«Δεν αγωνίζομαι για να πέσει ένας δικτάτορας και να έρθει ένας άλλος. Αγωνίζομαι για να μπορέσει ο λαός να κυβερνάει τον εαυτό του» – Αλέκος Παναγούλης, «Αντιστασιακός επί της χούντας του ’67»
Για όσους ακόμα θεωρούν υπερβολή να χαρακτηρίσουμε την κυβέρνηση Μητσοτάκη δικτατορία, ας θυμηθούμε τις πράξεις της τα τελευταία 6 χρόνια.
Το 2019 άρχισε το «επιτελικό κράτος» με τον νόμο 4622/2019, ο οποίος συγκέντρωσε τεράστια εκτελεστική εξουσία στον πρωθυπουργό. Και, φυσικά, την εξουσία αυτή η κυβέρνηση την εκμεταλλεύτηκε επανειλημμένα, όπως είδαμε με το σκάνδαλο «Predator», όπου η ΕΥΠ, υπό την άμεση εποπτεία του πρωθυπουργού, παρακολουθούσε πολιτικά πρόσωπα, στρατιωτικούς, δημοσιογράφους και επιχειρηματίες.
Πέρα από το επιτελικό κράτος, ο νόμος 4777/2021 επέβαλε το «πανεπιστημιακό σώμα αστυνόμευσης» στα ΑΕΙ και επέτρεψε την είσοδο αστυνομικών στους πανεπιστημιακούς χώρους. Αν αυτά δεν αρκούν, υπάρχουν και άλλοι νόμοι, όπως ο 4754/2020 ο οποίος επιτρεπειτην χρηματοδότηση των ΜΜΕ απο την κυβερνηση για την προώθηση προπαγάνδας, και ο 4703/2020 για την απαγόρευση και διαχείριση διαδηλώσεων και πορειών.
Ας μην χαρακτηρίσουμε βεβαίως την κυβέρνηση για κάποιες απλές νομοθεσίες. Ας μιλήσουμε για τα στελέχη της κυβέρνησης. Δεν χρειάζεται πολλή έρευνα για να βρεις Νεοδημοκράτες με φανερά φιλοχουντικές διαθέσεις. Ο Μάκης Βορίδης, υπουργικό στέλεχος και πρώην γραμματέας της ΕΠΕΝ το 1984, διαδεχόμενος τον πρόεδρο της Χρυσής Αυγής Νίκο Μιχαλολιάκο. Ο Άδωνις Γεωργιάδης, που έχει χαρακτηρίσει την οικονομία που άφησε η χούντα στην μεταπολίτευση ως «κούκλα» και έχει κάνει πλήθος δηλώσεων υπέρ της χούντας. Και φυσικά ο Θάνος Πλεύρης, γιος μέλους της 4ης Αυγούστου και ανοιχτού υποστηρικτή της χούντας Κωνσταντίνου Πλεύρη, που ακολουθεί σταθερά τα χνάρια του πατέρα του. Τυχαίο; Μάλλον όχι.
Ακόμα δεν έχετε πειστεί; Σίγουρα πάντως έχει πειστεί η Ευρωπαϊκή Ένωση. Έχουν γίνει εκατοντάδες δηλώσεις κατά της Ελληνικής κυβέρνησης από το 2019 μέχρι σήμερα. Ανάμεσα τους αυτές της Σόφι Ιντ Βελντ, επικεφαλής της αντιπροσωπείας της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, δήλωσε ότι «η σοκαριστική κατάσταση στην Ελλάδα ακολουθεί το τυπικό σχέδιο υποχώρησης του κράτους δικαίου». αλλά και του Ντάνιελ Φροϊντ ο οποίος τόνισε ότι η χώρα «αντιμετωπίζει σοβαρές προκλήσεις όσον αφορά την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης και την ελευθερία του τύπου». Αυτές οι δηλώσεις συνοδεύονται επίσης από τουλάχιστον έξι επίσημες εκθέσεις για τη δημοκρατία και το κράτος δικαίου στην Ελλάδα.
Ο καθηγητής Κωνσταντίνος Βαθιώτης περιέγραψε την πολιτική κατάσταση της χώρας με τη φράση «ζούμε την έξυπνη δικτατορία», και δεν έχει άδικο. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει καταφέρει να συγκεντρώσει όλη την εξουσία στο ίδιο άτομο, αξιοποιώντας την αυτοδυναμία της ΝΔ και την ανικανότητα των κομμάτων της Βουλής να παρουσιάσουν πειστική αντιπολίτευση ή να προσφέρουν μια εναλλακτική κυβερνητική πρόταση που να πείθει τον πολίτη.
Και εδώ φτάνουμε στον πολίτη.
Μέσα σε 6 χρόνια, ο Έλληνας πολίτης έχει δει πάνω από 4.000.000 στρέμματα γης να καίγονται σε όλη τη χώρα, 30 στελέχη της κυβέρνησης να παραιτούνται για σκάνδαλα ή άλλους λόγους, το 8ωρο να μετατρέπεται σε 13ωρο και τα εργατικά δικαιώματα να καταπατώνται επανειλημμένα. Έχει δει τη φορολογία να τον πνίγει, την ποιότητα ζωής του να καταστρέφεται για χάρη πολιτικών και οικονομικών φίλων ακόμα και στα Τέμπη είδε δύο τρένα να συγκρούονται σκοτώνοντας 57 ανθρώπους, ανάμεσά τους νέοι που θα μπορούσαν να είναι ο καθένας μας. Και η κυβέρνηση; Αθώα βεβαίως.
Παρόλα αυτά, λίγοι αντιδρούν. Ο Έλληνας παραμένει στο σπίτι του και συνεχίζει την καθημερινότητά του, αγνοώντας τι γίνεται γύρω του και πώς τον επηρεάζει. Η αδράνεια αυτή είναι η μεγαλύτερη βοήθεια στην κυβέρνηση και σε οποιαδήποτε εξουσία για να κάνει ό,τι θέλει, όπως θέλει και όποτε θέλει.
Και γι’ αυτό ρωτάω: Για πόσο ακόμα; Για πόσο θα μείνουμε αδρανείς; Για πόσο δεν θα αντιδράσουμε; Για πόσο θα επιτρέπουμε σε αυτή την κυβέρνηση να μας εκμεταλλεύεται και να μας χρησιμοποιεί για τα δικά της συμφέροντα;
Αυτή θέλουμε να είναι η ζωή μας; Τι χρειάζεται ακόμα για να πούμε «δεν πάει άλλο»;
Σε όλη την ιστορία της χώρας, η Ελλάδα είχε μια απάντηση σε κάθε καταπίεση, σε κάθε αδικία, σε κάθε εκμετάλλευση: αντίσταση.
Αντίσταση χρειάζεται και τώρα. Για εσένα, Έλληνα, που ζητάς δημοκρατία, για εσένα που ζητάς δικαίωση, και για εσένα που θέλεις μια καλύτερη ζωή: στο χέρι σου είναι.
Αν το θέλεις, διεκδίκησέ το.
* Ο Αριστομένης Τσαλαπατάνης είναι ιδιωτικός υπάλληλος.
