Σε ένα κρίσιμο εκπαιδευτικό και κοινωνικό πρόβλημα, η απάντηση δεν είναι η καταστολή αλλά η διαπαιδαγώγηση και ο διάλογος. Θεωρούμε ότι το όλο πρόβλημα έχει κοινωνικές και πολιτικές αφετηρίες. Και όσο δεν αντιμετωπίζονται αυτές, δεν θα υπάρξει μόνιμη λύση.
Στόχος είναι η άμβλυνση του φαινομένου αλλά και η γενικότερη κοινωνική αγωγή μέσω του σχολείου. Όσον αφορά το εκπαιδευτικό πεδίο προτείνουμε.
- Ενίσχυση α) της Παιδαγωγικής στις σχολικές αίθουσες με την καλλιέργεια των αξιών της φιλίας, της αλληλεγγύης, της διαφορετικότητας, της συνεργασίας, της κοινωνικότητας, του αλληλοσεβασμού, του εξευγενισμού του συναισθηματικού κόσμου κλπ και β) της Πολιτισμικής λειτουργίας του σχολείου με παράλληλο καθημερινό πρόγραμμα. Αναδιαμόρφωση του μαθησιακού προγράμματος.
- Ολοκληρωμένο σύστημα επιμόρφωσης όλων των εκπαιδευτικών για τα νέα ζητήματα του σχολείου – όχι πασπαλίσματα και κενές εξαγγελίες.
- Εφαρμογή προγραμμάτων αντισταθμιστικής εκπαίδευσης, με στόχο να αμβλυνθούν οι πολλαπλές ανισότητες στον μαθητικό πληθυσμό, που έχουν ενταθεί στις τελευταίες δεκαετίες.
- Ιδιαίτερη παιδαγωγική και ψυχοσυναισθηματική στήριξη των θυμάτων της βίας. Παράλληλα, συγκροτημένη παιδαγωγική παρέμβαση στους θύτες. Ουσιαστικός σκοπός είναι η μεταμέλεια και η αποδοχή του σεβασμού και της αξιοπρέπειας κάθε εκπαιδευόμενου. Δεν βάζουμε τους μαθητές / τις μαθήτριες «απέναντι».
- Οι ποινές να αποσκοπούν κυρίως στη διαπαιδαγώγηση και στη δημιουργία κλίματος δημιουργικής κοινότητας με ιστό τη συνεργατικότητα.
- Έρευνα με την ευθύνη του Υπουργείου για το όλο «σχήμα» της βίας στο σχολείο. Διερεύνηση των κοινωνικών, πολιτικών και εκπαιδευτικών παραγόντων. Προτάσεις.
- Το Υπουργείο Παιδείας να ζητήσει από τα Παιδαγωγικά Τμήματα και τις Καθηγητικές Σχολές προτάσεις και ιδέες για το όλο πρόβλημα και να μην καταφεύγει (μόνο) σε ιδιωτικά ιδρύματα, που δεν έχουν σχέση με την εκπαίδευση!
- Θεσμοθέτηση ημέρας κοινής συνεδρίασης Συλλόγων Διδασκόντων και Γονέων ανά δίμηνο. Η κοινή τους δράση είναι το σημαντικότερο στοιχείο στο πρόβλημα και γενικότερα στη λειτουργία του σχολείου.
- Θέσπιση «Ημερών Συνεργασίας» για την οργάνωση διαλόγου των Συλλόγων Διδασκόντων με τις Μαθητικές Κοινότητες.
- Προεργασία με παιδαγωγικό περιεχόμενο στο Δημοτικό σχολείο.
- Σχολικοί ψυχολόγοι και Κοινωνικοί λειτουργοί σε όλα τα σχολεία.
- Στήριξη μαθητών και μαθητριών που πλήττονται από σοβαρά οικογενειακά και οικονομικά προβλήματα.
- Προγράμματα Συμβουλευτικής των Γονέων.
- Αξιοποίηση της διεθνούς και δη της ευρωπαϊκής εμπειρίας.
- Ο καθοριστικός ρόλος ανήκει στον εκπαιδευτικό. Η πολιτεία οφείλει να τον ενισχύσει πολλαπλώς (επιμορφωτικά, εργασιακά, οικονομικά) και να αναβαθμίσει την όλη λειτουργία του.
- Σοβαρή ένσταση στη γενική ψηφιακή αποτύπωση. Είναι προσωπικά δεδομένα που θα ακολουθούν εσαεί τους μαθητές και τις μαθήτριες. Θα στιγματιστεί ένα μεγάλο μέρος των μαθητών / μαθητριών, και ενδεχομένως να ενταθούν οι τάσεις παραβατικότητας. Το σχολείο θα μετασχηματιστεί αλλοιώνοντας τον βασικό του ρόλο: της αγωγής, της παιδείας, της κοινωνικοποίησης, της μόρφωσης.
- Επανασύσταση του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας, για να συζητούνται θεσμικά και συστηματικά τα μεγάλα ζητήματα της εκπαίδευσης.