Äéåõèýíôñéá Äçìïôéêïý óôá Ôñßêáëá åðéóçìáßíåé ðùò èá èñçíÞóïõìå èýìáôá áðü ôïí õðïóéôéóìü ìáèçôþí
Βασßλης Φουρτοýνης, δÜσκαλος
Τρßτη 12 Ìáñôßïõ 2013
Η συνÜδελφος Αικατερßνη ΝικολαÀδου, διευθýντρια του Δημοτικοý Σχολεßου Γüμφων στα Τρßκαλα, με επιστολÞ της προς το Σýλλογο ΔασκÜλων και Νηπιαγωγþν αναφÝρεται σε υποσιτισμÝνους μαθητÝς σχολεßων της περιοχÞς και απευθýνει Ýκκληση για δρÜση, πριν θρηνÞσουμε θýματα απü... την πεßνα!
Με αυτÞ τη δραματικÞ επιστολÞς της, προς üλους τους συναδÝλφους εκπαιδευτικοýς, η συνÜδελφος ΝικολαÀδου προσπαθεß να ευαισθητοποιÞσει την κοινωνßα παρουσιÜζοντας συγκεκριμÝνα παραδεßγματα μικρþν παιδιþν που καταρρÝουν μÝσα στις σχολικÝς αßθουσες, η Αικατερßνη προσπαθεß.
Στην επιστολÞ κÜνει λüγο για «Ýνα σκελετωμÝνο, μικρü παιδß, ηλικßας 6 χρüνων, που μετÜ απü απουσßα πολλþν ημερþν εμφανßστηκε στο σχολεßο σε Üθλια κατÜσταση. ΑδυνατισμÝνο, καχεκτικü, με τρÝμουλο σε üλο του το σþμα.
Οι γονεßς αυτοý του μικροý παιδιοý εßναι Üνεργοι. Ζουν σε μια τρþγλη. Τους λεßπει ακüμη και το ψωμß. ΚυριολεκτικÜ πεινοýν. Το διαπßστωσα και η ßδια μετÜ απü επßσκεψη στο σπßτι τους. ¼μως δεν εßναι μüνο αυτü το παιδß που υποσιτßζεται» και ζητÜ Üμεσα την παρÝμβαση του Συλλüγου ΔασκÜλων και Νηπιαγωγþν και την ενεργοποßηση üλων των φορÝων της περιοχÞς.
Η επιστολÞ της συναδÝλφου:
«ΣυνÜδελφοι – ΣυναδÝλφισσες
Η οικονομικÞ πτþχευση και η κρßση της πατρßδας μας, Ýχει χτυπÞσει εδþ και καιρü τις πüρτες üλων μας και Ýχει μπει μÝσα στη ζωÞ μας Üγρια, αδυσþπητη, στιβαρÞ, απÜνθρωπη.
Οι κυβερνþντες μας βλÝπουν ως αριθμοýς. Ως πηγÞ εσüδων μονÜχα. Η αξιοπρÝπεια , η δικαιοσýνη, η ισüτητα, εßναι ανýπαρκτες στο μυαλü και στις πρÜξεις τους.
Επενδýουν μονÜχα εκεß απ’ üπου μποροýν να απορροφÞσουν Ýσοδα και κÝρδη. Εκεß üπου τα αποτελÝσματα εßναι μετρÞσιμα.
Γι’ αυτοýς λοιπüν, η εκπαßδευση δεν μετρÜ. Τα αποτελÝσματÜ της εßναι ποιοτικÜ. Δεν εßναι ποσοτικÜ. Η εκπαßδευση δεν εßναι στους στüχους τους.
Εδþ και χρüνια οι μισθοß μας μειþνονται συνεχþς. Εßμαστε η ‘εýκολη λεßα’ του φοροεισπρακτικοý κρÜτους μας. Απü την Üλλη γßνεται συστηματικÞ απαξßωση του Ýργου μας. Ζητοýν την αξιολüγησÞ μας. Αδιαφοροýν για τα σχολειÜ που κρυþνουν. Για τους μισθοýς πεßνας. Για τη συνεχÞ επιμüρφωσÞ μας. Για την ανυπαρξßα ικανοý κοινωνικοý δικτýου που θα βοηθÜ στο δýσκολο Ýργο μας( ψυχολüγους, κοινωνικοýς λειτουργοýς, λογοθεραπευτÝς κ.λπ.).
Ναι, γνωρßζω πüσο δýσκολα τα βγÜζουμε πÝρα με τις οικογενειακÝς μας υποχρεþσεις. Με την πληρωμÞ των φüρων.
Εδþ και λßγες μÝρες üμως ενημερþθηκα απü φßλη Νηπιαγωγü για το οικογενειακü δρÜμα που παßχτηκε και παßζεται στην τÜξη της, τη θÝα ενüς σκελετωμÝνου μικροý παιδιοý, ηλικßας 6 χρüνων, που μετÜ απü απουσßα πολλþν ημερþν εμφανßστηκε στο Νηπιαγωγεßο σε Üθλια κατÜσταση. ΑδυνατισμÝνο, καχεκτικü, με τρÝμουλο σε üλο του το σþμα.
Οι γονεßς αυτοý του μικροý παιδιοý εßναι Üνεργοι. Ζουν σε μια τρþγλη. Τους λεßπει ακüμη και το ψωμß. ΚυριολεκτικÜ πεινοýν. Το διαπßστωσα και η ßδια μετÜ απü επßσκεψη στο σπßτι τους. ¼μως δεν εßναι μüνο αυτü το παιδß που υποσιτßζεται. ΠολλÜ ακüμη παιδÜκια που φοιτοýν σε σχολεßα και Νηπιαγωγεßα, κυρßως του κÝντρου των ΤρικÜλων, ζουν κÜτω απü δραματικÝς συνθÞκες.
Φßλοι μου, Þρθε νομßζω η þρα να αφÞσουμε στην Üκρη για λßγο τα δικÜ μας προβλÞματα και να ‘δοýμε’ πιο προσεκτικÜ αυτÝς τις περιπτþσεις.
Δεν εßμαστε απλοß υπÜλληλοι που κÜνουμε τη γραφικÞ δουλειÜ μας και κÜπου εκεß τελειþνουμε.
Δεν μποροýμε να αδιαφορÞσουμε Üλλο πια.
Δεν μποροýμε να περιμÝνουμε Üλλο πια.
Εßμαστε δÜσκαλοι, εκπαιδευτικοß, παιδαγωγοß. ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ! Θα επιτρÝψουμε να καταστραφοýν αυτÜ τα παιδιÜ; Θα επιτρÝψουμε να χαθεß το μÝλλον της πατρßδας μας; Θα αδιαφορÞσουμε;
Προτεßνω κÜποιες δρÜσεις σ’ αυτü το σημεßο. ¼μως θεωρþ üτι εδþ καθοριστικü και συντονιστικü ρüλο μπορεß και ΠΡΕΠΕΙ να παßξει ο Σýλλογος ΔασκÜλων- Νηπιαγωγþν του νομοý μας.
¸τσι: 1). Να γßνει με απüλυτη εχεμýθεια και προσοχÞ μια πρþτη καταγραφÞ και διασταýρωση πληροφοριþν για üλα τα παιδιÜ που κυριολεκτικÜ πεινοýν, μετÜ απü συνεργασßα Διευθυντþν – Συλλüγων Διδασκüντων.
2). Οι Σýλλογοι ΔασκÜλων – Νηπιαγωγþν να συλλÝξουν αυτÜ τα στοιχεßα και στη συνÝχεια να δημιουργηθεß μια ομÜδα εκπαιδευτικþν, η οποßα να μπορεß να Ýρθει σε επαφÞ με διÜφορους φορεßς και οργανισμοýς για τη συνεχÞ βοÞθεια αυτþν των παιδιþν. Π.χ, μποροýν να Ýρθουν σε επαφÞ με τα μεγÜλα σοýπερ μÜρκετ, τους εμπορικοýς συλλüγους, τον Φαρμακευτικü Σýλλογο, τον Ιατρικü Σýλλογο, την Εκκλησßα, τη Διεýθυνση ΠρωτοβÜθμιας Εκπαßδευσης, τη Νομαρχßα, τους ΔÞμους, το ΚÝντρο ΚοινωνικÞς ΠαρÝμβασης, την ΚινητÞ ΜονÜδα ΨυχικÞς Υγεßας.
Ο καθÝνας μας μüνος του ΔΕΝ μπορεß να σηκþσει το βÜρος της βοÞθειας που χρειÜζεται να δοθεß προς αυτοýς τους συνανθρþπους μας.
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ üμως, οργανωμÝνα, μποροýμε να φτιÜξουμε Ýνα πετυχημÝνο και αποτελεσματικü δßκτυο παροχÞς, φροντßδας και συναισθηματικÞς στÞριξης αυτþν των παιδιþν.
ΑυτÝς εßναι οι δικÝς μου προτÜσεις και σκÝψεις. ΠεριμÝνω üμως και τις δικÝς σας.
ΠΟΛΛΑ ΜΥΑΛΑ ΠΟΛΛΕΣ ΙΔΕΕΣ
Με εκτßμηση
ΝικολαÀδου Αικατερßνη
Διευθýντρια Σχολεßου Γüμφων».