Ο πρ. υπουργός και μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του Κινήματος Αλλαγής Μιχάλης Καρχιμάκης μιλά στην «ananeotikiaristera.gr» και αναφέρει την αποτυχία του νεοφιλελευθερισμού να διαχειριστεί την κρίση του Covid 19 αφού στην περίοδο της πανδημίας ήρθαν στο προσκήνιο όλες οι αδυναμίες του πολιτικού και οικονομικού συστήματος οργάνωσης των Δυτικών κοινωνιών.
Σημειώνει ότι το παραδοσιακό αφήγημα της Σοσιαλδημοκρατίας όπως το ξέραμε δεν μπορεί να δώσει λύση με τις νέες συνθήκες και αλλαγές στα εργασιακά και στη φορολόγηση λόγω παγκοσμιοποίησης. Τονίζει ότι μια σύγχρονη Σοσιαλδημοκρατία ξεπερνώντας πολλές προκλήσεις ίσως υπαρξιακών διαστάσεων μπορεί να μας βγάλει από αυτό το ιστορικό τέλμα. Αναφέρει ότι παρά την ήττα τους οι σοσιαλδημοκράτες Corbyn (HB) και Sanders (ΗΠΑ) μετατόπισαν τον πολιτικό διάλογο στις χώρες τους προοδευτικότερα και προσέλκυσαν ψηφοφόρους από την νέα γενιά.
Προτείνει ότι χρειάζονται ριζοσπαστικές λύσεις οι οποίες θα φέρουν επανεκκίνηση προς όφελος όσων επλήγησαν από τον νεοφιλελευθερισμό.
Αναλυτικά Η συνέντευξη του Μιχάλη Καρχιμάκη
Ποιες οι ιδεολογικές και πολιτικές από την υγειονομική κρίση στη νέα εποχή;
Η κρίση του Covid 19 έφερε στο προσκήνιο όλες τις αδυναμίες του πολιτικού και οικονομικού συστήματος οργάνωσης των Δυτικών κοινωνιών από την δεκαετία του 90 και μετά.
Ο Νεοφιλελευθερισμός απέτυχε και αυτό είναι γεγονός.
Το αόρατο χέρι της αγοράς, στην πραγματικότητα είναι ανύπαρκτο.
Η ίδια η αγορά φάνηκε να είναι ικανή να ρυθμίζει την κοινωνική ζωή μόνο σε περιόδους σχετικής σταθερότητας.
Σε χώρες που το δημόσιο, δωρεάν και υψηλού επιπέδου σύστημα υγείας είναι ζητούμενο βλέπουμε μια ακόμα μεγαλύτερη διεύρυνση των οικονομικών ανισοτήτων καθώς το δικαίωμα του ανθρώπου στην ζωή συνδέεται με το πάχος του πορτοφολιού του.
Όλα τα παραπάνω αναδείχθηκαν σε μία περίοδο όπου οι οικονομικές ανισότητες είχαν φτάσει το ζενίθ της πρόσφατης ιστορίας, σε μία εποχή που ο νεοφιλελευθερισμός είχε υποθηκεύσει το μέλλον του πλανήτη, την ποιότητα ζωής των παιδιών μας και την ίδια την δημοκρατία, καθώς τα διεθνή ολιγοπώλια μπορούν να εκβιάζουν κυβερνήσεις ή ακόμα και διεθνείς ενώσεις όπως η ΕΕ.
Την ίδια όμως στιγμή ούτε το παραδοσιακό αφήγημα της Σοσιαλδημοκρατίας όπως την ξέραμε μπορεί να δώσει λύση.
Οι πολιτικές της πλήρους απασχόλησης σκοντάφτουν στην αυτοματοποίηση και στο δίλημμα πρόοδος ή εργασία, ο σχεδιασμός για θετικό εμπορικό ισοζύγιο στην παγκοσμιοποίηση, η επιλογή για προοδευτική φορολόγηση των εχόντων και κατεχόντων σε κάθε χώρα «μπλοκάρεται» από την δυνατότητα που έχουν να μεταφέρουν εν μία νυκτί τις παραγωγικές τους δραστηριότητες σε τρίτες χώρες.
Σε αυτές τις συνθήκες όσοι βλέπουμε τον εαυτό μας στο χώρο της Σοσιαλδημοκρατίας πρέπει να απαντήσουμε σε ένα ερώτημα με εύκολη απάντηση αλλά δύσκολη υλοποίηση, θα γίνουμε σύγχρονοι «Λουδίτες» ή θα φέρουμε την φαντασία στην εξουσία και θα αρχίσουμε και πάλι να παράγουμε πολιτική και ιδεολογία;
Ο ρόλος της σοσιαλδημοκρατίας στην Ευρώπη και στην Ελλάδα στις νέες συνθήκες
Όπως σας είπα και πριν, η σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία αντιμετωπίζει πολλές προκλήσεις, πιθανότητα υπαρξιακών διαστάσεων, την ίδια στιγμή όμως είναι και η μόνη που φαίνεται να έχει την δυνατότητα να μας βγάλει από αυτό το ιστορικό τέλμα.
Δεν είναι τυχαίο ότι παρά την ήττα τους οι σοσιαλδημοκράτες Jeremy Corbyn (ΗΒ) και Bernie Sanders (ΗΠΑ), κατάφεραν να θέσουν τα θεμέλια ώστε ο πολιτικός διάλογος στις χώρες τους να μετατοπισθεί προς το προοδευτικότερο και κατά γενική ομολογία αποτέλεσαν την επιλογή της νέας γενιάς.
Η Σοσιαλδημοκρατία έχει την ιστορία και το πολιτικό προσωπικό τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη να φανταστεί έναν κόσμο διαφορετικό όπου η προσωπική ελευθερία θα βαδίζει πλάι πλάι στην οικονομική και κοινωνική δικαιοσύνη.
Για να καταφέρουμε όμως κάτι τέτοιο πρέπει να επιδιώξουμε λύσεις ριζοσπαστικές οι οποίες θα φέρουν ένα «ριστάρτ» προς όφελος όσων επλήγησαν από τον νεοφιλελευθερισμό.
Τέτοιες λύσεις θα ήταν το πάγωμα των χρεών των μικρομεσαίων μέχρι ίσως ενός ορισμένου ποσού και μέχρι το κλείσιμο του κύκλου της κρίσης, για να μπορούν να επανεκινήσουν να διατηρήσουν και να διευρύνουν τις θέσεις εργασίας, και να τροφοδοτήσουν έτσι την ζήτηση, ή η μεταφορά τους στους δισεκατομμυριούχους του κόσμου εν είδη μιας σύγχρονης σεισάχθειας,.
Η επιβολή ενός φόρου στις επιχειρήσεις που αυτοματοποιούν την παραγωγή τους και στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές προκειμένου να χρηματοδοτηθεί ένα Ευρωπαϊκό εγγυημένο εισόδημα το οποίο θα εξασφαλίζει ζωή και όχι απλά επιβίωση.
Η Σοσιαλδημοκρατία οφείλει να πρωτοστατήσει σε έναν αγώνα για την μετάβαση σε μία πράσινη οικονομία η οποία όμως θα ωφελήσει την κοινωνική πλειοψηφία.
Για να γίνω πιο συγκεκριμένος, δεν χρειαζόμαστε υπερσύγχρονα ηλεκτροκίνητα κότερα και πανάκριβα «Tesla», χρειαζόμαστε πιο σύγχρονες μαζικές συγκοινωνίες με αναβαθμισμένη ποιότητα και συχνότητα.
Δεν χρειαζόμαστε «μεγάλους περιπάτους» που κάνουν τις πόλεις πιο «Instagrammικές» και μεταθέτουν το πρόβλημα της ρύπανσης στα προάστια ή απλά δημιουργούν μποτιλιάρισμα.
Χρειαζόμαστε προγράμματα που θα συμβάλουν στην αλλαγή της οδικής συνείδησης του κόσμου ώστε να χρησιμοποιούν ποδήλατο και ΜΜΜ.
Δεν χρειαζόμαστε επιστημονική έρευνα που θα βοηθά τις μεγάλες εταιρίες να μεγιστοποιούν τα κέρδη τους, αλλά έρευνα που θα συμβάλει στην ενεργειακή αυτονομία των τοπικών κοινωνιών.
Στα ζητήματα δημοκρατίας δεν χρειαζόμαστε ένα συγκεντρωτικό κράτος «λεβιάθαν» αλλά αποκεντρωμένη, δημοκρατική διοίκηση.
Δεν χρειαζόμαστε ένα κράτος που σε κάθε πρόβλημα η απάντηση θα είναι τα ΜΑΤ. Χρειαζόμαστε την επαναθεμελίωση του κοινωνικού κράτους ώστε να αντιμετωπίζουμε την ρίζα των προβλημάτων που οδηγούν στο σύμπτωμα της παραβατικότητας.
Όλα τα παραπάνω μονάχα η σοσιαλδημοκρατία μπορεί να τα πραγματοποιήσει, γιατί μονάχα η σοσιαλδημοκρατία έχει στο DNA της, την ανάγκη να πορεύεται με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον και τον άνθρωπο με τις ανάγκες του στο επίκεντρο.
* Ο Μιχάλης Καρχιμάκης είναι πρώην Υπουργός και Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ καθώς και σύμβουλος του Ανδρέα Παπανδρέου. Διετέλεσε υπεύθυνος του Γραφείου Αλληλεγγύης και του Τομέα Τεκμηρίωσης του ΠΑΣΟΚ. Τώρα είναι μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του Κινήματος Αλλαγής
Πατήστε και δείτε τα 8 προηγούμενα άρθρα ή συνεντεύξεις του Μιχάλη Καρχιμάκη
