Ποιος πληρώνει πιο πολύ την κρίση στην Ελλάδα;

Το γεγονός ότι την κρίση στην Ελλάδα δεν την έχουν επωμιστεί οι πολίτες της χώρας ισοβαρώς είναι κάτι που εμπειρικά το νιώθουμε όλοι μας. Για να γίνει κατανοητό αυτό που λέμε ας δούμε μερικές περιπτώσεις:
Ο ιδιωτικός υπάλληλος που δεν πληρώνεται ή έχει χάσει τη δουλειά του ή δουλεύει περισσότερες ώρες παρά ποτέ για μισθό λιγότερο του αρχικού.
Ο ιδιοκτήτης κάποιου ακινήτου που μέχρι πρότινος καλείτο να πληρώσει φόρους με βάση αντικειμενικές αξίες από την προ κρίσης εποχή, ενώ αν προσπαθούσε να πουλήσει το ακίνητό του, η τιμή που θα έπιανε θα ήταν κατά πολύ χαμηλότερη.
O ηλικιωμένος, ο οποίος χωρίς καμία δυνατότητα να αυξήσει πια το εισόδημά του δεν καλύπτει ούτε τα βασικά, την ώρα που υγιείς και (δυνητικά) παραγωγικοί πενηντάρηδες βγαίνουν στη σύνταξη εφόσον ανήκουν σε μια απ’ τις “τυχερές” κατηγορίες.
Τα παραπάνω φυσικά και πολλά άλλα είναι που κάνουν άκρα να φουσκώνουν πολιτικά.
Με αυτές τις πολιτικές οι προηγούμενες κυβερνήσεις έχασαν κάθε ηθικό πλεονέκτημα, ρίχνοντας το βάρος στις εύκολες πολιτικά λύσεις, προστατεύοντας ό,τι πιο παλαιοκομματικό και αναποτελεσματικό, αντί γι’ αυτούς που το είχαν πραγματική ανάγκη.
Όμως χθες ήρθε μια νέα έρευνα, οποία εκπονήθηκε από τον πρώην υπουργό Τάσο Γιαννίτση και τον Σταύρο Ζωγραφάκη για το Ίδρυμα Hans Böckler, που πάει τη συζήτηση αυτή λίγο πιο πέρα. Μελετώντας, λοιπόν, την επίδραση της κρίσης και των πολιτικών αντιμετώπισής της στη μείωση των εισοδημάτων, καθώς επίσης στην όξυνση των ανισοτήτων στη χώρα μας διαπιστώνουμε ότι, με βάση τα στοιχεία αυτής της έρευνας, φτωχύναμε απότομα και να δούμε που θα οδηγήσει αυτό.