Εκδήλωση της εφημερίδας Η ΦΛΥΑΡΙΑ

με θέμα: Εκπαίδευση χωρίς "Διαβατήριο"
Γιατί όλα τα παιδιά έχουν δικαίωμα στη μάθηση

Τρίτη 20 Απριλίου 2010

Εκπαίδευση χωρίς «Διαβατήριο» είναι λοιπόν ο τίτλος της εκδήλωσης που διοργανώνει στις 26 Απριλίου, στο Κέντρο Νεότητας (στις 7.00 το απόγευμα) η 'φ'. Και γιατί όχι μια εκδήλωση για τα (μαύρα κι άραχνα) οικονομικά, εντός κι εκτός Χαλανδρίου, εντός κι εκτός Ελλάδας; Ένα θέμα πιο «επίκαιρο», ένα θέμα των «καιρών»;

Η απάντηση είναι σχετικά απλή: η εκπαίδευση, σήμερα και αύριο, αποτελεί το άλφα και το ωμέγα των πάντων, συμπεριλαμβανομένων των οικονομικών. Αποτελεί το μέσο υπέρβασης των σημερινών αδιεξόδων. Και μάλιστα, στους καιρούς που ζούμε, το μεγάλο στοίχημα του μέλλοντος θα κριθεί σε σημαντικό βαθμό από την ομαλή ένταξη των μεταναστόπουλων αλλά και όλων των άλλων κατηγοριών παιδιών (π.χ. ρομ), που κάποιοι εγκέφαλοι για τους δικούς τους λόγους, θεωρούν εξοριστέα από κάθε είδους εκπαιδευτική διαδικασία.

Η ελπίδα για έξοδο από τον κοινωνικό αποκλεισμό, η ελπίδα για κάθε πρόβλημα - δημοκρατίας, οικονομίας - βρίσκεται στην εκπαίδευση. Σε ένα σχολείο που λειτουργεί στη βάση όχι του κάθε είδους αποκλεισμού αλλά αντιθέτως, σε εκείνη της όσο το δυνατόν μεγαλύτερης αποδοχής, άμβλυνσης των εντάσεων, ανάδειξης των σημείων που ενώνουν και όχι εκείνων που διχάζουν. Ένα σχολείο, με άλλα λόγια, που δημιουργεί τις κατάλληλες προϋποθέσεις για την απρόσκοπτη εκπαιδευτική διαδικασία, την οποία δεν την αντιμετωπίζει αποκλειστικά και μόνο μέσα από το πρίσμα των μαθητών και μέσα από εκείνο των οικογενειών τους. Ενδιαφέρεται για αυτές και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν - οι μαθητές δεν είναι ελεύθερα ηλεκτρόνια αλλά κρίκοι μιας αλυσίδας.

Ένα σχολείο που θα έχει δηλαδή τα χαρακτηριστικά του 132ου Δημοτικού Σχολείου της Γκράβας και της εμβληματικής πλέον, διευθύντριάς του, κ. Στέλλας Πρωτονοταρίου, που έδειξε εμπράκτως το πώς μπορεί ένα δημοτικό να γίνει πραγματικό ανάχωμα κατά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας - ρατσιστής δεν γεννιέσαι, γίνεσαι, για να παραφράσουμε το γνωστό ξενοφοβικό σύνθημα των γηπέδων και όχι μόνο, περί ελληνικότητας.

Το 132ο Δημοτικό, το παράδειγμά του, η δικαίωση της κ. Πρωτονοταρίου από τη Δικαιοσύνη (μετά από 2.5 χρόνια δικαστικού αγώνα), ανέδειξαν την αναγκαιότητα των διαπολιτισμικών δράσεων, των «γεφυρών» που χρειάζονται για να μείνουν τα μεταναστόπουλα αλλά και τα ρομά και τα κάθε είδους «διαφορετικά» παιδιά εντός της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Άπειρα είναι τα νούμερα που αποδεικνύουν ότι τα παιδιά (κυρίως των «ευαίσθητων» κατηγοριών) που «χάνονται» από την εκπαιδευτική διαδικασία (100.000 παιδιά ρομ δεν ξέρουν τι θα πει σχολείο) οδηγούνται, μέσω ποικίλων παραβατικών οδών, στο περιθώριο - χάνονται, με άλλα λόγια, για την κοινωνία μας: απόντες από τις τάξεις, μελλοντικοί απόντες από τον κοινωνικό ιστό.

Στη 'φ' αγγίξαμε το πρόβλημα, πριν από λίγα χρόνια, με αφορμή το θέμα της ένταξης στο δημοτικό των μικρών τσιγγανόπουλων του οικισμού του Νομισματοκοπείου. Διαπιστώσαμε, σε μικρογραφία, όλα τα προβλήματα που συνεπάγεται η ένταξη μαθητών στην εκπαιδευτική διαδικασία: την καχυποψία, την άγνοια, τον ενστικτώδη φόβο. Αισθανθήκαμε όμως παράλληλα την κρισιμότητα και το επείγον της υπέρβασης των όποιων εμποδίων. Πέρα από τακτικές, μικροπολιτικές και άλλες προφάσεις, η ένταξη στην εκπαιδευτική διαδικασία, ειδικά τούτη την περίοδο, όσο το δυνατόν περισσότερων παιδιών «δύσκολων» κατηγοριών αποτελεί το καλύτερο και το εγκυρότερο διαβατήριο της χώρας μας για το μέλλον!

ΕΛΕΝΗ ΤΣΕΡΟΖΟΛΕ

Εφημερίδα ΦΛΥΑΡΙΑ

ΜΑΡΤΙΟΣ-ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2010