Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

Tου Θάνου Οικονομόπουλου

Είμαστε μια αποσαθρωμένη χώρα, με θεσμούς... ελαστικούς και a la carte ως προς την αυτονόητη υποχρέωση εφαρμογής τους, που καθημερινά επιδιώκουμε ως εθνικό ζητούμενο το αυτονόητο και πέφτουμε από τα σύννεφα όταν το λογικώς αναμενόμενο συμβεί.

Επιδιδόμαστε μετά μανίας σε κυνήγι μαγισσών, έχουμε διαρκή πόλεμο «εμείς» με τούς «άλλους» τους οποίους θεωρούμε αποκλειστικά υπεύθυνους κάθε φορά πού καλούμεθα να πληρώσουμε τα επίχειρα των πράξεων και παραλείψεών μας. Και έχουμε αποδειχθεί ολυμπιονίκες στο άθλημα της υποκρισίας!

Τα όσα κωμικοτραγικά συνέβησαν τα τελευταία 24ωρα με την δημοσίευση της (ή κάποιας εκδοχής της...) «λίστας Λανγκάρντ», αντί να μας... ξαφνιάζουν, να μας οργίζουν, να μας προβληματίζουν, απλώς έπρεπε να μας καθησυχάζουν ότι η κατάσταση στην χώρα μας είναι "business as usual"! Όταν η ελληνική «μερίδα» της ομώνυμης λίστας βρίσκεται στα πλέον αρμόδια χέρια της εξουσίας πάνω από 2,5 χρόνια και δεν έχει κινηθεί κανείς να την εκμεταλλευθεί (όπως έκαναν Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία-ακόμη και η εκτός ευρωζώνης Βρετανία - που μέσα σε λίγους μήνες κατόρθωσαν να την αξιοποιήσουν καταλλήλως και να εισπράξουν δισεκατομμύρια από τους δικαιούχους λογαριασμών στο εξωτερικό υπηκόους τους...), ήταν αναμενόμενο πώς κάποια στιγμή με εξωθεσμικά και αμφίβολης νομιμότητας μέσα θα δημοσιοποιούταν. Για να δημιουργήσει προβλήματα, εντυπώσεις, για να... καεί, για να «αθωωθούν» μαζί με τα χλωρά και κάμποσα ξερά.

Αν αποδεικνύει κάτι όλος αυτός ο ντόρος που ξέσπασε με την δημοσίευση της «λίστας» (κατασκευασμένης, "φτιαγμένης", ή μη..), είναι πως σε τούτη την χώρα λατρεύουμε να διυλίζουμε τον κώνωπα και να καταπίνουμε την κάμηλο! Να συμφωνήσουμε απολύτως ότι η δημοσιοποίησή της προσκρούει σ' ένα σωρό νομικά και ηθικά προβλήματα και δημιουργεί άλλον ένα σωρό ερωτημάτων ως προς την σκοπιμότητα της κίνησης. Προηγουμένως, όμως, θα πρέπει να συναποδεχθούμε ότι και η εσκεμμένη, όπως αποκαλύπτεται, επί σχεδόν τρία χρόνια απόκρυψη και μη εκμετάλλευσή της, καθώς επίσης και οι προκλητικές δικαιολογίες των υπεύθυνων πολιτικών που την είχαν όλον αυτόν τον καιρό στα χέρια τους, πώς... «μυστηριωδώς»... χάθηκε, πέραν της αυταπόδεικτης γελοιότητας συνιστούν και έγκλημα - και όχι μόνο πολιτικό που ξεπερνιέται από τυχόν ανάληψη πολιτικών ευθυνών. Κάποιοι πολύ συγκεκριμένοι από το υπεύθυνο προσωπικό εξουσίας ήθελαν και πέτυχαν η λίστα να θαφτεί, να μείνει ανεκμετάλλευτη, να προστατευθούν «φίλοι και κολλητοί» στο πλαίσιο του πελατειακού συστήματος, να τους δοθεί χρόνος να καλύψουν ύποπτα ίχνη και διαδρομές!

Δικαιολογεί και νομιμοποιεί η ύποπτη και κολάσιμη αβελτηρία των μεν, την αυθαιρεσία και την περιφρόνηση νόμων και αρχών του άλλου πού «μπουμπούνισε» για τους όποιους λόγους την λίστα που του δόθηκε (πως και από ποιους και με ποια σκοπιμότητα;), παραβιάζοντας προσωπικά δεδομένα, ανακατεύοντας δυνάμει αθώους με δυνάμει υπόλογους; Αν και κάποια... θαμμένα ψήγματα λαϊκισμού μέσα μας φωνάζουν να πούμε «ναι!», δεν θα το κάνουμε, δεν θα «πατσίσουμε» παρανομίες, ούτε θα υποκύψουμε στο παραπλανητικό για την δημοκρατική τάξη (κι' αλίμονό μας αν εύκολα , απερίσκεπτα και ευκαιριακά γλιστρήσουμε στην υπονόμευσή της...) «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα...». Αν όμως πρέπει ο Βαξεβάνης να πάει φυλακή, μαζί μ' αυτόν αφού... δεν προηγήθηκαν, θα πρέπει να πάνε και οι πολιτικοί και υπηρεσιακοί διαχειριστές, τα τελευταία τρία χρόνια, της πολυθρύλητης λίστας. Και επιτέλους να βγει δημόσια και επίσημα και η σημερινή κυβέρνηση και να εξηγήσει στον κόσμο πού βλέπει τους μισθούς και τις συντάξεις του να πετσοκόβονται... από δόση σε δόση, πώς και πότε σκοπεύει να αξιοποιήσει το περιεχόμενο της λίστας και για καθαρά δημοσιονομικούς αλλά και -για να μην πούμε πρωτίστως- ηθικούς λόγους που θα ηρεμήσουν κάπως την εν οργή κοινωνία...

Και μιας και μιλήσαμε για υποκρισία: Δεν είχε άδικο ο ΣΥΡΙΖΑ και οι... λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις πού διαμαρτυρήθηκαν για κατάφωρη παραβίαση των προσωπικών δεδομένων όταν το κράτος δημοσιοποίησε τα ονόματα των ιερόδουλων που είχαν Έιτζ, κι' ας το έπραξε για την προστασία του κοινωνικού συμφέροντος. Με την περίπτωση της δημοσιοποίησης της λίστας, που πάλι παραβιάστηκαν προσωπικά δεδομένα, γιατί όχι μόνο δεν καταδίκασε την «διαρροή» αλλά στιγμάτισε και την εισαγγελική πρωτοβουλία εναντίον του Βαξεβάνη; Δημοκρατικές ευαισθησίες a la carte, μάλλον δεν νοούνται. Έ;