Πυρά κατά του Αντώνη Σαμαρά εξαπέλυσε η Ντόρα Μπακογιάννη, αναφερόμενη στα γεγονότα του 2009, τότε που έχασε τις εσωκομματικές εκλογές από τον κ. Σαμαρά, λέγοντας ότι στάση που κράτησε τότε η Νέα Δημοκρατία, απέναντι στο πρώτο μνημόνιο του 2010 ήταν καταστροφική.
Η κ. Μπακογιάννη στη συνέντευξη της τα ΝΕΑ και τον συγγραφέα Χρήστο Χωμενίδη τόνισε ότι: η άρνηση του Αντώνη Σαμαρά να στηρίξει το πρώτο μνημόνιο καταδίκασε τη χώρα στην αντιμνημονιακή υστερία και συρρίκνωσε εν τέλει την εκλογική απήχηση της ΝΔ.
Επιπλέον για τη διαγραφή του Αντώνη Σαμαρά, η κ. Μπακογιάννη είπε πως «απεχθάνεται την αντίληψη ότι “εγώ είμαι ο μοναδικός πατριώτης και όλοι οι υπόλοιποι είστε τουλάχιστον ύποπτοι”».
Όπως είναι φυσικός τη συνέντευξη σχολίασε το ΠΑΣΟΚ μέσω του εκπροσώπου Τύπου Κ. Τσουκαλά ο οποίος τόνισε χαρακτηριστικά: «Ας μην ψάχνει για λαϊκιστές στο ΠΑΣΟΚ, γιατί τους έχει δίπλα του και αναφερόμαστε στον προϊστάμενο του, τον κ. Πρωθυπουργό, ο οποίος χειροκροτούσε στα «Ζάππεια 1 και 2» μαζί με τον κ. Σαμαρά. Αν δεν τα θυμούνται ο κ. Μητσοτάκης και ο κ. Μαρινάκης, τους τα υπενθύμισε η Ντόρα Μπακογιάννη σήμερα. Το κόμμα που εκτροχίασε το δημόσιο χρέος την περίοδο 2004-2009 και χρεοκόπησε τη χώρα δεν μπορεί να μιλά για λεφτόδεντρα ούτε να ομνύει στη δημοσιονομική σταθερότητα».
«Την αντίληψη «εγώ είμαι ο μοναδικός πατριώτης και όλοι οι υπόλοιποι είστε τουλάχιστον ύποπτοι» την απεχθάνομαι. Δεν θα χαρακτήριζα ποτέ έστω και έναν βουλευτή προδότη ή μειοδότη. Ούτε πιστεύω ότι υπήρξε ποτέ υπουργός Εξωτερικών, που να είχε οτιδήποτε άλλο στο μυαλό του πέραν του… pic.twitter.com/1s6TT7BENo
— Ντόρα Μπακογιάννη (@Dora_Bakoyannis) November 23, 2024
Αναλυτικά όσα είπε η κ. Μπακογιάννη για το 2009 και τον Αντώνη Σαμαρά
Ας κάνουμε ένα άλμα. Εάν είχες επιμείνει το 2009 να αναδειχθεί ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας από ευρύ συνέδριο και όχι από τη λαϊκή βάση…
Αυτό στάθηκε το μεγάλο μου λάθος…
Θα είχες κερδίσει. Θα γινόσουν, πιθανότατα, πρωθυπουργός.
Πιθανότατα.
Θα ήταν η μοίρα της χώρας διαφορετική;
Δεν μου αρέσουν οι μεγαλοστομίες. Εάν όμως η Νέα Δημοκρατία – ο Σαμαράς δηλαδή – ψήφιζε το πρώτο Μνημόνιο… «Σε παρακαλώ» του είπα «ξέχνα ποια είμαι, άκου μονάχα το επιχείρημά μου: πρέπει να ψηφίσουμε υπέρ! Είναι φρικτό το Μνημόνιο, είναι απαίσιο, είναι λάθος, δεν έχει ωστόσο άλλη επιλογή η χώρα. Και για να πετύχει το Μνημόνιο χρειάζεται μια ευρύτατη πολιτική στήριξη…». «Όχι» μού είπε. «Εγώ δεν θα κάνω το Κομμουνιστικό Κόμμα αξιωματική αντιπολίτευση». «Έχεις λάθος» του απάντησα. «Κόμματα του 3%, του 5%, του 8% δεν επιβάλλουν πολιτική. Τα μεγάλα κόμματα χαράζουν κατευθύνσεις!» Ποιο το αποτέλεσμα; Εμείς δημιουργήσαμε το αντι-Μνημόνιο, με τα Ζάππεια και τα υπόλοιπα. Μα ο κόσμος δεν ήρθε σε εμάς. Πήγε στον Τσίπρα, που ήταν πολύ πιο γνήσιος λαϊκιστής. Εμείς καταποντιστήκαμε στο 18%, ο Καμμένος πήρε 11% , η Χρυσή Αυγή θέριεψε και ο Τσίπρας έγινε αξιωματική αντιπολίτευση!
Εάν δηλαδή το 2010 η Νέα Δημοκρατία είχε ψηφίσει το Μνημόνιο, δεν θα είχαμε τίποτα από τα παραπάνω;
Θα βγαίναμε πέντε χρόνια νωρίτερα από το Μνημόνιο! Όπως η Ιρλανδία, η Πορτογαλία…
Το πελατειακό ωστόσο ακροατήριο των κομμάτων εξουσίας δεν θα σκορπούσε μόλις κόβονταν οι παροχές;
Υπήρχε σίγουρα πελατειακό σύστημα αλλά οι μεγάλες παρατάξεις έχουν βαθιές ρίζες στην κοινωνία. Το ΠΑΣΟΚ βούλιαξε, σήμερα όμως ξαναστήνεται στα πόδια του. Το 41% της Νέας Δημοκρατίας το 2023 δεν αποτελούνταν από ψηφοφόρους – πελάτες. Πολλοί ψηφίζουν πέρα από το ατομικό συμφέρον τους. Επιθυμούν τη σταθερότητα. Όχι το ρουσφέτι.
Για τη διαγραφή Σαμαρά
«Δεν θα χαρακτήριζα ποτέ έστω και έναν βουλευτή προδότη ή μειοδότη. Ούτε πιστεύω ότι υπήρξε ποτέ υπουργός Εξωτερικών, που να είχε οτιδήποτε άλλο στο μυαλό του πέραν του εθνικού μας συμφέροντος. Η διαγραφή του Σαμαρά είναι για μένα αυτονόητη πράξη», επισήμανε. «Όσα έχω προσωπικά βιώσει, τα γράφω στο βιβλίο μου. Ας έρθει, όταν κυκλοφορήσει, ο Σαμαράς να τα διαψεύσει», ανέφερε τέλος.
Υπενθυμίζεται πως η Ντόρα Μπακογιάννη είχε διεκδικήσει την αρχηγία του κόμματος το 2009, μετά την παραίτηση του Κώστα Καραμανλή. Απέναντί της ήταν ο κ. Σαμαράς. Και η ίδια στη συνέντευξή της αναγνωρίζει πώς ήταν μεγάλο της λάθος που είχε δεχτεί να γίνει εκλογή αρχηγού από τη βάση και όχι από συνέδριο του κόμματος.
