¶ëêçóôçò ÐñùôïøÜëôç: Áðü ôçí ÅëëÜäá åðßóçò äåí èá Ýöåõãá ðïôÝ |
|
---|---|
Βασßλης Φουρτοýνης, δÜσκαλος |
ÐÝìðôç 7 Ìáñôßïõ 2013 |
Η απÜντηση της ¶λκηστης ΠρωτοψÜλτη στο κεßμενο με τßτλο «Ναι, θα Ýφευγα» που υποτßθεται πως Ýγραψε η διÜσημη ελληνßδα καλλιτÝχνης. «Με μεγÜλη Ýκπληξη αλλÜ και απορßα διÜβασα Ýνα κεßμενο με το üνομÜ μου το οποßο κÜποιοι Ýχουν αναρτÞσει στο διαδßκτυο με τßτλο: «Ναι, θα Ýφευγα» και ΨΕΥΔΩΣ φÝρεται üτι Ýχει συνταχθεß απü εμÝνα. Το κεßμενο αυτü ανÞκει στη Μαρßνα Λεωνιδοποýλου η οποßα το δημοσßευσε στο blog της, espresso croquant, τον Απρßλιο του 2011! ΘÝλω κατ' αρχÜς να τονßσω, üτι δεν ανÞκω στους ανθρþπους αυτοýς που εγκαταλεßπουν μßα διαδρομÞ, Ýναν αγþνα, Þ εγκαταλεßπουν το οτιδÞποτε στα δýσκολα. Η Þττα δεν ταιριÜζει στη φýση μου και στον χαρακτÞρα μου. Για μÝνα ηττημÝνος εßναι αυτüς που εγκαταλεßπει και üχι αυτüς που χÜνει. Απü την ΕλλÜδα επßσης ΔΕΝ ΘΑ ΕΦΕΥΓΑ ΠΟΤΕ. Η ΕλλÜδα για μÝνα εßναι η ßδια μου η ζωÞ, τα üνειρÜ μου, οι χαρÝς μου, οι λýπες μου, οι ÝρωτÝς μου, οι χωρισμοß μου, οι φßλοι μου, οι Üνθρωποß μου, ο τρüπος ÝκφρασÞς μου. Η ΕλλÜδα εßναι üλο μου το σýμπαν. Η ΕλλÜδα σε κÜνει ν' αγαπÜς την ζωÞ περισσüτερο απ' üσο αντÝχεις. Εßμαι αιþνια ερωτευμÝνη με την χþρα μου και θα το τραγουδþ παντοý. ¶λλωστε μÝχρι σÞμερα τüσο η επαγγελματικÞ üσο και η προσωπικÞ μου ζωÞ αποδεικνýουν του λüγου το αληθÝς Η ΕλλÜδα δεν εßναι απλÜ μια χþρα στην υδρüγειο σφαßρα. Η ΕλλÜδα εßναι Ýνα πανανθρþπινο σýστημα αξιþν και αρχþν που ξεκßνησε απü τον Ιερü ΒρÜχο της Ακρüπολης και οικοδüμησε Ýναν παγκüσμιο πολιτισμü που Ýχει ως επßκεντρο τον Üνθρωπο και την ευημερßα του. Κατανοþ τους νÝους ανθρþπους που απογοητευμÝνοι προσπαθοýν να βρουν την τýχη τους αλλοý και μεταναστεýουν. Εßναι λυπηρü αλλÜ για κÜποιους, δυστυχþς, αναγκαßο... Ποιος θα οικοδομÞσει αυτÞν τη νÝα ΕλλÜδα που üλοι ονειρευüμαστε εÜν φýγει το σπουδαιüτερο κομμÜτι της που εßναι η νÝα μας γενιÜ; Πιστεýω üτι μÝσα απü τις δυσκολßες Ýρχεται η δημιουργßα. Η κρßση δεν εγκυμονεß μüνο κινδýνους αλλÜ κυοφορεß και ευκαιρßες. Οι νÝοι μας πρÝπει, üσο μποροýν, να γßνουν συνεργοß στην δημιουργßα και üχι μÜρτυρες στην παρακμÞ. Αναμφßβολα ζοýμε μια πÜρα πολý δýσκολη εποχÞ που η οργÞ, η αβεβαιüτητα, η θλßψη και ο θυμüς εßναι τα κυριüτερα αισθÞματÜ της. ΤÝτοιες περιüδους, δυστυχþς , η ιστορßα Ýχει αποδεßξει üτι εßναι πολý εýκολο να παρασυρθοýμε απü τις ΣειρÞνες του λαúκισμοý και των Üκρων , της δημαγωγßας και του διχασμοý. Μην ξανακÜνουμε τα λÜθη του παρελθüντος που θα μας οδηγÞσουν σε δρüμους δýσβατους κι ας Ýχουμε στο νου μας κÜποιους απü τους στßχους απü το «Αν» του Κßπλινγκ:
«Αν το μπορεßς το Θρßαμβο και την ΚαταστροφÞ να αντικρßσεις και σε αυτοýς τους δýο αγýρτες üμοια να φερθεßς
Αν το μπορεßς την þρα που ο θυμüς σου θÝλει να ξεσπÜσει να κρατηθεßς νηφÜλιος και τη γαλÞνη σου την πρþτη να ξανÜβρεις,
δικιÜ σου τüτε θα ´ναι η Γη κι üλα εκεßνα που κατÝχει»
¶λκηστις ΠρωτοψÜλτη |