Με ανακοίνωσή της, η Πατριαρχική Μεγάλη του Γένους Σχολή, στο Φανάρι της Κωνσταντινούπολης, με αδιάλειπτη προσφορά 571 ετών στην ελληνική Παιδεία, ενημέρωσε την ομογένεια ότι πρέπει να γίνουν έργα στατικότητας στο κτίριο, με αποτέλεσμα μαθητές και εκπαιδευτικοί να μεταφερθούν σε άλλον χώρο.
Τα έργα αυτά πρέπει να γίνουν για να προστατευτεί το κτίριο, στην περίπτωση ενός σεισμού που είναι πιθανόν να πλήξει την Κωνσταντινούπολη. Για αυτόν τον λόγο θα υπάρξει μεταφορά της Σχολής σε κτίριο που πληροί όλες τις προδιαγραφές αντισεισμικότητας και καταλληλότητας για την ασφαλή και ιδανική λειτουργία, αντάξια της ιστορίας της. Σύμφωνα με πληροφορίες πάντως, τα έργα θα διαρκέσουν τουλάχιστον έναν χρόνο και η μετακόμιση πρέπει να γίνει έως τα τέλη Νοεμβρίου.
Αναλυτικά η ανακοίνωση
«Είναι πλέον γνωστό το σοβαρό πρόβλημα που απειλεί την πόλη μας: η αμφίβολη καταλληλότητα πολλών δημόσιων κτιρίων έναντι ενός επικείμενου σεισμού. Όταν μάλιστα πρόκειται για κτίρια που στεγάζουν εκπαιδευτικά ιδρύματα, το ζήτημα αποκτά διαστάσεις που δεν επιτρέπουν καμία αδιαφορία και καμία αναβολή.
Με αίσθημα ευθύνης, αλλά και αγωνίας για το μέλλον της νεολαίας μας, ενημερώνουμε τα εκλεκτά μέλη της Ομογένειας για την απόφαση της Διεύθυνσης Παιδείας της Πόλεως, η οποία μας κοινοποιήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2025 και αφορά στην αναγκαιότητα ενίσχυσης της στατικότητας του ιστορικού κτιρίου της Πατριαρχικής Μεγάλης του Γένους Σχολής, που προέκυψε κατόπιν εμπεριστατωμένων μελετών ειδικών επιστημόνων.
Η απόφαση προβλέπει την κτιριακή ενίσχυση και κάποιες επιδιορθώσεις, εργασίες που πρέπει να γίνουν απρόσκοπτα χωρίς την ύπαρξη μαθητών, καθηγητών και λοιπού προσωπικού εντός του κτιρίου, προκειμένου να προστατευτεί η ασφάλειά τους. Για αυτόν τον λόγο θα υπάρξει μεταφορά της Σχολής σε κτίριο που πληροί όλες τις προδιαγραφές αντισεισμικότητας και καταλληλότητας για την ασφαλή και ιδανική λειτουργία, αντάξια της ιστορίας της.
Ο εκπρόσωπος Ιδρυτού, η Σχολική Εφορεία, και η Διεύθυνση της Σχολής θα κρατούν ενήμερα τα μέλη της Ομογένειας, καθώς και όλους όσοι στάθηκαν και συνεχίζουν να στέκονται στο πλευρό της, αναγνωρίζοντας την αδιαπραγμάτευτη αναγκαιότητα της ύπαρξής της.
Και επειδή το τελευταίο διάστημα κυκλοφορούν διαστρεβλωμένες, αναληθείς, ακόμη και εντελώς ψευδείς ειδήσεις για την Πατριαρχική Μεγάλη του Γένους Σχολή, τονίζουμε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο: η μοναδική έγκυρη πηγή πληροφόρησης είναι η ίδια η Διεύθυνση της Σχολής. Οτιδήποτε άλλο πλήττει όχι μόνο το κύρος του ιστορικού αυτού ιδρύματος, αλλά και την ίδια την αλήθεια. Η παραπληροφόρηση δεν αφορά μόνο στο ζήτημα της κτιριακής ενίσχυσης, αλλά και σε ένα ακόμη θέμα: εκείνο της μη εγγραφής μαθητού στην πέμπτη τάξη, δηλαδή στην Α’ Γυμνασίου. Για το συγκεκριμένο ζήτημα δεν προτιθέμεθα να μπούμε σε δημόσια συζήτηση, διότι όλες μας οι σκέψεις και θέσεις έχουν κατατεθεί εδώ και πολλά χρόνια, σε αλλεπάλληλες συνεδριάσεις με εμπλεκόμενους φορείς της ομογενειακής παιδείας. Το θέμα είναι γνωστό και ξεκάθαρο και δεν επιδέχεται νέες παρερμηνείες.
Ιδιαίτερα, τονίζουμε στους έχοντες απόψεις περί των ομογενειακών ζητημάτων: Το να συγχέονται τα δύο προαναφερθέντα και ανεξάρτητα ζητήματα το αντιλαμβανόμαστε ως ένδειξη κακής προαίρεσης.
Φανάρι, 25 Σεπτεμβρίου 2025»
Σύντομη ιστορία της Σχολής
Το εντυπωσιακό κτήριο από κόκκινο τούβλο της Πατριαρχικής Μεγάλης του Γένους Σχολή, που δεσπόζει πάνω από τον Κεράτιο Κόλπο, κατασκευάστηκε στη διετία 1881-1883 σε μία έκταση που παλαιότερα ανήκε στον Δημήτριο Καντεμίρ σε σχέδια του αρχιτέκτονα Κωνσταντίνου Δημάδη. Είναι το αρχαιότερο σε λειτουργία ελληνικό εκπαιδευτικό ίδρυμα.
Ιδρύθηκε μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης, από τον Πατριάρχη Γεννάδιο Σχολάριο το 1454, ως συνέχεια της Οικουμενικής Πατριαρχικής Σχολής που ιδρύθηκε τον 4ο αιώνα από τον Μεγάλο Κωνσταντίνο.
Από τη σύστασή της μέχρι το 1803 η Πατριαρχική Ακαδημία στεγαζόταν σε διάφορα οικήματα της συνοικίας του Φαναρίου. Το 1804 η Σχολή μεταστεγάστηκε στο μέγαρο του Αλεξάνδρου Μαυροκορδάτου στην Ξηροκρήνη (Κουρούτσεσμε) λαμβάνοντας την ονομασία Πατριαρχική Σχολή Ξηροκρήνης. Η Σχολή λειτούργησε εκεί μέχρι το 1825 οπότε και επανήλθε στην αρχική της έδρα, στο Φανάρι, και μεταφέρθηκε και πάλι το έτος 1837 στην Ξηροκρήνη έως το 1849. Ακολούθως εγκαταστάθηκε οριστικά στο Φανάρι λειτουργώντας πλέον ως Μεγάλη του Γένους Σχολή.
Χάρη στις δωρεές του Γεωργίου Ζαρίφη, των πατέρων της Ιεράς Μονής Βατοπεδίου, καθώς κι άλλων δωρητών, στις 30 Ιανουαρίου 1880 εορτή των Τριών Ιεραρχών, τοποθετείται ο θεμέλιος λίθος. Τα εγκαίνια της Σχολής πραγματοποιήθηκαν από τον Πατριάρχη Ιωακείμ Γ΄ στις 12 Σεπτεμβρίου 1882.
