Την τελευταία της πνοή, σε ηλικία 88 ετών, άφησε η Ντόρα Γιαννακοπούλου (Θεοδώρα Κοτοπούλη), μια σπουδαία και πολυδιάστατη προσωπικότητα που σφράγισε με την παρουσία της τα ελληνικά γράμματα, το θέατρο και το τραγούδι.
Η Ντόρα Γιαννακοπούλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Μυτιλήνη, όμως η καλλιτεχνική της φύση την οδήγησε γρήγορα στην Αθήνα. Με την ολοκλήρωση των θεατρικών της σπουδών, η μοίρα τη συνέδεσε με ιστορικές στιγμές του ελληνικού πολιτισμού.
Έτσι, η αρχή έγινε στο «Κυκλικό Θέατρο» του Λεωνίδα Τριβιζά, όπου συμμετείχε στην παράσταση «Ένας όμηρος» του Μπρένταμ Μπίαμ. Εκεί, κλήθηκε να ερμηνεύσει τα τραγούδια που είχε συνθέσει ειδικά για το έργο ο Μίκης Θεοδωράκης, αρχίζοντας μια εντυπωσιακή διπλή διαδρομή στο σανίδι και στη δισκογραφία.
Ένα από αυτά είναι και το εμβληματικό «Γελαστό Παιδί» που το τραγούδησε τότε σε χιλιάδες συναυλίες.


H καριέρα της p;antvw απογειώθηκε μέσα από τις πρώτες μπουάτ στην Πλάκα, τον κινηματογράφο και τις εμβληματικές συνεργασίες. Η δισκογραφική της παρουσία περιλαμβάνει τα τραγούδια του «Ομήρου», την «Όμορφη πόλη» των Θεοδωράκη – Μποστ – Κακογιάννη, καθώς και τις «Μικρές Κυκλάδες» σε ποίηση Οδυσσέα Ελύτη.
Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, η Ντόρα Γιαννακοπούλου επέλεξε τον δρόμο της ξενιτιάς. Μαζί με μια μικρή ομάδα, περιόδευσε στην Ευρώπη, παρουσιάζοντας ένα πρόγραμμα βασισμένο στη μουσική του Μίκη Θεοδωράκη. Με την επιστροφή της στη Μεταπολίτευση, πήρε τη συνειδητή απόφαση να αποσυρθεί από το θέατρο και το τραγούδι, ανοίγοντας έναν νέο κύκλο στη ζωή της.

H κορυφαία συγγραφέας
Η γραφή ήταν το δεύτερο μεγάλο κεφάλαιο που την καθιέρωσε στη συνείδηση του κοινού. Η Ντόρα Γιαννακοπούλου συστήθηκε ως συγγραφέας το 1993 με το μυθιστόρημα «Η πρόβα του νυφικού», το οποίο αποτέλεσε και το πρώτο της γραπτό κείμενο. Ακολούθησε το διήγημα «Ο Πάπαρδος» στο περιοδικό «Λέξη» το 1995.
Μάλιστα, η τεράστια επιτυχία των βιβλίων της οδήγησε σε εμβληματικές τηλεοπτικές μεταφορές από τον σκηνοθέτη Κώστα Κουτσομύτη.
  • «Η πρόβα του νυφικού»:Προβλήθηκε στον ANT1 σημειώνοντας ρεκόρ τηλεθέασης.
  • «Ο μεγάλος θυμός»:Κυκλοφόρησε το 1996 και μεταφέρθηκε στη μικρή οθόνη μέσω του MEGA.
  • «Οι τρεις χήρες»:Το βιβλίο του 2001 έγινε σειρά στον ALPHA.

Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα «Με τα μάτια του έρωτα»  (1999), «Αμαρτωλέ μου άγγελε» (2002), «Έρως μετ’ εμποδίων» (2004), «Το μενταγιόν» (2007), «Ένοχα μυστικά»  (2009) και «Πεθαίνω για σένα» (2011).


Η παρουσία της στον κινηματογράφο
Στη φιλμογραφία, η Ντόρα Γιαννακοπούλου έκανε την πρώτη της εμφάνιση στο ελληνικό ιστορικό δράμα του 1959, «Η λίμνη των στεναγμών», για να συνεχίσει την ίδια χρονιά με την ερμηνεία της «Αλέκας» στην ταινία «Ψιτ… κορίτσια».
Ακολούθησε ο ρόλος της «Βαρβάρας» το 1962 στο «Τα σκαλοπάτια της ζωής», της «Μαρίνας Τσακμάκη» στο φιλμ του 1963 «Οι σκανδαλιάρηδες». Η παρουσία της στον κινηματογράφο συνεχίζεται το 1964 στο «Το μεροκάματο του πόνου», στο «Έκλαψα πικρά για ‘σένα» ερμηνεύοντας τη «Μάρω», για να κλείσει την κινηματογραφική της παρουσία το 1965 σε δύο διαδοχικές ταινίες.
Με τη «Μαρίνα Ράλλη» στην ταινία «Καταιγίδα» και τη «Στέλλα Μαυράκη» στο «Ξαναγύρισε κοντά μου», η Ντόρα Γιαννακοπούλου επέκτεινε κι άλλο φάσμα της καλλιτεχνικής της δημιουργίας και ικανότητας.

Λίνα Μενδώνη: «Σφράγισε με την πολύχρονη πορεία της τον πολιτισμό μας»
Πληροφορούμενη την απώλεια της Ντόρας Γιαννακοπούλου, η Υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Με ιδιαίτερη θλίψη πληροφορήθηκα την απώλεια της Ντόρας Γιαννακοπούλου, μιας γυναίκας που σφράγισε με την πολύχρονη πορεία της τον πολιτισμό μας, και μάλιστα σε πολλές εκφάνσεις του, τη μουσική, το τραγούδι, το θέατρο, τον κινηματογράφο, την τηλεόραση και τη συγγραφή με ένα πλήθος μυθιστορημάτων.
Για την Ντόρα Γιαννακοπούλου μιλούν τα τραγούδια της, συνθέσεις κορυφαίων συνθετών, ταυτισμένα με τις δικές της ερμηνείες. Από την άλλη, οι επιλεκτικές και ποιοτικές της εμφανίσεις στο Θέατρο, στη μεγάλη οθόνη, έδωσαν πρόσωπο στην ερμηνεύτρια που αγάπησε το μεγάλο κοινό. Το πέρασμά της στη λογοτεχνία, μας άφησε έργα ολοκληρωμένα, ορισμένα από τα οποία ευτύχησαν να μεταφερθούν από τον σκηνοθέτη Κώστα Κουτσομύτη με άρτιο τρόπο, στη μικρή οθόνη, επανασυστήνοντάς την.
Η Ντόρα Γιαννακοπούλου υπήρξε μια ολοκληρωμένη καλλιτέχνις, που τίμησε κάθε είδος τέχνης με το οποίο καταπιάστηκε, με σεμνότητα και αφοσίωση, μακριά από τα φώτα της περιττής προβολής. Υπήρξε συνειδητή πολίτης, με κορυφαία, αναμφίβολα, στιγμή τον αγώνα της στο εξωτερικό, σε μια διεθνή σταυροφορία κατά της δικτατορίας, τραγουδώντας Μίκη Θεοδωράκη, σε όλη την Ευρώπη.
Στην οικογένειά της, στον γιό της και τους πολλούς φίλους της απευθύνω ειλικρινέστατα συλλυπητήρια.»