Το Πολυτεχνείο «παραμονεύει» και φωνάζει,
«Ποιος τη ζωή μας ποιος την κυνηγά…»
και το μήνυμά του για «ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»,
ένα μήνυμα ζωής, δημοκρατίας και δικαιωμάτων
παραμένει επίκαιρο, δεν ξεθωριάζει!
Η εξέγερση των φοιτητών στο Πολυτεχνείο, τον Νοέμβρη του 1973, απέναντι στο δικτατορικό καθεστώς, αποτελεί ένα από τα καθοριστικά γεγονότα που οδήγησαν στην πτώση της χούντας και σηματοδότησαν τον αγώνα για τα κοινωνικά δικαιώματα. Με κεντρικό σύνθημα «ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ», η φοιτητική νεολαία, έχοντας στο πλευρό της το λαϊκό κίνημα, ύψωσε το ανάστημά της απέναντι στην καταστολή, τα βασανιστήρια, τις εξορίες και την κατάλυση της Δημοκρατίας, που τελικά οδήγησαν και στην προδοσία της Κύπρου.
Το Πολυτεχνείο ζει, γιατί η αξιοπρέπεια, η ελευθερία, η δημοκρατία και ο ίδιος ο άνθρωπος στάθηκαν πάνω από τον φόβο. Αποτελεί την καρδιά της Ελλάδας των νέων, μιας Ελλάδας που δεν υποτάσσεται, συνεχίζοντας τις μεγάλες στιγμές αντίστασης και διεκδίκησης του λαού μας. Αποτελεί συνέχεια των αγώνων του ’21 για ελευθερία, του ΟΧΙ του ’40, της αντικατοχικής πάλης με την Εθνική Αντίσταση, του κινήματος 1-1-4 για Δημοκρατία, του 15% για την Παιδεία. Το Πολυτεχνείο ζει στους σύγχρονους αγώνες του λαού και της νεολαίας ενάντια σε πολιτικές, νόμους και διατάξεις που υπονομεύουν την εργασία, τα κοινωνικά δικαιώματα, τη δημόσια δωρεάν Υγεία και Παιδεία.
Σήμερα στη χώρα μας, η κυβέρνηση Ν.Δ. – Μητσοτάκη συνεχίζει ακόμη πιο έντονα μια πολιτική που ευνοεί τα καρτέλ και τα υπερκέρδη των λίγων. Την ίδια στιγμή που η χώρα μας βρίσκεται στην κορυφή της Ευρώπης στην ακρίβεια, η αγοραστική δύναμη των εργαζομένων παραμένει στον ευρωπαϊκό πυθμένα. Ταυτόχρονα, βεβαιώνονται υπερκέρδη για τις τράπεζες, ενώ ο πακτωλός χρημάτων του Ταμείου Ανάκαμψης καταλήγει στα μεγάλα «οικονομικά τζάκια» της χώρας. Σε αυτό το περιβάλλον, η κυβέρνηση επιλέγει την καθήλωση των μισθών, την υπονόμευση των εργασιακών δικαιωμάτων και τη νομιμοποίηση των ανισοτήτων, εφαρμόζοντας στην πράξης τη ρήση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη ότι «οι ανισότητες αποτελούν φυσική επιλογή». Υπό αυτές τις συνθήκες, το σύνθημα για «Ψωμί- Παιδεία- Ελευθερία» γίνεται επίκαιρο και αναγκαίο όσο ποτέ απέναντι στην κυβερνητική πολιτική!
Αυτή η πολιτική χτυπά αναπόφευκτα και τη Δημόσια δωρεάν Εκπαίδευση, καθώς το «λιγότερο κράτος» μεταφράζεται σε ένα φθηνό δημόσιο σχολείο, με εκπαιδευτικούς χαμηλά αμειβόμενους/ες και σε ασφυκτικό, ελεγχόμενο ρόλο μέσω του επιθεωρητισμού.
Η κυβέρνηση, υπό το πρόσχημα του εκσυγχρονισμού και της ψηφιακής εποχής, γενικεύει μια νεοφιλελεύθερη πολιτική που επιβάλλει συγχωνεύσεις τμημάτων, αυξάνει τον ανώτατο αριθμό μαθητών/τριών από 22 σε 25 και αυξάνει τον κατώτατο από 12 σε 15. Με αυτόν τον τρόπο μειώνει δραστικά τους/τις εκπαιδευτικούς, αφήνοντας χιλιάδες κενά ακόμη και Νοέμβρη μήνα, ενώ, ταυτόχρονα, προωθεί αξιολογικές φόρμες που επιχειρούν να φοβίσουν και να χειραγωγήσουν τον κλάδο. Εκφοβίζει και δεν μονιμοποιεί τους/τις νεοδιόριστους/ες, απειλεί με πειθαρχικά και επιχειρεί να επιβάλει μια «παιδαγωγική» του φόβου και των απειλών.
Μέσα σε αυτή τη συνθήκη, η αντίσταση του λαϊκού και του εκπαιδευτικού κινήματος είναι αναγκαίο να είναι ενιαία. Η απάντηση οφείλει να είναι δυναμική σε όλους τους τομείς και όλα τα μέτωπα: παιδαγωγικά, κοινωνικά και –κυρίως– πολιτικά, καθώς η οριστική νίκη του εκπαιδευτικού κινήματος θα έρθει μόνο μέσα από την πολιτική ήττα αυτών των πολιτικών και τελικά της ίδιας της κυβέρνησης. Ο αγώνας συνεχίζεται, λοιπόν, για να αποτρέψουμε τη μετατροπή του δημόσιου σχολείου σε επιχειρηματικό ίδρυμα «παροχής» υπηρεσιών εκπαίδευσης.
Το Πολυτεχνείο «παραμονεύει» και φωνάζει «ποιος τη ζωή μας ποιος την κυνηγά…», και το μήνυμά του για «ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» παραμένει ζωντανό, σύγχρονο και αναντικατάστατο. Δεν ξεθωριάζει, γιατί είναι μήνυμα ζωής, Δημοκρατίας και δικαιωμάτων απέναντι σε κάθε εκτροπή.
Τιμή και δόξα στους αγωνιστές του αντιδικτατορικού αγώνα, στους φοιτητές και τις φοιτήτριες του Πολυτεχνείου, στους νεκρούς, τους τραυματίες, τους εξόριστους αγωνιστές, σε όσους με τη ζωή τους σήκωσαν ψηλά την τιμή αυτού του τόπου και του λαού.
Καλούμε τους/τις εκπαιδευτικούς, εργαζόμενους, συνταξιούχους και τη νεολαία να συμμετάσχουν καθολικά στις πορείες και τις εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν σε όλη τη χώρα, για να τιμήσουμε τους αγωνιστές του Πολυτεχνείου και να σηματοδοτήσουμε τη συνέχεια των αγώνων μας για Δημοκρατία, Κοινωνική Δικαιοσύνη και πραγματική Δημόσια δωρεάν Παιδεία και Υγεία για όλες και όλους.
ΖHΤΩ η 17η Νοέμβρη
Αθάνατοι στη μνήμη και στους αγώνες μας οι νεκροί του Πολυτεχνείου.
Τιμή και δόξα σε όλους τους αγωνιστές θύματα της χούντας.
