Η έναρξη της σχολικής χρονιάς βρίσκει τα σχολεία με χιλιάδες κενά. Χιλιάδες κενά που μεταφράζονται σε χιλιάδες διδακτικές ώρες που χάνονται και θα χαθούν. Ένα βαθύ τραύμα στην εκπαιδευτική διαδικασία μα και στην ανάγκη όλα τα παιδιά να έχουν πρόσβαση στη γνώση με τρόπο ισότιμο και δίκαιο. Το Υπουργείο οφείλει να εξηγήσει γιατί δεν έχουν καλυφθεί όλα τα κενά με το ξεκίνημα της σχολικής χρονιάς και γιατί δεν προχώρησε στις απαραίτητες μα και έγκαιρες ενέργειες για την αποφυγή της υποστελέχωσης των σχολικών μονάδων.
Δυστυχώς, τις τελευταίες ημέρες παρατηρούμε τόσο με επίσημες δηλώσεις όσο και μέσα από αναφορές στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο πως μεγάλο μέρος της ευθύνης για τη διαμόρφωση της πραγματικότητας αυτής των κενών στα σχολεία ανήκει κυρίως στις συναδέλφισσες που άσκησαν κατοχυρωμένα δικαιώματα τους και έκαναν αίτηση για άδεια κύησης ή επαπειλούμενης κύησης και εκπαιδευτικούς που αιτήθηκαν άδειες ανατροφής τέκνου ή αναρρωτικές. Η στόχευση αποτυπώνεται μέσα από την επιτηδευμένη εργαλειοποίηση επικοινωνιακά του αριθμού των εκπαιδευτικών αυτών.
«Δεν είναι λοιπόν το πρόβλημα|» πως κάθε χρόνο χιλιάδες κενά διαπιστώνονται και καλύπτονται μέσω της πρόσληψης αναπληρωτριών και αναπληρωτών, εκπαιδευτικών δηλαδή που καλύπτουν διαρκείς και πάγιες ανάγκες και θα έπρεπε να εργάζονται ως μόνιμοι. Το πρόβλημα είναι πως οι γυναίκες εκπαιδευτικοί που μόλις διορίστηκαν μετά από χρόνια ταλαιπωρίας τόσο στο επίπεδο της εργασιακής ανασφάλειας όσο και σε αυτό των εργασιακών δικαιωμάτων ως αναπληρώτριες και μάλιστα εργαζόμενες πολλές φορές μακριά από το σπίτι τους πήραν άδεια για να φέρουν στη ζωή ή να μεγαλώσουν με ανθρώπινο τρόπο τους πρώτους μήνες τα μωρά τους.
Στη θεώρηση αυτή κρύβεται όχι απλά ένας σκληρός ταξικός διαχωρισμός μα και μια απουσία ενσυναίσθησης για έναν από τους ιερότερους δεσμούς, αυτόν της μητρότητας, αυτόν της ιδιότητας του γονιού.
Στη χώρα μας το 2010 είχαμε 115.000 παιδιά στην Α’ Δημοτικού ενώ τον Σεπτέμβριο που ξεκίνησε θα πάνε για πρώτη φορά στο σχολείο περίπου 71.000 -δηλαδή θα συγκροτηθούν περίπου 1.760 λιγότερες τάξεις Αν μάλιστα ο ρυθμός αυτός συνεχιστεί, τότε το σχολικό έτος 2030-2031 οι μαθήτριες και οι μαθητές της Α Δημοτικού είναι αμφίβολο εάν θα αγγίξουν τον αριθμό των 60.000 παιδιών. Σε αυτή τη χώρα η οποία αντιμετωπίζει μια πρωτόγνωρη σε έκταση και ένταση κρίση δημογραφικού τις τελευταίες ημέρες με τρόπο επιτηδευμένο στοχοποιούνται οι εκπαιδευτικοί που ζήτησαν άδειες που κυρίαρχα σχετίζονται με το να φέρουν στον κόσμο ένα παιδί ή να το μεγαλώσουν το πρώτο διάστημα της ζωής του.
Η αλήθεια όμως είναι πως αυτά τα προβλήματα δεν θα είχαν αυτή την ένταση εάν οι μόνιμοι διορισμοί και οι προσλήψεις αναπληρωτών γίνονταν έγκαιρα. Αναπληρώτριες και αναπληρωτές που δυστυχώς δεν απολαμβάνουν των ίδιων δικαιωμάτων με τους μόνιμους (πλήρεις άδειες, αναρρωτικές χωρίς μισθολογικές απώλειες). Χιλιάδες αναπληρώτριες στηρίζουν επί χρόνια το δημόσιο σχολείο, ασκώντας το θεμελιώδες δικαίωμα στη μητρότητα χωρίς ουσιαστική στήριξη από το κράτος και με ελλιπή έως ανύπαρκτα δικαιώματα.
Η κυβέρνηση οφείλει να εξισώσει το καθεστώς των αδειών τους με αυτό των μονίμων καθώς παλαιότερες εξαγγελίες έμειναν χωρίς εφαρμογή. Και βέβαια ας μην ξεχνάμε πως ήταν η ίδια κυβέρνηση που δύο χρόνια πριν, με δηλώσεις του τότε Υπουργού Παιδείας γνωστοποιούσε πως θα προχωρούσε σε αλλαγή του συστήματος καταγραφής των κενών των εκπαιδευτικών στα σχολεία με ψηφιοποιημένο τρόπο, ώστε όσοι πρόκειται να προσληφθούν να το γνωρίζουν πολύ νωρίτερα από την 1η Σεπτεμβρίου.
ΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΣΗΣ!
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:
- Πλήρη προστασία του δικαιώματος στη μητρότητα, με σεβασμό στις μητέρες εκπαιδευτικούς
- Εξίσωση εργασιακών δικαιωμάτων μόνιμων και αναπληρωτών/τριών εκπαιδευτικών
- Άμεση ολοκλήρωση της β΄ φάσης προσλήψεων αναπληρωτών/τριών για την κάλυψη όλων των κενών
- Μόνιμους διορισμούς όπου υπάρχουν πάγιες ανάγκες
