Ïé ìïõóïõëìÜíïé Ðüíôéïé ðïõ ìéëïýí áñ÷áßá ÅëëçíéêÜ

ÓÜââáôï 13 Ïêôùâñßïõ 2012

ÐçãÞ: Åöçìåñßäá ÉíôéðÝíôåíô

Μπορεß οι περισσüτεροι NεοÝλληνες να γνωρßζουν ελÜχιστα Þ να αγνοοýν παντελþς την αρχαßα ελληνικÞ γλþσσα… üχι üμως και μßα απομονωμÝνη κοινüτητα στις ακτÝς της Μαýρης ΘÜλασσας, στη βορειοανατολικÞ Τουρκßα!

ΑυτÞ την πιο στενÞ, ζωντανÞ και συγγενÞ της αρχαßας ελληνικÞς γλþσσας πιστεýουν üτι ανακÜλυψαν γλωσσολüγοι, οι οποßοι εντüπισαν μια απομονωμÝνη κοινüτητα μουσουλμÜνων στη Μαýρη ΘÜλασσα, οι οποßοι μιλοýν ελληνικÞ διÜλεκτο με εντυπωσιακÝς ομοιüτητες με τα αρχαßα.

Σýμφωνα με δημοσßευμα της βρετανικÞς εφημερßδας Independent, περßπου 5.000 Üνθρωποι φαßνεται üτι μιλοýν μßα διÜλεκτο που πλησιÜζει εκπληκτικÜ στην αρχαßα ελληνικÞ γλþσσα.

¼πως επισημαßνουν ειδικοß γλωσσολüγοι μÝσω αυτÞς της διαλÝκτου μποροýν να εξÜγουν πολý σημαντικÜ συμπερÜσματα για τη γλþσσα του ΣωκρÜτη και του ΠλÜτωνα, καθþς και το πþς αυτÞ εξελßχθηκε.

Η κοινüτητα ζει σε Ýνα σýμπλεγμα χωριþν κοντÜ στην τουρκικÞ πüλη της Τραπεζοýντας, üπου κÜποτε Þταν η αρχαßα περιοχÞ του Πüντου.

Οι γλωσσολüγοι διαπßστωσαν üτι η διÜλεκτος, Romeyka «ρωμαßικα», μια ποικιλßα απü ποντιακÜ ελληνικÜ, Ýχει δομικÝς ομοιüτητες με την αρχαßα ελληνικÞ που δεν παρατηροýνται σε Üλλες μορφÝς της γλþσσας που ομιλεßται σÞμερα. Επßσης η Romeyka παρουσιÜζει και πολλÝς ομοιüτητες με το αρχαßο λεξιλüγιο.

¼πως λÝει η λÝκτορας Φιλολογßας ΙωÜννα Σιταρßδου του Πανεπιστημßου του Cambridge

«Τα Romeyka διατηροýν Ýναν εντυπωσιακü αριθμü γραμματικþν χαρακτηριστικþν που προσθÝτουν μια αρχαßα ελληνικÞ γεýση στη δομÞ της διαλÝκτου τους, χαρακτηριστικÜ που Ýχουν εντελþς χαθεß απü τις Üλλες σýγχρονες ελληνικÝς ποικιλßες.

Η ΙωÜννα Σιταρßδου, καθηγÞτρια στο ΚÝμπριτζ, μιλÜει για γλωσσολογικü χρυσωρυχεßοΗ χρÞση του απαρεμφÜτου Ýχει χαθεß σε üλες τις Üλλες γνωστÝς ελληνικÝς διαλÝκτους. Ο χρÞστης της ΝÝας ΕλληνικÞς θα πει «εγþ δεν μπüρεσα να πÜω »αντß« Δεν Þμουν σε θÝση να πÜω », üμως, στη  Romeyka διÜλεκτο üχι μüνο διατηρεßται το απαρÝμφατο, αλλÜ βρßσκουμε και Üλλες χρÞσεις που δεν εßχαν παρατηρηθεß ποτÝ πριν παρÜ μüνο στις λατινογενεßς γλþσσες.».

Μια πιθανüτητα εßναι üτι οι ομιλητÝς αυτÞς της διαλÝκτου εßναι οι απευθεßας απüγονοι των αρχαßων ΕλλÞνων που ζοýσαν κατÜ μÞκος των ακτþν της Μαýρης ΘÜλασσας πριν απü τον 6ο Þ 7ο αιþνα π.Χ., üταν η περιοχÞ αποικßστηκε αρχικÜ. ΑλλÜ εßναι επßσης πιθανü να εßναι απüγονοι αυτοχθüνων πληθυσμþν Þ μßας μεταναστευτικÞς φυλÞς οι οποßοι αναγκÜστηκαν να μιλοýν τη γλþσσα των αρχαßων ΕλλÞνων αποικιοκρατþν.

Οι κÜτοικοι της συγκεκριμÝνης περιοχÞς εßναι ευσεβεßς μουσουλμÜνοι, γι’ αυτü και εßχαν το δικαßωμα να παραμεßνουν στην Τουρκßα μετÜ τη ΣυνθÞκη της ΛωζÜννης του 1923.

Για «γλωσσολογικü χρυσωρυχεßο» κÜνει λüγο η καθηγÞτρια Γλωσσολογßας του Πανεπιστημßου του ΚÝμπριτζ, ΙωÜννα Σιταρßδου, η οποßα πριν απü λßγους μÞνες εντüπισε τη διÜλεκτο αυτÞ ομιλεßται στα χωριÜ που αναφÝραμε, δηλαδÞ στην περιοχÞς της Τραπεζοýντας.

H κα Σιταρßδου, επßσης λÝει: «Τα Romeyka διατηροýν Ýναν εντυπωσιακü αριθμü γραμματικþν χαρακτηριστικþν που προσθÝτουν μια αρχαßα ελληνικÞ γεýση στη δομÞ της διαλÝκτου τους, χαρακτηριστικÜ που Ýχουν εντελþς χαθεß απü τις Üλλες σýγχρονες ελληνικÝς ποικιλßες.

«ΟυσιαστικÜ μιλοýν διÜλεκτο με λεξιλüγιο και συντακτικü πιο κοντÜ στην αρχαßα παρÜ στη νÝα ελληνικÞ» δηλþνει η κ. Σιταρßδου, μÝλος του Συλλüγου για τις Απειλοýμενες Γλþσσες και Πολιτισμοýς του ΚÝμπριτζ (CELC), στη βρετανικÞ εφημερßδα «ΙντιπÝντεντ».

Η χρÞση του απαρεμφÜτου Ýχει χαθεß σε üλες τις Üλλες γνωστÝς ελληνικÝς διαλÝκτους. Ο χρÞστης της ΝÝας ΕλληνικÞς θα πει «εγþ δεν μπüρεσα να πÜω »αντß« Δεν Þμουν σε θÝση να πÜω », üμως, στη  Romeyka διÜλεκτο üχι μüνο διατηρεßται το απαρÝμφατο, αλλÜ βρßσκουμε και Üλλες χρÞσεις που δεν εßχαν παρατηρηθεß ποτÝ πριν παρÜ μüνο στις λατινογενεßς γλþσσες.».

¼πως σχολιÜζει και το βρετανικü δημοσßευμα, πρüκειται για συναρπαστικÞ ανακÜλυψη «στην περιοχÞ üπου ο ΙÜσων και οι Αργοναýτες αναζητοýσαν το Χρυσüμαλλο ΔÝρας» καθþς, πÝρα απü τη γλωσσολογικÞ ιδιαιτερüτητα, η κοινüτητα αυτÞ εßναι και πολιτισμικÜ μοναδικÞ. Πρüκειται για μουσουλμÜνους που μιλοýν ελληνικÜ, χωρßς üμως να γρÜφουν, και παßζουν την ποντιακÞ λýρα. ΣημÜδι της πολιτιστικÞς και γεωγραφικÞς τους απομüνωσης εßναι επßσης το γεγονüς üτι, εκτüς ελαχßστων εξαιρÝσεων, τα μÝλη της κοινüτητας παντρεýονται μüνο με Üντρες Þ γυναßκες απü τα χωριÜ τους.

Αξιοσημεßωτο εßναι, σýμφωνα με την κ. Σιταρßδου, üτι, παρÜ τις χιλιετßες αλλαγþν στην κοινωνικοπολιτικÞ ιστορßα της ευρýτερης περιοχÞς, σε αυτÞ την απομονωμÝνη βüρειο-ανατολικÞ γωνιÜ της ΜικρÜς Ασßας οι Üνθρωποι εξακολουθοýν να μιλοýν ελληνικÜ. Η μοναδικüτητα της διαλÝκτου ανοßγει Ýνα συναρπαστικü παρÜθυρο στην εξÝλιξη της αρχαßας ελληνικÞς γλþσσας. «Φανταστεßτε να μποροýσαμε να μιλÞσουμε με Üτομα, των οποßων η γραμματικÞ εßναι πιο κοντÜ στη γλþσσα του παρελθüντος. ΑυτÞ εßναι η ευκαιρßα που μας δßνουν τα "ρωμαßικα"» εξηγεß η κ. Σιταρßδου.

Στο βρετανικü δημοσßευμα υπογραμμßζεται üτι περαιτÝρω Ýρευνα απαιτεßται για να αποδειχτεß εÜν οι κÜτοικοι εßναι γνÞσιοι απογüνοι των αρχαßων ΕλλÞνων που δεν δÝχτηκαν Üλλες επιρροÝς στο πÝρασμα των αιþνων Þ αν πρüκειται για απογüνους τοπικþν πληθυσμþν που υποχρεþθηκαν να μιλοýν την ελληνικÞ γλþσσα απü τους αρχαßους Ελληνες αποßκους.

 

Για να διαβÜσετε στα αγγλικÜ το δημοσßευμα της εφημερßδας ΙντιπÝντεντ ΠατÞστε ΕΔΩ