Ο καθηγητής Νίκος Μαραντζίδης, το πρόσωπο που επέλεξε ο Αλέξης Τσίπρας να αναλάβει την επιχείρηση επικοινωνιακής και πολιτικής διάσωσης του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ μετά την ήττα της 22ας Μαΐου και στην πορεία προς την αναμέτρηση του Ιουνίου (που όμως οδήγησε στο Βατερλό του 17,8%), παρεμβαίνει με άρθρο του στην ιστοσελίδα NEWS247 και προτείνει να παραιτηθεί ο Στέφανος Κασσελάκης για να μην εξαερωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ.
Εισηγείται μάλιστα να αναλάβει την ηγεσία ο Σωκράτης Φάμελλος μέχρι τις ευρωεκλογές για να συγκρατηθούν στοιχειωδώς οι δυνάμεις του, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για τον πολιτικό αφανισμό του κόμματος που, όπως αναφέρει, δίνει εικόνα “παιδικής χαράς”.
Αναλυτικά το άρθρο του κ Μαρατζίδη στην ιστοσελίδα NEWS247
«Μαραντζίδης: Να επανέλθει ο ΣΥΡΙΖΑ στο δρόμο της λογικής
Η εκλογή Κασσελάκη μπορεί να έχει σοκάρει πολλούς αλλά πάντως δεν είναι πρώτη φορά στην εγχώρια και διεθνή πολιτική σκηνή που μια εξωφρενική ιδέα απέκτησε πρόσκαιρη επιτυχία.
Κι άλλες φορές στο παρελθόν, εξωφρενικές ακόμη και παρανοϊκές πολιτικές ιδέες αιφνιδιάζοντας τους πάντες λόγω της θρασύτητας τους διαμόρφωσαν προσωρινά τη ψευδαίσθηση πως θα επικρατούσαν.
Τους φορείς τέτοιων εξωφρενικών ιδεών, καθώς και τους στενούς κύκλους των υποστηρικτών τους, τους συνεπαίρνει συχνά ο ενθουσιασμός, η «τρέλα», που φέρνει μαζί του το εξωφρενικό όταν γίνεται κυρίαρχο και την αρχική ύβρη, ακολουθεί στην πορεία κι άλλη ύβρις. Στο τέλος, βεβαίως, επέρχεται η κάθαρσις, αφού προηγηθεί η Νέμεσις, είτε μέσω καταστροφής είτε με ανατροπή της κατάστασης από αποφασιστικούς ανθρώπους και ανθεκτικούς θεσμούς.
Ευτυχώς, στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ η καταστροφή ισοδυναμεί “απλώς” με την εκλογική του συρρίκνωση και τη γελοιοποίηση των πρωταγωνιστών αυτής της ιστορίας. Καμιά άλλη καταστροφή δεν προοιωνίζεται πέραν αυτού, γιατί στο κάτω-κάτω δεν θα χάσει η Βενετιά βελόνι˙ άλλες δυνάμεις θα καλύψουν το κενό.
Πάντως, απόμεινε λίγος χρόνος ακόμη, αρκεί να διδαχθούν στο ΣΥΡΙΖΑ από άλλα παραδείγματα.
Στη Μεγάλη Βρετανία, στις 25 Οκτωβρίου 2022, η πλειοψηφία του Συντηρητικού Κόμματος υποχρέωσε σε παραίτηση τη Λιζ Τρας από την ηγεσία του κόμματος και την πρωθυπουργία. Κι όμως η Τρας είχε αναδειχθεί αρχηγός του κόμματος, μόλις επτά εβδομάδες νωρίτερα, στις 5 Σεπτεμβρίου, νικώντας με το εμφατικό 57% των ψήφων.
Τι συνέβη κι η Τρας έγινε η πιο βραχύβια αρχηγός κόμματος και πρωθυπουργός στην ιστορία του Ηνωμένου Βασιλείου; Επικράτησε ο ρεαλισμός και το ένστικτο αυτοσυντήρησης. Η πραγματιστική κουλτούρα των Τόρις τους οδήγησε τάχιστα να αντιληφθούν, πως είχαν διαπράξει σοβαρό λάθος εκλέγοντας την Τρας, κι η επιμονή στο λάθος θα οδηγούσε στην εκλογική καταστροφή τους, όπως έδειχναν ξεκάθαρα οι δημοσκοπήσεις.
Η παραπάνω ιστορία μπορεί να αποτελέσει πυξίδα για όσους διαθέτουν κοινή λογική στο ΣΥΡΙΖΑ. Εξάλλου, ακόμη και πολλοί ψηφοφόροι του Κασσελάκη, που τον είχαν υποστηρίξει με την προσδοκία της άμεσης εκλογικής ανάκαμψης του κόμματος, τώρα σίγουρα θα το έχουν μετανιώσει. Οι άνθρωποι ήταν αιθεροβάμονες αλλά δεν ήθελαν το κακό του ΣΥΡΙΖΑ ούτε τρελοί ήταν.
Η κατάσταση επιβάλλει θάρρος, αποφασιστικότητα και αίσθημα ευθύνης, καθώς οι έκτακτες συνθήκες απαιτούν έκτακτες πρωτοβουλίες. Επιπλέον, προκειμένου να αποφευχθεί το χάος, μετά από μια παραίτηση Κασσελάκη, πρέπει να συμφωνηθεί από ένα ευρύ φάσμα ρευμάτων και στελεχών του κόμματος ένας πρόεδρος κοινής αποδοχής για να ηγηθεί τουλάχιστον μέχρι τις ευρωεκλογές. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά που πρέπει να διαθέτει αυτός; Σοβαρότητα, εμπειρία, κοινοβουλευτική παρουσία, επαρκή τεχνοκρατική και πολιτική συγκρότηση, χαμηλούς τόνους και αποδοχή από μεγάλο μέρος της οργανωμένης βάσης.
Υπάρχει τέτοιος; Βεβαίως και υπάρχει! Όποιος έχει στοιχειώδη πολιτικό νου και λογική αντιλαμβάνεται πως ο Σωκράτης Φάμελλος διαθέτει σήμερα όλα τα στοιχεία για να ηγηθεί της πορείας προς την κανονικότητα και τη λογική στην οποία χρειάζεται άμεσα να επανέλθει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Βεβαίως τα πράγματα δεν είναι απλά. Χρειάζεται να πειστούν άνθρωποι, να αναληφθούν γενναίες πρωτοβουλίες, να ξεπεραστούν προηγούμενες αντιπαλότητες και καχυποψίες και να γίνουν συμβιβασμοί. Πολύπλοκα πράγματα δηλαδή σε συνθήκες στενότητας χρόνου.
Όμως η ανακύκλωση ανέμπνευστων σκέψεων περί άμεσης εγκατάλειψης του ΣΥΡΙΖΑ όσων δικαιολογημένα δεν αντέχουν αυτήν την κατάσταση «παιδικής χαράς» ή από την άλλη η ακινησία στην προοπτική «να περιμένουμε τις ευρωεκλογές και τότε βλέπουμε» δεν προσφέρουν απολύτως τίποτε. Αν χθες ήταν νωρίς για να παραιτηθεί ο Κασσελάκης, αύριο, δηλαδή μετά τις ευρωεκλογές, θα είναι πολύ αργά. Ποιος ξέρει τι θα έχει απομείνει από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται στο χείλος της καταστροφής. Κάθε μέρα που περνά τα πράγματα θα γίνονται χειρότερα. Το κόμμα έγινε το ανέκδοτο της ελληνικής κοινωνίας.
Το μεγάλο μέρος του στελεχιακού δυναμικού του βιώνει ντροπή, εξευτελισμό και βρίσκεται σε ψυχολογία αποστράτευσης. Κάθε μέρα αποχωρούν δεκάδες μέλη. Χιλιάδες ψηφοφόροι χάνονται. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ανάγκη να λειτουργήσει ως συλλογικός διανοούμενος σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, προκειμένου να αποφευχθούν τα χειρότερα.
Στον δρόμο για την καταστροφή, όπου και να σταματήσεις κέρδος είναι.»
