Πέθανε σε ηλικία 90 ετών ο βιρτουόζος του κλαρίνου, Πετρολούκας Χαλκιάς. Την είδηση έκαναν γνωστή συνάδελφοί του μέσω των social media μεταξύ των οποίων και ο Μάνος Αχαλινωτόπουλος ο οποίος έγραψε: «Καλό ταξίδι γέροντά μου! Στο καλό ψυχούλα μου».
Ποιος ήταν ο Πετρολούκας Χαλκιάς
Ο Πετρολούκας Χαλκιάς γεννήθηκε το 1934 στο Δελβινάκι Ιωαννίνων και ασχολήθηκε με την τέχνη του κλαρίνου.
Άρχισε την ενασχόλησή του με το κλαρίνο στην ηλικία των 11 ετών, παρά την άρνηση του πατέρα του Περικλή, ο οποίος ήταν από τους καλύτερους μουσικούς, και μαθήτευσε δίπλα στον Φίλιππα Ρούντα (επονομαζόμενο “το καλύτερο κλαρίνο του Ζαγορίου”) με την βοήθεια του οποίου έκανε και την πρώτη του δημόσια εμφάνιση στην ηλικία αυτή.
Ύστερα από το γεγονός αυτό πηγαίνει στην Αθήνα όπου παίζει μαζί με τον πατέρα του και κάνει και την πρώτη ραδιοφωνική του εμφάνιση. Το 1960 μεταναστεύει στην Αμερική όπου παραμένει 20 χρόνια και διαδίδει την παραδοσιακή μουσική της Ελλάδας.
Το 1979 επιστρέφει στην Ελλάδα και εγκαθίσταται στην Αθήνα. Παίζει σε γνωστά μουσικά κέντρα, σε συναυλίες, εμφανίζεται σε ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές και συμμετέχει σε ηχογραφήσεις και δίσκους με γνωστούς καλλιτέχνες.
Ήταν παντρεμένος με την Μαρία (σκοτώθηκε σε τροχαίο), με την οποία απέκτησε τρία παιδιά, τον Γιάννη, γιατρό, τον Μπάμπη (1965–2018), ο οποίος ακολούθησε τα χνάρια του πατέρα του στο κλαρίνο, και την Ολυμπία.
Στις πλούσιες δισκογραφικές δουλειές του ξεχωρίζουν τα «Μοιρολόγια και γυρίσματα», «Οι σκοποί του τόπου μας», «Δρόμοι της ψυχής» «Χοροί και τραγούδια της Ηπείρου», «Σκοποί και τραγούδια της Ηπείρου», «Πέτρο-Λούκας Χαλκιάς και Κομπανία», «Αναμνήσεις της Ηπείρου», «Αυτή είναι η Ήπειρος». Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε δείξει και για τη συνάντηση πολιτισμών, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τη συνεργασία του με Ινδούς μουσικούς σε δίσκους και συναυλίες.
