Βασίλης Φουρτούνης

Πέμπτη, 28 Φεβρουαρίου 2008

Με αφορμή διάφορα που έχουν εμφανιστεί, κυρίως στην TV, όπου κάποιοι τύποι προσπαθούν να καταλάβουν την «ψυχοσύνθεση της νέας γενιάς», με αποτέλεσμα οι περισσότεροι να γίνονται ρεζίλι εξ αιτίας των λεγομένων τους και οι καημένοι οι γονείς να ρωτάνε τα παιδιά τους αν νοιώθουν απογοητευμένοι από τον κόσμο και αν χρειάζονται τη βοήθεια ψυχολόγου, μου ήρθε η ιδέα να σας παρουσιάσω τα στιλ της σημερινής νεολαίας.

Οι νέοι σήμερα για κάποιον λόγο, θέλουν να νοιώθουν ασφάλεια, θέλουν να νιώθουν πως είναι τέλος πάντων αποδεκτοί σε ένα σύνολο. Λογικό πέρα για πέρα. Μήπως αυτό δεν θέλαμε κι εμείς στα νιάτα μας.

Δύσκολη η εφηβεία, κανείς δεν γλύτωσε. Όλοι κλάψαμε για τους άδικους πολέμους, όλοι κάναμε κάτι που δεν θα το κάναμε τώρα. Από το βρίσιμο στον καθηγητή μέχρι και το γράψιμο κάποιου συνθήματος για την ειρήνη στον τοίχο του γειτονικού μας σπιτιου ή καταστήματος. Καυγάδες άπειροι με τους γονείς που πάντα περιμένουν κάτι παραπάνω από τα κανακάρια τους, και δεν είναι ικανοποιημένοι σχεδόν ποτέ. Εκθειασμός των ασυμβίβαστων που ζήσαμε στα βουνά μονάχοι για να αποφύγουμε την καταραμένη κοινωνία που πάντα πάει κατά διαόλου. Τρέξιμο στα σκοτεινά σοκάκια πατώντας κουδούνια και πετώντας πέτρες για να ταράξουμε την ησυχία των καημένων που έχουν δεχτεί και δεν κάνουν κάτι για να αλλάξει η «μίζερη» και «χωρίς ουσία» ζωή τους - άσχετα αν ίσχυε κάτι τέτοιο ή όχι. Ας μην τα ξεχνάμε όλα αυτά…

Στη σημερινή νεολαία παρουσιάζονται σε γενικές γραμμές τα εξής στιλ:

• Οι TRENDY, ή Τρέντηδες ή τρέντουλα

Οι TRENDY, ή Τρέντηδες ή τρέντουλα είναι η ίδια κατηγορία εδώ και χρόνια.

Trendy είναι μια λέξη που χαρακτηρίζει την μόδα. Ένας άνθρωπος ονομάζετε έτσι όταν ακολουθεί πιστά την τελευταία λέξη της μόδας και όλες του οι ενέργειες στην καθημερινή του ζωή είναι must της εποχής.

Περιμένουν έξω από τα μαγαζιά τη νέα κολεξιόν ή το νέο CD που έχει πάνω από 2 εκατομμύρια πωλήσεις διεθνώς. Δεν τους νοιάζει αν είναι Shakira ή Γονίδης. Πουλάει; Το πήρα!

Φοράνε την τελευταία λέξη της μόδας σε ρούχα, παπούτσι, τσάντες, κ.λ.π. Τα σπάνε στα μπουζούκια με τα λεφτά του μπαμπά. Έχουν πάντα το τελευταίο μοντέλο κινητού. Βγαίνουν για καφέ μόνο στο Μπουρνάζι και στην Κηφισιά και όταν μεγαλώσουν θα συνεχίσουν την δουλειά του μπαμπά.

Συνήθως δεν έχουν τίποτα καλύτερο να κάνουν και απλά ξοδεύουν λεφτά. Τα starbucks και τα McDonalds είναι δεύτερο σπίτι τους. Τα γυαλιά Rayban εποχής Tom Cruse στο Top Gun είναι το χαρακτηριστικό τους και το ποσοστό βλακείας που τους δέρνει ανταγωνίζεται το πλήθος των λουλουδιών που πετάνε στα μπουζούκια κάθε Παρασκευοσαββατοκύριακο.

Φυσικά μόδα και ακρίβεια είναι σαν τον αναπτήρα με τα τσιγάρα. Δεν υπάρχουν «όμορφα» ρούχα που κοστίζουν λιγότερο από το 1/3 του βασικού μηνιάτικου. Οι μάρκες είναι αυτές που κάνουν την ομορφιά του ρούχου. Για παράδειγμα, όταν μια trend-ισσα πάει να κάνει shopping therapy, και βρίσκετε ανάμεσα σε δυο ζευγάρια γυαλιά ηλίου, ας πούμε D&G και Chanel, τότε η επιλογή της θα είναι τα Chanel όχι γιατί της αρέσουν αλλά γιατί πιθανόν να κοστίζουν 100€ περισσότερο.

Το trendy στις γυναίκες είναι όμορφο. Η γλύκα που βγάζει μια trendy γυναίκα είναι ανάλογη της θηλυκότητας της. Αντίθετα με τις καφρο-gothic οι trendy κοπέλες ντύνονται συνήθως με ανοιχτά, όμορφα και χαριτωμένα χρώματα.

Το trendy στους άντρες τώρα είναι αυτό που λέμε η διαφορά του άντρα με του άνδρα. Το «δ» είναι που σε κάνει φλώρο. Πως είναι δυνατόν, ένας άντρας που σέβεται τις τρίχες της μασχάλης του, να αφιερώνει ώρες ολόκληρες μπροστά σε ένα καθρέπτη προσπαθώντας να ισιώσει τις τέσσερις τρίχες που πετάν δίπλα στο αυτί του;

Ανακεφαλαιώνοντας, οι γυναίκες είναι trendy και καλά κάνουν γιατί τους πάει και γιατί φέρνει στην φύση τους. Οι άντρες όμως, πρέπει μεν να προσέχουν και να περιποιούνται τον εαυτό τους, αλλά με κάποιο μέτρο το οποίο να είναι το όριο μεταξύ αντρικής συμπεριφοράς και θηλυπρέπειας.

• Οι ΚΑΓΚΟΥΡΕΣ ή καγκούρια

Το όνειρο του κάθε Κάγκουρα

Ακόμα έχουμε τους ΚΑΓΚΟΥΡΕΣ ή καγκούρια

Η έννοια της λέξης κάγκουρας σημαίνει ο επιδειξίας, ο λαϊκός τύπος, αυτός που αυτοπροβάλλεται άκομψα γελοιοποιώντας τον εαυτό του σε μια προσπάθεια να καταξιωθεί, χωρίς όμως ο ίδιος να το καταλαβαίνει.

Ο κάγκουρας είναι εκείνο το είδος οδηγού που παρεμβαίνει στην εμφάνιση του εκάστοτε αυτοκίνητου που έχει με ποικίλα είδη αισθητικών βελτιώσεων. Ένας τυπικός κάγκουρας φοράει αθλητικό παπούτσι του οποίου η σόλα πλησιάζει την υφή των ελαστικών του αυτοκινήτου του. Επίσης μια ιεροτελεστία του είδους αποτελεί η ηχορύπανση κυρίως τις βραδινές ώρες οπού κυκλοφορούν τα θηλυκά του είδους.

Τους περισσότερους κάγκουρες θα τους δεις να είναι με ένα περιοδικό στο χέρι, που είναι αφιερωμένο στους τέσσερις τροχούς και συγκεκριμένα σε αυτοκίνητα με εξαψήφιο αριθμό ευρωπουλακίων κι είναι αδύνατον να τα αποκτήσουν. Επίσης, είναι μόνιμος θεατής των αυτοκινητιστικών αγώνων αν και ξέρει πως ποτέ δεν θα μπορέσει να συμμετάσχει σε αυτούς ως οδηγός.

Ο κάγκουρες όντας έφηβοι ή ακόμα και παιδιά στη δεκαετία του '90 έπαιζαν με τις κάρτες που ανέγραφαν πληροφορίες για την ισχύ των μηχανών, τη μέγιστη ταχύτητα των τροχοφόρων και το βάρος των αυτοκινήτων...

Μέσα λοιπόν στο «παλατάκι» τους, παίζοντας την μουσική τους τόσο δυνατά ώστε να κουφαθούν οι γύρω τους αλλά και οι ίδιοι ,βγαίνουν για το χορό γονιμότητας του είδους.

Ένα άλλο είδος κάγκουρα είναι  ο κάγκουρας της καφετέριας, ο οποίος είναι άνετος και χαλαρός με την σερβιτόρα. Είναι τόσο άνετος που ανεβάζει και τις ποδάρες του στο τραπέζι. Το υπερσύγχρονο κινητό του λειτουργεί σαν ηχοσύστημα και είναι γεμάτο στα ΜΡ3..Εννοείται ότι οι καφετέριες στις οποίες συχνάζει είναι ανάλογες του κύρους των επωνύμων ρούχων του που τα πληρώνει ο μπαμπάς και δεν θέλει ο κάγκουρας να το παραδεχτεί.

• Οι emo (ίμο στα ελληνικά)

Οι emo είναι ένα κίνημα του οποίου οι πρεσβευτές του είναι εξ ορισμού καταθλιπτικοί (χωρίς κάποιον συγκεκριμένο λόγο), γουστάρουν να πηγαίνουν σε κηδείες και να κλαίνε με μαύρο δάκρυ, χαρακώνονται, έχουν ιδεολογία, ακούνε την ΣΩΣΤΗ μουσική, δεν βγάζουν από πάνω τους τα μαύρα, βάφονται με μαύρη μάσκαρα αγόρια-κορίτσια, είναι bi-sexual και είναι σε κόντρα με τους κάγκουρες και τους trendy. Η φράντζα πρέπει να φτάνει μέχρι το γόνατο και το piercing να έχει φτάσει σε διπλάσιο αριθμό.

Το emo ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του '80 στη Washington ως ένα παρακλάδι του hardcore punk. Το όνομα σημαίνει «emotional» και περίγραφε έναν punk ήχο με περισσότερο συναίσθημα. Τώρα πια ο όρος έχει διευρυνθεί τόσο πολύ που είναι δύσκολο να τον ορίσει κανείς. Η emo μουσική έγινε πιο mainstream, ενώ το emo άρχισε να ταυτίζεται και με την έννοια της γκρινιάρικης εφηβικής αυτοκαταστροφής: μελοδραματικοί στίχοι, βλέμματα στο κενό και χαρακωμένα χέρια

Πως θα τους αναγνωρίσετε

Πιτσιρίκια ντυμένα με μαύρα ρούχα και βαμμένα μάτια παραταγμένα στα σκαλιά. Τα κορίτσια έχουν μαλλιά που θυμίζουν θημωνιές στολισμένες με υφασμάτινους φιόγκους, τα αγόρια φορούν γραβάτες, κολλητά τζιν και έχουν φράντζες που τους καλύπτουν το ένα μάτι (ενίοτε και τα δυο). Κοιτάνε το κενό, σιγοψιθυρίζουν, κάνουν επιδεικτικά βόλτες πάνω-κάτω. Καπνίζουν, όπως καπνίζουν όλοι γύρω στα 16, σαν να ξέρουν πως η ζωή τους τελειώνει αύριο και πρέπει να καπνίσουν το τελευταίο τους πακέτο.

Πάνω απ' όλα όμως, στην Ελλάδα τουλάχιστον, το emo έγινε συνώνυμο μιας εφηβικής στιλιστικής επανάστασης: μαύρα ρούχα, κολλητά τζιν, βάψιμο για αγόρια και κορίτσια, περίπλοκα κουρέματα με τούφες βαμμένες σε ροζ, φούξια, μπλε και πράσινο, piercings, γραβάτες, νεκροκεφαλές κι αστράκια είναι μόνο μερικά από τα στοιχεία αυτού του στυλ.

Τα emo, συνήθως παιδιά στην εφηβεία (14-17 ετών), είναι παντού σε όλα τα μέρη του κόσμου και δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο. Έχουν την δική τους αντίληψη για την ζωή, και για όλους αυτή η αντίληψη συμπίπτει. «Life sucks» είναι το σύνθημα που όλα τα emo kids ενώνει.

Πολλοί από εσάς θα έχετε ακούσει κάποιον που ήρθε ξαφνικά στο σχολείο με ένα μάτι (το άλλο το κρύβει η φράντζα) να λέει πως είναι emo. Αυτό είναι η λεπτομέρεια που κάνει την όλη emo κατάσταση να είναι τίποτα περισσότερο από μια παιδιάστικη συμπεριφορά. Πως μπορεί να αλλάζει η ιδεολογία σου, η εμφάνιση σου και τα θέλω σου μέσα σε μια νύχτα;

Τα emos που λέτε πιστεύουν πως η ζωή είναι χάλια και μέρα με την μέρα δέχονται από τις καταστάσεις και τους ανθρώπους γύρω τους περισσότερο και ακόμη περισσότερο πόνο. Μπορεί να το απολαμβάνουν επειδή είναι ένας τρόπος να τους δώσει κάποιος σημασία. Είναι λοιπόν μια μέθοδος να βγάλει ένας άνθρωπος προς τα έξω την λατρεία του για τον μαζοχισμό; Είναι η αποτυχημένη μορφή κραυγής των παιδιών της γενιάς αυτής να δείξει πως όλα στον κόσμο που τους περιβάλλει είναι στραβά; Ή μήπως η απεγνωσμένη και ελεεινή προσπάθεια να δείξουν τα βλαμμένα ότι υπάρχουν κι αυτά; Κανείς δεν ξέρει τους προσωπικούς λόγους του καθένα, και μην ρωτήσετε γιατί η πιο πιθανή απάντηση είναι: «Δεν με καταλαβαίνεις; κανείς δεν με καταλαβαίνει... όλοι με κάνετε και πονάω επειδή δεν με καταλαβαίνετε...»

Η ζωή είναι σκληρή, δε λέω. Είναι όμως ακόμη πιο σκληρή για τα emo επειδή τους κράζουν όσοι δεν είναι emo Μήπως όμως αυτό είναι κακό; Μήπως πρέπει να τους αφήσουμε στην ησυχία τους, να βρουν τον εαυτό τους τα παιδιά; ΟΧΙ. ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ. Αντιθέτως πρέπει να τους κράξουμε ακόμη περισσότερο, για να καταλάβουν πως μισούν την ζωή που αυτοί οι ίδιοι δημιούργησαν.

Ποια είναι η καθημερινότητα των emo

Ξυπνώ και αγκαλιάζω το κουνελάκι μου, φοράω το GAP φούτερ και το καρό σταράκι μου, βλέπω στον καθρέπτη μου να είναι καλά κρεμασμένη από το φρύδι η φράντζα μου και ξεκινώ για το σχολείο χωρίς φιλί στην μάνα και χωρίς καλημέρα στον μπαμπά. Στο σχολείο φτάνω και ασχολούμαι αποκλειστικά με το σχέδιο καρδούλων και αστεριών. Τις ελεύθερες ώρες (δηλαδή αυτές που κουράζετε το χέρι μου από το αριστούργημα που σχεδιάζω) σκέφτομαι την κοπέλα των ονείρων μου και πως είναι πολύ άδικο να μην την έχω. Κλαίω και λίγο την μοίρα μου και πάω σπίτι για να φάω το έτοιμο φαΐ της μαμάς. Όλη την υπόλοιπη ημέρα ασχολούμαι αποκλειστικά με το να κάνω νέους φίλους από το internet, να ζηλεύω που οι άλλοι είναι περισσότερο emo από εμένα. Επίσης βγάζω φωτογραφίες την φάτσα μου σε κλαψο-πόζες με το νέο super κινητό που μου πήρε ο μπαμπάς και που έχει 5Μpx camera για να δείξω στους άλλους emo φίλους μου στα starbucks το απόγευμα.

• Οι SKATERS ή σκεϊτάδες

Δεν είναι λίγοι, φυσικά, και οι SKATERS ή σκεϊτάδες, νέοι που επηρεάστηκαν από την underground αμερικάνικη χιπ-χοπ και μετα-πανκ κουλτούρα. Θα τους δείτε να προσπαθούν να βγάλουν κάτι καλό από καμιά 10αρια ξύλινα φύλλα με γυαλόχαρτο από πάνω, κολλημένα όλα μαζί, με τέσσερις ρόδες από κάτω. Ναι. Να και ένα στιλάκι που δικαιολογεί το όνομά του! Ακόμη, θα μπορούσατε και να τους δείτε να κάνουν grafitti, να χορεύουν breakdance, ή να σκρατσάρουν ανελέητα πάνω σε ένα turntable. Δυστυχώς, οι πιο πολλοί ακολούθησαν το παράδειγμα των περισσοτέρων και αποκόπηκαν από τις περισσότερες δραστηριότητες που τους διέκριναν. Ίσως και να τους ξεχωρίσετε σε ένα μπαράκι. Φοράνε πιο φαρδιά παπούτσια από τους υπόλοιπους.

Με «περίεργη» αμφίεση, freestyle ύφος και σπίθα στα μάτια ανεβαίνουν στο σανίδι, προκαλούν ένα χαρακτηριστικό κρότο στο πεζοδρόμιο και χάνονται στους δρόμους της πόλης. Αν δεν αναρωτηθήκατε ποτέ τι κάνουν τα πολυάριθμα παιδιά με τα χαμηλοκάβαλα παντελόνια, τότε δε γνωρίζετε ότι το skate έχει πάνω από τριάντα χρόνια παρουσίας στη Ελλάδα.

Το skate στην Ελλάδα θεωρείται από τους λάτρεις του μία ιδιαίτερα δύσκολη ενασχόληση, αφού είναι ένα σπορ που, σε αντίθεση με άλλα, δεν παρουσιάζει καμία προοπτική καριέρας. Ακόμη και οι «παλαίμαχοι» της σανίδας καμία φορά αντιμετωπίζονται σαν προβληματικά 14χρονα και υφίστανται προσπάθειες περιθωριοποίησης.

Οι σκεϊτάδες αντιμετωπίζουν και άλλου είδους προβλήματα. «φαντάζεσαι να είσαι 32 χρονών, να κάνεις skate, να γυρνάς στο σπίτι σου με ματωμένους αγκώνες και να πρέπει η κοπέλα σου να σε γνωρίσει στους δικούς της; Με τι μάτι θα σε κοιτάξουν; Η μοναδική εικόνα που ξέρουν είναι αυτή του κακού παιδιού, αφού αυτή αναπαράγεται διαρκώς».

Δεδομένου λοιπόν ότι το άθλημα δεν επιφυλάσσει κέρδη για κανέναν παρά μονάχα μερικά τσακισμένα κόκαλα (που δύσκολα δένουν μετά από κάποια ηλικία), τι οδηγεί άραγε αυτά τα παιδιά να διοχετεύσουν όλη τους τη ζωτικότητα σε αυτό το σπορ; Η ανάγκη τους να μετέχουν σε ένα διαφορετικό σύνολο; Η δίψα τους για επικοινωνία με άτομα που συμμερίζονται κοινή οπτική ζωής; Ή μήπως η τρέλα της νιότης; Μάλλον η τρέλα. Τρέλα για «εγκλήματα».

• Οι ΜΕΤΑΛΑΔΕΣ

Άλλο ένα στιλ που δεν πρέπει να παραλείψουμε είναι οι ΜΕΤΑΛΑΔΕΣ. Αξίζουν συγχαρητήρια γιατί είναι από τα λίγα στιλ -ίσως και το μοναδικό- που δεν έχει αλλάξει σχεδόν καθόλου στην πάροδο των χρόνων. Αποτελεί το πρώτο στάδιο ενός 13άρη που θέλει να «μυηθεί στον κόσμο της μέταλ». Από τότε που εξελίχθηκαν από τους τότε γιεγιέδες, κατάφεραν να γίνουν το κλασικό στερεότυπο του πορωμένου 17άρη: μούσι, μαλλί ως τους ώμους, μαύρη αμάνικη μπλούζα με πεντάλφα, καρφιά στα χέρια.

Οι μεταλλάδες άκουγαν δυνατά μουσική από τα κασετόφωνα στο παρελθόν και τώρα από τα mp3. Βλέπουμε ότι αυτοί δεν αλλάζουν παρ' ότι η τεχνολογία καθημερινά αλλάζει.

• Οι POSERS ή ποζέρια

Τέλος θα πρέπει να παρουσιάσουμε τους POSERS ή ποζέρια, παρότι μπορεί κανείς να τους μην τους θεωρήσει ξεχωριστό στιλ, Γενικότερα «ποζέρι» (ελληνιστί φιγουρατζής) θεωρείται οποιοσδήποτε υπερβάλλει με την εμφάνιση ή τις πράξεις του για να τραβήξει την προσοχή. Προσοχή όμως! Το ότι είναι κάποιος «εκτός του κατεστημένου» δε σημαίνει απαραίτητα πως το κάνει για αυτόν το λόγο! Παρόλα αυτά υπάρχουν μειονότητες των οποίων η εμφάνιση και συμπεριφορά είναι αποτέλεσμα σκέψης και όχι μιμητισμού. Συνδυάζουν με τρομακτική ακρίβεια τα στοιχεία που τους ενδιαφέρουν και συνηθίζουν στην ιδέα της κριτικής. Κριτική που ασκείται λόγω κατωτερότητας, στη σκέψη ότι κάποιος έκανε κάτι ξεχωριστό και βιάζονται να τον κατηγοριοποιήσουν.

Ποιο από τα παραπάνω στιλ πρέπει να ακολουθήσει ο κάθε νέος για να είναι in στη σημερινή εποχή; Το ερώτημα αυτό έμπαινε και στο παρελθόν σε ανάλογες περιπτώσεις.

• Τι ΠΡΕΠΕΙ να είναι λοιπόν κάποιος σήμερα;

Emo αν θέλει να είναι σύμφωνα με τις τάσεις της εποχής.

Trendy αν θέλει να είναι σύμφωνα με τις τάσεις της μόδας.

Εmo αν θέλει να κλαίει όλη μέρα.

Trendy αν θέλει να μπαίνει στα "καλά" μαγαζιά.

Emo αν θέλει να μάθει τα undergound στέκια.

Trendy αν θέλει να γνωρίσει όλες τις έξαλλες τύπισσες.

Emo αν θέλει να γνωρίσει όλες τις alternative τύπισσες.

Trendy αν θέλει να είναι "Cool τυπάκι" και "φοβερή τύπισσα".

Κάγκουρας αν θέλει να είναι βλάκας. (τόσο απλά)

Εμείς εκείνο που θα θέλαμε να σας πούμε είναι ότι πάνω απ' όλα πρέπει να είστε ό εαυτός σας και τίποτα άλλο. Παιδιά κάνετε το κέφι σας αλλά μην «τσιμπάτε».