Λευτέρης Καρχιμάκης*: Για άλλο ένα καλοκαίρι η Ελλάδα καίγεται.

Για άλλο ένα καλοκαίρι η Ελλάδα καίγεται. Δεν είναι μόνο η Αττική, το όρος Όρβηλος στις Σέρρες καίγεται συνεχόμενα από την 18η Ιουλίου. 

Η κυβέρνηση για άλλη μια φορά θα κατηγορήσει την κλιματική κρίση, προβάλλοντας την καταστροφή ως κάτι αναπόφευκτο. Δεν είναι όμως έτσι.

Δυστυχώς, η κυβέρνηση αντί για ουσιαστική προετοιμασία για την αντιπυρική περίοδο προτίμησε να οργανώσει προεκλογικές κομματικές φιέστες όπως το πρόγραμμα “Αιγίς”, το οποίο παρουσιάστηκε ως η άμυνα της χώρας μας απέναντι στις Δασικές πυρκαγιές.

Κανένας δεν αμφισβητεί πως μακροπρόθεσμα το συγκεκριμένο πρόγραμμα θα αφήσει προίκα στην πυροπροστασία της χώρας. Αν και εφόσον όμως ολοκληρωθεί.

Οι δεκάδες fast track διαγωνισμοί που προκηρύχθηκαν για σύγχρονα μέσα, εξοπλισμούς και τεχνολογίες θα κάνουν αρκετό καιρό να ολοκληρωθούν. Τα όσα μέσα παραγγελθούν θα είναι έτοιμα να ριχτούν στη μάχη μετά το 2025, δηλαδή σε 2 χρόνια από σήμερα και βλέπουμε. Ειδικά όσον αφορά τα περίφημα νέα Canadair, δύσκολα θα τα δούμε στη χώρα μας πριν από το 2028, με τις πιο απαισιόδοξες προβλέψεις να μιλούν ακόμα και για το 2030.

Επομένως άνθρακας ο θησαυρός της πυροπροστασίας για το 2024 όπως άλλωστε και χιλιάδες στρέμματα Δάσους.

Τί θα μπορούσε να έχει γίνει;

Να εκσυγχρονίσουμε το δόγμα δασοπυρόσβεσης δίνοντας έμφαση στην πρόληψη.

Να ολοκληρωθούν τα πολλά υποσχόμενα προγράμματα “Antinero” ύψους 400εκ. τα οποία θυμίζουν γεφύρι της Άρτας. Είναι τρομακτικό οι εργασίες των προγραμμάτων αυτών να μην έχουν ολοκληρωθεί Αύγουστο μήνα (στην καρδια της επικίνδυνης περιόδου) και να μην γνωρίζουμε σε τί ποσοστό και πού έχουν ολοκληρωθεί.

Να στελεχωθούν οι “αποψιλωμένες” δασικές υπηρεσίες που αδυνατούν να ολοκληρώσουν τις απαραίτητες εργασίες προστασίας των Δασών.

Να ενταχθεί στο νέο δόγμα πυρόσβεσης και ο κοινός μεταξύ Πυροσβεστικής και Δασικής Υπηρεσίας επιχειρησιακός σχεδιασμός, κάτι που μέχρι σήμερα δεν γίνεται.

Πέραν όμως από την εκάστοτε κυβέρνηση έχουμε και εμείς ως κοινωνία ένα συλλογικό χρέος.

Να μην συνηθίσουμε την καταστροφή.

Η στάχτη και ο πόνος δεν είναι κανονικότητα.

Δεν είναι άλλη μια είδηση στα Δελτία.

Δεν είναι πολυτέλεια να νιώθουμε ασφάλεια στις γειτονιές και τα σπίτια μας.

* Ο Λευτέρης Καρχιμάκης είναι νομικός και πολιτικός επιστήμονας. Εργάζεται στη Χάγη της Ολλανδίας. Διδάσκει Ευρωπαϊκή Πολιτική και Διαχείριση Κρίσεων ως Λέκτορας και υποψήφιος διδάκτωρ στο Πανεπιστήμιο του Leiden. Στις περασμένες ευρωεκλογές ήταν υποψήφιος με το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής