Η τιμή παραγωγού φέτος παρουσιάζει μείωση, στο έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, η οποία μείωση, ανέρχεται το τελευταίο διάστημα στο 40%, ίσως και παραπάνω.
Την περασμένη χρονιά λόγω της περιορισμένης συγκομιδής, αλλά και εξαιτίας των πληθωριστικών πιέσεων, η τιμή του ελαιολάδου για τον παραγωγό είχε φτάσει στο ιστορικά υψηλό επίπεδο των 9,50 έως και 10€ το κιλό. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η τιμή στο ράφι των καταστημάτων να εκτοξεύεται, πάνω από τα 15€ το κιλό, με αποτέλεσμα 4 στους 10 καταναλωτές να μην μπορούν να ανταποκριθούν σε αυτές τις τιμές και να στρέφονται σε άλλα είδη λαδιού, όπως θα σπορέλαια, για να καλύψουν τις οικογενειακές τους ανάγκες .
«Αυτό το διάστημα έχουμε μια σημαντική διόρθωση προς τα κάτω στη τιμή παραγωγού – από τα 9,5 ευρώ που είχε φτάσει το περασμένο διάστημα, ςτο έξτρα παρθένο ελαιόλαδο βρισκόμαστε στην περιοχή των 5 ευρώ», τονίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος της Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Ελαιολάδου, Μανώλης Γιαννούλης. Επίσης, ο ίδιος προσθέτει ότι «στο ράφι βλέπουμε μια μικρή μείωση από το καλοκαίρι» κάτι που – σύμφωνα με τον ίδιο – οφείλεται στην αυξημένη παραγωγή τόσο στην Ελλάδα όσο και σε άλλες χώρες της λεκάνης της Μεσογείου. «Γενικότερα η μεγάλη εικόνα είναι ότι έχουμε μια παραγωγή αυξημένη έως και 50% σε σχέση με πέρυσι σε παγκόσμιο επίπεδο», τόνισε ο κ. Γιαννούλης, σημειώνοντας: «Αυτή τη στιγμή, έχουμε υπερεπάρκεια ελαιολάδου και αυτό, σε συνδυασμό με τη μειωμένη κατανάλωση, η οποία ανέρχεται έως και 40% λόγω των υψηλών τιμών του προηγούμενου διαστήματος, πιέζει προς τα κάτω τις τιμές, τόσο στον παραγωγό όσο και αυτή που αγοράζει ο καταναλωτής».
Φέτος η Ελλάδα καταλαμβάνει τη δεύτερη χώρα δεύτερη θέση σε παραγωγή ελαιολάδου στην Ευρωπαϊκή Ένωση
Πέρσι χώρα μας είδε την παραγωγή της να μειώνεται στους 120-130 χιλιάδες τόνους. Φυσικά αυτο δεν ήταν μόνο ελληνικό φαινόμενο, μιας και παρατηρήθηκε και στις υπόλοιπες ελαιοπαραγωγικές χώρες όπως η Ισπανία της οποίες η παραγωγή ανήλθε στις 850 χιλιάδων τόνων.
Κατά τη φετινή χρονιά όμως, η εικόνα είναι εντελώς διαφορετική. «Από πλευράς ποσότητας είμαστε διπλάσια από πέρυσι», εςαναφέρει ο κ. Γιαννούλης και πρόσθεσε: «Σύμφωνα με εκτιμήσεις η φετινή ελληνική παραγωγή ελαιολάδου θα ανέλθει στους 250 χιλιάδες τόνους. Τη χώρα μας την ταλαιπώρησαν η ξηρασία και η ανομβρία. Υπάρχουν κάποια ποιοτικά προβλήματα, κυρίως σε επίπεδο γεύσης».
Σε ότι αφορά τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές ελοπαραγωγές χώρες, η Ισπανία προβλέπεται να έχει διπλάσια παραγωγή, η οποία θα ανέλθεις στους 1,5 εκατ. τόνους ελαιολάδου, ενώ στην Πορτογαλία η οποία πέρυσι συγκόμισε 100 χιλιάδες τόνους, φέτος αναμένει παραγωγή 180 χιλιάδων τόνων. Αντίθετα, η Ιταλία προβλέπεται να συγκομίσει περί τους 230 χιλιάδες τόνους εφέτος, όσους και πέρυσι, κυρίως λόγω της ξηρασίας και των κλιματικών συνθηκών που επικράτησαν εφέτος στη χώρα. Έτσι, σύμφωνα με αυτές τις εκτιμήσεις, η χώρα μας προβλέπεται να είναι η δεύτερη χώρα ως προς τον όγκο παραγωγής στην Ε.Ε.
Από χώρες εκτός Ε.Ε. η Τουρκία πάει για ιστορικό ρεκόρ 450 χιλιάδων τόνων ενώ και η Τυνησία αναμένεται να αυξήσει την παραγωγή της μεταξύ 300-330 χιλιάδων τόνων από μια περσινή συγκομιδή 150-170 χιλιάδων τόνων.
Όλοι θέλουμε να έχουμε φτηνό ελαιόλαδο, αλλά αυτά αυτό δεν μπορεί να γίνει εύκολα
Σχετικά με όσα ακούγονται για την τιμή του ελαιολάδου και ότι αυτή είναι πολύ υψηλή, ο πρόεδρος της Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Ελαιολάδου κάνει λόγο για «εμμονή με την τιμή στο ράφι» επισημαίνοντας ότι «για να υπάρχει λάδι στο ράφι, κάποιος πρέπει να το παράγει».
Επίσης, ο ίδιος τόνισε: «Είδαμε πριν από 3-4 χρόνια, όταν η τιμή του ελαιολάδου ήταν σε ιστορικά χαμηλα επίπεδα, ότι πολλοί ήταν οι παραγωγοί, που είδαν ότι η καλλιέργεια ήταν ασύμφορη, επέλεξαν να εγκαταλείψουν το λάδι. Δεν γίνεται να θέλουμε να πληρώνουμε το λάδι όσο πληρώνουμε έναν καφέ. Θέλουμε να έχουμε φθηνό τρόφιμο και αυτό δεν γίνεται εύκολα, γιατί για να γίνει θα χρειαστεί να δουλέψει κάποιος χωρίς να αμειφθεί ικανοποιητικά», τόνισε εννοώντας ότι έχει εκτοξευθεί στα ύψη τα μεροκάματα αλλά και όλα τα υλικά καλλιέργειες όπως καύσιμα, εργαλεία, λιπάσματα, φάρμακα κλπ.
