Τομέας Παιδείας του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ: Ψηφιακό σχολείο στην υπηρεσία της εκπαίδευσης και της διαπαιδαγώγησης

Μετά το Ψηφιακό Σχολείο, που εισήγαγε το ΠΑΣΟΚ το 2010, δεν είχαμε ένα δεύτερο «κύμα ψηφιακού εκσυγχρονισμού» του σχολείου.

Το κόμμα μας είναι κόμμα μεταρρυθμιστικού ρεύματος, διαρκούς εκσυγχρονισμού και εκδημοκρατισμού του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Πάντα πρωτοπορούσε και πρωτοπορεί. Σχεδόν όλοι οι προοδευτικοί εκπαιδευτικοί θεσμοί είναι έργο μας!

Οι πρόσφατες ανακοινώσεις της κυβέρνησης της Ν.Δ. με τον βαρύγδουπο τίτλο «Επανάσταση στην Παιδεία το ψηφιακό σχολείο» δεν είναι φυσικά ούτε επανάσταση ούτε και  μεταρρύθμιση. Η όλη ουσία αφορά επιμέρους συμπληρωματικά στοιχεία.  

Μην ξεχνάμε το διεθνώς εκφρασμένο πρόταγμα.

«Η στιγμή της αλήθειας για κάθε εκπαιδευτικό σύστημα είναι το τι συμβαίνει μέσα στη σχολική αίθουσα, στην παιδαγωγική σχέση εκπαιδευτικού και μαθητή». 

Το ερώτημα τίθεται μόνο του.

Τι ουσιαστικό θα αλλάξει στη σχολική πραγματικότητα;

Ο ψηφιακός μετασχηματισμός πρέπει να συνδυαστεί με συνολική μεταρρύθμιση του σχολείου, με ενίσχυση του πολιτισμικού και παιδαγωγικού μέρους, με ανάδειξη της ανθρωπιστικής παιδείας.

Μετά από 5 χρόνια διακυβέρνησης της Ν.Δ., δεν έχει γίνει τίποτα το ουσιαστικό και σε αυτό τον τομέα.

Θετικό βήμα το Ψηφιακό Φροντιστήριο αλλά με τους όρους που θέτει το Υπουργείο:  ελάχιστος αριθμός εκπαιδευτικών σε σχέση με τις χιλιάδες των μαθητών της Γ΄ Λυκείου, είναι προφανές ότι έχει απλά επικοινωνιακό χαρακτήρα.

Βασικές μας θέσεις:

• Συστατικό στοιχείο για κάθε θεσμική παρέμβαση στο σχολείο είναι η ενίσχυση του Παιδαγωγικού Περιβάλλοντος ενεργητικής μάθησης λαμβάνοντας υπόψη τα προοδευτικά εκπαιδευτικά και μορφωτικά Ρεύματα της Κριτικής Παιδαγωγικής.
• Η απλή και μόνο τεχνική εισαγωγή ψηφιακών εργαλείων, αν δεν συνδέεται με την προαγωγή μιας μαθησιακής κουλτούρας, που θα προωθεί την αυτενέργεια και τη συνεργατικότητα, και αν δεν στοχεύει στη συναισθηματική «κινητοποίηση» μαθητών και μαθητριών, μπορεί να συμβάλλει στην παθητικοποίηση των έτοιμων λύσεων και στην περαιτέρω ισχυροποίηση της διαδικτυακής προσκόλλησης παιδιών και εφήβων – κάτι που ήδη αποτελεί μείζον κοινωνικό και όχι μόνο εκπαιδευτικό πρόβλημα.
• Η όποια μορφή του «ψηφιακού σχολείου» δεν υποκαθιστά τη φυσική του λειτουργία, δεν καταργεί την πολιτισμική δράση του, δεν αποδομεί την παιδαγωγική.
• Δεν υπάρχει εκπαίδευση χωρίς φυσική παρουσία του εκπαιδευτικού, χωρίς διαπαιδαγώγηση και κοινωνικοποίηση!
• Ψηφιακός μετασχηματισμός ενισχυτικός στη λειτουργία του σχολείου, στην υπηρεσία της εκπαίδευσης και της αγωγής.
• Ψηφιακή αναβάθμιση του σχολείου με εκσυγχρονισμό των σχετικών υποδομών του, με ουσιαστική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών στην πράξη!
• Δημόσιος χαρακτήρας των ψηφιακών δομών.
• Στις δύσκολες περιοχές των «Ζωνών Εκπαιδευτικής Προτεραιότητας» διαμόρφωση αντισταθμιστικών προγραμμάτων και κίνητρα στους εκπαιδευτικούς.
• Προγράμματα για άμβλυνση των οικονομικών / κοινωνικών ανισοτήτων αλλά και των νέων ψηφιακών ανισοτήτων.
• Προστασία των προσωπικών δεδομένων, εκπαιδευτικών και μαθητών.
• Καλλιέργεια κουλτούρας για ορθολογική χρήση του διαδικτύου.