Ç äáóêÜëá ìå ôá êëåéóôÜ ìÜôéá
ΠÝμπτη, 6 Δεκεμβρßου 2012
Θα εßμαι νοερÜ στο ξüδι της δασκÜλας του 21ου Δημοτικοý Σχολεßου Τοýμπας στη Θεσσαλονßκη, που σκαρφÜλωσε χθες στην ταρÜτσα του σχολεßου της, προσπαθþντας να κρεμÜσει τα χριστουγεννιÜτικα στολßδια και τσακßστηκε καθþς υποχþρησε η στÝγη. Ο διευθυντÞς του Σχολεßου Ýτρεξε και την σκÝπασε-νεκρÞ πλÝον- με Ýνα σεντüνι, να μη δουν το πτþμα οι μαθητÝς και τα δýο της παιδιÜ που φοιτοýσαν στην 2α και 5η Δημοτικοý του ßδιου σχολεßου.
¼πως Ýμαθα δßδασκε εικαστικÜ, τη χαρÜ των χρωμÜτων, της ζωÞς με Üλλα λüγια. ΣκαρφÜλωσε στα κεραμßδια με αποκοτιÜ, η 41 χρüνων δασκÜλα, για μια δουλειÜ που μüνο σκληροß εργÜτες αποτολμοýν. Και δεν πληρωνüταν γι’ αυτü. ¹θελε το δικü της σχολεßο να λÜμψει με τα χριστουγεννιÜτικα λαμπιüνια. ¹θελε τα παιδιÜ να χτυποýν τα χÝρια τους χαροýμενα, συνοδεýοντας τα τραγοýδια των ημερþν. Να μην εßναι üλα ßδια üπως Þταν πριν, στο 21ο Δημοτικü Σχολεßο της Τοýμπας. ¹θελε να πουν τα παιδιÜ της στους συμμαθητÝς τους υπερÞφανα: «Δεßτε τι Ýφτιαξε Þ μητÝρα μας για üλους». ¼μως η μητÝρα τους , τþρα, εßναι η δασκÜλα με τα κλειστÜ μÜτια, εßναι η μÜνα τους με τα κλειστÜ για πÜντα μÜτια.
Θα Þθελα να εßμαι στο ξüδι της για να πω στους συναδÝλφους της να μην αναλωθοýν σε ανοýσιες μεγαλοστομßες, üπως συνηθßζεται. Αντß γι’ αυτÝς να εξηγÞσουν στα μικρÜ παιδιÜ, μÝσα στις τÜξεις, με λüγια απλÜ το βαθýτερο νüημα δýο εννοιþν. Της «προσφορÜς» και της «ανιδιοτÝλειας», Ýννοιες δυσεýρετες στους «σπασμÝνους καιροýς» μας. Δεν πειρÜζει, ας δακρýσουν τα δýο της παιδιÜ. Θα μεγαλþσουν üμως υπερÞφανα για τη μÜνα και δασκÜλα τους.
(Εßμαι γιüς δασκÜλας και μαζß με τον αδελφü μου φοιτοýσαμε στο ßδιο Δημοτικü του ΠειραιÜ που δßδασκε η μÜνα μας Βιργινßα, η «δασκÜλα χωρßς βÝργα» üπως την Ýλεγαν, τη ζοφερÞ- και για την ßδια- δεκαετßα του 1950.)
ΑυτÜ απü τον εκλεκτü κ. ΡεσβÜνη.
Δεν χρειÜζονται Üλλα… ποιος να τα καταλÜβει…
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΣΣΑ