Μια μÝρα, Ýνας Χαλßφης, δßνει εντολÞ στον επß των οικονομικþν του χαλιφÜτου βεζýρη να αυξÞσει τους φüρους πÝντε χρυσÜ νομßσματα. ¸να μÞνα μετÜ τον ρωτÜει τι Ýγινε με τους φüρους. Ο βεζýρης του λÝει πως οι Üνθρωποι γκρινιÜζουν και διαμαρτýρονται. «Ωραßα», λÝει ο χαλßφης «αýξησε Üλλα πÝντε χρυσÜ νομßσματα τους φüρους.» Τον Üλλο μÞνα τον ξαναφωνÜζει και τον ξαναρωτÜει τι Ýγινε με τους φüρους. «Κλαßνε και οδýρονται. ΛÝνε üτι θα πεθÜνουν της πεßνας, δεν Ýχουν να πληρþσουν τους φüρους και εßναι απελπισμÝνοι», απαντÜ ο βεζýρης. «Ωραßα, βÜλε Üλλα πÝντε χρυσÜ νομßσματα φüρους» του λÝει ο χαλßφης. Αυτü συνεχßστηκε για κÜμποσους μÞνες. Οι Üνθρωποι φþναζαν, καταριüνταν τον χαλßφη, αλλÜ ο χαλßφης συνÝχιζε να βÜζει φüρους. ¸ναν μÞνα üμως κÜτι Üλλαξε: «Τι Ýγινε με τους φüρους, Βεζýρη;» ρωτÜει. «ΠολυχρονεμÝνε μου, ο κüσμος μüλις τους ανακοßνωσα τους νÝους φüρους Üρχισε να γελÜει και να τραγουδÜει», του λÝει ο βεζýρης. «ΣοβαρÜ; Κüψε αμÝσως 10 χρυσÜ νομßσματα απ’ τους φüρους. Τþρα», του λÝει ανÞσυχος ο χαλßφης.
ΥποθÝτω üτι η τρüικα εσωτερικοý (ΣαμαρÜς, ΒενιζÝλος και ΣτουρνÜρας) γνωρßζει την ιστορßα. ΘÝλω να ελπßζω üτι το ßδιο ισχýει και για την τρüικα των δανειστþν μας. Δεν εßμαι üμως σßγουρος αν, τüσο οι μεν üσο και οι δε, Ýχουν συνειδητοποιÞσει üτι πλÝον οι πολßτες μαζß με την αγανÜκτηση που εκφρÜζουν αρχßζουν και κρυφογελοýν üταν ακοýνε üτι θα μπουν και νÝοι φüροι. ΜÜλιστα εßναι αρκετοß αυτοß που δεßχνουν Ýνα συγκεκριμÝνο σημεßο του σþματος τους λÝγοντας με ειρωνεßα: «αυτÜ θα πÜρουν».
ΕπιπροσθÝτως, εßμαι σßγουρος üτι και οι δýο τρüικες γνωρßζουν üτι οι φüροι εßναι αυτοß που σßγουρα ρßχνουν τις κυβερνÞσεις. Και μπορεß την τρüικα των δανειστþν μας να μην την πολυενδιαφÝρει πλÝον αν θα παραμεßνει η παροýσα κυβÝρνηση στην εξουσßα, αφοý σε μεγÜλο βαθμü Ýχουν περιορßσει τον κßνδυνο μüλυνσης του δικοý τους, κυρßως τραπεζικοý, συστÞματος. Την εγχþρια τρüικα üμως θα Ýπρεπε να την ενδιαφÝρει. Και κυρßως τους ΣαμαρÜ και ΒενιζÝλο που ηγοýνται των κομμÜτων που συγκροτοýν την (συγ)κυβÝρνηση.
ΚÜνουν δε λÜθος αν νομßζουν üτι οι τροúκανοß θα δεßξουν κατανüηση. Το πιθανüτερο εßναι να πουν: «that’s it, αυτü εßναι το πακÝτο, αν θÝλετε το παßρνετε. ΔιαφορετικÜ κÜνετε üτι νομßζετε. ΘÝλετε να κÜνετε εκλογÝς, κÜντε τες. Μας λÝτε üτι θα Ýλθει ο Τσßπρας, ας Ýλθει. ΘÝλετε να κÜνετε κυβÝρνηση μαζß του, κÜντε την. ΘÝλετε να μεßνετε στο ευρþ, μεßνετε -σε μας üμως μην ελπßζετε. ΘÝλετε να φýγετε, μπορεßτε να το κÜνετε. Νομßζετε üτι Ýχετε πλεονÜσματα και μπορεßτε να τα καταφÝρετε μüνοι σας, επιχειρÞστε το». Στην περßπτωση αυτÞ τι θα κÜνει η κυβÝρνηση; Θα κÜνει «πüλεμο», üπως μÝχρι προ ημερþν διÝδιδαν; ΜÜλλον üχι, αν κρßνω απü την υποχþρηση («δεν Ýχουμε πüλεμο, αλλÜ διαπραγμÜτευση») που Þδη σημειþνεται.
¶ρα; Τι θα γßνει; Θα υλοποιηθοýν τα προαπαιτοýμενα; Θα γßνουν απολýσεις και ποιÝς; Θα μπουν φüροι και ποιοß; Και γιατß τüσο καιρü δεν γßνονται; Γιατß περιμÝνουν πÜλι την τελευταßα στιγμÞ; Δεν καταλαβαßνουν üτι αν εßναι αποφασισμÝνοι να κÜνουν αυτÜ στα οποßα εßχαν δεσμευτεß Ýπρεπε να τα εßχαν Þδη κÜνει; ΑγορÜζουν χρüνο; Να τον κÜνουν τι; Για να κυοφορεßται για μÞνες η κοινωνικÞ Ýνταση; Ακατανüητα πρÜγματα.
Η μüνη εξÞγηση που μπορþ να δþσω εßναι üτι δεν εßχε υπÜρξει καμßα συμφωνßα με τους δανειστÝς, και ιδιαßτερα με την ΜÝρκελ, üτι μετÜ τις γερμανικÝς εκλογÝς θα υπÜρξει κατανüηση, χαλÜρωση και αναδιÜρθρωση του χρÝους, üπως μας Ýλεγαν. Εßναι πολý πιθανü το σενÜριο αυτü να το εßχαμε πλÜσει μüνοι μας, επειδÞ αυτü Þταν το σενÜριο που θÝλαμε και μας συνÝφερε. Εßναι Ýτσι;
ΜÞπως Ýχουμε επανÜληψη της ιστορßας του ΠαπανδρÝου με το δημοψÞφισμα; Και τüτε ο ΠαπανδρÝου εßχε ενημερþσει την ΜÝρκελ üτι προτßθεται το μνημüνιο και τη δανειακÞ σýμβαση, που θα συνüδευαν την απüφαση για το PSI που ελÞφθη τον Οκτþβριο του 2011, να τα βÜλει σε δημοψÞφισμα. Η ΜÝρκελ του εßπε: «ΟΚ Γιþργο, αλλÜ Üσε να πÜρουμε πρþτα την απüφαση». Η απüφαση ελÞφθη, ο ΠαπανδρÝου εκδÞλωσε την πρüθεση να πÜει σε δημοψÞφισμα, και τον ανÝτρεψαν.
ΜÞπως και με τον ΣαμαρÜ η ΜÝρκελ Ýπαιξε το ßδιο παιχνßδι αοριστßας; ΜÞπως του εßπε: «¶σε να κÜνω τις εκλογÝς και θα το δοýμε μετÜ»; Και τþρα του λÝει: «Το μετÜ τις εκλογÝς δεν σημαßνει αμÝσως, αλλÜ να περιμÝνουμε να δοýμε πρþτα τις επßσημες εκθÝσεις της τρüικας και της ΣτατιστικÞς Υπηρεσßας για τα προαπαιτοýμενα και το πλεüνασμα»; ΜÞπως γι’ αυτü στο παρασκÞνιο αρχßζουν και διακινοýνται σενÜρια για επαναδραστηριοποßηση Σημßτη και ΚαραμανλÞ;
Σε κÜθε περßπτωση, η διÜχυτη νευρικüτητα που υπÜρχει παντοý (στην κυβÝρνηση, τις κοινοβουλευτικÝς ομÜδες της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, σε üλα τα κüμματα της αντιπολßτευσης, στην τρüικα, στην Ευρþπη, αλλÜ και διεθνþς) για διαφορετικοýς λüγους, μüνον καλÜ δεν προοιωνßζονται. Η γενικευμÝνη αναστÜτωση ενδÝχεται, στον αδýναμο κρßκο που λÝγεται ΕλλÜδα, να πυροδοτÞσει εξελßξεις και εντÜσεις που θα εßναι δýσκολο να ελεγχθοýν. ΜετÜ την «εξÝγερση» των βουλευτþν της συμπολßτευσης για τον ενιαßο φüρο στα ακßνητα, εßναι λßαν πιθανü (Þδη κÜποιοι ετοιμÜζονται) να Ýχουμε «ανταρσßα» στην ψÞφιση του προûπολογισμοý.
Και βÝβαια δεν εßναι μüνον ο φüρος στα ακßνητα το πρüβλημα. Το μεγαλýτερο πρüβλημα εßναι üτι το δημοσιονομικü πλεüνασμα εßναι αναιμικü και κυρßως μη διατηρÞσιμο. Τα Ýσοδα (απü εισφορÝς, χαρÜτσια και φüρους) που αυτÞ την περßοδο εισπρÜττονται(;) με μορφÞ πολυβüλου του χρüνου δεν θα υπÜρχουν. Και αν Ýχουμε και του χρüνου ýφεση, üπερ και το πιθανüτερο, τüτε …ο βεζýρης θα πει στον χαλßφη üτι οι ¸λληνες αντß για γκρßνια, διαμαρτυρßες και κατÜρες το ‘χουν ρßξει στο γÝλιο και το τραγοýδι. Εκτüς κι αν υπÜρχει η Üποψη üτι τα funds θα ανεβÜσουν τις αξßες και θα αλλÜξουν το κλßμα… |