Ξεκßνησε Þδη μια νÝα σχολικÞ χρονιÜ. ΜαθητÝς, γονεßς και εκπαιδευτικοß μποροýν να κÜνουν μßα καινοýρια αρχÞ, η οποßα θα διασφαλßσει τη δημιουργßα ενüς φιλüξενου και ασφαλοýς μαθησιακοý περιβÜλλοντος που θα κÜνει το ταξßδι στη γνþση, για τους μαθητÝς μας, συναρπαστικü.
ΠροκειμÝνου οι γονεßς να αντιμετωπßσουν ενδεχüμενα Üγχη και ανασφÜλειες, θα πρÝπει να δημιουργÞσουν μßα καρποφüρα συνεργασßα με το σχολεßο, θÝτοντας νÝους στüχους απü κοινοý με τους εκπαιδευτικοýς και τα παιδιÜ τους.
Η συνεργασßα σχολεßου – οικογÝνειας αναδεικνýεται ως ιδιαßτερα σημαντικüς παρÜγοντας στην υγιÞ γνωστικÞ, συναισθηματικÞ και κοινωνικÞ ανÜπτυξη των παιδιþν. Ταυτüχρονα, η εμπλοκÞ των γονÝων στη μελÝτη των μαθητþν επηρεÜζει θετικÜ το ενδιαφÝρον των μαθητþν για τη μελÝτη, αυξÜνει την πιθανüτητα ολοκλÞρωσης των εργασιþν ενþ βελτιþνει την ποιüτητÜ τους.
Ο τýπος της υποστÞριξης που παρÝχουν οι γονεßς αλλÜζει καθþς μεγαλþνει το παιδß, αλλÜ η παρουσßα του γονÝα εßναι σημαντικÞ σε üλες τις ηλικßες. Η εμπλοκÞ των γονÝων εßναι ιδιαßτερα σημαντικÞ για τους μαθητÝς που αντιμετωπßζουν μαθησιακÜ προβλÞματα, κυρßως επειδÞ Ýχουν λιγüτερο αναπτυγμÝνες τις δεξιüτητες μελÝτης και αυτοδιαχεßρισης.
ΣυχνÜ, οι κατ’ οßκον εργασßες διαταρÜσσουν τη ζωÞ των οικογενειþν. Η πολýωρη, γεμÜτη συγκροýσεις και συχνÜ μη παραγωγικÞ ενασχüληση με αυτÝς τις εργασßες αποτελεß Ýνα συνηθισμÝνο φαινüμενο. Οι γονεßς των παιδιþν με μαθησιακÜ προβλÞματα εκφρÜζουν περισσüτερη απογοÞτευση, ματαßωση και κüπωση στην προσπÜθειÜ τους να βοηθÞσουν τα παιδιÜ τους.
Αυτü λοιπüν που χρειÜζεται εßναι η ανÜπτυξη πρακτικþν για την ενßσχυση της εμπλοκÞς των γονÝων. ΚÜποιες, κατÜ τη γνþμη μας, πρακτικÝς που θα μποροýσαν να ακολουθÞσουν οι εκπαιδευτικοß εßναι:
- ΕνημÝρωση των γονÝων για τη φιλοσοφßα των εργασιþν, τους στüχους που εξυπηρετοýν, το εßδος και την Ýκταση της υποστÞριξης που θα Þθελαν να προσφÝρουν οι γονεßς.
- ΠαροχÞ οδηγιþν για τον τρüπο που μποροýν να βοηθÞσουν τα παιδιÜ τους (ανατροφοδüτηση, θετικÞ ενßσχυση, οργÜνωση χρüνου, εξασφÜλιση ενüς κατÜλληλου και ελεýθερου απü διασπÜσεις περιβÜλλοντος).
- ¶μεση επικοινωνßα σχολεßου οικογÝνειας üταν εκδηλωθοýν προβλÞματα και επιδßωξη της απü κοινοý επßλυσÞς τους.
- ΕμπλοκÞ των γονÝων στη μελÝτη των παιδιþν τους üταν θεωροýν üτι η υποστÞριξÞ τους μπορεß να Ýχει αποτÝλεσμα και üταν πιστεýουν üτι αυτÞ εßναι επιθυμητÞ απü τα παιδιÜ τους και τους δασκÜλους τους.
ΕπιπλÝον, ιδιαßτερη σημασßα Ýχει που αποδßδουν οι γονεßς την επιτυχßα στο σχολεßο. Αν την αποδßδουν στην προσπÜθεια και λιγüτερο στην ικανüτητα Þ την τýχη, τüτε θα εμπλακοýν περισσüτερο στην εκπαßδευση των παιδιþν τους. Το σχολεßο μπορεß να ενισχýσει αυτÜ τα κßνητρα. Για παρÜδειγμα μπορεß να εξηγÞσει στους γονεßς γιατß και με ποιüν τρüπο η εμπλοκÞ τους εßναι σημαντικÞ για τη μÜθηση των παιδιþν τους.
Αντιστοßχως οι γονεßς θα πρÝπει να Ýχουν υπüψη τους üτι:
- ΒοÞθεια την οποßα τα παιδιÜ αντιλαμβÜνονται ως εξαναγκασμü Þ πßεση Ýχει αρνητικÜ αποτελÝσματα στα κßνητρα και τη σχÝση τους με τους γονεßς.
- ΚαθιÝρωση μιας οικογενειακÞς ρουτßνας για τη συζÞτηση για το σχολεßο και τη σημασßα της μÜθησης.
- Προγραμματισμüς της μελÝτης. ΒοηθÜμε τα παιδιÜ να οργανþνουν, να σχεδιÜζουν, να θÝτουν προτεραιüτητες.
- Εξασφαλßζουμε χρüνο που θα αφιερþνεται στην επικοινωνßα με τα παιδιÜ πÝρα απü τη βοÞθεια στα μαθÞματα.
- Εξασφαλßζουμε χρüνο στα παιδιÜ για αθλητισμü και ψυχαγωγßα, ανεξÜρτητα απü την απüδοσÞ τους στη μελÝτη.
- ΠαρÝχουμε την κατÜλληλη υποστÞριξη, ανÜλογα με τις ανÜγκες του μαθητÞ.
- Δεν κÜνουμε τις εργασßες για το παιδß μας!
- Μαθαßνουμε καλýτερα üταν διδÜξουμε αυτü που μÜθαμε σε κÜποιον Üλλο.
- Αποφεýγουμε τις υπερβολικÝς διορθþσεις γιατß μειþνουν τα κßνητρα και την αυτοεκτßμηση.
- ¸μφαση στην επιτυχßα και στην καλÞ προσπÜθεια. ¸νας καλüς κανüνας εßναι να παρÝχουμε τουλÜχιστον τρεις (3) επιβραβεýσεις για κÜθε διüρθωση – παρατÞρηση.
- Ενθαρρýνουμε τη σýγκριση με την προηγοýμενη δουλειÜ του παιδιοý και üχι με την δουλειÜ των Üλλων.
- Ακοýμε τα παρÜπονα και τις απογοητεýσεις του παιδιοý. ΕÜν θυμþσουμε και νευριÜσουμε αυτü θα αυξÞσει τη ματαßωση του παιδιοý και το δικü σας Üγχος. Μια καλÞ αρχικÞ ερþτηση θα Þταν «με ποιο τρüπο μπορþ να σε βοηθÞσω;».
- ΑποφυγÞ αντιπαραγωγικþν σχολßων.
- ΒοηθÜμε το παιδß μας να αναπτýξει ανεξαρτησßα.
- Αν κρßνουμε üτι δε μποροýμε να βοηθÞσουμε το παιδß μας Þ η εμπλοκÞ με τη μελÝτη διαταρÜσσει τη σχÝση μας μαζß του η βοÞθεια απü Üλλο πρüσωπο μπορεß να εßναι η λýση.
- Δεßχνουμε στα παιδιÜ πüσο πολý εκτιμοýμε την προσπÜθεια που κÜνουν και τους παρÝχουμε θετικÜ μηνýματα üταν τελειþνουν την εργασßα τους.
- Αποφεýγουμε το συνεχÞ Ýλεγχο της εργασßας των παιδιþν και την μη αναγκαßα διüρθωση λαθþν.
ΤÝλος, δεν θα πρÝπει να ξεχνÜμε üτι η μÜθηση αποτελεß Ýνα συναρπαστικü ταξßδι που οδηγεß στην ανακÜλυψη νÝων εμπειριþν και στην γνωριμßα τüσο με τον εαυτü μας üσο και με τους Üλλους, και γι’ αυτü τα παιδιÜ μας θα πρÝπει να διδÜσκονται πþς να σκÝφτονται και üχι τι να σκÝφτονται.
ΚαλÞ και δημιουργικÞ σχολικÞ χρονιÜ!
|