Ï öáíáôéóìüò êáé ï öáóéóìüò

ÔåôÜñôç 17 Ïêôùâñßïõ 2012

Tïõ ÐáíôåëÞ MðïõêÜëá

ΠεριγραφÞ: http://www.avgi.gr/images/photoarchive/2007/6/15/1181927054-03568_high.jpg?w=458

Το ερþτημα «μα αφοý δεν εßδαν τη θεατρικÞ παρÜσταση, πþς την αναθεματßζουν;» δεν Ýχει απÜντηση. Γιατß δεν Ýχει υπüσταση ως ερþτημα, δεν εßναι πνευματικÜ δυνατü να τεθεß. Οýτε οι μουσουλμÜνοι εßδαν το φιλμÜκι για τον ΜωÜμεθ, κι üμως εξανÝστησαν. Οι θρησκεßες αλληλοπολεμιοýνται για μýρια üσα, οι φονταμενταλιστÝς τους üμως εßναι απολýτως ßδιοι, εßτε σταυροφορßες κηρýσσουν εßτε τζιχÜντ.

Η πßστη εßναι φαινüμενο εξωλογικü (Þ και αντιλογικü). Η σκÝψη την καταστρÝφει, γιατß ο δρüμος απü την αμφιβολßα στην αμφισβÞτηση δεν εßναι μακρýς. Ετσι δικαιολογεßται και το «πßστευε και μη ερεýνα», που αποτελεß θεμÝλιο λßθο üλων των θρησκειþν, ακüμα και üσων καυχþνται üτι η πνευματικüτητÜ τους τις διαχωρßζει απü τις «πρωτüγονες».

Επßσης μικρüς εßναι ο δρüμος απü τον Üνευ κρßσεως και ελÝγχου ενστερνισμü Ýως τον φανατισμü. Και κατηφορικüς. Η ßδια η λÝξη Üλλωστε, «φανατισμüς», λατινικÞς καταγωγÞς (þσπου κÜποιος να «αποδεßξει» üτι και αυτÞ εßναι ελληνικÞ, αντιδÜνειο), Ýχει θρησκευτικÞ ρßζα. Fanum, λÝνε τα λεξικÜ, εßναι το ιερü, fanatici οι ιερεßς της ΚυβÝλης και της Ισιδας που στο παραλÞρημÜ τους αυτοτραυματßζονταν (üπως αργüτερα οι αυτομαστιγοýμενοι χριστιανοß) και fanaticus ο θεüληπτος, ο εξ ιερÜς μανßας κυριευθεßς. ΙερÜ μανßα ο κ. Παναγιþταρος, που μÜλλον δεν Ýχει ξεπερÜσει το στÜδιο του καθρÝφτη, πÜνω στον οποßο αναγρÜφονται βρισιÝς που πρÝπει να τις φωνÜξουμε για να νιþσουμε μεγÜλοι και δυνατοß; Και ο κ. ΠαπÜς, που ξεπÝφτει στη ΒουλÞ απü το Ýνα παιδαριωδþς σεξιστικü υπονοοýμενο στο επüμενο, ακüμα χυδαιüτερο;

¼σοι απÝκλεισαν το «ΧυτÞριο» πÜντως για να «κÜψουν» τους «υπηρÝτες του σατανÜ», δεν Þταν ακριβþς εκστασιασμÝνοι. Και δεν μιλÜω για τους λßγους ρασοφüρους και τους επßσης ολιγÜριθμους «μαθητÝς» τους, που, σαν εκτüς χρüνου σταυροφüροι, συνηθßζουν να πολιορκοýν «βλÜσφημα» θÝατρα και κινηματογρÜφους, με σημαßα το ευαγγελικü «ουκ Þλθον βαλεßν ειρÞνην αλλÜ μÜχαιραν». Αυτοß καßγονται απü την ßδια τους την περιθωριακÞ γραφικüτητα.

Τα δýσκολα και τα επικßνδυνα -για τη δημοκρατßα, την ελευθερßα του λüγου, την αλφαβÞτα του πολιτισμοý- αρχßζουν με üσους εννοοýν και ζουν τον φανατισμü τους ως φασισμü και φασιστικÜ θÝλουν να επιβληθοýν: απειλþντας, μαχαιρþνοντας, σκοτþνοντας. Οσοι κÞρυσσαν üτι τα γονßδιÜ μας εκτüς απü αντιρατσιστικÜ εßναι και αντιφασιστικÜ, πρÝπει να ξαναδοýν τις εξετÜσεις των ιστοριογενετιστþν.