Τεμάχιζε την απεραντοσύνη της γαλήνης ανάμεσα στα λιόδεντρα κι ένας καπνός, κάθε που άλλαζε τη φορά του τ’ αεράκι προς τη θάλασσα, πάσχιζε να δέσει έναν πνιχτό κόμπο στο λαιμό· οι ανθρώπινες φωνές, που, μόλις σταματά ο θόρυβος, πού και πού σκόρπιες ακούγονταν, μαρτύραγαν την παρουσία κι άλλων, η γλύκα όμως τού χειμωνιάτικου μεσημεριού αυτού του Δεκέμβρη κι η ομορφιά των χρωμάτων γύρω, στα δέντρα, στη θάλασσα, στον ουρανό, δεν άφηνε το νου να ξεστρατήσει γι’ αλλού και να εγκαταλείψει την ομορφιά που ξεδιπλωνόταν με τόση απλοχεριά μπροστά στα μάτια.
Με το φούτερ και μια πλαστική σακούλα στο χέρι μαζεύω πορτοκάλια· μια ανάσα πριν τα Χριστούγεννα και μια αίσθηση άνοιξης απλώνεται στον τόπο, μια καλοσύνη, μια καλοκαιρία, που ούτε να στολίσεις δημιουργεί τη διάθεση, ούτε να μπεις καν στο πνεύμα των εορταστικών ημερών.
Δεν είναι για καλό· όσο κι αν αισθάνομαι ευχάριστα κι απολαμβάνω τη μέρα, οι εποχές ξεστρατίζουν σ’ επικίνδυνα για τις ανθρώπινες συνήθειες και δεδομένα ατραπούς κι ο καιρός απ’ τη μια στιγμή στην άλλη μπορεί κι ανατρέπει, μαζί με την καθημερινότητα, και τον τρόπο ζωής παντού στον κόσμο.
Όσο κι αν η τεχνολογία έχει δημιουργήσει ένα περιβάλλον ασφάλειας ως προς την πρόγνωση, την πρόβλεψη και -κατά συνέπεια- την έγκαιρη ενημέρωση, που άλλοτε δεν υπήρχε, είναι γεγονός ότι η ένταση, η έκταση κι η δυναμική που εκδηλώνεται το ξέσπασμα των καιρικών φαινομένων πια στις μέρες μας, ξεπερνά σε πολλές περιπτώσεις την αντοχή και την επάρκεια των υφιστάμενων υποδομών, που άλλοτε ήταν κατά κανόνα δεδομένες.
Φθάνουμε έτσι, χρόνο με το χρόνο, να υποστηρίζουμε ότι το κρίσιμο μέγεθος είναι η ανθρώπινη ζωή -και είναι, αλλά δεν θα πρέπει να παραβλέπεται, ότι τα μεγέθη των φυσικών καταστροφών έχουν άμεση επίπτωση στις ζωές των ανθρώπων και προκαλούν σημαντικό κοινωνικό -καταρχήν- κόστος, που σωρρεύεται εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής και προστίθεται σ’ ένα ήδη βεβαρυμμένο και προβληματικό περιβάλλον, αλλά και σε πολλαπλά επιβαρυμένες με προβλήματα κι απογοητεύσεις κοινωνίες.
Βέβαια, όπως φαίνεται, τα πράγματα έχουν πάρει τον δρόμο τους κι ίσως είναι πλέον μόνο θέαμα κι όχι είδηση -όσο αυτά «συμβαίνουν αλλού»- οι πλημμυρισμένες εκτάσεις, οι πυρκαγιές στα δάση, τα κατεστραμμένα σπίτια κι οι εικόνες -εξαιτίας αυτών των γεγονότων- απελπισμένων ανθρώπων.
Κι ενώ κανείς στις μέρες μας δεν θα πρέπει να αισθάνεται απόλυτα ασφαλής και προστατευμένος απέναντι στα φυσικά φαινόμενα, εντούτοις απλώς καταναλώνουμε ως πολίτες αυτά που συμβαίνουν γύρω και επιχειρούμε ν’ αντιμετωπίσουμε ως οργανωμένη κοινωνία τις συνέπειες με τις συνήθειες και τις μεθόδους του παρελθόντος.
Έχει τα καλά της η καλοκαιρία, αλλά, όπως το κλίμα αλλάζει, είναι καιρός ν’ αντιληφθούμε ότι θα πρέπει ν’ αλλάξουμε κι εμείς, ριζικά, τη στάση και τη συμπεριφορά μας απέναντι στη φύση και το περιβάλλον.
Καλά τα επιδόματα κι οι αποζημιώσεις μετά τις καταστροφές, αλλά δεν αποκαθιστούν στο ελάχιστο τις συνέπειες που δημιουργούνται· απαιτείται διαφορετική προσέγγιση και στρατηγική εκ μέρους του κράτους, αλλά και συνεχής κι επίμονη προσπάθεια από την πλευρά των πολιτών.
Δεν είμαστε άμοιροι ευθυνών· πριν φτάσουμε στις βιομηχανίες και τα οργανωμένα συμφέροντα, αν ρίξουμε μια ματιά στον γεμάτο σκουπιδοτενεκέ μας ίσως αντιληφθούμε πόσο δρόμο έχουμε ακόμα να διανύσουμε. Ωραία τα χρώματα στους κάδους, έξω στο δρόμο, αλλά η ομορφιά σταματά εκεί.
[Ενώ ο θόρυβος απ’ το αλυσοπρίονο εξακολουθεί, δεν μπορώ ν’ αντισταθώ στην απόλαυση ενός ζουμερού πορτοκαλιού κομμένου απευθείας απ’ την φορτωμένη πορτοκαλιά· πόσο τυχερός αισθάνομαι που ακόμα το μπορώ!…]
* Ο Βαγγέλης Βουτσινάκης είναι διδάκτορας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Έχει σπουδάσει πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και έχει εξειδικευτεί σε θέματα management. Το συγγραφικό του έργο καθορίζεται μέχρι σήμερα από την επιστημονική του κατάρτιση και την επαγγελματική του σταδιοδρομία ως στέλεχος της δημόσιας διοίκησης. Η ηλεκτρονική του σελίδα «Εκτός Σχεδίου» [www.ektossxediou.com] και τα μέσα κοινωνικής
δικτύωσης προσφέρουν από χρόνια διέξοδο επικοινωνίας στις ευαισθησίες, τους προβληματισμούς και τα ενδιαφέροντά του. Έχει γεννηθεί στο Περιστέρι και κατοικεί στο Χαλάνδρι.
Πατήστε και δείτε τα 4 προηγούμενα άρθρα του Βαγγέλη Βουτσινάκη
