να αλλÜξουμε ρüτα και να θÝλουμε να πετÜξουμε μüνοι μακριÜ. Η ßδια στιγμÞ üμως, μπορεß να μας κÜνει να περνÜμε τüσο üμορφα και να ξεχÜσουμε ακüμα και που πηγαßνουμε.

Και αν το ταξßδι εßναι οι σχÝσεις μας και εμεßς τα ταξιδιÜρικα πουλιÜ τüτε ξÝρει κανεßς που θα μας βγÜλει;

Η πιο συχνÞ αρρþστια των πουλιþν εßναι ο φüβος της δÝσμευσης. Εßναι η ανÜγκη μας να μοιραστοýμε, να νοιαστοýμε και να γεßρουμε λßγο το κεφÜλι μας, που μüλις üμως ικανοποιηθεß μας τρομÜζει. ¼ταν νιþσουμε τον τρüμο, απλÜ αντιλαμβανüμαστε πως δεν εßμαστε εμεßς αυτοß που ξÝρουμε τüσα χρüνια αλλÜ μÝσα στο δικü μας εγþ, προστÝθηκε Üλλο Ýνα και αυτü πια θα εßναι το νÝο εμεßς. Η διαδρομÞ βλÝπετε απü την ελευθερßα στην δÝσμευση απαιτεß προσαρμοστικüτητα και η συνÞθεια εßναι μεγÜλο πρÜγμα.

ΣυνÞθως θÝλουμε και την ελευθερßα μας και την σχÝση. Αυτü üμως δεν γßνεται, γιατß παýουμε πια να κÜνουμε αυτü που θÝλουμε εμεßς Þ Ýστω αυτü που θÝλουμε μüνο εμεßς. Εßναι Ýνα κομβικü σημεßο που πρÝπει να θα πÜρουμε την απüφαση Þ να προσαρμüσουμε την ελευθερßα μας Þ να πÜρουμε την ελευθερßα μας και να πετÜξουμε για Üλλη κανÜρα. Εκεß üμως δεν εßναι σßγουρο üτι κÜποιος θα μας περιμÝνει και üτι θα εßμαστε ευτυχισμÝνοι.

ΒÝβαια το θÝλω να σε κÜνω ευτυχισμÝνο, απü το σε κÜνω ευτυχισμÝνο και το εßμαι ευτυχισμÝνος Ýχουν μεγÜλη απüσταση. Γιατß αν η ευτυχßα δεν γßνει Ýνα κομμÜτι δεν μπορεß να μοιραστεß. Αν υπÜρχει η δικÞ μου και η δικÞ σου και üχι η δßκη μας, που βασßζεται στο νÝο εμεßς τüτε σßγουρα δεν εßναι ο καιρüς μας για ταξßδια. Μα πως αλλιþς θα μοιραστοýμε, πως θα μÜθουμε να πετÜμε, πως θα εκπαιδευτοýμε για μεγÜλα ταξßδια μακρινÜ ως την ΤζαμÜικα αν γυρνÜμε μüνο απü κανÜρα σε κανÜρα….;

ΚÜλο σας ταξßδι