η σημερινή στήλη του Γιώργου Παπαχρήστου στην εφημερίδα “Τα Νέα” είναι αφιερωμένη στον ανιψιό του πρωθυπουργού και πρωταγωνιστή του σκανδάλου των υποκλοπών, Γρηγόρη Δημητριάδη . Σε αυτήν ο δημοσιογράφος διατυπώνει την απορία για την πλούσια ζωή που κάνει ο κ. Δημητριάδης, ένας έστω πετυχημένος αλλά πάντως όχι μεγιστάνας δικηγόρος.
Η ιστορία που αφηγείται ξεκινάει από το Λονδίνο, όταν- γράφει ο Γιώργος Παπαχρήστος- ένας πλούσιος φίλος του κάνει κράτηση στο υπερλούξ ξενοδοχείο Intercontinental Park Lane και πέφτει πάνω στον Γρηγόρη Δημητριάδη.
Και έρχεται το πρώτο καρφί. Ο φίλος του Γιώργου Παπαχρήστου, αν και γνωρίζει τον Γρηγόρη Δημητριάδη δεν τον χαιρετά, γιατί όπως γράφει ο δημοσιογράφος, όταν θέλησε να κάνει μια δουλειά με τα φωτοβολταϊκά απέτυχε, «γιατί δεν διέθετε τη σωστή άκρη στο σύστημα»…Και για να μη μείνει καμία αμφιβολία τι εννοεί, σημειώνει ότι «αρνήθηκε να περάσει από τον πάγκο του κάθε τυχαίου για κάτι που δικαιούτο». Μάλλον δεν χρειάζεται άλλη διευκρίνιση γιατί ο φίλος του δημοσιογράφου Παπαχρήστου δεν πήρε τη δουλειά και ποιος είναι ο κάθε τυχαίος από τον πάγκο του οποίου έπρεπε να περάσει.
Όμως η ιστορία που αφηγείται ο Γιώργος Παπαχρήστος στη στήλη του Στίγμα στα “Νέα”, έχει όμως και συνέχεια. Όπως γράφει ο δημοσιογράφος, ο πλούσιος φίλος του- δεν τον αποκαλύπτει και κάθε εικασία είναι θεμιτή- επέλεξε να μείνει σε σουίτα στο ξενοδοχείο που κόστιζε 1500 ευρώ, αφήνοντας να εννοηθεί ότι σε ανάλογης τιμής σουίτα έμενε και ο κ. Δημητριάδης και ότι στη συνέχεια, έπεσε πάνω στον κ. Δημητριάδη και δεύτερη φορά, όταν έκλεισε να δειπνίσει στο πανάκριβο εστιατόριο J. Sheekey στη Λέστερ Σκουέρ.
Με τον φίλο του δημοσιογράφου να τηλεφωνεί πλέον στον ίδιο τον Γιώργο Παπαχρήστο και να του θέτει το ερώτημα, «πώς είναι δυνατόν ένας έστω πετυχημένος δικηγόρος να κάνει τόσο πλούσια ζωή. Πού βρήκε τόσα λεφτά;»
Και για να ενισχύσει το ερώτημά του ο πληροφοριοδότης του, γράφει ο κ. Παπαχρήστος, τον κάλεσε να δει τι δημοσιεύει στο Instagram από τα ταξίδια του. Και όπως γράφει ο Γιώργος Παπαχρήστος φαίνεται ότι το τελευταίο διάστημα ο Γρηγόρης Δημητριάδης έχει ταξιδέψει παντού. Ακόμα και στην Ισλανδία, περνώντας από την Τοσκάνη, τη Βιέννη και τη Δανία.
Καταλήγοντας, ο Γιώργος Παπαχρήστος αφήνει ακόμα μια αιχμή, τι αιχμή, καρφάρα θα τη λέγαμε. Θυμίζοντας στον κ. Δημητριάδη ότι καταθέτει δήλωση Πόθεν Έσχες και ότι συνεπώς, θα υποβληθεί σε έλεγχο για τα εισοδήματά του και τις δαπάνες του…
Αναλυτικά το δημοσίευμα του κ. Παπαχρήστου στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ»
«Όταν έπεσε πάνω στον Γρηγόρη
Κάθισε με τη γυναίκα του σε ένα τραπέζι λίγα μέτρα μακριά και όταν αποχώρησε η οικογένεια του Γρηγόρη Δημητριάδη με πήρε στο τηλέφωνο
Εμένα μου αρέσει οι άνθρωποι να περνάνε καλά. Για την ακρίβεια, μου αρέσει να περνάνε καλύτερα από αυτό που φαίνεται ότι μπορούν να περνούν με βάση την οικονομική τους κατάσταση. Αν το καταφέρνουν δε «χωρίς να ανοίξει μύτη», χωρίς δηλαδή να στρέψουν πάνω τους βέβηλα ή περίεργα μάτια, χωρίς να προκαλέσουν δηλαδή σχόλια, είμαι μαζί τους! Διότι αυτό φανερώνει, αν μη τι άλλο, ευφυΐα. Εκείνοι που γνωρίζουν, και συνήθως διαθέτουν τεράστιο πλούτο, σου λένε ότι πρόκειται για ανεκτίμητο προσόν, ένα priceless asset, όπως θα το χαρακτηρίζαμε και στην εύανδρο Hπειρο, με εκείνη την οξφορδιανή προφορά που έχει στείλει για ψυχοφάρμακα κόσμο και κοσμάκη επί τω ακούσματι και μόνον!
Επανέρχομαι διότι έχω την αίσθηση ότι πλατειάζω και δεν το θέλω. Φίλος μου εκ της κατηγορίας των πλουσίων, των πλουσίων μετρίας εντάσεως, που διαθέτω, μετέβη κατ’ αυτάς στο Λονδίνο και επέλεξε να διαμείνει στο ξενοδοχείο Intercontinental Park Lane. Πάνω εκεί που έχει ολοκληρώσει τα σχετικά με την κράτησή του και ετοιμαζόταν να ανέβει στο δωμάτιο, παίρνει το μάτι του έναν ψηλό που κάτι του θύμιζε, κάτι του θύμιζε – στο τέλος τον θυμήθηκε. Ηταν ο Γρηγόρης, Gregory για τους φίλους του, Δημητριάδης. Ο γνωστός.
Δεν του λέει όμως τίποτε, αποφεύγει έστω και να τον χαιρετήσει. Καθότι ο δικός μου είχε αποπειραθεί να κάνει μια δουλειά με φωτοβολταϊκά, που ήταν της μόδας προ καιρού και οι άδειες για φωτοβολταϊκά και ανεμογεννήτριες μοιράζονταν σαν κουλουράκι Θεσσαλονίκης στην οδό Βουκουρεστίου, πλην όμως δεν την ολοκλήρωσε την προσπάθεια, διότι δεν διέθετε τη σωστή άκρη στο «σύστημα». Του είχαν συστήσει βέβαια τι πρέπει να κάνει, αλλά, αγύριστο κεφάλι όπως είναι, τα είχε στυλώσει, δηλώνοντας καθαρά ότι «εγώ δεν είμαι σαν τους άλλους» και «δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να περάσω από τον πάγκο του κάθε τυχαίου για κάτι που δικαιούμαι».
Και κάπως έτσι έμεινε με την αξιοπρέπειά του στο χέρι – αλλά άδεια για φωτοβολταϊκό δεν είδε.
Πώς κάνει τη ζωή που κάνει
Κακό του κεφαλιού του, θα υποστηρίξει κάποιος που γνωρίζει εκ των έσω πώς λειτουργεί το «σύστημα». Διότι ποιος είσαι, κύριε, που αγνοείς τη βασική αρχή των καιρών μας «αν δεν περάσεις από τον πάγκο, δουλειά δεν κάνεις», αλλά αυτή είναι μιας άλλης τάξεως συζήτηση, την οποία δεν θα κάνω. Καθότι ο άνθρωπός μου, που, όπως ανέφερα, είναι της κατηγορίας των μετρίως πλουσίων, που μπορούν τέλος πάντων άνετα και χωρίς καρμιριά να πληρώσουν και 1.500 ευρώ για μια ωραία σουίτα στο Intercontinental Park Lane, με θέα στο Hyde Park, είχε την τύχη (τύχη είναι αυτή;) να πέσει πάνω στον ανιψιό Γρηγόρη, δεύτερη φορά. Οταν, ακολουθώντας την προτροπή άλλου πλούσιου φίλου (δικού του, όχι δικού μου), αποφάσισε να γευματίσει και αυτός στο πανάκριβο εστιατόριο J. Sheekey στη Λέστερ Σκουέρ.
«Αν δεν φας αστακό, χαβιάρι και όστρακα στο Sheekey, μην τολμήσεις και πατήσεις το πόδι σου ξανά στο 21, το Kiku ή το Abreuvoir», του είχε πει απειλητικά ο άλλος, οπότε, τι να κάνει, το αποφάσισε. Εκλεισε με τα χίλια ζόρια τραπέζι στο εστιατόριο, που θεωρείται κορυφή στα fruits de mer, στα «φρούτα της θάλασσας» σαν να λέμε, και με το που μπαίνει μέσα πέφτει πάνω στον Γρηγόρη. Πάλι!
Γευμάτιζε με την οικογένειά του – τα κλασικά.
Εξυπακούεται ότι δεν του έδωσε σημασία, ούτε σε αυτή την περίπτωση. Κάθισε με τη γυναίκα του σε ένα τραπέζι λίγα μέτρα μακριά κι όταν αποχώρησε η οικογένεια Δημητριάδη με πήρε στο τηλέφωνο.
– Ρε φίλε, μου είπε, δώσε μου μια εξήγηση. Πώς ζει αυτός ο Δημητριάδης;
– Δικηγόρος είναι, είπα μαλακά, γιατί δεν ήξερα και τι θα αντιμετωπίσω.
– Τι δικηγόρος, ρε, δουλευόμαστε; Πότε δουλεύει; Και, αν δουλεύει, πόσα βγάζει για να κάνει τη ζωή που κάνει;
– Μα γιατί το λες αυτό;
– Μπες στο προφίλ του στο Instagram και ρίξε μια ματιά…
Τον έκλεισα για να το κάνω.
Πολυταξιδεμένος
Έκανα ό,τι μου συνέστησε. Και αντιλήφθηκα αμέσως γιατί με παρότρυνε. Προφανέστατα για να δω ό,τι και αυτός είχε δει προηγουμένως. Ότι ο Γρηγόρης είναι… πολυταξιδεμένος. Και όχι μόνο είναι πολυταξιδεμένος, αλλά το «φωνάζει» κιόλας, να το πληροφορηθούν και όσοι πιστεύουν ότι μετά την αποπομπή από το γραφείο του θείου Κυριάκου, εξαιτίας της αποκάλυψης του σκανδάλου των υποκλοπών, ο Γρηγόρης έχει πέσει στα μαύρα πανιά. Οτι περνάει δύσκολα. Ότι φυτοζωεί. Όχι. Μην ανησυχεί κανείς. Μια χαρά περνάει. Ως και πλουσιοπάροχα θα έλεγα, αν κρίνω από τον αριθμό και την ποιότητα των ταξιδιών που έχει πραγματοποιήσει το τελευταίο διάστημα – κι αν κρίνω από αυτά που μου διηγήθηκε ο άλλος από το δις τυχαίο συναπάντημά τους στο Λονδίνο, είναι ταξίδια που κοστίζουν, και μάλιστα ακριβά, δεν είναι ταξίδια με γκρουπάκια από το Manessis Τravel.
Προσέξτε, παρακαλώ, πού έχει πάει τελευταία ο Gregory (ούτε στη γνωστή διαφήμιση της Aegean με το «έχω πάει» να έπαιζε!..): Τοσκάνη, όλη, γύρο. Φλωρεντία, Σιένα, Πίζα και τα ρέστα. Δανία, Κοπεγχάγη με τα συμπαρομαρτούντα. Ισλανδία, τον αγαπημένο προορισμό της συμπαθούς μεγαλοαστικής μας τάξης, πριν σκάσει, ευτυχώς, το ηφαίστειο. Βιέννη, διότι πλην των άλλων τον συναρπάζει και αυτή η μπαρόκ ατμόσφαιρα της πόλης, ώστε να τη διαφημίζει με φράση – κλειδί «κουλτούρα και σνίτσελ» – και ακριβά κρασιά, θα πρόσθετα.
Επιμύθιο δεν έχει. Πλην μιας παρατήρησης, πριν ορισμένοι εξ υμών προβείτε σε άκαιρα σχόλια, σχετικά με την οικονομική άνεση, τουλάχιστον, που επιδεικνύει εκείνος και αποδεικνύεται από τις κουτές αναρτήσεις του στο Ιnstagram (εξηγώ στην αρχή τι εννοώ): ο νόμος περί «πόθεν έσχες» υποχρεώνει καθένα που έχει υπηρετήσει σε κυβερνητική θέση να υποβάλλει δήλωση και θεωρητικά να υπόκειται σε έλεγχο μέχρι και μία τριετία από την αφυπηρέτησή του. Υποθέτω ότι ο Δημητριάδης δεν το έχει παραβλέψει αυτό. Δικηγόρος είναι…»
