Δυστυχώς για μας… ο Μητσοτάκης δεν είναι Σάντσεθ: Δεν θα μπει έκτακτος φόρος στις τράπεζες

Κυβερνητικές πηγές ξεκαθαρίζουν ότι δεν υπάρχει πρόθεση για επιβολή έκτακτου φόρου στις τράπεζες, διαψεύδοντας τις υπάρχουσες φήμες.
Τονίζουν ότι μια τέτοια κίνηση θα ήταν εντελώς παράδοξη, ειδικά μετά τα πρόσφατα placement, με πιο πρόσφατο εκείνο της Εθνικής Τράπεζας τον Οκτώβριο.
Οι ίδιες πηγές υπενθυμίζουν ότι μόλις την προηγούμενη εβδομάδα, ο πρωθυπουργός, μιλώντας σε ξένους επενδυτές, παρουσίασε την τραπεζική κερδοφορία ως εργαλείο για την αντιμετώπιση ζητημάτων όπως ο αναβαλλόμενος φόρος.
Η συγκεκριμένη διαβεβαίωση θεωρείται ότι θα ενίσχυε την εμπιστοσύνη των επενδυτών, αποκλείοντας ενδεχόμενη αιφνίδια φορολογική επιβάρυνση.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η κυβέρνηση επικεντρώνεται στη μείωση των προμηθειών που επιβαρύνουν τους τραπεζικούς πελάτες, στη διεύρυνση της πρόσβασης σε χρηματοδότηση, ιδιαίτερα για μικρές επιχειρήσεις και ιδιώτες, καθώς και στη μείωση της διαφοράς μεταξύ επιτοκίων χορηγήσεων και καταθέσεων και τούτο γιατί έχουν εκφραστεί δημόσια πιέσεις με διάφορους τρόπους.
Αναλυτές επισημαίνουν ότι οι φήμες περί «έκτακτης επιβάρυνσης» έχουν ήδη δημιουργήσει κλίμα πίεσης στις μετοχές του ενεργειακού τομέα. Μια αντίστοιχη εξέλιξη στον τραπεζικό τομέα θα μπορούσε να πλήξει τις μετοχές των τραπεζών, ανατρέποντας τη γενικότερη εικόνα της αγοράς και θέτοντας σε κίνδυνο την αξιοπιστία του επενδυτικού αφηγήματος της χώρας.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΚΤ, τα δύο τελευταία χρόνια η κεντρική τράπεζα έχει μοιράσει στις ευρωπαϊκές τράπεζες τόκους 130 δισ ευρώ μέσα από τον ειδικό λογαριασμό «Διευκόλυνσης Καταθέσεων», ο οποίος τώρα έχει επιτόκιο 3,25% (από 4% που είχε φτάσει πριν ένα χρόνο).
Οι εμπορικές τράπεζες, με τις δικές μας  καταθέσεις που έχουν σχεδόν ανύπαρκτα επιτόκια τις καταθέτουν στον «Λογαριασμό Διευκόλυνσης» της ΕΚΤ εισπράττοντας το υψηλότερο επιτόκιο καταθέσεων στην Ευρωζώνη.
Είναι ένας μηχανισμός με τον οποίο η ΕΚΤ στήριξε τις ευρωπαϊκές τράπεζες, «χαρίζοντάς» τους χρήματα με χαμηλότοκα δάνεια (τα οποία για κάποιο διάστημα είχαν και μηδενικό ή και αρνητικό επιτόκιο) ενώ την ίδια στιγμή τους έδινε υψηλό επιτόκιο για να καταθέτουν τα χρήματα αυτά στον ειδικό λογαριασμό.
Η σκοπιμότητα αυτής της πολιτικής ήταν αρχικά να υποστηριχθούν οι τράπεζες εν μέσω χρηματοπιστωτικής κρίσης και στη συνέχεια λόγω Covid για να στηρίξουν την οικονομία και την αγορά.
ΟΙ ελληνικές τράπεζες, όμως, το παράκαναν, αφού όπως δείχνουν τα στοιχεία αντλούν το μεγαλύτερο ποσοστό των εσόδων τους από τόκους που εισπράττουν από την ΕΚΤ ή από κρατικά ομόλογα στα οποία επενδύουν, εκμεταλλευόμενες τη «λίμνη χρήματος» των καταθέσεων, την οποία θα έπρεπε να διοχετεύουν σε δάνεια για να κινηθεί η οικονομία.
Από τα παραπάνω γίνεται σαφές ότι  ελληνικές τράπεζες πλουτίζουν αφήνοντας τις καταθέσεις να «λιμνάζουν» με ανύπαρκτα επιτόκια, ούτως ώστε να τα τοποθετούν στον υψηλότοκο λογαριασμό της ΕΚΤ ή σε ομόλογα του Δημοσίου με εξίσου υψηλό επιτόκιο , αντί να βοηθούν την αγορά με δάνεια.
Αυτό γίνεται φανερό και από το γεγονός ότι οι καταθέσεις στην Ελλάδα είναι γύρω στα 200 δισ. ευρώ ενώ τα δάνεια περίπου 120 δισ. ευρώ.

Περισσότερα για το παράδειγμα του Σάντσεθ, αναφορικά τη φορολόγηση των τραπεζών της Ισπανίας, ΕΔΩ