Άλλη μια νομοθετική πρωτοβουλία σε βάρος των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης έχουμε εκ μέρους της κυβέρνησης της Ν.Δ.
Συγκεκριμένα στο άρθρο 55 του νομοσχεδίου του Υπουργείου Εσωτερικών με τίτλο: «Ρυθμίσεις για τους χερσαίους συνοριακούς σταθμούς, την ενίσχυση των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης και λοιπές διατάξεις», εμπεριέχεται διάταξη, που δεν επιτρέπει στους εκπαιδευτικούς να λάβουν μέρος στο Ενιαίο Σύστημα Κινητικότητας με δικαίωμα μετάταξης ή απόσπασης σε άλλες υπηρεσίες του Δημοσίου.
Από πού πηγάζει μια τέτοια αρνητική εξέλιξη στο χώρο της εκπαίδευσης; Προφανώς από τη συγκροτημένη γενικότερη πολιτική για μείωση των δαπανών για τη δημόσια παιδεία – μείωση που έχει οδηγήσει σε κατάργηση εκατοντάδων τμημάτων των σχολείων σε όλη τη χώρα, σε συρρίκνωση της παράλληλης στήριξης και της ειδικής αγωγής, σε «συστολή» των αναγκαίων διορισμών, σε ένταση των λειτουργικών προβλημάτων των σχολείων κλπ.
Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι ανέκαθεν οι εκπαιδευτικοί κρίνονταν ως απόλυτη προτεραιότητα για μια σειρά δημόσιων υπηρεσιών (βιβλιοθήκες, πνευματικά ιδρύματα, μουσεία κλπ κλπ) και είχαμε υλοποίηση αυτού της επιλογής με τις διαδικασίες είτε των μετατάξεων είτε των αποσπάσεων. Επρόκειτο δε για μια ρύθμιση που υπηρετούσε ουσιαστικές ανάγκες του κρατικών υπηρεσιών.
Απαιτούμε να μην ψηφιστεί αυτή η απαράδεκτη νομοθετική πρωτοβουλία, που απομειώνει βασικές αποστολές υπηρεσιών του Δημοσίου και προσθέτει μια νέα θεσμική ανισότητα σε βάρος των εκπαιδευτικών. Πρέπει να επικρατήσουν ενιαία κριτήρια και αρχές για όλους τους υπαλλήλους του δημόσιου τομέα είτε αφορούν θέματα αποσπάσεων είτε μετατάξεων είτε ακόμα και θέματα εξαιρέσεων για ορισμένες κατηγορίες υπαλλήλων.
Είναι απόλυτη πολιτική προτεραιότητα η αύξηση των δαπανών για τη δημόσια εκπαίδευση στον μέσο όρο των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η χρηματοδότηση της εκπαίδευσης δεν είναι μια δαπάνη με κάποιο οικονομικό κόστος. Είναι επένδυση και μάλιστα με μεγάλη προστιθέμενη αξία και με πολλαπλασιαστικά οφέλη για τη χώρα μας.
