του Μπαγιώργου Ανδρέα, Αιρετού Π.Υ.Σ.Π.Ε. Ν. Αχαΐας

Τετάρτη 3 Απριλίου 2013

Εκτός της πολιτικής ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας τηρούσαν κι άλλοι σιγή ιχθύος στη διάλυση της Δημόσιας Εκπαίδευσης.

Να θυμίσω ότι ο θεσμός του Αιρετού, αποτελεί σημαντική κατάκτηση για τον κλάδο μας -από το 1927- και είναι το «μάτι» και το «αυτί» αλλά κυρίως «η φωνή μας» στα Υπηρεσιακά Συμβούλια, εκεί όπου κρίνονται όλες οι υπηρεσιακές μας μεταβολές.

Να επισημάνω ότι πρέπει να λειτουργεί με γνώμονα τη νομιμότητα, τη διαφάνεια και την αξιοκρατία, διασφαλίζοντας τα συμφέροντα των συναδέλφων πέρα κι έξω από οποιεσδήποτε σκοπιμότητες κομματικές, παραταξιακές ή προσωπικές.

Δεν επιτρέπετε συνάδελφοι αιρετοί να μη γνωρίζουν ότι το ΠΥΣΠΕ κάνοντας αποσπάσεις δεν δημιουργεί κενά αλλά βελτιώνει τη λειτουργία των σχολικών μονάδων γιατί, ότι συναδέλφους μετακινεί είναι εντός του ΠΥΣΠΕ οπότε δεν αυξάνει κάτι.

(αναφέρομαι σε σχετική ανακοίνωση συναδέλφου που μειοψήφησε σε συνεδρίαση ΠΥΣΔΕ σε ότι αφορά τις διαθέσεις καθηγητών στα ολοήμερα δημοτικά σχολεία)

Τα λέω όλα αυτά γιατί επτά μήνες μετά την έναρξη του σχολικού έτους κι ενώ φτάσαμε στο τέλος , ας θυμίσω, εκείνα που έλεγα σε ανακοινώσεις μου επανειλημμένα από τον Οκτώβρη ότι: τα ολοήμερα λειτουργούν πλέον ως "παιδοφυλακτήρια" αφού ο υπεύθυνος ολοήμερου αναγκάζεται να διδάσκει !! ή να "απασχολεί" μόνος του τις περισσότερες φορές από 50 μέχρι και 120 μαθητές , λόγω έλλειψης εκπαιδευτικών ειδικοτήτων. Εξαιτίας των ελλείψεων αυτών οι Διευθυντές των σχολικών μονάδων και Σύλλογοι Διδασκόντων αδυνατούν να καταρτίσουν προγράμματα.

Φτάσαμε Απρίλη και εμφανίστηκαν ξαφνικά δεκάδες ώρες ειδικοτήτων ΠΕ11.ΠΕ16,ΠΕ19,ΠΕ20, με διάθεση από το ΠΥΣΔΕ Αχαΐας να τοποθετούνται στα κενά των ολοήμερων δημοτικών που έκαναν δήθεν μέχρι τώρα γραμματειακή υποστήριξη, βάση ποιου νόμου, ας μας απαντήσει ο συνάδελφος αιρετός που διαμαρτυρείτε για το ότι δεν κάνουν αίτηση τοποθέτησής τους για να επιλέξουν σε ποιο ολοήμερο θα πάνε.

Συμφωνώ να κάνουν αίτηση στο ΠΥΣΠΕ (το οποίο λειτουργεί με γνώμονα τη νομιμότητα, τη διαφάνεια και την αξιοκρατία) αν είχαν διατεθεί το χρόνο που έπρεπε, πριν έξι μήνες και να τοποθετηθούν με διάφανη αξιοκρατική διαδικασία. Τότε θα ήταν και περισσότερες οι θέσεις γιατί είναι γνωστό ότι με την υπολειτουργία των ολοήμερων λόγω των κενών, έχουμε σημαντική μείωση των μαθητών σ΄ αυτά.

Το ερώτημα είναι που ήταν όλους αυτούς τους μήνες οι συνάδελφοι των ειδικοτήτων.

Η απάντηση για μένα είναι ότι, τα μεγάλα θύματα, είναι οι μαθητές που χάνουν καθημερινά χιλιάδες διδακτικές ώρες.  

Με αγωνιστική εκτίμηση

Ανδρέας Μπαγιώργος