Οδήγησαν την Βρετανία στην απομόνωση και στην έξοδο από την ΕΕ. Δίχασαν όσο κανείς άλλος την βρετανική κοινωνία. Ανοιξαν το καπάκι της χύτρας για τα παλιά πάθη της ανεξαρτησίας της Σκωτίας και της Ουαλίας. Άφησαν πίσω τους έναν πολιτικό κόσμο συντρίμμια και θρύψαλα με τα κυρίαρχα κόμματα τους Τόρις και τους Εργατικούς να ζουν έναν ιδιότυπο εμφύλιο. Και τώρα αποχωρούν… αφήνοντας τους άλλους να κάνουν την «βρωμοδουλειά»-κατά τα λεγόμενα του Ντέιβιντ Κάμερον- του Brexit.
Λίγες μέρες με την δραματική αποχώρηση του ηγέτη του Leave Μπόρις Τζόνσον από την κούρσα διαδοχής για την ηγεσία των Τόρις, άλλη μια «βόμβα» έπεσε στην βρετανική πολιτική σκηνή με τη παραίτηση-έκπληξη του Νάιτζελ Φάρατζ από την ηγεσία του UKIP. «Στο δημοψήφισμα είπα ότι θέλω πίσω την χώρα μου… τώρα θέλω πίσω την ζωή μου» είπε ο ηγέτης του ευρωσκεπτικιστικού κόμματος ανακοινώνοντας την παραίτησή του από την ηγεσία του κόμματος, όχι όμως και από Ευρωβουλευτής… Έτσι απλά ο Φάρατζ παραιτείται δύο εβδομάδες μετά το δημοψήφισμα υπέρ του Brexit.
Σε ομιλία του στο Λονδίνο, υποστήριξε ότι ποτέ δεν επιθυμούσε την καριέρα του πολιτικού – αλλά παραμένει ευρωβουλευτής – και δήλωσε: «Νομίζω ότι τώρα έβαλα το λιθαράκι μου, δεν θα μπορούσα να πετύχω περισσότερα, δεν θα αλλάξω γνώμη σας βεβαιώ».
Η παραίτηση του Νάιτζελ Φάρατζ έρχεται μετά την αποχώρηση από την κούρσα διαδοχής για την ηγεσία των Τόρις του Μπόρις Τζόνσον, επικεφαλής του στρατοπέδου υπέρ του Brexit. Ο πρώην δήμαρχος του Λονδίνου δήλωσε ότι δεν είναι ο άνθρωπος που θα πάει τη χώρα μπροστά.
Η ανακοίνωση του Μπόρις Τζόνσον
«Αυτή είναι η ατζέντα για τον επόμενο πρωθυπουργό της χώρας. Λοιπόν πρέπει να σας πω, φίλοι μου, εσείς που περιμένατε για το περιεχόμενο της ομιλίας μου, ότι συμβουλευόμενος τους συνεργάτες μου και λόγω των περιστάσεων στο Κοινοβούλιο, κατέληξα στην απόφαση ότι αυτό το πρόσωπο δεν μπορεί να είμαι εγώ.
Ο ρόλος μου θα είναι να δώσω τη μεγαλύτερη δυνατή υποστήριξη στον επόμενο αρχηγό, προκειμένου να εκπληρώσει με τον καταλληλότερο τρόπο το μήνυμα που έστειλε ο βρετανικός λαός στο δημοψήφισμα, και να υπερασπιστώ την ατζέντα στην οποία πιστεύω, να παλέψω για τους ξεχασμένους ανθρώπους αυτής της χώρας.
Και θα το κάνουμε αυτό. Αν επενδύσουμε στα παιδιά μας και βελτιώσουμε τις πιθανότητες της ζωής τους, αν συνεχίσουμε να τροφοδοτούμε τις μηχανές της κοινωνικής κινητικότητας, αν χτίσουμε πάνω στη μεγάλη μεταρρυθμιστική κληρονομιά του Ντέιβιντ Κάμερον, αν επενδύσουμε στις υποδομές μας και ακολουθήσουμε λογική, εθνική συντηρητική προσέγγιση, η οποία θα περιλαμβάνει ταυτόχρονα περικοπές φόρων και στήριξη των επιχειρήσεων, τότε πιστεύω ότι αυτή η χώρα μπορεί να κερδίσει και να είναι καλύτερη και πιο θαυμάσια και, ναι, περισσότερο από ποτέ άλλοτε».
