Στη γραμμή της εκκίνησης του 42ου Αυθεντικού Μαραθωνίου της Αθήνας βρέθηκε το πρωί της Κυριακής ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας, Ματέο Ρέντσι.
Όπως είπε στην ΕΡΤ, «η Ελλάδα είναι στην καρδιά των Ιταλών». «Η εμπειρία μου ως πολιτικός πριν από 10 χρόνια είναι συνδεδεμένη με την Ελλάδα. Στην περίοδο της κρίσης δώσαμε μάχη με τους τεχνοκράτες των Βρυξελλών», πρόσθεσε.
Εξομολογήθηκε πως «όταν γιόρτασα τα 50 μου αποφάσισα να πετύχω τον μεγάλο στόχο να τρέξω από τον Μαραθώνα στην Αθήνα. Αυτός δεν είναι ένας οποιοσδήποτε μαραθώνιος, είναι Ο Μαραθώνιος. Είναι μήνυμα της σύνδεσης των αξιών του παρελθόντος με τις προσδοκίες του μέλλοντος».
«Δεν είμαι καλός αθλητής αλλά ελπίζω να τερματίσω» είπε λίγο πριν ξεκινήσει τον μαραθώνιο ο κ. Ρέντσι λέγοντας «ευχαριστώ» στα ελληνικά στον δημοσιογράφο της ΕΡΤ.

Η ανάρτησή του στο X
«Όταν έγινα 50, έφτιαξα μια λίστα με 50 πράγματα που πρέπει να κάνω, 50 προκλήσεις που θέλω να ξεπεράσω. Όλα εναντίον μου, να ξέρετε. Γιατί η ζωή είναι ένα εξαιρετικό δώρο, αλλά ποτέ δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη: είναι ωραίο να επιστρέφεις στο παιχνίδι. Η λίστα μου περιλαμβάνει επίσης τον τερματισμό του Μαραθωνίου της Αθήνας. Γιατί δεν είναι απλώς ένας μαραθώνιος, είναι Ο Μαραθώνιος. Μου φαίνεται σαν χθες, όταν ήμασταν στο λύκειο μεταφράζοντας τις εκδόσεις, ανακαλύπτοντας πώς αυτός ο πολιτισμός είχε αλλάξει την ανθρωπότητα για πάντα. Πόσο υπέροχο ήταν το Κλασικό Λύκειο! Και από τότε, πάντα ονειρευόμουν να τρέξω μια μέρα το τμήμα Μαραθώνας-Αθήνα. Ελπίζοντας, φυσικά, να μην καταλήξω σαν τον Φειδιππίδη.
Αποφάσισα να το δοκιμάσω, και αύριο είναι η μεγάλη μέρα. Σε αντίθεση με άλλους μαραθώνιους, αυτός είναι πιο δύσκολος επειδή είναι γεμάτος σκαμπανεβάσματα: άλλωστε, η διαδρομή επιλέχθηκε από την ιστορία, όχι από τους διοργανωτές που κυνηγούσαν τον καλύτερο χρόνο. Ας δούμε πώς θα πάει, θα το δοκιμάσω.
Είμαι επίσης χαρούμενος που το κάνω αυτό δέκα χρόνια μετά τη μάχη που κερδίσαμε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, σώζοντας την ένταξη της Ελλάδας στην Ευρώπη, ενάντια στους γραφειοκράτες που δεν κατάλαβαν ότι χωρίς την Ελλάδα, δεν υπάρχει Ευρώπη. Λατρεύω τη μνήμη αυτής της νίκης ως μια από τις καλύτερες των χρόνων μου στις Βρυξέλλες, μια από τις σπάνιες στιγμές στην ΕΕ που η πολιτική νίκησε την τεχνοκρατία.
Δεν υπάρχει μέλλον χωρίς παρελθόν. Και όποιος δεν αγαπά τη γη της φιλοσοφίας, της δημοκρατίας και της πολιτικής (όλες ελληνικές λέξεις) δεν μπορεί να κάνει τη δουλειά που κάνουμε εμείς.
Το στάδιο στο οποίο φτάνετε (αν φτάσετε καθόλου) είναι το Παναθηναϊκό Στάδιο, το στάδιο από όμορφο μάρμαρο, το στάδιο των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, το Στάδιο του Μαραθωνίου στους Αγώνες του 2004, όπου κέρδισε ο Στέφανο Μπαλντίνι. Η σκέψη να μπω σε αυτό, μετά από 42 χιλιόμετρα, είναι συναρπαστική. Η πρόκλησή μου, ωστόσο, δεν είναι να σκεφτώ την άφιξη, αλλά να απολαύσω κάθε βήμα: όπως τραγουδάει ο Τσέζαρε Κρεμονίνι, η μαγεία θα είναι να απολαύσεις λίγο το ταξίδι. Θα προσπαθήσω. Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους.»