Της Γιούλας Χρονοπούλου

Τρίτη 23 Απριλίου 2013

Η επικαιρότητα τις τελευταίες μέρες δεν είναι και τόσο ευχάριστη αφού τα γεγονότα της Βοστώνης και της Μανωλάδας, αν και για διαφορετικούς λόγους, αποτελούν τα σημαντικότερα γεγονότα.

Στην Βοστώνη αυτή η τρομοκρατική ενεργεία με θύματα τρεις αθώους πολίτες, έκανε τον γύρο του κόσμου και πλήθος τηλεθεατών ανά την υφήλιο αγωνιούσε για το αν και πότε θα συλληφθούν οι δράστες. Με την λήψη δρακόντειων μέτρων, αυτό έγινε εφικτό και πια οι αμερικανοί πολίτες μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι.

Από την άλλη μεριά στην Μανωλάδα έλαβε χώρα μιας άλλης μορφής τρομοκρατική επίθεση. Οι ξένοι εργάτες ζήτησαν τα δεδουλευμένα τους και τα αφεντικά τους απάντησαν με τα πυρά τους.

Δεν είμαστε εδώ για να ψάξουμε την λεπτομέρεια αλλά για να τονίσουμε πως αυτές οι δυο περιπτώσεις ίσως πράγματι να είναι λεπτομέρεια μπροστά στους τόσους ανθρώπους που χάνουν καθημερινά την ζωή τους άδικα και κανείς μα κανείς δεν ασχολείται. Όλοι γνωρίζουμε τι γίνεται στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, το Πακιστάν, τη Συρία, την Παλαιστίνη και απλά σιωπούμε.

Η ζωή έχει την ίδια αξία ανεξαρτήτως φυλής, θρησκείας, έθνους πολιτικού ή οικονομικού συστήματος. Το να σεβαστούμε όμως την ανθρώπινη αξία προϋποθέτει να σεβόμαστε τον εαυτό μας αλλά και κάτι πιο δύσκολο, να σεβόμαστε τον συνάνθρωπο μας απλά και μόνο επειδή είναι άνθρωπος. Και αν είχαμε αυτή την βασική παιδεία εμείς οι Έλληνες της ιστορίας και του πολιτισμού τότε, ναι θα γινόμασταν πρωτοσέλιδα παγκοσμίως για άλλους λόγους.