Άρθρο - παρέμβαση Γιώργου Α. Παπανδρέου
για τη διαφάνεια και την αυτονομία του πολιτικού συστήματος στην ιστοσελίδα του ΠΑΣΟΚ
Παρασκευή 21 Αυγούστου 2009
Τέτοιες μέρες, Αύγουστο, πριν από πέντε χρόνια, ο Ελληνισμός απέδειξε ότι μπορεί.
Αποδείξαμε ως λαός, ότι δεν μας λείπει η οργανωτική ικανότητα, δεν μας λείπει η γνώση ούτε η εμπειρία.
Αποδείξαμε ότι μπορούμε να κάνουμε τη χώρα μας τόπο ασφαλή, καθαρό, φιλόξενο, ανθρώπινο, προοδευτικό και σύγχρονο.
Αποδείξαμε ότι δεν μας λείπει η διάθεση για συλλογική εργασία, για εθελοντισμό και προσφορά στην πατρίδα.
Αποδείξαμε την ενότητά μας σε έναν κοινό σκοπό. Σκοπό που υπηρετούσε η πολιτεία και στον οποίο συνέβαλαν καθοριστικά οι πολίτες.
Ήταν η Ελλάδα της αυτοπεποίθησης, της ανάτασης και περηφάνιας. Ήταν η πατρίδα της ομοψυχίας και προσφοράς που έδωσε με επιτυχία αξιοθαύμαστη τη μάχη για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και είχε αποτέλεσμα που θαύμασε η υφήλιος.
Τα τελευταία χρόνια ο Αύγουστος μας αφήνει με πολύ διαφορετικά μηνύματα.
Πέρυσι δέσποζαν τα ζητήματα της διαφθοράς: Βατοπέδι και άγονες γραμμές για τις συγκοινωνίες στο Αιγαίο.
Το 2007, ο Αύγουστος μας αποχαιρετούσε με την έκθεση Ζορμπά για μαύρο πολιτικό χρήμα, μέσω της λεηλασίας των ασφαλιστικών ταμείων με τα δομημένα ομόλογα.
Θέμα που μόνο οι καπνοί των πυρκαγιών κατάφεραν να σκεπάσουν. Τότε πήγαμε σε εκλογές, πρόωρες και αιφνιδιαστικές, με πρόσχημα την εθνική ανάγκη να καταρτίσει η κυβέρνηση «αξιόπιστο προϋπολογισμό».
Τελικά, ούτε αυτό το αυτονόητο, δεν κατάφερε.
Σήμερα, τον Αύγουστο του 2009, ο προϋπολογισμός του 2010, γίνεται πραγματικά εθνική υπόθεση, μετά την αποδεδειγμένη παταγώδη αποτυχία της κυβέρνησης, την τελευταία πενταετία, στον τομέα της οικονομίας.
Η χώρα μας βομβαρδίζεται συνεχώς από εκθέσεις και στοιχεία διεθνών οργανισμών, που αποδεικνύουν την επικίνδυνη κατάρρευση όλων των δεικτών της οικονομίας μας.
Από την ανταγωνιστικότητα, την ανάπτυξη, την ανεργία και τις ακάλυπτες επιταγές, μέχρι τη θηλιά του διογκούμενου χρέους του Κράτους.
Παρακολουθούμε μια κυβέρνηση που αντί να αντιμετωπίζει την κρίσιμη για την χώρα μας κατάσταση ανοίγει ακόμα περισσότερο την χαίνουσα πληγή της πελατειακής και προεκλογικής σπατάλης.
Και υπονομεύει τη δυνατότητα της χώρας μας να αντιμετωπίσει μεγάλες προκλήσεις όπως στα εξωτερικά και εθνικά μας θέματα αλλά και διεθνείς εξελίξεις όπως στο ζήτημα της κλιματικής αλλαγής, εν όψει της παγκόσμιας Διάσκεψης της Κοπεγχάγης τον Δεκέμβριο και της αγροτικής πολιτικής που τίθεται σε νέες βάσεις στην ΕΕ.
Σήμερα, πέντε χρόνια μετά, αντί αυτό το αξιοζήλευτο κεκτημένο υπερηφάνειας, γνώσης, προσφοράς και υποδομών να έχει αξιοποιηθεί, αντί η χώρα να κινείται με οργανωμένο και σχεδιασμένο τρόπο μπροστά στα μεγάλα θέματα της οικονομίας, του περιβάλλοντος, ενός νέου πράσινου αναπτυξιακού προτύπου, αντί να αξιοποιηθεί το διεθνές κύρος που κληρονόμησε για την προώθηση της εξωτερικής μας πολιτικής και οικονομικής παρουσίας, βρίσκεται η πατρίδα μας καταδικασμένη να καθορίζεται, να σέρνεται, να είναι όμηρος από υποθέσεις αδιαφάνειας, διαφθοράς και ατιμωρησίας. Αυτές που τα τελευταία χρόνια συγκλονίζουν την κοινή γνώμη.
Σήμερα, ο πολίτης βλέπει το δικό του βιός, τις δικές του δυνατότητες, τους δικούς του κόπους, το μέλλον της οικογένειάς του, να χάνεται μέσα από την σπατάλη, την αναξιοκρατία, την κακοδιαχείριση και την λεηλασία από το πολιτικό σύστημα.
Σήμερα, δυστυχώς, τα χρήματα του Ελληνικού λαού, ο δημόσιος πλούτος, αντί να επενδύονται με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον, το συμφέρον του πολίτη, χάνονται από την πελατειακή σπατάλη ή ακόμα και την ιδιοποίηση από «κολλητούς, ημέτερους, κομματικούς παράγοντες και κουμπάρους».
Πριν από δύο περίπου χρόνια, παρουσίασα προτάσεις με στόχο την ανάκτηση του κύρους και της πολιτείας και της πολιτικής ζωής του τόπου.
Από τότε επαναλαμβάνω ότι αποτελεί θεμελιώδη προϋπόθεση για την έξοδο από την κρίση που μαστίζει την χώρα εξόδου το νοικοκύρεμα, το σχέδιο, η διαφάνεια και οι τήρηση κανόνων και αξιών μιας ευνομούμενης πολιτείας.
Με άμεση αντιμετώπιση της διαφθοράς, της ατιμωρησίας και της αδιαφάνειας.
Αν δεν γίνει αυτό, όχι μόνο την οικονομία δεν θα βάλουμε σε τάξη, αλλά η ίδια η δημοκρατία μας, οι θεσμοί της πολιτείας θα απαξιώνονται συνεχώς στα μάτια του Έλληνα πολίτη.
Μήνες τώρα επαναλαμβάνω ότι μπορεί η δοκιμασία της αλήθειας να μας ματώσει, αλλά θα βγούμε όλοι καλύτεροι.
Θα βγει καλύτερη η Ελλάδα.
Στην Βουλή είπα ότι εάν δεν δράσουμε άμεσα και αποφασιστικά «ο κόσμος θα μας πάρει με τις πέτρες».
Προφανώς για όλες τις υποθέσεις διαφθοράς η κυβέρνηση και ο ίδιος ο κ. Καραμανλής τα ζύγισαν και θεώρησαν ότι το κόστος της αποκάλυψης και της αλήθειας θα ήταν πολύ μεγαλύτερο από το κόστος της συγκάλυψης και την ατιμωρησίας.
Και για αυτό ακριβώς τον λόγο έχουμε σήμερα το θλιβερό αποτέλεσμα να βρίσκεται η πολιτική ζωή του τόπου σε ομηρία. Και οι υπόδικοι να γίνονται τιμητές του πολιτικού συστήματος.
Για αυτή την σημερινή κατάντια αποκλειστική ευθύνη έχει πια η ίδια η κυβέρνηση.
Όπως έχει και τεράστια ευθύνη για το ότι δεν άρπαξε την ευκαιρία να αξιοποιήσει τις δικές μας προτάσεις για την διαφάνεια και την αλλαγή του πολιτικού συστήματος, διαμορφώνοντας με τον τρόπο αυτό μια ευρύτερη πολιτική συναίνεση στον τόπο για την οριστική αντιμετώπιση της πληγής της διαφθοράς που τρώει τα σωθικά μας.
Μπροστά στις προτάσεις μας και πάλι εκώφευσε.
Σε κανονικές συνθήκες, στην τιτάνια προσπάθεια ανόρθωσης του κύρους της πολιτικής στη χώρα μας μπροστά, πρώτος στην πρώτη γραμμή, θα έπρεπε να ήταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Μπορούσε και θα έπρεπε να είναι μέρος της λύσης.
Αποδείχθηκε όμως μέρος του προβλήματος. Όμηρος των συμφερόντων που τον κρατάνε στη θέση του. Αποδείχθηκε κατώτερος των περιστάσεων.
Σήμερα η χώρα σήμερα χρειάζεται ηγεσία με άλλη αντίληψη και βούληση.
Μια ηγεσία που σέβεται αξίες, όπως η δημοκρατία, η διαφάνεια, η δικαιοσύνη.
Μια ηγεσία που θα αποκαταστήσει την τιμή και την αξιοπρέπεια του πολιτικού κόσμου, γιατί δεν θα παζαρεύει τη δική της τιμή και αξιοπρέπεια.
Μια ηγεσία που θα δικαιούται να ζητάει από τους πολίτες τη συνεπή εκπλήρωση των δικών τους υποχρεώσεων απέναντι στην πολιτεία, γιατί θα αποδεικνύει με κάθε της πράξη ότι η συμβολή τους δεν πάει στράφι. Ότι πιάνει τόπο!
Μιλάω επίμονα, εδώ και καιρό, για την αυτονομία της πολιτικής.
Που σημαίνει ότι η πολιτική οφείλει να διασφαλίζει τη δημοκρατική εκπροσώπηση των συμφερόντων του Ελληνικού λαού. Και μόνο του Ελληνικού λαού.
Έχω ξαναπεί ότι η φράση αυτή δεν είναι για μένα σημαία ευκαιρίας, είναι πολιτικός στόχος ζωής.
Είναι στόχος, που ταυτίζεται με ολόκληρη τη δική μου πολιτική διαδρομή.
Είναι στόχος, στον οποίο θα μείνει σταθερά προσηλωμένη η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Και όπως ήλθαν τα πράγματα, είναι πλέον απαραίτητη προϋπόθεση όχι μόνο για την πρόοδο αλλά ακόμη και για την ίδια τη δημοκρατική ομαλότητα στη χώρα μας.
Έχω ξαναπεί ότι η σύγχρονη «ρίζα της συμφοράς» είναι η εξάρτηση από κάθε είδους ανεξέλεγκτα μικρά και μεγάλα συμφέροντα - επιχειρηματικά, μιντιακά, πελατειακά ή όποια άλλα.
Σήμερα, αν δεν πείσουμε τους πολίτες ότι υπηρετούμε μόνο αυτούς και κανέναν άλλον, καμία πρόοδος δεν είναι εφικτή. Καμία αλλαγή προς το καλύτερο.
Η αποκατάσταση της αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος στα μάτια του Έλληνα πολίτη αποτελεί πλέον αναπόφευκτο όρο για την έξοδο της χώρας από την κρίση, σε όλες της τις διαστάσεις: οικονομική, κοινωνική, πολιτική, ηθική.
Πως όμως θα πείσουμε τους πολίτες ότι είμαστε αποφασισμένοι να μην αφήσουμε ποτέ πια σκιές εξάρτησης πάνω από το πολιτικό μας σύστημα;
Απαιτούνται δυο πράγματα: διαφάνεια και τιμωρία των ενόχων, και μαζί οι τομές, οι ασφαλιστικές δικλείδες για να μην επαναληφθούν στο μέλλον παρόμοια φαινόμενα.
Από τις πρώτες μέρες της επόμενης διακυβέρνησης του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος, δεσμευόμαστε να προχωρήσουμε σε καίρια βήματα αποκατάστασης των σχέσεων εμπιστοσύνης μεταξύ πολιτών και πολιτικής:
Πρώτον, μειώνοντας δραστικά τις εκλογικές δαπάνες με τη ριζική αλλαγή του εκλογικού συστήματος και το σπάσιμο των αχανών εκλογικών περιφερειών σε μονοεδρικές.
Έτσι θα ελαχιστοποιηθεί η ροή «μαύρου πολιτικού χρήματος» και θα θωρακίσουμε την ανεξαρτησία της πολιτικής και του πολιτικού, από επιχειρηματικά, επικοινωνιακά και άλλα εξωθεσμικά κέντρα ισχύος και επιρροής.
Δεύτερον, χτυπώντας αποφασιστικά το «μαύρο» πολιτικό χρήμα. Όλες οι πηγές χρηματοδότησης των κομμάτων διαφανείς. Οι ιδιωτικές εισφορές υποχρεωτικά ονομαστικοποιημένες και μέσω τραπεζικών λογαριασμών. Ο πολίτης για να μας εμπιστευτεί θα πρέπει να έχει την δυνατότητα να μας ελέγξει.
Τρίτον, βάζοντας τέρμα στην αδιαφάνεια και στη συναλλαγή κάτω από το τραπέζι.
Όλες οι υπογραφές υπουργών και όλες οι πράξεις του Δημοσίου, που αφορούν σε προμήθειες, παροχές υπηρεσιών προς το Δημόσιο, αναθέσεις ή χρηματοδοτήσεις, προσλήψεις, να βρίσκονται, υποχρεωτικά, σε δημόσια θέα στο διαδίκτυο.
Χρήματα, όπως τα 28 δισεκατομμύρια που δόθηκαν πρόσφατα στις τράπεζες, οι προμήθειες στα νοσοκομεία, οι πωλήσεις δημόσιας γης, όλα θα τα βλέπει ο κάθε Έλληνας στο διαδίκτυο.
Τα ίδια θα ισχύουν και για την Αυτοδιοίκηση.
Τέταρτον, τιμωρώντας παραδειγματικά τους δημόσιους λειτουργούς που δεν δικαιολογούν τα περιουσιακά τους στοιχεία.
Με ριζική αναμόρφωση του θεσμού του πόθεν έσχες ώστε εκείνοι που θα βρεθούν ότι δεν έχουν δηλώσει περιουσιακά τους στοιχεία, να τα χάνουν. Να κατάσχονται υπέρ του Δημοσίου.
Είναι μόνο τέσσερα από μια πλειάδα μέτρων που έχουμε επεξεργαστεί. Δεν θα κουραστώ να επαναλαμβάνω ότι τα περισσότερα μέτρα υπέρ της διαφάνειας δεν κοστίζουν ούτε ένα ευρώ. Προϋποθέτουν μόνο πολιτική βούληση.
Ένας ο γενικός μας κανόνας: Διαφάνεια παντού. Σε κάθε απόφαση, για κάθε ευρώ, για κάθε πρόσωπο. Καμία απόφαση εν κρυπτώ, χωρίς έλεγχο.
Όσο για την τιμωρία των ενόχων, δεν υπάρχει πλέον κανένα περιθώριο: οι πολίτες ζητούν την αλήθεια και την παραδειγματική τιμωρία τους. Κι αυτό πρέπει να γίνει.
Και αυτό αφορά πρώτιστα τον ίδιον τον πολιτικό που εκλέχτηκε για να υπερασπίζεται το δημόσιο συμφέρον και δέχτηκε να συναλλαγεί για το δικό του συμφέρον.
Για αυτό και δεν μπορούμε να ανεχτούμε πια μεθοδεύσεις που επιτρέπουν την ασυλία των πολιτικών προσώπων. Και έχουμε την βούληση αυτή η κατάσταση να ανατραπεί.
Έχουμε και την βούληση των απαραίτητων αλλαγών στο θεσμικό πλαίσιο για την ευθύνη υπουργών, ώστε να μην υπάρχουν περιθώρια παρόμοιων μεθοδεύσεων. Να αποκλείεται η ικανότητα ακύρωσης των προβλεπόμενων διαδικασιών που οδηγούν στη συγκάλυψη των ευθυνών πολιτικών προσώπων, όπως έπραξε η ΝΔ.
Δεν μπορούμε να δεχτούμε άλλο την παραγραφή της αλήθειας.
Όμως στο ίδιο αποτέλεσμα οδηγεί και μια δικαιοσύνη χειραγωγούμενη.
Που δουλεύει με το βλέμμα στραμμένο στα κελεύσματα της κυβερνητικής ή κομματικής εξουσίας.
Και εδώ είμαστε αποφασισμένοι να εγγυηθούμε την διάκριση των εξουσιών.
Να λυτρώσουμε τη δικαιοσύνη από αυτόν τον ασφυκτικό εναγκαλισμό, για να επιτελεί απρόσκοπτα το έργο της.
Επιταχύνοντας, μάλιστα, τις λειτουργίες της στις υποθέσεις εκείνες που δηλητηριάζουν την πολιτική ζωή της χώρας.
Έχουμε ήδη προτείνει ως ΠΑΣΟΚ την ευνοϊκή μεταχείριση όσων δίνουν στοιχεία για επίορκους πολιτικούς.
Δεν θα φοβηθούμε να υιοθετήσουμε κάθε πρόταση που βοηθάει στην αποκάλυψη της αλήθειας και την αποκατάσταση του δικαίου.
Χωρίς την αλήθεια, χωρίς αλλαγές στο πολιτικό σύστημα και στο κράτος, χωρίς ξεκάθαρες κουβέντες από τον πολιτικό κόσμο, θα συνεχιστεί η πορεία απαξίωσης συλλήβδην όλου του πολιτικού κόσμου.
Η λάσπη θα προβάλλεται ως αλήθεια και η αλήθεια θα χάνεται ως λάσπη.
Αθώοι θα ενοχοποιούνται και ένοχοι θα συγκαλύπτονται.
Και όλοι μαζί θα είμαστε όμηροι της αδιαφάνειας και του κάθε κατηγορούμενου.
Μια επικίνδυνη πορεία που υπονομεύει την δημοκρατία.
Ως Πρόεδρος του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος δηλώνω κατηγορηματικά ότι δεν πρόκειται να υποχωρήσουμε ούτε σπιθαμή στην απαίτησή μας να λάμψει η αλήθεια για όλους. Αλλά και δεν θα ανεχτούμε ποτέ να γίνουμε όμηροι της αδιαφάνειας και του κάθε κατηγορούμενου. Δεν φοβόμαστε κανέναν και το αποδεικνύουμε στην πράξη κάθε μέρα.
Ενώνουμε τη φωνή μας με όσους ζητάνε την αλήθεια.
Την αλήθεια που θα βάλει τέρμα στον διασυρμό της πολιτικής, για να ξαναγίνει η πολιτική χώρος έμπνευσης και δημιουργίας για την δική μας και την επόμενη γενιά.
Η αλήθεια μπορεί να γίνει η δύναμη που θα μας αφυπνίσει όλους.
Η Ελλάδα μπορεί ξανά.
Μπορεί πολύ καλύτερα.
Απαιτείται όμως η πολιτική βούληση.
Και μια πλατιά συμμαχία, που ξεπερνά τα όρια των κομματικών επιλογών και που θα πει «φτάνει πια».
Η κάθε μέρα με τη σημερινή κυβέρνηση, είναι μία μέρα χαμένη για την Ελλάδα.
Η πολιτική μας ζωή δεν μπορεί να συνεχίσει να βρίσκεται σε ομηρία.
Η στιγμή για τις απαραίτητες ανατροπές στη χώρα μας, έφτασε.
Η μεγάλη αλλαγή ωρίμασε.
Γι' αυτό και είμαι αισιόδοξος. Είμαι αισιόδοξος γιατί όλοι μαζί μπορούμε να τις κάνουμε πράξη.