Προσβάλλει τη νοημοσύνη μου και πιστεύω των περισσότερων από σας το θέατρο του παραλόγου που παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες από τον Πάνο Καμμένο, το οποίο ολοκληρώθηκε σήμερα με την άρση της εμπιστοσύνης του στην κυβέρνηση και την υποβολή της παραίτησής του από Υπουργός Άμυνας.
Πόσοι από σας που διαβάζετε αυτό το άρθρο πραγματικά πιστεύετε πως οι κινήσεις του συγκυβερνήτη είχαν πατριωτικό κίνητρο και δεν ήταν απλά ένα παιχνίδι εντυπώσεων ή ένα μέσο να κερδίσει λίγο ακόμη χρόνο στην εξουσία και να διασφαλίσει την επόμενη μέρα του;
Θα παραιτηθώ, δε θα παραιτηθώ, θα άρω, δε θα άρω την εμπιστοσύνη, αποχαιρετώ τους στρατηγούς, αλλά τελικά θα παραμείνω για λίγο ακόμη να δω τι θα αποφασίσουν τα Σκόπια και η Βουλή τους.
Πόσοι από σας πραγματικά πιστεύετε πως το διαζύγιο των δύο κυβερνητικών εταίρων δεν ήταν προσυνεννοημένο;
Πόσοι από σας πραγματικά πιστεύετε πως αυτή η ρήξη είναι πραγματική, γιατί σε μένα προσωπικά μόνο ρήξη δε φαίνεται.
Η ρήξη για μένα είναι απολύτως προσχηματική.
Αν ο κ.Καμμένος ήθελε να μπλοκάρει πραγματικά αυτή τη συμφωνία και την κυβέρνηση που θα την υλοποιούσε, θα είχε προβεί σε αυτή την κίνηση πολύ καιρό πριν.
Τώρα που «θυμήθηκε» να φύγει από την κυβέρνηση έχει δώσει την δυνατότητα στον Τσίπρα να περάσει μάλλον και τη Συμφωνία των Πρεσπών και να πάρει πιθανότατα και ψήφο εμπιστοσύνης στη Βουλή.
Ο κ. Καμμένος έπαιξε τα ρέστα του. Έκανε το παιχνίδι του.
Ο Καμμένος «δίνει» 4 βουλευτές για να φτάσει ο Τσίπρας τους 151 στην ψήφο εμπιστοσύνης .Δεν θέτει ζήτημα κομματικής πειθαρχίας για 2, και δεν διαλύεται η κοινοβουλευτική του ομάδα αφού θα αριθμεί πέντε βουλευτές όριο για να διατηρήσει τα προνόμια του αρχηγού κοινοβουλευτικής ομάδας.
Άρα πως ακριβώς μπλοκάρει τη συμφωνία την οποία δε θέλει και για την οποία δε συμφωνεί;
Όλοι ευχαριστημένοι ή κάνω λάθος;
Και σε αυτό το σημείο είναι που αφού αναρωτηθήκαμε, διαπιστώνουμε.
Αυτή είναι η ουσία της πολιτικής;
Δεν αντιλαμβανόμαστε πως τέτοιες τακτικές ωθούν την πολιτική πραγματικότητα σε επικίνδυνα μονοπάτια;
Την κάνουν να μοιάζει ως ένα παιχνίδι εξουσίας , ευτελίζουν την αξία της και την υπόστασή της.
Τους δε πολιτικούς στα μάτια των πολιτών, τους κάνουν να μοιάζουν πιόνια, δημόσιοι γυρολόγοι που αναζητούν στέγη που θα ικανοποιήσει τις φιλοδοξίες τους με κάθε τρόπο.
Δυστυχώς, με τέτοιες πρακτικές η πολιτική απογοητεύει, απομακρύνει, θλίβει τους πολίτες που της γυρνούν ολοένα και περισσότερο την πλάτη.
Για μένα η πολιτική είναι ευθύνη λόγων και έργων, είναι πράξη συνέπειας και ειλικρίνειας.
Πολιτική είναι και πρέπει να είναι κάθε κίνηση, κάθε σκέψη και κάθε πράξη που επιχειρεί να συμβάλλει στη βελτίωση της ζωής όλων των πολιτών.
Όχι άλλο στην αντιμετώπιση της πολιτικής ως ευκαιρίας για την ικανοποίηση καπρίτσιων και προσωπικών στρατηγικών…
Μας αξίζει κάτι καλύτερο από αυτό δε συμφωνείτε;
Ας «μη βολευόμαστε με λιγότερο ουρανό».
* Η Αλεξάνδρας Σαγρή είναι δασκάλα, μέλος γραμματείας τομέα Παιδείας ΠΑΣΟΚ και υποψ. Βουλευτής Κινήματος Αλλαγής Βορείου Τομέα Β’ Περιφέρειας Αθήνας.
Προηγούμενα άρθρα
- Αλεξάνδρα Σαγρή: Ανακοίνωση της υποψηφιότητάς μου στο Βόρειο Τομέα της Β Αθήνας με το Κίνημα Αλλαγής
- Αλεξάνδρα Σαγρή*: Κίνημα Αλλαγής λοιπόν κι επισήμως…
- Αλεξάνδρα Σαγρή: Δεν ήταν τυχαίος ο θάνατος του παιδιού στο Μενίδι… Τυχαίο είναι που δεν έχουν σκοτωθεί τόσα χρόνια και άλλα παιδιά
- Αλεξάνδρα Σαγρή: Μετά τα γενέθλια τι;
